فیبروآدنوم چیست؟|درمان فیبروآدنوم چیست|درمان قطعی فیبروآدنوم

فیبروآدنوم چیست؟ فیبروآدنوم پستان که آدنوفیبروم پستانی نیز نامیده می شود، یک تومور خوش خیم است که از بافت همبند فیبری (فیبروم) و عناصر غده ای (آدنوم) تشکیل شده است. این تومور روی یا در غده پستانی زنان جوان، معمولاً بین 20 تا 30 سال، به شکل یک گره گرد کوچک به طول 3 تا 4 سانتی متر ظاهر می شود. به ندرت می تواند به اندازه یک دانه برنج باشد و بسیار سطحی پوست باشد یا برعکس به اندازه ای بین 8 تا 10 سانتی متر برسد و عمیقاً در بافت ها قرار گیرد. اغلب شامل یک تورم منفرد است که روی یک سینه قرار دارد، اما در 12٪ موارد متعدد و دوطرفه است.

اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

انواع مختلف توده های سینه

ظاهر یک توده در پستان یک مشاهده بسیار رایج است که می تواند با طیف گسترده ای از آسیب شناسی مطابقت داشته باشد. اکثریت قریب به اتفاق توده های سینه خوش خیم (غیر سرطانی) هستند و به طور کلی بی ضرر هستند و هیچ گونه نگرانی فوری یا جدی برای سلامتی ایجاد نمی کنند. تشخیص توده در پستان اغلب ترس از سرطان سینه را افزایش می دهد. با این حال، بعید است که یک توده سرطانی باشد: در واقع، حدود 80 درصد از توده های سینه خوش خیم (غیر سرطانی) هستند.

این تومور به طور کلی خوش خیم شایع ترین تومور پستان است. فیبروآدنوم پستان که به سرعت در حال تکامل است، تحلیل نمی رود. 70 درصد فیبروآدنوم پستان ثابت می ماند، 20 درصد رشد می کنند و 10 درصد خود به خود ناپدید می شوند.

انواع مختلفی از آدنوفیبروم پستان وجود دارد: فیبروآدنوم هیالینیزه (شایع تر پس از یائسگی)، فیبروآدنوم میکسوئید (شایع در زنان جوان) و فیبروآدنوم غول پیکر (که عمدتاً زنان بسیار جوان را مبتلا می کند).

فیبروآدنوم پستان ندول های محکم و محکمی هستند. آنها اغلب در دوران بلوغ ایجاد می شوند و بنابراین معمولاً در زنان جوان دیده می شوند. با این حال، آنها همچنین می توانند بعداً و حتی در مردان ایجاد شوند، اگرچه این امر به ندرت اتفاق می افتد. توده ها را اغلب می توان به عنوان ساختارهای صاف توصیف کرد که به راحتی می توان آنها را زیر پوست حرکت داد. اندازه آدنوفیبروم ها معمولاً به 1 تا 3 سانتی متر می رسد اما می تواند بیش از 5 سانتی متر باشد. صرف نظر از اندازه آنها، آنها خوش خیم و بی ضرر هستند. با این حال، بزرگترها گاهی اوقات می توانند باعث درد شوند، اغلب درست قبل از قاعدگی

سرطان پستان

سرطان سینه یک بیماری بسیار جدی تر است. اگرچه اکثر توده های سینه غیر سرطانی هستند، اما سرطان سینه هنوز شایع ترین نوع سرطان در برخی کشورها است. به عنوان مثال، در بریتانیا از هر هشت زن، یک زن در طول زندگی خود تشخیص داده می شود. اگرچه سرطان سینه می تواند در هر سنی ایجاد شود، اما بیشتر در زنان بالای 50 سال دیده می شود. تشخیص زودهنگام توده های بدخیم در سینه ها برای درمان ضروری است و می تواند شانس بهبودی کامل را تا حد زیادی افزایش دهد. در صورت عدم درمان، سرطان به رشد خود ادامه می دهد و می تواند از طریق سیستم لنفاوی و خونی (متاستاز) به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. هنگامی که سرطان گسترش یافته و به سایر نقاط بدن حمله می کند، می تواند تهدید کننده زندگی باشد. سپس شانس بهبودی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

مطمئن شوید که سرطان سینه نیست

تشخیص زودهنگام سرطان سینه مهمترین قدم در درمان این بیماری است. از آنجایی که توده های بدخیم اغلب علائم اولیه خاصی ایجاد نمی کنند و عمدتاً بدون درد هستند، تشخیص توده در پستان باید بلافاصله توسط پزشک پیگیری شود. تشخیص زودهنگام و درمان سرطان پستان کوچکتر از 2.5 سانتی متر نرخ بقای 5 ساله قابل توجه 96٪ را نشان داده است.

در بیشتر موارد، تشخیص دقیق شامل سونوگرافی، ماموگرافی دیجیتال و بیوپسی سینه ، نشانه های خوش خیم مانند فیبروآدنوم را تضمین می کند.

فایده نظر دوم برای فیبروآدنوم چیست؟

چرا به دنبال نظر دوم برای فیبروآدنوما باشید؟

اگرچه فیبروآدنوم پستان به طور کلی خوش خیم است، می تواند باعث نگرانی در زنان مبتلا شود. در برخی موارد، باعث جراحی برای برداشتن ندول موجود در غده پستانی می شود. وقتی یک بیماری و درمان آن پیچیده است، جستجوی نظر دوم همیشه مفید است. بهره مندی از نظر یک تیم پزشکی دوم به شما این فرصت را می دهد تا در مورد تمام گزینه های درمانی در دسترس خود اطلاعات کسب کنید و به شما امکان می دهد با اطمینان به درمان خود بپردازید.

متداول ترین سؤالات چیست؟

• چگونه می توانیم مطمئن شویم که فیبروآدنوم است و بنابراین تومور من خوش خیم است؟ آیا نمی توانستیم ندول را با یک تومور بدخیم اشتباه بگیریم؟

• به من برای برداشتن فیبروآدنوم جراحی توصیه می شود. آیا واقعا لازم است؟

• آیا جراحی روی سینه من قابل مشاهده خواهد بود؟ آیا می توانم بازسازی سینه انجام دهم؟

• من می خواهم بچه دار شوم، آیا می توانم به او شیر بدهم؟

• آیا آزمایشات بالینی وجود دارد؟ آیا من واجد شرایط هستم؟

• همچنین تمام سوالات خاصی که دارید.

متخصصان فیبروآدنوم چه کسانی هستند؟

اگر فیبروآدنوم برای شما تشخیص داده شده است، باید با متخصص زنان، متخصص بیماری های دستگاه تناسلی زنان، آسیب شناس، متخصص تجزیه و تحلیل بافت، یا پزشک متخصص در جراحی سینه مشورت کنید.

علائم فیبروآدنوم چیست؟

فیبروآدنوم معمولاً بدون درد است. اغلب به طور تصادفی توسط زن مربوطه یا توسط متخصص زنان او در طی یک مشاوره معمول کشف می شود. در لمس، تورم سفت و لاستیکی است، زیر پوست متحرک است و هیچ علامت پوستی ندارد. در موارد نادر، فیبروآدنوم می تواند بزرگ، دردناک و آزاردهنده باشد.

چگونه فیبروآدنوما را تشخیص دهیم؟

به مناسبت کشف فیبروآدنوم، متخصص زنان ارزیابی بالینی کامل را انجام می دهد و معاینات رادیوگرافی با سونوگرافی سینه یا پستان و ماموگرافی را تجویز می کند. هر چه فیبروآدنوم جدیدتر باشد، سونوگرافی تصویر واضح و دقیق تری ارائه می دهد. ندول در ماموگرافی نیز به وضوح قابل مشاهده است.

تشخیص را می توان با بیوپسی سوزنی با هدایت اولتراسوند تایید کرد. اما اگر ارزیابی بالینی، سونوگرافی و ماموگرافی همخوانی داشته باشند این معاینه ضروری به نظر نمی رسد.

چگونه فیبروآدنوم را درمان کنیم؟

اگر تشخیص فیبروآدنوم قطعی باشد، قانون توصیه نکردن درمان به بیمار است. گاهی اوقات ممکن است یک درمان ساده هورمونی همراه با نظارت پیشنهاد شود.

فیبروآدنوم هیچ گونه منع مصرفی برای پیشگیری از بارداری هورمونی، بارداری یا شیردهی ندارد.

مداخله جراحی برای برداشتن ندول (تومورکتومی) در موارد زیر پیشنهاد می شود:

در صورت عدم قطعیت تشخیصی، به ویژه در زنان بین 40 تا 50 سال،

اگر اندازه ندول بیشتر از 3 سانتی متر باشد یا رشد آن سریع باشد.

اگر بیمار به دلیل فیبروآدنوم دردناک یا دردسرساز بخواهد یا اگر نگران است.

فیبروآدنوم در حدود 10 درصد از زنانی که در کلینیک‌های پستان مشاهده می‌شوند، رخ می‌دهد، اما حدود نیمی از بیوپسی‌های پستان را تشکیل می‌دهند. این ضایعات خوش خیم بیشتر در زنان دارای وضعیت اجتماعی-اقتصادی بالاتر و در زنانی که پوست تیره‌ تری دارند رخ می‌ دهد. خطر ابتلا به فیبروآدنوم به سن قاعدگی یا یائسگی یا استفاده از درمان هورمونی مربوط نمی شود. برعکس، شاخص توده بدنی بالاتر، تعداد بیشتر حاملگی های کامل، مصرف بیشتر ویتامین C و سیگار کشیدن با کاهش خطر ابتلا به این ضایعات مرتبط است. گرینبرگ و همکارانش یک رویکرد مبتنی بر ادبیات به فیبروآدنوم ارائه می‌کنند و الگوریتم‌های عملی را برای مدیریت آنها پیشنهاد می‌کنند.

فیبروآدنوم پستان معمولاً به طور تصادفی در طی معاینات بالینی یا خودآزمایی تشخیص داده می شود و اغلب در ربع بیرونی فوقانی قرار دارد. اکثریت آنها صاف، متحرک، غیر نرم و لاستیکی هستند. برخی از زنان فیبروآدنومای متعدد دارند. این بیماران معمولاً سابقه خانوادگی فیبروآدنوم دارند. به ندرت، دختران نوجوان ممکن است ضایعاتی بزرگتر از 5 سانتی متر ایجاد کنند که فیبروآدنومای جوان (یا غول پیکر) نامیده می شود. اگرچه این فیبروآدنوم های غول پیکر بسیار بزرگتر از فیبروآدنوم های معمولی هستند، اما خوش خیم هستند و بدخیم نمی شوند. تصویربرداری زنان و پستان که اغلب برای تشخیص فیبروآدنوم استفاده می شود، یک توده جامد گرد یا بیضی شکل با خطوط صاف و پژواک داخلی ضعیف را نشان می دهد. سونوگرافی قادر است بین ضایعات جامد و کیستیک تمایز قائل شود اما نمی تواند به طور قابل اعتمادی فیبروآدنوما را از سرطان پستان تشخیص دهد. در یک مطالعه، حدود 18 درصد از فیبروآدنوم ها در مطالعه اولتراسوند پستان قابل مشاهده نبودند. در ماموگرافی، فیبروآدنوم به صورت یک گره نرم، همگن و محدود شده ظاهر می شود که گاهی اوقات با کلسیفیکاسیون های درشت داخلی همراه است. آسپیراسیون با سوزن ظریف ویژگی های سیتولوژیک مشخص را نشان می دهد و می تواند برای بهبود تشخیص بالینی فیبروآدنوم استفاده شود. آسپیراسیون با سوزن ظریف به ندرت نتیجه مثبت کاذب می دهد، حتی اگر ممکن است فیبروآدنوما را با سایر ضایعات خوش خیم اشتباه بگیرد.

بسته به سن بیمار، سابقه خانوادگی و سابقه بیوپسی های قبلی، درمان محافظه کارانه فیبروآدنوم ممکن است ضروری باشد یا نباشد. اگر معاینه بالینی، سونوگرافی برست منفی و آسپیراسیون با سوزن نازک منفی داشته باشد، یک زن زیر 25 سال مبتلا به فیبروآدنوم، بعید است که بدخیمی "از دست رفته" داشته باشد. (خطر فقدان بدخیمی در این شرایط یک مورد از 229 مورد تا یک مورد در 700 مورد تخمین زده شده است.) تا سن 35 سالگی خطر تا حدودی افزایش نمی یابد. فیبروآدنوم های متعدد باید برداشته شوند، با احتیاط از ایجاد اسکار یا آسیب مجرای، که ممکن است با استفاده از یک برش ایجاد شود، جلوگیری شود. فیبروآدنوم غول پیکر معمولاً پس از ایجاد تعادل هورمونی (مثلاً پس از قطع شیردهی) کوچک می شود، بنابراین درمان محافظه کارانه ترجیح داده می شود و پس از کوچکتر شدن ضایعات، برداشتن آن ضروری است.

نویسندگان به این نتیجه رسیدند که در زنان کمتر از 35 سال، مدیریت محافظه کارانه فیبروآدنوم با پیگیری هر 6 تا 12 ماه تا رگرسیون کامل توصیه می شود. فیبروآدنوم هایی که پسرفت نمی کنند یا تا سن 35 سالگی بدون تغییر باقی می مانند، باید برداشته شوند. زنان بالای 35 سال باید علاوه بر روش های تشخیصی فوق، ماموگرافی نیز انجام دهند و پس از 6 تا 12 ماه پیگیری شوند. اگر فیبروآدنوم بعد از 12 ماه برطرف نشد، برداشتن آن توصیه می شود. حتی زمانی که مدیریت محافظه کارانه معقول باشد، بیماران اغلب بیوپسی اکسیزیونی فیبروآدنومای پایدار را ترجیح می دهند. نویسندگان توصیه می کنند که بیوپسی برش از هر توده ای که تشخیص فیبروآدنوم برای آن مشخص نیست. با این حال، اگر پس از معاینه بالینی، معاینه اولتراسوند و آسپیراسیون با سوزن ظریف، تشخیص فیبروآدنوم های متعدد با اطمینان انجام شود، درمان محافظه کارانه ضروری است.

زمانی که قرار است از ماموگرافی برای کمک به تشخیص فیبروآدنوم استفاده شود، باید قبل از آسپیراسیون با سوزن ظریف انجام شود، تا تشکیل هماتوم بعدی تصویر ماموگرافی را مخدوش نکند. همچنین باید تاکید کرد که وقتی ماهیت ضایعه پس از سونوگرافی، ماموگرافی و آسپیراسیون با سوزن ظریف مشخص نیست، ضایعه باید برداشته شود.

توده های سینه یک شکایت رایج هستند و خوشبختانه اکثر آنها خوش خیم هستند. به طور طبیعی، توده های سینه اغلب به دلیل خطر ابتلا به بدخیمی باعث اضطراب در بین بیماران می شود. مهمتر از همه، هر توده ای که مطمئن نیست خوش خیم است، باید بررسی، تصویربرداری و در صورت لزوم بیوپسی شود.

انواع تومورهای خوش خیم

فیبروآدنوم

فیبروآدنوم شایع ترین رشد خوش خیم در پستان است و معمولا در زنان در سنین باروری رخ می دهد. آنها تکثیر بافت استرومایی و اپیتلیال لوبول های مجرای هستند.

در معاینه، آنها ضایعات بسیار متحرک هستند (که از لحاظ تاریخی "موش سینه" نامیده می شوند) که به خوبی مشخص و در لمس لاستیکی هستند و قطر اکثر آنها کمتر از 5 سانتی متر است. آنها می توانند چندگانه و دو طرفه باشند.

آنها پتانسیل بدخیم بسیار پایینی دارند و می توان آنها را در محل با قرارهای پیگیری معمول رها کرد. در طی یک دوره 2 ساله، تا 30٪ کوچکتر می شود. نشانه های اصلی برای برداشتن احتمالی قطر > 3 سانتی متر یا ترجیح بیمار است.

آدنوم

آدنوم مجرای یک تومور خوش خیم غده ای است که معمولاً در جمعیت زنان مسن رخ می دهد. ضایعات خود ندولر هستند و به راحتی می توانند بدخیمی را تقلید کنند، بنابراین بیشتر موارد برای ارزیابی سه گانه تشدید می شوند.

پاپیلوم

پاپیلوم داخل مجاری یک ضایعه خوش خیم پستان است که معمولاً در زنان 40 تا 50 ساله رخ می دهد و معمولاً در ناحیه ساب آرئولار (معمولاً کمتر از 1 سانتی متر از نوک پستان دورتر است) رخ می دهد.

آنها اغلب با ترشحات خونی یا شفاف از نوک پستان تظاهر می کنند، اما پاپیلوم های بزرگتر نیز می توانند در ابتدا به صورت توده ظاهر شوند.

آنها می توانند در تصویربرداری شبیه کارسینوم های مجاری ظاهر شوند و بنابراین معمولاً نیاز به بیوپسی دارند. برخی موارد ممکن است برای اطمینان از عدم وجود سلول های آتیپیک یا نئوپلازی برداشته شوند. خطر سرطان سینه تنها با پاپیلومای چند مجاری افزایش می یابد و بیشتر آنها با میکرودوککتومی درمان می شوند.

لیپوم

لیپوم پستان یک تومور خوش خیم چربی نرم و متحرک است که معمولاً بدون علامت است. آنها پتانسیل بدخیم پایینی دارند و معمولاً تنها در صورتی برداشته می شوند که به طور قابل توجهی بزرگ شوند یا مشکلات فشاری یا زیبایی شناختی علامتی ایجاد کنند.

تومورهای فیلود

تومورهای فیبرواپیتلیالی نادر هستند. تومورهای فیلود معمولاً بزرگتر هستند ، در گروه سنی بالاتر رخ می دهند و از هر دو بافت اپیتلیال و استرومایی تشکیل شده اند. آنها اغلب به سرعت رشد می کنند.

تمایز بالینی و میکروسکوپی آنها از فیبروآدنوم دشوار است ، با این حال حدود یک سوم تومورهای فیلودس دارای پتانسیل بدخیم هستند و 10 درصد از تومورهای خوش خیم پس از برداشتن عود می کنند. در نتیجه ، بیشتر تومورهای فیلودس باید به طور گسترده برداشته شوند (یا در صورت بزرگ بودن ضایعه، ماستکتومی).

مقالات پیشنهادی :

درمان لنف ادم چیست؟

 اکوی قلب جنین 

بیوپسی از پستان و تیروئید

ویژگی های بالینی

همانطور که در بالا توضیح داده شد ، ضایعات خوش خیم پستان می توانند به روش های مختلفی ظاهر شوند. با این حال ، به طور کلی، توده‌ های خوش ‌خیم پستان متحرک ‌ تر هستند و دارای مرزهای صاف ‌تری نسبت به همتایان بدخیم خود هستند ، که اغلب دارای سطوح ناهموار، قوام سفت هستند و می‌توانند در لایه ‌های مختلف بافت ثابت شوند. ضایعات بدخیم معمولاً به صورت یک توده منفرد ظاهر می شوند ، در حالی که ممکن است توده های خوش خیم متعدد پستان ایجاد شود.

تشخیص های افتراقی

پایه اصلی تمایز بین توده های سینه ، ارزیابی سه گانه است. تفاوت های اصلی که باید در نظر گرفت شامل کیست ، آبسه و ضایعات بدخیم است.

تحقیقات و مدیریت

تمام ضایعات مشکوک پستان باید تحت ارزیابی سه گانه ، معاینه ضروری ، تصویربرداری  و بافت شناسی قرار گیرند.

با وجود توده ‌های خوش‌ خیم پستان که تایید شده‌ اند، در اکثر موارد /  زیرگروه ‌ها ، قرار ملاقات ‌های اطمینان ‌بخش و چک ‌آپ روتین کافی است. با این حال ، اگر خوش خیم بودن توده سینه یا داشتن پتانسیل بدخیم با سلول های آتیپیک را نتوان تایید کرد ، ممکن است پس از ارزیابی سه گانه برداشته شوند.

برای برخی از زنان ، توده‌ های خوش‌ خیم پستان در صورت رشد ممکن است علائمی مانند درد یا ناراحتی ایجاد کنند و بنابراین برداشتن آن نیز ممکن است بهترین گزینه باشد.