اسکن آنومالی یا غربالگری جنین|فیلم سونوگرافی آنومالی جنین پسر

اسکن آنومالی یا غربالگری جنین؛آنومالی اسکن یا سونوگرافی غربالگری جنین به مجموعه ای از بررسی های آزمایشگاهی و سونوگرافی گفته می شود.

هدف اطلاع مادران از یکسری سندرم ها و نقایص جنینی می باشد.

همه نقایص سونوگرافی غربالگری و در گروه های کم خطر یا پر خطر قرار داده می شود.

برخی از این تستها به اسم اسکن آنومالی در بین مادران رواج پیدا کرده است.

هدف اصلی غربالگری یا سونوگرافی انومالی اسکن که تعیین خطر ابتلای جنین به سندرم داون می باشد.

اگر سوالی در مورد سونوگرافی  دارید و یا پزشک برایتان سونوگرافی  تجویز کرده است

می توانید با ما در مرکز سونوگرافی  الوند در تماس باشید.

ریسک بیماری های زیر بعد از غربالگری مشخص می شود.

1. برآورد خطر بیماری ایکتوزیس با پایین بودن سطح استریول.
   

2. برآورد خطر بیماری slos با پایین بودن سطح استریول.

3. احتمال ابتلای مادر به مسمومیت بارداری با افزایش inhibin – A و B – HCG و AFP و کاهش استریول.

4. غربالگری جنین مشخص می کند که مادر،پر خطر است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.

سونوگرافی جنین آزمایشی است که در دوران بارداری انجام می شود.

در آن از امواج صوتی برای ایجاد تصویر از جنین، جفت و مایع آمینوتیک استفاده می شود.

تصویر تشکیل شده در مانیتور قابل مشاهده است.

ممکن است رنگی یا سیاه و سفید باشد. این تصاویر به عنوان بخشی از پرونده جنین ذخیره می شود.

سونوگرافی جنین یا آنومالی اسکن بی خطرترین روش برای بررسی مشکلات جنین است.

سونوگرافی غربالگری و آنومالی اسکن می توانند در هفته ی پنجم بارداری انجام شود. آزمایشات غربالگری با استفاده از سونوگرافی ممکن است در سه ماهه اول انجام شود. تا از نقض عضوهایی مثل سندرم ترنر پیشگیری شود.

غربالگری سه ماه اول یا سونوگرافی آنومالی اسکن برای اندازه گیری ضخامت پوست پشت گردن انجام می شود. اندازه گیری میزان beta – HCG در خون و میزان پروتئین پلاسمای بارداری ( APAPP – A )برای بررسی انجام می شود.

اکثر نوزادان سالم به دنیا می آیند اما همیشه این خطر وجود دارد که مشکلی پیش بیاید. این خطر برای برخی از زوج ها بیشتر از سایرین بسته به سن و مسائل مربوط به سبک زندگی و سابقه پزشکی خواهد بود.

یکی از شایع ترین مشکلات ژنتیکی که نوزاد می تواند داشته باشد یک بیماری ژنتیکی به نام سندرم داون است. در حالی که معمولاً به زنان توصیه می شود آزمایش ژنتیکی انجام دهند، تصمیم برای انجام این کار با شماست. ایده خوبی است که به این فکر کنید که چرا می خواهید آزمایش شوید و اگر متوجه شوید که کودک شما یک اختلال ژنتیکی دارد، چه عواقبی برای شما و خانواده تان خواهد داشت.

اگر:

شما 37 سال و بیشتر سن دارید

شما یا شریک زندگیتان قبلاً نوزادی با مشکل ژنتیکی داشته اید.

تست های غربالگری بهتر است در 16 هفته اول بارداری انجام شود و بعد از 19 هفته قابل انجام نیست.

دو نوع آزمایش وجود دارد که می توان در بارداری انجام داد.

آزمایش های غربالگری می تواند به شما بگوید که آیا در خطر تولد نوزادی با نقص مادرزادی هستید یا خیر. این آزمایشات اطلاعات قطعی در مورد جنین به شما نمی دهد.

انجام دادن آزمایشات تشخیصی می تواند نشان دهد که آیا جنین شما دارای نقص هست یا خیر.

زنان می توانند انتخاب کنند که آیا آزمایشاتی را انجام دهند یا خیر تا خطر تولد نوزادی با نقص مادرزادی را مشخص کنند. برخی از بیمارستان‌ها خدمات مشاوره ژنتیکی دارند که می‌توانند با شما در مورد پیامدهای انجام آزمایش و معنای آن برای شما صحبت کنند.

برخی از این آزمایشات باید در اوایل بارداری انجام شوند، اگر شما یک بیمار عمومی هستید، ممکن است نیاز داشته باشید که آزمایش آنها را با پزشک خود سازماندهی کنید.

 

تست های غربالگری

تست غربالگری ترکیبی سه ماهه اول

این آزمایش نتایج آزمایش خون در حدود 10-12 هفته و سونوگرافی در هفته 11-13 را ترکیب می کند. این آزمایش خطر یا شانس شما را برای داشتن یک نوزاد مبتلا به سندرم داون یا تریزومی 18 نشان می دهد.

اگر در معرض خطر بیشتر هستید، یک آزمایش تشخیصی، CVS (نمونه برداری از پرزهای مزمن) یا آمنیوسنتز به شما پیشنهاد می شود.

 

غربالگری سرم مادر

این یک آزمایش خون است که بین هفته های 15-20 بارداری جمع آوری می شود. اگر آزمایش نشان دهد که شما در معرض خطر بیشتری هستید، آمنیوسنتز و سونوگرافی به شما پیشنهاد می شود.

 

تست غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT)

این آزمایش خون بعد از هفته دهم بارداری انجام می شود. این سندرم داون و برخی دیگر از بی نظمی های کروموزومی در نوزاد را غربالگری می کند.

 

تست های تشخیصی

یک آزمایش تشخیصی مواد ژنتیکی جنین را آزمایش می‌کند و بنابراین می‌تواند تشخیص دهد که آیا جنین واقعاً یک اختلال ژنتیکی دارد یا خیر.

 

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) (11 تا 12 هفته)

در این آزمایش نمونه کوچکی از جفت گرفته می شود. نمونه جفت را می توان برای سندرم داون یا در برخی موارد دیگر شرایط ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک آزمایش کرد. در نتیجه این آزمایش از هر صد زن (1%) یک زن سقط جنین خواهد داشت.

 

آمنیوسنتز (هفته 15 تا 18)

نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک که نوزاد را احاطه کرده است جمع‌آوری می‌شود و می‌توان از آن برای تشخیص سندرم داون یا برخی بیماری‌های ژنتیکی دیگر استفاده کرد. آمنیوسنتز یک در دویست خطر سقط جنین دارد.

 

مقالات پیشنهادی :

زخم ماستیت

بهترین ماموگرافی تهران

سونوگرافی سه بعدی رحم

سونوگرافی (هفته 18 تا 20)

این اسکن سه ماهه دوم برای شناسایی ناهنجاری های فیزیکی و ساختاری از جمله اسپینا بیفیدا، نقایص قلب و اندام استفاده می شود.

 

سونوگرافی - اسکن رشد جنین
ارائه دهنده مراقبت های زایمان شما را برای سونوگرافی برای ارزیابی اندازه نوزاد و حجم مایع آمنیوتیک معرفی کرده است. این نوع سونوگرافی اسکن رشد جنین نامیده می شود.

چرا اسکن رشد جنین لازم است؟
دلایل رایج برای انجام اسکن رشد جنین در بارداری شامل موارد زیر است:
اندازه شکم شما کوچکتر یا بزرگتر از حد انتظار است.
عوارض بارداری قبلی
دیابت مادر یا فشار خون بالا
توجه به این نکته مهم است که اندازه گیری های مکرر سونوگرافی از همان جنین می تواند متفاوت باشد و وزن تخمینی جنین ممکن است تا 20 درصد نادرست باشد.
اسکن رشد جنین به طور معمول نوزاد را از نظر ناهنجاری بررسی نمی کند. اسکن اولتراسوند برای بررسی ناهنجاری های اصلی جنین به طور معمول در اوایل بارداری بین هفته های 18 تا 20 بارداری انجام می شود .

کوچک برای سن حاملگی (SGA)
اکثر جنین هایی که برای سن حاملگی کوچک هستند سالم هستند، اما برخی ممکن است برای اطمینان از رشد کافی نیاز به ارزیابی سونوگرافی بیشتری داشته باشند. سایر آزمایشات اولتراسوند مانند بررسی میزان مایع آمنیوتیک اطراف جنین و اندازه گیری جریان خون در بند ناف (داپلر شریان ناف) نیز می تواند انجام شود.

محدودیت رشد جنین (FGR) چیست؟
محدودیت رشد جنین (FGR) اصطلاحی است که برای توصیف جنینی که قبل از تولد به اندازه کافی رشد نمی کند استفاده می شود. به آن محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) نیز می گویند.

FGR ممکن است تنها پس از انجام دو یا چند سونوگرافی آشکار شود. با توجه به تنوع اندازه گیری سونوگرافی، حداقل دو هفته بین اسکن رشد جنین لازم است. علائم دیگری که ممکن است نشان دهنده FGR باشد، تغییر در جریان خون بند ناف و کاهش حجم مایع آمنیوتیک است.

چه چیزی باعث محدودیت رشد جنین می شود؟
برخی از علل زمینه ای FGR شامل موارد زیر است:

نارسایی جفت - زمانی که جفت نتواند تغذیه کافی برای جنین در حال رشد فراهم کند.
ناهنجاری جنین - برخی از ناهنجاری های جنینی با تاخیر در رشد همراه است.
حاملگی چند قلو - می تواند یک یا چند جنین را تحت تاثیر قرار دهد.
عفونت مادر به عنوان مثال سیتومگالوویروس (CMV).
تغذیه نامناسب
سیگار، الکل، داروهای غیرقانونی و برخی داروها.
شرایط پزشکی موثر بر مادر مانند فشار خون بالا و دیابت

 

محدودیت رشد جنین چگونه مدیریت می شود؟

اگر مشکوک به محدودیت رشد جنین باشد، ممکن است پزشک شما آزمایشاتی را برای شناسایی علت اصلی توصیه کند. تست هایی که ممکن است برای مادر در نظر گرفته شود عبارتند از:

 

ارزیابی گسترده سونوگرافی برای بررسی ناهنجاری های ساختاری عمده

آمنیوسنتز برای تشخیص اینکه آیا کودک شما ناهنجاری کروموزومی دارد

آزمایش خون مادر برای بررسی عفونت

بارداری شما با سونوگرافی منظم برای اندازه گیری های زیر به دقت کنترل می شود:

رشد مداوم جنین (معمولا هر دو هفته یکبار)

جریان خون شریان نافی با استفاده از سونوگرافی داپلر

 

حجم مایع آمنیوتیک

اگر مشکوک به محدودیت رشد باشد، ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان باشد تا بتوان نظارت منظم بر جنین انجام داد. پایش ضربان قلب جنین توسط کاردیوتوکوگرافی (CTG) ممکن است انجام شود. اگر وضعیت جنین ضعیف در نظر گرفته شود و ادامه بارداری بی خطر تلقی نشود، زایمان در نظر گرفته می شود.

اگر زایمان قبل از هفته 37 بارداری توصیه شود، ارائه دهنده مراقبت های زایمانی شما تزریق استروئید و سولفات منیزیم به مادر را (اگر کمتر از 30 هفته) در نظر می گیرد تا خطر عوارض مرتبط با نارسی را برای نوزاد کاهش دهد.

مهم است که بهترین فرصت ممکن را به کودک خود بدهید با موارد زیر:

حفظ یک رژیم غذایی سالم

سیگار نکشید، مشروبات الکلی مصرف نکنید یا مواد مخدر مصرف نکنید.

 

بعد از تولد چه اتفاقی می افتد؟

نوزاد تازه متولد شده ای که برای رشد در رحم مشکل داشته است، بسته به نارس بودن، وزن هنگام تولد و میزان سازگاری آنها با زندگی خارج از رحم، ممکن است نیاز به مراقبت در بخش مراقبت های ویژه نوزادان داشته باشد.

 

بزرگ برای سن حاملگی (LGA)

اکثر جنین هایی که در سونوگرافی نشان داده شده اند که برای سن حاملگی بزرگ هستند، در بدو تولد تغذیه خوبی دارند و سالم هستند. در برخی موارد یک دلیل زمینه ای برای بزرگ بودن جنین مانند دیابت یا سندرم ژنتیکی وجود دارد

 

دیابت در بارداری

برخی از نوزادان به دلیل دیابت مادر در دوران بارداری بزرگتر هستند و به ویژه اگر کنترل سطح گلوکز خون مادر دشوار باشد. نوزادان بزرگ‌تر که از مادران مبتلا به دیابت متولد می‌شوند در معرض خطر آسیب‌های ناشی از تولد از جمله دیستوشی شانه هستند. دیستوشی شانه زمانی اتفاق می‌افتد که سر نوزاد به دنیا می‌آید اما شانه‌ها گیر می‌کنند و نیاز به انجام مانورهای خاصی برای تولد نوزاد دارند. هنگامی که جنین بیش از حد بزرگ است، ممکن است سزارین در نظر گرفته شود.

هنگامی که مادر در بارداری دیابت داشته باشد، نوزادان آنها پس از تولد نیز در معرض خطر افت قند خون (هیپوگلیسمی) قرار دارند، زیرا دیگر به سطوح بالای قندی که در رحم به آن عادت کرده بودند دسترسی ندارند. این ممکن است نیاز به نظارت و درمان در مهد کودک مراقبت ویژه داشته باشد.

مقالات پیشنهادی :

فیبرواسکن چیست؟

الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

بررسی دقیق اسکن ناهنجاری

اندام های داخلی کودک شما به صورت مقطعی بررسی می شود که تشخیص آن ممکن است برای شما دشوار باشد. استخوان‌ها سفید به نظر می‌رسند، مایع سیاه است و بافت‌های نرم ممکن است درجات مختلف خاکستری به نظر برسند. در این زمان تغییراتی را در آناتومی طبیعی که ممکن است نشان دهنده یک ناهنجاری باشد را بررسی خواهیم کرد.

سر نوزاد از نظر شکل و اندازه بررسی می شود. سونوگرافی اندازه گیری های استاندارد را انجام می دهد و لب ها و بینی نوزاد را برای هر گونه نقص آشکار بررسی می کند.

در مرکر سونوگرافی الوند ما به دنبال ارتقای استاندارد تشخیص نوزادی با نقص قلبی احتمالی هستیم. اولین قدم در بهبود مراقبت از "نوزادان قلبی" بهبود تشخیص بیماری قلبی قبل از تولد است.

کلیه ها، معده و مثانه نیز تصویربرداری می شوند. نوزاد تقریباً هر نیم ساعت یک بار دفع ادرار انجام می دهد، به همین دلیل مثانه در طی انجام اسکن پر و خالی می شود.

پاها، بازوها، دست ها و پاهای نوزاد بررسی می شود. بند ناف  جنین جهت شمارش تعداد عروق مورد بررسی قرار می گیرد.

جفت به گونه ای مستند می شود که در فوندوس یا قدامی یا خلفی قرار دارد و اطمینان حاصل می شود که جفت دهانه رحم (دهانه رحم) را نمی پوشاند.

در این مرحله باید مایع آمنیوتیک کافی وجود داشته باشد تا کودک بتواند آزادانه حرکت کند.

اندازه‌گیری‌های معمولی که انجام می‌شوند عبارتند از: قطر دو جداره سر (BPD)، دور سر (HC)، دور شکم (AC) و طول استخوان ران (FL). این اندازه گیری ها دقتی در حدود یک تا دو هفته به اضافه یا منهای سن حاملگی واقعی نوزاد دارند. اگر اندازه‌گیری‌های کودک شما در آن محدوده باشد، ما اندازه‌گیری‌ها را طبیعی می‌دانیم.

 

اسکن غربالگری سه ماهه دوم

اسکن سه ماهه دوم یک معاینه سونوگرافی معمولی است که برای ارزیابی جنین و تشخیص وجود هر گونه ناهنجاری جنینی استفاده می شود.

اسکن غربالگری سه ماهه دوم یا اسکن ناهنجاری جنین در هفته 22-18 انجام می شود.

این اسکن معمولاً 30 دقیقه طول می کشد، اما اگر کودک در طول اسکن "همکاری" نداشته باشد ممکن است بیشتر طول بکشد. برای این قرار 1 ساعت یا بیشتر وقت بگذارید. جزئیات زیر در طول اسکن به دست می آید:

بررسی ساختاری و اندازه‌گیری - این یک نمایشگر سیستماتیک از ناهنجاری‌های ساختاری اصلی است که می‌توان با اسکن اولتراسوند و مجموعه‌ای از اندازه‌گیری‌ها بر اساس یک چک لیست تشخیص داد. این اجازه می دهد تا اکثر، اما نه همه، ناهنجاری های ساختاری شناسایی شوند. شامل اندازه گیری سر جنین، شکم، بازوها و پاها و استخوان بینی.

نشانگرهای نرم - اینها اغلب نشانگرهای اولتراسوند گذرا یا تغییرات ساختاری جزئی هستند که در صورت وجود می توانند خطر ابتلای جنین به سندرم داون یا سایر ناهنجاری های کروموزومی مانند نابجای شریان ساب ترقوه راست، روده اکوژنیک و عدم وجود استخوان بینی را افزایش دهند.

محل جفت - برای بررسی محل جفت و فاصله تا دهانه رحم. ممکن است برای جلوگیری از خونریزی شدید واژن، جفت کم خواب در اسکن سه ماهه سوم زایمان با سزارین پیشنهاد شود.

مطالعات داپلر شریان رحم - مقاومت بالا در مطالعات داپلر شریانی رحم می‌تواند خطر بالاتری برای پره اکلامپسی (PE) و محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) را پیش‌بینی کند. ماشین حسابی که اخیراً در برنامه آسترایا اجرا شده است که این کلینیک از آن استفاده می کند، امکان محاسبه خطرات پره اکلامپسی را در کمتر از 32 هفته و کمتر از 36 هفته فراهم می کند. یک آزمایش خون اختیاری برای بررسی فاکتور رشد جفتی (PlGF) ممکن است میزان تشخیص پره اکلامپسی را بیشتر افزایش دهد.

طول دهانه رحم - طول دهانه رحم بلند، خطر بسیار کم زایمان زودرس را قبل از 33 هفته پیش بینی می کند، در حالی که طول دهانه رحم کوتاه، خطر کمی افزایش زایمان زودرس را پیش بینی می کند.

 

آیا اسکن مغز می تواند اوتیسم را شناسایی کند؟

مطالعه نشان می دهد که علائم اولیه اوتیسم را می توان در سونوگرافی قبل از تولد شناسایی کرد. پزشکان می توانند علائم اوتیسم را در طول یک سونوگرافی معمول تشخیص دهند.

این مطالعه اولیه کوچک کمک ارزشمندی به جستجوی راهی بهتر برای شناسایی اوتیسم است، وضعیتی که تشخیص آن به دلیل طیف وسیعی از علل، انواع و علائم آن دشوار است. با این حال، در حال حاضر نمی‌توان گفت که آیا چنین تکنیکی می‌تواند جایگزین روش‌های تشخیصی فعلی یا حتی کمک به آن در آینده نزدیک شود. اکنون مطالعات بسیار بزرگ‌تری برای مقایسه اسکن‌های مغزی تعداد بیشتری از افراد مبتلا به ASD و افراد بدون این عارضه مورد نیاز است تا ارزیابی شود که آیا این اسکن برای استفاده گسترده به اندازه کافی دقیق است یا خیر.

 

مقالات پیشنهادی :

زخم ماستیت

بهترین ماموگرافی تهران

سونوگرافی سه بعدی رحم

حقایقی در مورد اوتیسم

به گفته انجمن علم در درمان اوتیسم، اوتیسم یک اختلال پیچیده است که معمولاً دارای اختلال در تعاملات اجتماعی، ارتباطات و گاهی اوقات وجود الگوهای تکراری علاقه، رفتارها و فعالیت‌ها است.

شبکه نظارت بر اوتیسم و ناتوانی‌های رشدی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها تخمین می‌زند که از هر 44 کودک 8 ساله، 1 نفر مبتلا به ASD شناسایی شده است.

شیوع ASD ظاهراً در طول سال‌ها افزایش یافته است، به طوری که در سال 2008، 1 نفر از هر 88 نفر در این طیف قرار داشته است.

اگرچه علل ASD در حال حاضر ناشناخته است، اعتقاد بر این است که هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در این تشخیص نقش دارند.

در حال حاضر، هیچ نشانگری نمی‌تواند به عنوان آزمایشی برای پیش‌بینی قابل اعتماد اوتیسم غیر ژنتیکی در نوزادان مورد استفاده قرار گیرد.

ASD را می توان بارها در 18 ماهگی یا کمتر تشخیص داد. در سن 2 سالگی، متخصصان با تجربه می توانند به طور قابل اعتماد این بیماری را تشخیص دهند. با این حال، با این تحقیقات قانع‌کننده جدید، خانواده‌ها ممکن است بتوانند زودتر ASD را در فرزند خود پیش‌بینی کنند و برای بهترین نتایج مداخله و درمان زودهنگام ارائه دهند.