سونوگرافی انومالی اسکن؛ سونوگرافی آنومالی یک آزمایش بدون درد است که از امواج صوتی برای ایجاد تصاویری از اندام ها و ساختارهای داخل بدن شما استفاده می کند. این یک تست بسیار رایج است. از آنجایی که از امواج صوتی استفاده می کند، تصور می شود بسیار ایمن باشد. اسکن داپلر و دوپلکس برای تجسم خون یا مایعات در حال جریان در بدن استفاده می شود.
اگر سوالی در مورد سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان سونوگرافی تجویز کرده است
می توانید با ما در مرکز سونوگرافی الوند در تماس باشید.
آزمایش اولتراسوند برای چه مواردی استفاده می شود؟
اسکن اولتراسوند یک آزمایش بی‌خطر و بدون درد است که تصاویری از اندام‌ها، غدد، توده‌های غیرطبیعی و سایر ساختارها مانند ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و مفاصل ایجاد می‌کند. همچنین برای بررسی نوزادان متولد نشده در دوران بارداری استفاده می شود. نحوه برگشت سونوگرافی از بافت های مختلف می تواند به تعیین اندازه، شکل و قوام اندام ها، ساختارها و ناهنجاری ها کمک کند. بنابراین می تواند:
به نظارت بر رشد کودک متولد نشده و بررسی ناهنجاری ها کمک کنید. سونوگرافی غربالگری جنین برای زنان باردار امری عادی است.
تشخیص ناهنجاری های ساختار قلب مانند دریچه های قلب. این نوع سونوگرافی اکوکاردیوگرافی نامیده می شود.
کمک به تشخیص مشکلات اندام های داخلی مانند:
کبد
كيسه صفرا
پانکراس
غده تیروئید
گره های لنفاوی
تخمدان ها
بیضه ها
کلیه ها
مثانه
به عنوان مثال، می تواند به تعیین اینکه آیا یک توده غیر طبیعی در یکی از این اندام ها تومور جامد یا کیست پر از مایع است کمک کند. سونوگرافی همچنین به یافتن سنگ در کیسه صفرا یا کلیه کمک می کند.
به تعیین ماهیت توده های سینه کمک کنید. سونوگرافی یکی از آزمایشاتی است که برای تشخیص غیرسرطانی (خوش خیم) بودن توده یا سرطان سینه استفاده می شود.
کمک به تشخیص مشکلات عضلات، تاندون ها و مفاصل. به عنوان مثال، از اسکن اولتراسوند برای کمک به تشخیص استفاده می شود:
شانه ی یخ زده
آرنج تنیس بازان
نوروم مورتون
سندرم تونل کارپال
گشاد شدن غیر طبیعی عروق خونی (آنوریسم) را تشخیص دهید.
برخی از تکنیک های تخصصی اولتراسوند
در برخی موقعیت ها، می توان تصویر واضح تری از کاوشگری که در داخل بدن قرار دارد به دست آورد. بنابراین یک کاوشگر کوچک که هنوز توسط یک سیم به دستگاه اولتراسوند متصل است، می تواند:
در روده (مری) بلعیده می شود. این ممکن است برای به دست آوردن تصاویر واضح تر از اندام های داخلی، به ویژه معده، روده فوقانی و پانکراس استفاده شود.
در واژن یا رکتوم قرار داده می شود تا تصاویر واضح تری از اندام های داخلی مانند رحم (رحم)، تخمدان ها یا غده پروستات به دست آید.
برای کمک به راهنمایی جراح در حین عمل، به منظور نگاه عمیق تر به ساختارها استفاده می شود.
سونوگرافی همچنین ممکن است برای درمان برخی بیماری‌ها، به‌ویژه مشکلات عضلات، تاندون‌ها و مفاصل استفاده شود. اسکن ممکن است برای هدایت تزریق استفاده شود که می تواند به درمان مشکل کمک کند. انجام تزریق با کمک اسکن اولتراسوند مطمئن می شود که دقیقاً به محل مناسب می رسد. به عنوان مثال، تزریق با هدایت اولتراسوند یک روش رایج برای درمان مشکلات شانه مانند شانه یخ زده است.
برای آماده شدن باید چیکار کنم؟
معمولاً نیازی به آماده سازی خاصی نیست. به مصرف داروهای معمول خود ادامه دهید. شما باید قبل و بعد از آزمایش به طور معمول بخورید و بنوشید مگر اینکه دستور دیگری داده شود. مثلا:
اگر قسمت‌های خاصی از شکم معاینه می‌شوند، ممکن است از شما خواسته شود که یک رژیم غذایی کم فیبر برای یک روز یا بیشتر قبل از آزمایش (برای به حداقل رساندن گاز در روده‌تان) مصرف کنید.
ممکن است از شما خواسته شود تا چندین ساعت قبل از اسکن شکم غذا نخورید.
گاهی اوقات برای برخی از اسکن ها، ممکن است به شما تنقیه داده شود تا روده پاک شود.
برای اسکن مثانه یا لگن، ممکن است از شما خواسته شود قبل از آزمایش مقداری مایع بنوشید تا مثانه پر شود. این امر به ویژه در صورتی که در بارداری اسکن می‌کنید، یا اسکن تخمدان‌ها یا رحم خود را انجام می‌دهید، محتمل است.
قبل از هر اسکن خاصی به شما گفته می شود که چه کاری باید انجام دهید.
بعد از اسکن چه اتفاقی می افتد؟
شخصی که دستگاه اسکن را اداره می کند، در شروع عمل مقداری ژله روی پوست شما می زند. پس از اتمام اسکن، این ژله پاک می شود و می توانید لباس بپوشید و بروید. اپراتور اسکن گاهی اوقات در حین اسکن با شما صحبت می کند، بنابراین ممکن است بلافاصله ایده ای از آنچه پیدا شده است داشته باشید. یک گزارش نیز باید نوشته شود و برای شخصی که اسکن شما را سفارش داده است - پزشک عمومی یا تیم متخصص شما ارسال می شود. هنگامی که آنها را در مرحله بعد مشاهده کردید، می توانند در مورد نتیجه شما صحبت کنند. نتایج معمولاً ظرف چند هفته در دسترس هستند.
سونوگرافی چیست؟
در انواع سونوگرافی ها اولتراسوند صدایی با فرکانس بالا هستند که شما نمی توانید آن را بشنوید اما می توان آن را توسط دستگاه های مخصوص منتشر و تشخیص داد.
سونوگرافی چگونه کار می کند؟
سونوگرافی آزادانه از طریق بافت های مایع و نرم حرکت می کند. با این حال، اولتراسوند هنگامی که به سطح جامد (متراکم) تری برخورد می کند، به صورت پژواک باز می گردد (بازتاب می شود). به عنوان مثال، سونوگرافی آزادانه از طریق خون در محفظه قلب حرکت می کند. اما، هنگامی که به یک دریچه جامد برخورد می کند، بسیاری از امواج اولتراسوند بازتاب می یابد. مثال دیگر این است که وقتی اولتراسوند از صفرا در کیسه صفرا عبور می کند، اگر به سنگ کیسه صفرا برخورد کند، به شدت بازتاب می کند
سونوگرافی شامل چه مواردی می شود؟
شما روی یک مبل دراز می کشید و اپراتور یک کاوشگر را روی پوست شما روی قسمتی از بدن شما قرار می دهد تا معاینه شود. این کاوشگر کمی شبیه یک قلم بسیار ضخیم است. ژله روان کننده روی پوست شما قرار می گیرد تا پروب به خوبی با بدن شما تماس پیدا کند.
پروب توسط یک سیم به دستگاه اولتراسوند متصل می شود که به یک مانیتور متصل است. پالس های اولتراسوند از پروب از طریق پوست به بدن شما فرستاده می شود. سپس امواج اولتراسوند به صورت پژواک از ساختارهای مختلف بدن به عقب باز می گردند.
پژواک ها توسط پروب تشخیص داده می شوند و از طریق سیم به دستگاه اولتراسوند فرستاده می شوند.
آنها به صورت تصویر روی مانیتور نمایش داده می شوند. تصویر به طور مداوم به روز می شود تا اسکن بتواند حرکت و همچنین ساختار را نشان دهد. به عنوان مثال، دریچه های یک قلب در حین اسکن قلب باز و بسته می شوند. اپراتور پروب را روی سطح پوست حرکت می دهد تا از زوایای مختلف تصویر را به دست آورد.
این اسکن بدون درد است و بسته به اینکه کدام قسمت از بدن مورد بررسی قرار می گیرد، حدود 15 تا 45 دقیقه طول می کشد. یک رکورد از نتایج آزمایش می تواند به صورت عکس ثابت یا به صورت فیلم ضبط شود.
روش سونوگرافی
این روش به نوع سونوگرافی مورد استفاده بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سونوگرافی ترانس شکمی - امواج صوتی به خوبی از آب عبور می کنند. سونوگرافی از مثانه پر شما به عنوان سوراخی برای رحم شما استفاده می کند، بنابراین قبل از انجام آزمایش باید مقدار زیادی آب بنوشید. شما بر روی میز معاینه یا تخت دراز می کشید. ژل روی شکم شما اعمال می شود (برای برقراری تماس بهتر بین پوست و اسکنر) و سونوگرافی اسکنر را در موقعیت های مختلف حرکت می دهد. تصاویر فوراً به مانیتور نزدیک ارسال می شوند. سونوگرافیست ممکن است گاهی اوقات مجبور باشد برای دیدن ساختارهای عمیق تر، کاملا محکم فشار بیاورد. اسکن معمولاً حدود 30 دقیقه طول می کشد.
سونوگرافی واژینال - در برخی موارد، سونوگرافی از طریق شکم نمی تواند تصاویر واضح و کافی ایجاد کند. به عنوان مثال ممکن است هوای زیادی در روده شما وجود داشته باشد و هوا رسانای ضعیف امواج صوتی است. در این موارد، یک اسکنر باریک به واژن شما وارد می شود. اسکن معمولاً حدود 30 دقیقه طول می کشد.
بلافاصله بعد از سونوگرافی
پس از اتمام سونوگرافی، به شما دستمال داده می شود تا ژل را پاک کنید و می توانید به توالت بروید. گزارش برای پزشک شما ارسال می شود، بنابراین برای دریافت نتیجه باید یک وقت ملاقات بگیرید.
عوارض احتمالی
هیچ خطر، عارضه یا عوارض جانبی شناخته شده ای برای مادر یا جنین داخل رحم او وجود ندارد.
مراقبت از خود در خانه
اسکن اولتراسوند ایمن، بدون درد و غیر تهاجمی است، بنابراین نیازی به انجام اقدامات احتیاطی خاصی نیست.
چشم انداز بلند مدت
اتفاق بعدی بستگی به نتایج سونوگرافی شما دارد. توجه داشته باشید که یک نتیجه طبیعی تضمین نمی کند که کودک شما طبیعی است، زیرا برخی از ناهنجاری ها را نمی توان با استفاده از این آزمایش پیدا کرد. اگر ناهنجاری های جنینی تشخیص داده شد، ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به آزمایشات بیشتری داشته باشید. این آزمایشات شامل آمنیوسنتز و نمونه برداری از پرزهای کوریونی اختیاری هستند. مزایا، خطرات و عوارض این آزمایشات را قبل از تصمیم گیری در مورد انجام یا عدم انجام آن با پزشک خود در میان بگذارید.
انواع دیگر تست های بارداری
انواع دیگر تست های بارداری که ممکن است به شما پیشنهاد شود عبارتند از:
آمنیوسنتز - مقدار کمی مایع آمنیوتیک با استفاده از یک سوزن باریک که از طریق شکم وارد می شود گرفته می شود. سوزن با کمک اولتراسوند هدایت می شود. نمونه مایع حاوی سلول هایی است که سپس در آزمایشگاه از نظر ناهنجاری های کروموزومی بررسی می شوند. خطر سقط جنین به دنبال آمنیوسنتز حدود یک در 250 است.
نمونه برداری از پرزهای کوریونی - یک سوزن باریک از طریق شکم یا دهانه رحم وارد می شود تا نمونه کوچکی از جفت گرفته شود. سوزن با کمک اولتراسوند هدایت می شود. سپس پرزهای کوریونی در آزمایشگاه از نظر ناهنجاری های کروموزومی مورد آزمایش قرار می گیرند. خطر سقط جنین به دنبال نمونه برداری از پرزهای کوریونیک یک در 100 است.
سونوگرافی داپلر چیست؟
سونوگرافی داپلر عروق امواج صوتی را که از اجسام متحرک مانند سلول‌های خون منعکس می‌شود، ثبت می‌کند تا سرعت آنها و سایر جنبه‌های جریان آنها در بدن را اندازه‌گیری کند.
مقالات پیشنهادی :
سونوگرافی داپلر چگونه کار می کند؟
اگر ساختار در حال حرکت باشد، پژواک با فرکانس کمی متفاوت باز می گردد (به نام اثر داپلر). از این تفاوت فرکانس می توان برای اندازه گیری سرعت حرکت استفاده کرد. حرکت خون در شریان یا ورید باعث پژواک های کوچکی می شود و از آنها برای اندازه گیری سرعت حرکت سلول های خونی استفاده می شود. امواج صوتی ممکن است از طریق بلندگوها تقویت شوند. این به پزشک اجازه می‌دهد تا به جریان سلول‌های خون گوش دهد تا مشخص کند که آیا جریان طبیعی وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال، گوش دادن به جریان خون از طریق قلب نوزاد در یک معاینه معمول قبل از زایمان. امواج صوتی همچنین ممکن است به تصاویر رنگی روی صفحه تبدیل شوند تا جریان از طریق شریان ها یا وریدها دیده شود (داپلر رنگی)
سونوگرافی داپلر برای چه مواردی استفاده می شود؟
برای گوش دادن به ضربان قلب یک نوزاد متولد نشده (جنین) در دوران بارداری.
برای بررسی جریان خون در شریان‌ها یا وریدهای بازوها یا پاهای خود تا ببینید که آیا ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
ترومبوز سیاهرگی عمقی.
بیماری شریانی محیطی.
آسیب به وریدها یا شریان های شما به دنبال تروما.
سونوگرافی داپلر شامل چه مواردی می شود؟
در دوران بارداری، سونوگرافی داپلر بسیار شبیه به سونوگرافی است. یک کاوشگر پوشیده از ژل روی پوست شما روی رحم باردار (رحم) قرار می گیرد. این به یک بلندگو متصل است. شما ومتخصص سونوگرافی می‌توانید به جریان خون در قلب نوزاد گوش دهید.
در طول سونوگرافی داپلر از دست‌ها و پاها، کاف‌های فشار خون در امتداد ران، ساق پا یا مچ پا یا نقاط مختلف در امتداد بازو قرار می‌گیرند. یک خمیر روی پوست روی شریان های مورد بررسی قرار می گیرد. تصاویر با حرکت کاوشگر در هر ناحیه ایجاد می شوند.
سونوگرافی دوبلکس چیست؟
سونوگرافی دوبلکس یک تکنیک ویژه است که سونوگرافی سنتی را با سونوگرافی داپلر ترکیب می کند. تصاویر جسم جامد مورد بررسی - به عنوان مثال، سرخرگ و خونی که در آن جریان دارد - بر روی صفحه نمایش یا مانیتور نمایش داده می شود. جسم معمولاً خاکستری است و جریان خون معمولاً رنگی است (داپلر رنگی).
سونوگرافی دوبلکس برای چه مواردی استفاده می شود؟
سونوگرافی دوبلکس بیشتر برای ارزیابی جریان خون در شریان ها و وریدهای مختلف بدن استفاده می شود. اسکن می تواند به تشخیص شرایط زیر کمک کند:
گشاد شدن شریان اصلی در شکم (آنوریسم آئورت شکمی).
انسداد یک شریان (انسداد شریان).
لخته خون.
انسداد شریان های گردن (بیماری انسداد کاروتید).
دوپلکس کلیه ها و رگ های خونی آنها را بررسی می کند.
رگهای واریسی.
نارسایی وریدی (شرایطی که در آن سیاهرگ ها در ارسال خون به قلب مشکل دارند).
تصاویر زیر از اسکن داپلر کلیه تهیه شده است.
سونوگرافی دوبلکس شامل چه مواردی می شود؟
این آزمایش بسیار شبیه به سونوگرافی است. یک پروب پوشیده از ژل روی ناحیه مورد بررسی قرار می گیرد. سپس تصاویری از اندام جامد و جریان خون در آن بر روی مانیتور مشاهده می شود.
آیا عوارض جانبی دارد؟
این اسکن ها بدون درد و بی خطر هستند. بر خلاف اشعه ایکس و سایر آزمایشات تصویربرداری، آنها از تشعشع استفاده نمی کنند. آنها هیچ مشکل یا عارضه ای ایجاد نکرده اند.
اگر سونوگرافی من مشکلی را تشخیص دهد چه اتفاقی می افتد؟
سونوگرافی به دلایل مختلفی در دوران بارداری مهم است. آنها راه خوبی برای فهمیدن اینکه بارداری چقدر پیشرفته است و احتمالاً تاریخ زایمان شما چه زمانی خواهد بود، هستند. آنها می توانند جنسیت کودکتان را نیز به شما بگویند. مهمتر از همه، اسکن اولتراسوند اولین و مطمئن ترین راه برای تشخیص برخی ناهنجاری ها مانند سندرم داون و اسپینا بیفیدا است. اگر یکی از این ناهنجاری ها تشخیص داده شود، ممکن است یک یا چند آزمایش دیگر برای تایید آن مورد نیاز باشد.
مقالات پیشنهادی :
سونوگرافی چه نوع ناهنجاری هایی را می تواند تشخیص دهد؟
سونوگرافی می تواند چندین ناهنجاری مختلف را در دوران بارداری تشخیص دهد:
اسکن شفافیت نوکال، معمولاً در 12 تا 14 هفتگی، برای تشخیص سندرم داون، سندرم ادواردز و سندرم پاتاو استفاده می شود.
اسکن ناهنجاری عمومی در هفته 20 تا 22 مشکلاتی مانند اسپینا بیفیدا، آنسفالی و ناهنجاری های قلبی را تشخیص می دهد.
اسکن ناهنجاری عمومی همچنین بررسی می کند که اندام های کودک به طور طبیعی در حال رشد هستند و جفت سالم است.
وقتی یک ناهنجاری تشخیص داده می شود چه اتفاقی می افتد؟
اگر در حین سونوگرافی مشکلی پیدا شد یا مشکوک شد، اولین قدم این است که سونوگرافیست که سونوگرافی را انجام می دهد ممکن است نظر دوم را بخواهد. این معمولا از یکی دیگر از کارکنان شاغل در همان کلینیک یا بیمارستان است. گام بعدی این است که ممکن است آزمایش‌های اضافی برای تأیید وجود یا عدم وجود مشکل مشکوک ارائه شود. انواع تست های مربوط به این بستگی دارد که کدام ناهنجاری مشکوک است. به عنوان مثال، اگر مشکوک به سندرم داون باشد، آزمایش‌های اضافی ممکن است شامل آزمایش‌های غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) باشد. این یک آزمایش خون است که می‌تواند به تایید اینکه آیا نوزاد مبتلا به سندرم داون است یا خیر. اگر این نتیجه نشان دهنده خطر بالای سندرم داون باشد، یک زن می تواند تشخیص را با یک آزمایش تهاجمی تر مانند آمنیوسنتز تأیید کند. در این آزمایش، نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک برداشته می‌شود تا سلول‌های جنینی از نظر تغییرات کروموزومی که نشان‌دهنده سندرم داون است، آزمایش شوند.
هنگامی که اسکن اولتراسوند یک ناهنجاری را تشخیص داد، سونوگرافیست یا پزشک اطلاعات بیشتری در مورد آزمایش های تشخیصی اضافی ارائه می دهد تا بتوانید تصمیم بگیرید که آیا آنها را انجام دهید یا خیر. این نه تنها برای تشخیص مشکل مهم است، بلکه به این دلیل که برخی از آزمایش‌های اضافی ممکن است تهاجمی‌تر از سونوگرافی باشد. قبل از اینکه انتخاب کنید، می‌توانید این آزمایش‌ها را با متخصص زنان، ماما یا مشاور دیگر و همچنین شریک زندگی یا اعضای خانواده خود در میان بگذارید. اینها تصمیمات آسانی نیستند. مهم است که تا حد امکان اطلاعات بیشتری داشته باشید، بنابراین می توانید انتخاب هایی داشته باشید که به نظر شما درست باشد.