• تلفن نوبت دهی: 02188206059 - 02188785775 - 09032032143
  • این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
  • بیوپسی سینه؛ بیوپسیقطعه کوچکی است که از بافت برداشته شده و در آزمایشگاها بررسی می شود. برای بیوپسی پستان، بافت پستان احتمال دارد با یک سوزن بیوپسی مخصوص برداشته شودو یا ممکن است در هنگام جراحی برداشته شود. برای دیدن اینکه ، آیا سرطان و یا سایر سلول‌های غیرطبیعی در بدن وجود دارد، بررسی می‌شود.

    در برخی مواقع، ممکن است در ماموگرافی غربالگری یک یافته غیر طبیعی داشته باشید یا متوجه یک توده یا تغییر در سینه خود شوید. برای اینکه بدانید سرطان سینه است یا نه، باید آزمایشات بعدی را انجام دهید .

    در بسیاری از موارد، سرطان سینه را می توان با تصویربرداری اضافی پستان رد کرد. این ممکن است یک ماموگرافی تشخیصی، یک سونوگرافی پستان یا یک MRI پستان باشد.

    اگر بعد از این تصویربرداری اضافی نتوان سرطان سینه را رد کرد، باید بیوپسی انجام شود. بیوپسی ، سلول ها یا بافت ها را از ناحیه مشکوک پستان خارج می کند. آسیب شناس سلول ها یا بافت ها را زیر میکروسکوپ مطالعه می کند تا ببیند آیا سرطان وجود دارد یا خیر. بیوپسی تنها آزمایشی است که می تواند سرطان سینه را تشخیص داده و تایید کند.

     اگر سرطان سینه یافت شود، قابل درمان است. با درمان استاندارد، اکثر افراد مبتلا به سرطان پستان در مراحل اولیه، پیش آگهی خوبی دارند.

    چرا بیوپسی سینه انجام میشود؟

    برای بررسی توده ای که در سینه قابل احساس و یا لمس است.

    برای بررسی مشکل مشاهده شده در ماموگرافی، مانند رسوبات کوچک کلسیم در بافت پستان
    (میکروکلسیفیکاسیون) یا توده پر از مایع (کیست)

    برای ارزیابی مشکلات نوک پستان، مانند ترشح خونی از نوک پستان

    برای اینکه بفهمیم توده یا توده پستان سرطانی است (بدخیم) یا سرطانی نیست (خوش خیم)

    یک توده یا سایر قسمت های نگران کننده در پستان ممکن است که ناشی از سرطان باشدو یا یا ممکن است ناشی از مشکل کم اهمیت دیگری باشد.

    ممکن است دلایل دیگری وجود داشته باشد که پزشک شما بیوپسی را توصیه کند.

    b/بیوپسی سینه

    اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

    انواع بیوپسی سینه

    انواع مختلفی از روش های بیوپسی پستان وجود دارد. نوع بیوپسی که انجام می دهید به محل و اندازه توده سینه یا ناحیه مورد نظر بستگی دارد.

    بیوپسی ممکن است تحت بیهوشی موضعی ، ویا عمومی انجام شود. برای بی حسی موضعی، دارو برای بی حس کردن سینه به شما تزریق می شود. شما بیدار و میبینید اما هیچ دردی را احساس نمی کنید. برای بیهوشی عمومی به شما دارویی داده می شود تا در طول بیوپسی به خواب عمیقی نیز بپردازید.

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی واژینال

     اکوی قلب جنین

    انواع بیوپسی سینه عبارتند از:

    انواع اصلی بیوپسی سینه عبارتند از :

    • بیوپسی های سوزنی : پزشک بافت یا سلول ها را با سوزن برمی دارد.
    • بیوپسی های جراحی : جراح یک برش در سینه ایجاد می کند و بافت را خارج می کند.
    • بیوپسی سوزنی مرکزی : روش استاندارد و ارجح برای تشخیص سرطان سینه است. در موارد نادر، ممکن است برای تشخیص نیاز به بیوپسی جراحی باشد.

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA). یک عدد سوزن بسیار ظریف و نازک در توده ویا ناحیه مورد نظر قرا می گیرد. نمونه ی کوچکی از مایع یا بافت قسمت مورد نظر برداشته می شود. نیازی به برش نیست. بیوپسی FNA ممکن است برای کمک به بررسی اینکه آیا ناحیه یک کیسه پر از مایع (کیست) یا یک توده جامد است انجام شود.
    بیوپسی با سوزن مرکزی یک سوزن بزرگ به داخل توده یا ناحیه مورد نظر هدایت می شود. استوانه های کوچکی از بافت به نام هسته برداشته می شوند. نیازی به برش نیست .

    بیوپسی باز (جراحی). برشی در سینه ایجاد می شود. جراح قسمتی از توده یا تمام توده و یا ناحیه مورد نظر را، برمی دارد. در برخی موارد ممکن است توده کوچک، عمیق و به سختی پیدا شود. سپس ممکن است از روشی به نام محلی سازی سیم نیز استفاده شود. برای این کار، یک سوزن نازک با یک سیم بسیار نازک در سینه قرار می گیرد. تصویرهای اشعه ایکس x به هدایت آن به سمت توده کمک می کند. سپس جراح این سیم را دنبال می کند تا توده را پیدا کند.

    ممکن است از ابزارهای مختلف و روش‌های خاصی پزشکی برای هدایت سوزن‌های نازک و کمک به روش‌های بیوپسی ، استفاده شود. این شامل :

    بیوپسی استریوتاکتیک با این روش تصویر سه بعدی از پستان با استفاده از کامپیوتر و نتایج ماموگرافی ساخته می شود. سپس تصویر سه بعدی سوزن بیوپسی را به محل دقیق توده سینه یا ناحیه مورد نظر هدایت می کند.

    بیوپسی هسته با کمک خلاء نیز اتفاق میوفتد. یک برش بسیار کوچک در سینه ایجاد می شود. یک لوله یا کاوشگر توخالی از طریق برش وارد می‌شود. توسط MRI، اشعه ایکس یا سونوگرافی به سمت توده یا توده پستان هدایت می شود. بافت سینه به آرامی به داخل پروب کشیده می شود. یک چاقوی چرخان در داخل لوله، بافت سینه را بریده است. چندین نمونه بافت را می توان در یک زمان برداشت.

    بیوپسی با هدایت اولتراسوند. در این روش از تصاویر اولتراسوند از توده یا توده پستان استفاده می شود. این تصاویر به هدایت سوزن به محل دقیق بیوپسی کمک می کند.

    آیا بیوپسی می تواند در تشخیص سرطان سینه دچار خطا شود ؟

    اگرچه نادر است، بیوپسی می تواند در تشخیص سرطان سینه دچار اشتباه شود .

    بیوپسی سوزنی چگونه می تواند در تشخیص سرطان سینه دچار خطا شود ؟

    بیوپسی سوزنی می تواند در تشخیص این بیماری اشتباه کند، اگر سوزن نمونه ای از بافت یا سلول ها را از ناحیه اشتباه بگیرد. برای محدود کردن این مشکل در بیوپسی های سوزنی مرکزی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از تصویربرداری برای هدایت بیوپسی استفاده می کنند. این شامل یک روش محلی سازی با استفاده از سیم، دانه رادیواکتیو یا نشانگر دیگر قبل از بیوپسی است.

    حتی زمانی که نمونه‌ها از ناحیه درست گرفته شوند، اگر آسیب‌شناس به اشتباه بافت یا سلول‌ها را خوش‌خیم (و نه سرطانی) تفسیر کند، در حالی که در واقع سرطان وجود دارد، نتایج منفی کاذب می‌تواند رخ دهد. البته این مورد بسیار نادر است.

    اگر در کیفیت نمونه مشکلی وجود داشته باشد یا آسیب شناس نتواند آزمایشات لازم را انجام دهد یا نتواند نتایج را تفسیر کند، بیوپسی سوزنی نیز می تواند در تشخیص سرطان سینه دچار خطا شود .

    چگونه یک بیوپسی جراحی می تواند در تشخیص سرطان سینه اشتباه کند ؟

    با بیوپسی های جراحی، احتمال کمتری وجود دارد که سرطان سینه تشخیص داده نشود .

    با این حال، در صورت برداشتن ناحیه اشتباه از بافت، بیوپسی جراحی می تواند سرطان سینه را از دست بدهد. برای محدود کردن این مشکل، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از موارد زیر استفاده می کنند:

    1. تصویربرداری برای هدایت بیوپسی (این شامل یک روش محلی سازی با استفاده از سیم، دانه رادیواکتیو یا نشانگر دیگر قبل از بیوپسی است)
    2. عکسبرداری با اشعه ایکس از نمونه های بافت پس از بیوپسی
    3. مشورت با پزشک دیگر

     

    سرطان سینه پیچیده است. ممکن است بخواهید قبل از بیوپسی یا بعد از آن، زمانی که نتایج را دریافت کردید، از پزشکی دیگر مشورت بگیرید .

    b/ بیوپسی سینه

    مقالات پیشنهادی :

    الاستوگرافی کبد

    فیبرو اسکن کبد

    خطرات بیوپسی سینه چیست؟

    در کل همه روش ها خطراتی نیز دارند. بعضی از عوارضی ک امکان دارد اتفاق بیوفتد ، بیوپسی پستان عبارتند از:

    کبودی و درد خفیف در محل بیوپسی

    خونریزی طولانی مدت از محل بیوپسی

    عفونت در نزدیکی محل بیوپسی

    اگر بیوپسی با استفاده از اشعه ایکس انجام شود، مقدار تابش استفاده شده کم است. خطر قرار گرفتن در معرض تابش بسیار کم است.

    بسته به شرایط پزشکی خاص خود ممکن است خطرات دیگری نیز داشته باشید. قبل از انجام بیوپسی، مطمئن شوید که هر گونه نگرانی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.

    بیوپسی سینه باعث گسترش سرطان نمی شود .

    بیوپسی های جراحی و سوزنی باعث گسترش سرطان سینه نمی شوند . قرار دادن سرطان سینه در معرض هوا در حین جراحی یا بریدن سرطان باعث گسترش آن نمی شود .

     

    بیوپسی سینه برای چه کاری استفاده می شود ؟

    بیوپسی سینه تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا تغییر مشکوک در سینه شما سرطان است یا خیر است. ممکن است پس از آزمایش‌های دیگر پستان، مانند معاینه فیزیکی پستان یا ماموگرافی، بیوپسی انجام شود که علائم سرطان سینه را نشان می‌دهد.

    چگونه برای بیوپسی سینه آماده شوم؟

    ارائه دهنده شما این روش را برای شما توضیح خواهد داد. هر سوالی در مورد روش دارید بپرسید.

    از شما میخواهند که یک فرم رضایت نامه را بخوانید و امضا کنید که به شما اجازه انجام این روش را می دهد. فرم را با دقت کامل بخوانید و اگر چیزی واضح نبود میتوانید سوال بپرسید.

    به طور کلی، اگر سینه شما بی حس است (بی حسی موضعی) اما بیدار هستید، نیازی به آماده شدن برای بیوپسی نیست. ولی اگر دارویی برای خواب عمیق (بیهوشی عمومی) به شما نیز داده می شود تا مدتی قبل آن نباید چیزی بخورید یا بنوشید (ناشتا). جراح نیز دستورات خاصی را به شما خواهد داد.

    در روزی که عمل باید انجام شود از لوسیون، کرم، پودرو دئودورانت و یا عطر روی بازو، زیر بغل و یا سینه خود استفاده نکنید.

    اگر شما باردار هستید و یا فکر می کنید که باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

    اگر به هر دارو، لاتکس، نوار چسب و داروهای بیهوشی (محلی و عمومی) حساسیت دارید یا به آن حساسیت دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

    در مورد تمام داروهایی که در حال مصرف آن هستید به ارائه دهنده خود بگویید. این شامل هم داروهای بدون نسخه شما و هم داروهای تجویزی شما می شود. همچنین نیز شامل ویتامین ها و، گیاهان دارویی و بقیه مکمل ها می باشد.

    اگر سابقه اختلالات خونریزی مختلف دارید حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر از داروهای همانندی رقیق کننده خون، آسپرین، ایبوپروفن و یا سایر داروهایی که بر لخته شدن خون تأثیر می گذارد استفادا میکنید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد کا قبل از بیوپسی خود مصرف این داروها را قطع کنید.

    بیوپسی: برای تشخیص نهایی

    ماموگرافی و سونوگرافی معایناتی هستند که به شما امکان می دهد تصاویری از داخل سینه ها برای بررسی هر گونه ناهنجاری به دست آورید. این تصویر سرنخ هایی در مورد وضعیت سلامت سینه ها به ما می دهد، اما در مورد ماهیت ناهنجاری تشخیص داده شده مطمئن نیست! در این مرحله، اگر شک ادامه داشت، پزشک دستور بیوپسی را می دهد.

    با جزئیات بیشتر، بیوپسی پستان شامل گرفتن سلول یا بافت از پستان(های) است که سپس در آزمایشگاه آنالیز می شود. این تنها آزمایشی می باشد که تایید می کند که آیا سلول های سرطانی وجود دارد یا نه.

     i/بیوپسی سینه

    بیوپسی سینه چیست؟

    بیوپسی از پستان شامل نمونه برداری از قطعات بافتی از یک ناهنجاری در پستان، با استفاده از یک سوزن، از طریق پوست است.

    بیوپسی توسط رادیولوژیست با کمک رادیوگرافی انجام می شود.

    بافت های برداشته شده توسط پاتولوژیست زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل می شوند تا ماهیت ضایعه (بدخیم یا خوش خیم) مشخص شود و پزشکان در انتخاب درمان راهنمایی شوند.

     

     چرا بیوپسی می کنیم؟

    در صورتی که تصاویر ماموگرافی و سونوگرافی پستان ناهنجاری های مشکوک یا حاکی از سرطان را نشان دهد، پزشک بیوپسی را توصیه می کند. اما مراقب باشید، بیوپسی به این معنی نیست که شما سرطان دارید! این دقیقاً برای تعیین وجود سلول های سرطانی استفاده می شود و تنها راه برای دانستن آن، تجزیه و تحلیل نمونه ای از تومور است. به یاد داشته باشید که یک تومور می تواند بدخیم باشد، اما می تواند خوش خیم نیز باشد!

     

    چگونه برای بیوپسی آماده می شوید؟

    هیچ آمادگی خاصی برای بیوپسی وجود ندارد، به جز پوشیدن یک تاپ که دسترسی آسان به نیم تنه را فراهم کند و از جواهرات حجیم خودداری کنید. همچنین بهتر است قبل از هر گونه درمان یا دارویی که شامل رقیق کننده های خون است، پزشک خود را مطلع کنید. 

    مقالات پیشنهادی :

     سونوگرافی شبانه روزی 

     سونوگرافی غربالگری

    بیوپسی چگونه انجام می شود؟

    بیوپسی انواع مختلفی دارد، اما به طور کلی حدود 30 دقیقه طول می کشد. رادیولوژیست می‌تواند از سوزن‌های گیج کوچک (به قطر 3 تا 5 میلی‌متر) برای میکروبیوپسی یا از سوزن‌های گیج بزرگ (قطر 5 تا 10 میلی‌متر) برای ماکروبیوپسی استفاده کند. در برخی موارد، می توان او را با استفاده از ماموگرافی (بیوپسی استریوتاکسیک) یا سونوگرافی (نمونه برداری با هدایت اولتراسوند) هدایت کرد.

     

    • بسته به تکنیک هدایت مورد استفاده، ناحیه مورد تجزیه و تحلیل را شناسایی می کند، سپس پوست را برای اعمال بی حسی موضعی ضد عفونی می کند.
    • سپس یک برش کوچک به طول 4 تا 5 میلی متر در پوست ایجاد می کند.
    • سپس پزشک سوزن بیوپسی را به سمت تومور هدایت می نماید.
    • هنگامی که سوزن در موقعیت قرار گرفت، نمونه های مورد نیاز را می گیرد. در این مرحله برخی از دستگاه ها صدای کلیک ایجاد می کنند.
    • این مداخله دردناک نیست زیرا زنان تحت بی حسی موضعی هستند، اما صدا گاهی اوقات می تواند شگفت زده و مبهوت کننده باشد.
    • پس از معاینه بانداژ می شود.
    • در برخی موارد، تیم پزشکی ممکن است برای یافتن محل دقیق ناهنجاری از چیزی استفاده کند که به آن کلیپ نقطه عطف گفته می شود.
    • این یک سیم فلزی منحنی است که اندکی از پوست خارج و جایگاه نمونه برداری را مشخص می کنند.
    • پس از تکمیل نمونه برداری، نمونه ها برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شوند.

     

    بیوپسی تحت سونوگرافی:

    این نمونه در مرکز ما گرفته شده است.

     l/بیوپسی سینه

    سیتوپونکچر تحت سونوگرافی:

    مجموعه ای با سوزن بسیار ظریف (21G)، بدون بی حسی موضعی، خیلی دردناک نیست. پیشرفت سوزن روی صفحه دنبال می شود. سپس یک بانداژ ساده روی محل نمونه برداری قرار می گیرد.

     

    میکروبیوپسی تحت سونوگرافی:

    این نمونه ای است که تحت بی حسی موضعی با زایلوکائین آدرنالین گرفته می شود. یک برش کوچک در پوست اجازه می دهد تا در تماس با ضایعه یک سوزن کمی بزرگتر (14G) به دنبال روی صفحه نمایش که نمونه های بافتی را می گیرد، وارد شود. سپس یک پانسمان در محل نمونه برداری قرار می گیرد.

     

    ماکروبیوپسی تحت سونوگرافی:

    این نمونه ای است که تحت بی حسی موضعی با زایلوکائین آدرنالین گرفته می شود. یک برش کوچک در پوست اجازه می دهد تا در تماس با ضایعه یک سوزن بزرگتر (11، 12 و 10G) به دنبال آن روی صفحه نمایش داده شود که چند نمونه از مقدار بیشتری از بافت را می گیرد.

    این معاینه برای گره‌های کوچک ≤ 5 میلی‌متری، مشکوک بودن به پاپیلوم، اعوجاج‌های معماری خاص یا زمانی که میکروبیوپسی کمک‌کننده نیست نشان داده می‌شود.

    در برخی موارد، درمانی است: برداشتن برخی از ضایعات خوش خیم هیستولوژیکی اثبات شده.

     

    بیوپسی استریوتاکتیک:

    این نمونه در مرکز ما گرفته نشده است.

     

    بیوپسی تحت MRI:

    این نمونه در مرکز ما گرفته نشده است.

     

    مزایای بیوپسی:

    • اجرای بیوپسی سریعتر، تهاجمی کمتر و هزینه کمتری نسبت به بیوپسی جراحی دارد.
    • به اندازه بیوپسی جراحی در تعیین تشخیص موثر است.
    • در طول ماموگرافی های بعدی، جای زخم قابل مشاهده روی پوست ایجاد نمی کند و ظاهر سینه را تغییر نمی دهد.
    • هنگامی که تجزیه و تحلیل نشان می دهد که شکل گیری خوش خیم است، از جراحی اجتناب می کند.
    • هنگامی که شکل گیری سرطانی است، نمونه ها به پزشک اجازه می دهند تا مناسب ترین درمان را با بیمار انتخاب کند.

     

    مقالات پیشنهادی :

    ترشح پستان 

    عکس رنگی رحم 

    سونوگرافی بارداری

    آمادگی برای بیوپسی:

    لازم است هر گونه درمان مداوم مانند داروهای ضد انعقاد (از جمله آسپرین) و هرگونه حساسیت گزارش شود.

    قبل از روز امتحان هیچ آمادگی لازم نیست.

    نیازی به ناشتا بودن نیست، برعکس یک میان وعده کوچک توصیه می شود.

    برای داشتن پوستی تمیز بدون محصولات آرایشی (کرم، شیر پاک کننده، عطر، تالک) دوش گرفتن توصیه می شود.

    توصیه می شود از زیورآلات استفاده نکنید.

     f/بیوپسی سینه

    مراحل بیوپسی:

    شما تا حد امکان راحت و بدون پیراهن به پشت روی مبل اولتراسوند دراز می کشید.

    ضد عفونی سینه با بتادین انجام می شود.

    تزریق محصول بی حس کننده در مسیری که سوزن نمونه برداری دنبال می کند انجام می شود. در چند ثانیه و بیش از 45 دقیقه کار می کند.

    اگر با وجود بیهوشی احساس درد کردید، در گزارش آن تردید نکنید. مقدار اضافی بیهوشی (بدون تجاوز از حد مجاز دوز) تزریق خواهد شد.

    برای میکروبیوپسی، قرار گرفتن سوزن در ضایعه و برداشتن آن با یک ضربه شدید (مانند صدای منگنه) همراه است.

    برای ماکروبیوپسی، قرار گرفتن سوزن در ضایعه و برداشتن آن با صدای زمزمه همراه است.

    این نصب دردناک نیست و برای جلوگیری از غافلگیری و پریدن از سر و صدا به شما هشدار داده می شود.

    تصاویر برای اطمینان از موقعیت صحیح سوزن در رابطه با ضایعه گرفته می شود.

    بیوپسی به نسبت دیگر تست های تشخیصی موجب ناراحتی و عوارض بیشتری می شود. در عرض چند روز پس از معاینه، ممکن است کبودی در ناحیه مورد معاینه همراه با حساسیت یا درد خفیف داشته باشید. جای نگرانی نیست! در این موردها جای هیچ نگرانی وجود ندارد.

      

    بسته به اندازه سوزن و در نتیجه حجم نمونه، بین ماکروبیوپسی با آسپیراسیون و میکروبیوپسی تمایز قائل می شود. این دو نوع نمونه را می توان با راهنمایی ماموگرافی (ماکروبیوپسی تحت استریوتاکتیک یا توموسنتز) یا اولتراسوند (میکروبیوپسی یا ماکروبیوپسی تحت سونوگرافی) انجام داد.

    تمام نمونه ها تحت بی حسی موضعی گرفته می شود.

     

    امتحان بیوپسی چطوره؟

    منشی از بیمار استقبال می کند و پرونده اداری او را تکمیل می کند. سپس او را به اتاق انتظار هدایت می کند. یک دستکاری می آید تا او را بردارد و او را در اتاق نصب کند.

    در مورد میکروبیوپسی تحت سونوگرافی

    همزمان که رادیوگرافی بیمار را با سینه برهنه روی تخت معاینه نصب می کند، پیشرفت معاینه را برای او توضیح می دهد. او مواد نمونه برداری را آماده می کند.

    رادیولوژیست ضایعه را با سونوگرافی شناسایی می کند، سپس پوست را ضد عفونی می کند و بی حسی موضعی انجام می دهد. این ناخوشایندترین لحظه این معاینه بی درد است.

    مقالات پیشنهادی :

     

    ماموگرافی دیجیتال 

    انجام سونوگرافی NT در مرکز الوند 

    به محض اینکه بیهوشی اثر کرد (در واقعیت چند ثانیه)، رادیولوژیست نمونه را تحت کنترل سونوگرافی می گیرد. تحویل سریع است. با یک سوزن خودکار یکبار مصرف که توسط تفنگ حمل می شود ساخته شده است. صدای سوراخ شدن غافلگیر کننده است (مانند صدای تیز و کوبنده که ممکن است شبیه منگنه به نظر برسد). در طول معاینه، پزشک درباره اقداماتی که انجام می دهد توضیح می دهد و نظر می دهد. در پایان معاینه، بانداژ را می بندد تا 24 ساعت بماند.

    این روش حدود 15 دقیقه طول می کشد. هنگام خروج از اتاق معاینه، منشی حدود 8 روز بعد (زمان لازم برای انجام آنالیز توسط آزمایشگاه) به او وقت می‌دهد تا دوباره به پزشک مراجعه کند تا بتواند نتیجه بیوپسی را به او بدهد.

    نتایج نیز برای پزشک ارجاع کننده وی ارسال خواهد شد.

    عوارض جانبی بسیار کم است: ناراحتی چند ساعته که با پاراستامول ایجاد می شود و گاهی هماتوم بدون جاذبه برای جلوگیری از خونریزی، صراحتاً توصیه می شود تا چند روز آسپرین مصرف نکنید).

    در مورد ماکروبیوپسی تحت سونوگرافی (بیوپسی ساکشن با هدایت اولتراسوند)

    بیمار در حالی که قفسه سینه برهنه بر پشت است در اتاق سونوگرافی قرار می گیرد. تکنسین در حین اظهار نظر در مورد روش، مواد و جدول نمونه برداری را آماده می کند. پزشک یک ضد عفونی کننده پوست و سپس بی حسی موضعی در محل سوراخ انجام می دهد. او یک برش 2 تا 3 میلی متری در پوست ایجاد می کند. نمونه تحت کنترل دائمی سونوگرافی گرفته می شود. این به لطف چرخش سوزن روی خود انجام می شود. صدای سوراخ، مربوط به آسپیراسیون، تعجب آور است. نمونه دردناک نیست، بی حسی موضعی زمان لازم برای اثرگذاری داشته است. در پایان ماکروبیوپسی، یک نشانگر (به نام گیره) در محل قرار داده می شود. این یک نشانگر کوچک تیتانیومی است که تشخیص محل نمونه‌گیری را برای نظارت بعدی ممکن می‌سازد یا می‌تواند به عنوان هدف در طول یک عمل جراحی احتمالی مورد استفاده قرار گیرد. یک پانسمان برای نگهداری 4 تا 5 روز ساخته می شود. یک نوار فشاری روی پانسمان گذاشته می شود تا 48 ساعت بماند.

    مقالات پیشنهادی :

    فیبرواسکن چیست؟ 

    سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟ 

    عکس رنگی رحم

    این روش حدود نیم ساعت طول می کشد. نمونه های بافت برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال می شود.

    یک هفته بعد، بیمار به رادیولوژیست که این روش را انجام داده مراجعه می کند. او وضعیت اسکار سینه را بررسی می کند، گاهی از پستان سوراخ شده عکس ماموگرافی می گیرد و نتایج خود را به او می دهد. نتایج نیز برای پزشک ارجاع کننده وی ارسال خواهد شد.

    عوارض جانبی متوسط ​​هستند: ناراحتی برای چند ساعت تا چند روز که با پاراستامول ایجاد می شود و گاهی اوقات هماتوم که برای آن به صراحت توصیه می شود تا چند روز آسپرین مصرف نکنید.

    در مورد ماکروبیوپسی تحت استریوتاکسی یا توموسنتز (ماکروبیوپسی با آسپیراسیون که توسط استریوتاکسی یا توموسنتز هدایت می شود)

    تکنسین بیمار را در اتاق، روی میزی که به این نوع نمونه برداری اختصاص داده شده است، نصب می کند. او بدون پیراهن روی شکم دراز کشیده است. سینه‌ای که باید معاینه شود مانند ماموگرافی فشرده می‌شود. این دستگاه از اشعه ایکس استفاده می کند، تکنسین ضمن اظهار نظر در مورد پیشرفت معاینه، مواد و جدول نمونه برداری را آماده می کند. او تصاویر ماموگرافی می گیرد و ناهنجاری را هدف قرار می دهد تا سوراخ شود و سپس ضد عفونی پوست را انجام می دهد. مهم است که بیمار در طول این روش بی حرکت بماند. پزشک بی حسی موضعی انجام می دهد. برای معرفی سوزن نمونه برداری، برشی به طول محور 2 تا 3 میلی متر ایجاد می کند. چندین نمونه گرفته می شود. این روش بعد از بیهوشی پر سر و صدا اما بدون درد است. در پایان ماکروبیوپسی، یک نشانگر (به نام گیره) در محل قرار داده می شود. این یک نشانگر کوچک تیتانیومی است که تشخیص محل نمونه برداری برای نظارت بعدی یا به عنوان یک هدف قبل از یک عمل جراحی احتمالی را ممکن می سازد. در طول عمل، رادیولوژیست به صورت دستی محل بیوپسی را فشرده می کند تا از خونریزی جلوگیری کند. سپس یک پانسمان ساخته می شود که بیمار باید آن را به مدت یک هفته نگه دارد. همچنین یک فشرده سازی با باند قرار داده شده است که 48 ساعت نگه می دارد. این روش حدود یک ساعت هم طول می کشد. نمونه ها برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال می شوند.

    یک هفته بعد، بیمار به رادیولوژیست که این روش را انجام داده مراجعه می کند. او وضعیت اسکار سینه را بررسی می کند، در صورت لزوم از پستان سوراخ شده عکس ماموگرافی گرفته و نتایج خود را به او می دهد. نتایج نیز برای پزشک ارجاع کننده وی ارسال خواهد شد.

    عوارض جانبی متوسط ​​هستند: ناراحتی برای چند ساعت تا چند روز که با پاراستامول ایجاد می شود و گاهی اوقات هماتوم که برای آن به صراحت توصیه می شود تا چند روز آسپرین مصرف نکنید.

    یکی از مشکلاتی که نیاز به انجام بیوپسی سینه دارد وجود توده است بهتر است با توده پستان بیشتر آشنا شوید:

    تورم و/یا توده ای که به ساختار طبیعی بدن تعلق ندارد به عنوان یک توده تعریف می شود. توده‌هایی که می‌توانند در بسیاری از قسمت‌های بدن ایجاد شوند، می‌توانند در اثر خونریزی زیر پوست، در اثر حوادث و ضربه‌هایی به نام هماتوم ایجاد شوند یا در ارتباط با بسیاری از بیماری‌های مختلف مانند آبسه، فورونکولوز، تورم غدد لنفاوی و سرطان.

     

    انواع روش های بیوپسی پستان

    پزشک شما یک روش بیوپسی سینه را بر اساس موارد زیر توصیه می کند :

    • اندازه توده یا ناحیه مشکوک
    • جایی که هست
    • آیا بیش از یک منطقه غیرمعمول وجود دارد
    • اگر مشکلات پزشکی دیگری دارید
    • آنچه شما ترجیح می دهید

    پزشک شما ممکن است از طریق جراحی یا از طریق روشی به نام بیوپسی با حداقل تهاجم، از بافت نمونه برداری کند. مزایای روش های کم تهاجم به شرح زیر است :

     

    جای زخم کمتر

    درد کمتر

    خطر کمتر عفونت

    هزینه های درمانی کمتر

    زمان بهبودی کوتاه تر

    بازگشت سریع به فعالیت های معمول روزانه

     

    حین انجام بیوپسی

    ممکن است ناحیه مورد نظر بی حس شود تا شما راحت باشید و نمونه جمع آوری شود.

    سپس بافت جمع آوری شده برای تجزیه و تحلیل میکروسکوپی به پاتولوژیست فرستاده می شود.

    گزارش آسیب شناسی نشان می دهد که آیا سرطان سینه دارید یا نه، آیا توده خوش خیم یا سرطانی است و نوع سرطان سینه چیست.

    بر اساس نتایج، پزشک شما در مورد یک برنامه درمانی مناسب برای درمان و مدیریت صحبت خواهد کرد .

     

    قبل از عمل

    اگر دارویی مصرف می کنید که از لخته شدن خون جلوگیری می کند، ممکن است پزشک به شما بگوید که قبل از انجام آزمایش، مصرف آن را متوقف کنید. یا ممکن است پزشک به شما بگوید که مصرف آن را ادامه دهید. (این داروها شامل آسپرین و سایر داروهای رقیق کننده خون هستند.) مطمئن شوید که دقیقاً متوجه شده اید که پزشک شما چه می خواهد انجام دهید.

    از شما خواسته می شود تا فرم رضایت نامه ای را امضا کنید که می گوید خطرات آزمایش را درک می کنید و با انجام آن موافقت می کنید.

    اگر قرار است بیوپسی پستان تحت بی ‌حسی موضعی انجام شود، برای آماده شدن برای بیوپسی نیازی به انجام هیچ کار دیگری ندارید.

    اگر قرار است بیوپسی تحت بیهوشی عمومی انجام شود، دقیقاً دستورالعمل های مربوط به زمان توقف خوردن و نوشیدن را دنبال کنید، در غیر این صورت ممکن است جراحی شما لغو شود. اگر پزشک به شما گفته است که داروهایتان را در روز جراحی مصرف کنید، این کار را فقط با یک جرعه آب انجام دهید. مطمئن باشید کسی دارید که شما را به خانه ببرد. داروهای بیهوشی و ضد درد، رانندگی یا رسیدن به خانه را برای شما ناامن می کند. اگر بیهوشی عمومی دارید یا قرار است آرامبخش به شما داده شود، بهتر است شخصی شما را به خانه برساند.

    سایر آزمایش‌ها، مانند آزمایش خون، ممکن است قبل از بیوپسی سینه انجام شوند.

     

    قبل از بیوپسی

    لباس خود را بالای کمر در می آورید. یک روپوش کاغذی یا پارچه ای شانه های شما را می پوشاند. بیوپسی در حالی که روی میز معاینه نشسته یا دراز کشیده اید انجام می شود. دستان شما ممکن است در دو طرف شما قرار داشته باشند یا بالای سرتان قرار بگیرند. (بستگی به این دارد که کدام موقعیت یافتن توده را راحت‌تر می‌کند.) یا ممکن است روی میز مخصوصی که سوراخی برای آویزان کردن سینه‌تان دارد، روی شکم دراز بکشید. ممکن است برای یافتن محل دقیق بیوپسی از ماموگرافی، سونوگرافی یا MRI استفاده شود.

     

    بیوپسی سینه با سوزن ظریف

    پزشک پوست شما را با یک شات داروی بی‌حس کننده که در آن سوزن بیوپسی وارد می‌شود، بی‌حس می‌کند. هنگامی که ناحیه بی حس است، یک سوزن از طریق پوست به بافت پستان شما وارد می شود تا نمونه برداری شود. سپس سوزن برداشته می شود. برای جلوگیری از هرگونه خونریزی روی محل سوزن فشار وارد می شود و بانداژ گذاشته می شود.

    ممکن است از سونوگرافی برای هدایت قرار دادن سوزن در طول بیوپسی استفاده شود.

    در نهایت نمونه بیوپسی به آزمایشگاه فرستاده می شود تا زیر میکروسکوپ بررسی شود.

     

    بعد از بیوپسی

    به مدت 3 روز پس از بیوپسی، موارد زیر را انجام ندهید :

    هر چیزی را سنگین تر از 3 کیلوگرم بلند نکنید.

    ورزش های سنگین مانند دویدن را انجام ندهید.

    حمام کنید، شنا کنید یا محل بیوپسی را زیر آب خیس کنید. شما می توانید 24 ساعت پس از بیوپسی دوش بگیرید.

    ممکن است لازم باشد چند روز پس از انجام عمل، از سوتین و پانسمان های مخصوص روی محل بیوپسی سینه استفاده کنید.

     

    خطرات بیوپسی پستان

    بیوپسی پستان نسبتاً بی خطر است. خطرات محدود عبارتند از:

    • کبودی
    • تورم
    • درد خفیف
    • خون ریزی
    • عفونت
    • تغییر در ظاهر سینه شما (بسته به اینکه پزشک چه مقدار بافت را برمی دارد و چگونه بهبود می یابد)

    چه چیزی باعث تورم زیر بغل می شود؟

    فورونکولوزیس، که می تواند به عنوان تورم آکنه مانند در زیر بغل تعریف شود، شایع ترین علت توده های قابل لمس در ناحیه زیر بغل است. فورونکولوز را می توان به عنوان التهاب ریشه مو توضیح داد. عرق ترشح شده از غدد دنبالچه به دلیل رشد فولیکول مو نمی تواند از منافذ پوست خارج شود و به ساختار ملتهبی در زیر پوست تبدیل می شود. این ساختارها که ممکن است شبیه جوش های بزرگ به نظر برسند، به مرور زمان خود به خود بهبود می یابند، اما در برخی موارد می توانند به ساختارهای کیستیک تبدیل شوند.

    یکی دیگر از ورم های زیر بغل که در عامیانه «مرنگ» نامیده می شود، به دلیل تورم غدد لنفاوی دیده می شود. این ساختارها که در زبان پزشکی به عنوان لنفادنیت تعریف می شوند، ممکن است به دلیل عفونت های ویروسی یا باکتریایی ایجاد شوند.

    این ضایعات خوش خیم لنفاوی که معمولاً از 1 تا 2 سانتی متر قطر بیشتر نمی کنند، فیبروآدنوم یا کیست در ناحیه پستان نامیده می شوند. در صورتی که چنین تورم هایی که می تواند در ناحیه زیر بغل نیز رخ دهد، تمایل به کوچک شدن نداشته باشد، به قطرهای بسیار بزرگ مانند 5 تا 10 سانتی متر برسد یا شکل بافت های مجاور را مخدوش کند، باید پزشک معاینه شود و توده موجود را بررسی کند. باید بررسی شود و علت آن بررسی شود.

    قسمت دیگری از توده های قابل لمس در ناحیه زیر بغل ناشی از انواع مختلف سرطان است. انواع لنفوم، خون و سرطان سینه می توانند باعث تشکیل توده در زیر بغل شوند. توده هایی مانند غدد، تورم و توده هایی که به دلیل بیماری های سرطانی ایجاد می شوند باید جدی گرفته شوند و به محض مشاهده به پزشک نشان داده شوند. قبل از رفتن به انواع سرطان های بدخیم که باعث تشکیل توده در زیر بغل می شوند، باید به خوبی درک کرد که توده های زیر بغل چیست.

    e/بیوپسی سینه

    توده قابل لمس در ناحیه زیر بغل چیست؟

    توده های زیر بغل شبیه آکنه نیستند. این تورم ها و برجستگی ها که معمولاً به صورت توده هایی در زیر پوست احساس می شوند، هر از چند گاهی باعث ایجاد درد می شوند. این وضعیت که می تواند ناشی از یک آبسه ساده یا التهاب فولیکول مو باشد، همچنین می تواند ناشی از انواع سرطان باشد که هر از چند گاهی زندگی فرد را تهدید می کند. بنابراین در صورت وجود توده در زیر بغل توصیه می شود بدون اتلاف وقت با پزشک مشورت کنید تا علت این توده را متوجه شوید.

    بخش مهمی از تورم در زیر بغل با تورم غدد لنفاوی ایجاد می شود. توده های ناحیه زیر بغل که به غدد لنفاوی متصل هستند که می توان آنها را به عنوان عناصر اصلی سیستم ایمنی تعریف کرد، عمدتاً کوچک هستند. این وضعیت که می تواند به دلیل استفاده از محصولات ضد تعریق ایجاد شود، می تواند هر از گاهی به دلیل مشکلات جدی تری برای سلامتی ایجاد شود. اگر توده موجود به جای بهبودی یا دائمی شدن تمایل به رشد داشته باشد، باید علت توده را بررسی کرد.

    در درمان توده های زیر بغل که می تواند به دلیل مشکلات بسیار جدی سلامتی مانند لنفوم هوچکین، لنفوم غیر هوچکین و سرطان سینه ایجاد شود، نسبت به سایر انواع سرطان پاسخ بهتری به دست می آید.

    قبل از پرداختن به جزئیات این انواع سرطان که باعث بروز علائمی مانند تب، مشکلات خواب و کاهش وزن می شوند، لازم است نگاهی به انواع بیماری هایی که باعث تشکیل توده در ناحیه زیر بغل می شوند، بیاندازیم.

     

    توده قابل لمس در ناحیه زیر بغل چه بیماری هایی می تواند پیش ساز باشد؟

    توده‌های ناحیه زیر بغل می‌توانند ناشی از لیپوم باشند که می‌تواند به عنوان رشد بافت چربی بی‌ضرر تعریف شود، یا می‌تواند ناشی از انواع سرطان مانند لنفوم باشد. بنابراین در صورت وجود توده زیر بغل، معاینه بدون اتلاف وقت توسط پزشک توصیه می شود. برخی از بیماری هایی که باعث تشکیل توده در ناحیه زیر بغل می شوند را می توان به شرح زیر برشمرد:

    عفونت های ویروسی،

    عفونت های باکتریایی،

    Hidradenitis Suppurativa (نوعی بیماری التهابی پوست)

    عکس العمل های آلرژیتیک،

    واکنش های ناشی از واکسن ها،

    لیپوم (رشد بافت چربی)،

    فورونکولوز (التهاب ریشه مو)،

    فیبروآدنوم (توده خوش خیم در پستان)

    تورم غدد لنفاوی،

    سرطان خون،

    سرطان پستان،

    لنفوم

     

    مقالات پیشنهادی :

    در کدام انواع سرطان توده قابل لمس در ناحیه زیر بغل دیده می شود؟

    توده های قابل لمس در ناحیه زیر بغل نیز می توانند ناشی از انواع سرطان باشند. تشخیص زودهنگام توده های قابل لمس، یعنی به دلیل تومورهای بدخیم، درمان سریعتر و موثرتری را ممکن می سازد. انواع سرطان که می تواند منجر به ایجاد توده در زیر بغل شود عبارتند از:

    لوسمی (سرطان خون): لوسمی، یکی از شایع ترین انواع سرطان در کودکان و بزرگسالان بالای 50 سال، زمانی رخ می دهد که رشد انواع سلول های بنیادی در مغز استخوان متوقف شود یا به طور غیرقابل کنترلی رشد کند. در صورت وجود لوسمی که دو نوع مختلف حاد و مزمن دارد، سیستم ایمنی بدن ضعیف می شود و فرد مستعد ابتلا به عفونت ها می شود.

    علائمی مانند لوسمی، خونریزی لثه و بینی، کبودی پوست، بثورات قرمز، بی اشتهایی، ضعف، خستگی، تعریق شبانه، تنگی نفس و تورم شکم را به همراه دارد. در صورت وجود لوسمی، تورم در غدد لنفاوی ناحیه گردن و زیر بغل دیده می شود. در سرطان خون که با افزایش سلول های سرطانی در خون قابل تشخیص است، درمان بسته به نوع سرطان خون به روش های مختلفی انجام می شود.

    سرطان سینه: سرطان سینه که شایع ترین نوع سرطان در زنان است، به ندرت در مردان دیده می شود. سرطان سینه که در اثر تکثیر کنترل نشده سلول ها در مجاری شیر یا غدد پستانی در بافت پستان ایجاد می شود، با توده های قابل لمس در ناحیه زیر بغل و پستان مشخص می شود. این بیماری می تواند علائمی مانند ترشح از نوک پستان، تغییر رنگ نوک پستان، افتادگی، تغییر شکل، بثورات پوستی، پوسته پوسته شدن، قرمزی و تشکیل اسکار و همچنین علائمی مانند درد، ضعف و خستگی در پستان ایجاد کند.

    سابقه خانوادگی در سرطان سینه نیز مهم است، که ممکن است به دلیل عواملی مانند قرار گرفتن در معرض اشعه، سن بالا، چاقی، قاعدگی زودرس، کم تحرکی، مصرف الکل و سیگار رخ دهد. به عبارت دیگر، افرادی که سابقه خانوادگی سرطان سینه دارند، در مقایسه با سایر افراد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه هستند.

    وجود سرطان سینه که با ماموگرافی و/یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MR) قابل تشخیص است، با روش هایی مانند سونوگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT) و در برخی موارد بیوپسی نیز قابل تشخیص است. سرطان سینه که با روش های جراحی مانند شیمی درمانی، رادیوتراپی، هورمون درمانی، ماستکتومی و لومپکتومی قابل درمان است، باید هر ماه به صورت دستی بررسی شود و هر 6 ماه یکبار ماموگرافی انجام شود تا سرطان سینه در مراحل اولیه تشخیص داده شود.

    لنفوم (سرطان لنفاوی): لنفوم که در اثر تکثیر کنترل نشده لنفوسیت ها، یکی از گلبول های سفید خون (WBC، گلبول های سفید، لکوسیت ها) در غدد لنفاوی ایجاد می شود، به دو دسته لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین تقسیم می شود. . لنفوم، یکی از شایع ترین انواع سرطان در دوران کودکی، شامل 4 مرحله است.

    بزرگ شدن غدد لنفاوی، سرفه، تورم لوزه ها، تب، تعریق شبانه، ضعف، کاهش وزن، خارش و تنگی نفس از شایع ترین علائم این نوع سرطان هستند که بسته به مرحله بیماری می توانند علائم مختلفی را ایجاد کنند. . بزرگ شدن غدد لنفاوی، که می تواند به صورت توده ای در ناحیه زیر بغل مشاهده شود، می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. بنابراین برای تشخیص بیماری علاوه بر آزمایشات آزمایشگاهی، بیوپسی غدد لنفاوی نیز باید انجام شود. ممکن است برای تعیین مرحله لنفوم به روش های مختلف تصویربرداری رادیولوژیکی و بیوپسی مغز استخوان نیاز باشد.

    i/بیوپسی سینه

    بیوپسی هسته چیست؟

    بیوپسی هسته (که بیوپسی با سوزن مرکزی نیز نامیده می شود) از یک سوزن توخالی برای گرفتن نمونه ای از بافت پستان استفاده می کند.

    از آنجایی که بافت به جای سلول ها گرفته می شود، اطلاعات دقیق تری می دهد. ممکن است چندین نمونه بافت به طور همزمان گرفته شود.

     

    نحوه انجام بیوپسی هسته

    پس از تزریق بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه، یک برش کوچک در پوست ایجاد می شود.

    سپس نمونه‌هایی از بافت با سوزن بیوپسی گرفته می‌شود.

    گاهی اوقات از شما خواسته می شود که در حالی که این کار انجام می شود، در جلو دراز بکشید.

     

    بیوپسی هسته استریوتاکتیک

    اگر ناحیه مورد نظر فقط در ماموگرافی قابل مشاهده است، ممکن است بیوپسی هسته استریوتاکتیک داشته باشید.

    نمونه ای از بافت با استفاده از دستگاه بیوپسی سوزنی متصل به دستگاه ماموگرافی و متصل به رایانه گرفته می شود. این به تعیین موقعیت دقیق ناحیه برای بیوپسی کمک می کند.

    تصاویر سینه از دو زاویه مختلف گرفته می شود تا به هدایت سوزن به محل دقیق کمک کند.

    به شما یک بی حسی موضعی داده می شود و در حالت نشسته یا دراز کشیده روی یک مبل معاینه طراحی شده خاص خواهید بود.

    ممکن است کمی احساس ناراحتی کنید زیرا صفحات ماموگرافی روی سینه فشار داده می شوند.

     

    بعد از بیوپسی شما

    معمولاً یک پانسمان یا گچ کوچک اعمال می شود. از شما خواسته می شود که این را برای یک روز یا بیشتر بعد از آن نگه دارید.

    گاهی از نوارهای بسیار نازک نوار چسب برای کمک به بسته شدن لبه های زخم استفاده می شود.

    پس از از بین رفتن بی حسی موضعی، سینه شما ممکن است درد کند و ممکن است برای چند روز یا هفته آینده کبود شود.

    اگر ناحیه حساس یا دردناک است، می توانید از تسکین درد استفاده کنید. قبل از ترک کلینیک اطلاعات بیشتری در این مورد به شما داده خواهد شد.

     

    آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA)

    آسپیراسیون با سوزن ظریف یا FNA از یک سوزن و سرنگ ظریف برای نمونه برداری از سلول ها استفاده می کند.

    گاهی اوقات ابتدا از بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه استفاده می شود.

    ممکن است از شما خواسته شود که برای چند ساعت روی محلی که سوزن وارد شده است، گچ بپوشید.

     

    انواع دیگر بیوپسی پستان

    بیوپسی پانچ

    بیوپسی پانچ ممکن است زمانی انجام شود که تغییری در پوست سینه یا نوک پستان ایجاد شود.

    این شامل برداشتن یک قطعه استوانه ای بسیار کوچک از ناحیه تغییر یافته است.

    قبل از استفاده از یک دستگاه برش کوچک برای نمونه برداری، یک بی حس کننده موضعی به شما داده می شود. معمولاً از شما خواسته می شود که یک پانسمان یا گچ کوچک بپوشید.

     

    بیوپسی به کمک خلاء

    اگر بیوپسی قبلی نتیجه قطعی نداشته باشد و بافت پستان بیشتری برای تشخیص مورد نیاز باشد، یا اگر ناحیه مورد نظر برای هدف قرار دادن مشکل باشد، ممکن است به شما بیوپسی با کمک خلاء پیشنهاد شود.

    پس از تزریق بی حسی موضعی، یک برش کوچک در پوست ایجاد می شود. یک سوزن مخصوص متصل به دستگاه خلاء از این طریق قرار می گیرد.

    با استفاده از ماموگرافی یا اولتراسوند به عنوان راهنما، بافت پستان از طریق سوزن توسط خلاء به داخل محفظه جمع آوری مکیده می شود. این بدان معناست که می توان چندین نمونه از بافت را بدون برداشتن سوزن جمع آوری کرد.

    گاهی اوقات از این روش به عنوان جایگزینی برای جراحی برای برداشتن یک ناحیه کامل از بافت پستان استفاده می شود. به این بیوپسی برش به کمک خلاء می گویند.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی خانم

    فیبرواسکن کبد در تهران

    قرار دادن نشانگر فلزی

    گاهی اوقات، اگر ناحیه مورد نظر کوچک باشد یا در ماموگرافی یا سونوگرافی به سختی قابل مشاهده باشد، یک گیره فلزی کوچک (یا نشانگر) در پستان جایی که نمونه‌برداری انجام شده، قرار داده می‌شود.

    این به این دلیل است که در صورت نیاز به بیوپسی یا جراحی بیشتر، می توان آن ناحیه را دوباره پیدا کرد.

    اگر به روش دیگری نیاز نباشد، گیره را می توان با خیال راحت در سینه گذاشت.

    گیره نشانگر معمولاً از تیتانیوم ساخته می شود، همان فلزی که برای جراحی تعویض مفصل استفاده می شود. آلارم فرودگاه ها را به صدا در نمی آورد.

    اکثر کلیپ ها اکنون برای انجام اسکن MRI مناسب هستند. با این حال، اگر در آینده نیاز به MRI دارید، به پزشک یا رادیوگرافی خود بگویید که یک گیره فلزی دارید.

     

    d/بیوپسی سینه

    عوارض جانبی بیوپسی سینه چیست؟

    بیوپسی سینه معمولاً عوارضی ندارد.

    عوارض جانبی احتمالی برای همه انواع بیوپسی پستان یکسان است. اینکه این عوارض جانبی هر چند وقت یکبار اتفاق می افتند و چقدر شدید ممکن است به نوع بیوپسی بستگی دارد. به طور کلی، عوارض جانبی با بیوپسی با سوزن ظریف، آسپیراسیون کیست و بیوپسی هسته کمتر شایع است و کمتر از Mammotome® یا Vacora® VACB است.

     

    کبودی و خونریزی

    یک کبودی کوچک در جایی که بیوپسی انجام شد بسیار شایع است. این نیاز به درمان خاصی ندارد و طی چند روز ناپدید می شود.

    به ندرت، کبودی بزرگی ایجاد می شود که به صورت توده ای در سینه احساس می شود. این نیز معمولاً نیازی به درمان خاصی ندارد، اما ممکن است تا سه هفته طول بکشد تا ناپدید شود.

    کبودی با بیوپسی از مغز و VACB بیشتر از نمونه برداری با سوزن ظریف است.

    اگر از داروهایی (مانند وارفارین، آسپرین، و قرص های ضد التهابی) استفاده می کنید که باعث خونریزی یا کبودی شما راحت تر از حالت عادی می شود.

     

    درد

    نمونه‌برداری با سوزن ظریف و آسپیراسیون کیست معمولاً به‌عنوان سوزش توصیف می‌شوند، مانند نمونه‌گیری خون

    بیوپسی هسته و VACB تحت بی حسی موضعی انجام می شود. تزریق بی‌حس‌کننده‌ها را می‌گزد و سپس آن ناحیه را بی‌حس می‌کند تا بقیه مراحل دردناک نباشد.

    میزان تحمل درد هر کس متفاوت است و پیش بینی آن دشوار است. اگر در طول بیوپسی درد غیرمنتظره ای داشته باشید، پزشک متوقف می شود و گزینه ها را با شما در میان می گذارد.

    پس از اتمام بیوپسی و از بین رفتن بی حسی موضعی، ممکن است احساس ناراحتی کنید.

    روشن و خاموش کردن کیسه یخ برای بقیه روز می تواند به مقابله با هر درد کمک کند.

    داروهای مسکن ساده بدون نسخه مانند پاراستامول و ترکیبات پاراستامول/کدئین معمولاً تمام چیزی است که برای تسکین درد لازم است.

    شما باید از مصرف آسپرین برای درد خودداری کنید زیرا ممکن است کبودی را افزایش دهد.

     

    غش کردن

    اگر گاهی در حین اقدامات پزشکی غش می کنید، قبل از شروع بیوپسی به پزشک خود اطلاع دهید.

    اگر بعد از بیوپسی احساس خوبی ندارید، می توانید تا زمانی که نیاز به بهبودی دارید دراز بکشید.

    عفونت

    عفونت در پستان پس از بیوپسی بسیار نادر است.

    در طول بیوپسی از سوزن های ضد عفونی کننده و استریل یکبار مصرف برای کاهش احتمال عفونت استفاده می شود.

    اگر در چند روز پس از بیوپسی، سینه شما قرمز، متورم یا حساس شد، باید به پزشک عمومی (GP) مراجعه کنید یا برای بررسی محل بیوپسی به کلینیک مراجعه کنید.

     

    واکنش به بی حسی موضعی

    واکنش های حساسیت زا  به بی حسی موضعی نادر می باشد.

    اگر در گذشته با بی حسی موضعی برای اقدامات پزشکی یا دندانپزشکی مشکل داشتید، لطفاً قبل از بیوپسی پستان به پزشک خود اطلاع دهید.

     

    ریزش ریه (پنوموتوراکس)

    این یک عارضه بسیار نادر است که زمانی رخ می دهد که پوشش ریه زیر سینه توسط سوزن بیوپسی آسیب دیده و باعث فروپاشی جزئی ریه شود.

    علائم پنوموتوراکس شامل درد قفسه سینه و تنگی نفس است. اگر این علائم را در 24 ساعت پس از بیوپسی پستان تجربه کردید، باید با یکی از شماره تلفن های زیر تماس بگیرید یا به بخش اورژانس بیمارستان مراجعه کنید.

    در صورت بروز پنوموتوراکس، نیاز به عکس برداری با اشعه ایکس قفسه سینه دارید و ممکن است لازم باشد برای مشاهده یا درمان به بیمارستان بروید.

     e/بیوپسی سینه

    اگر شما:

    هر گونه آلرژی داشته باشید.

    در گذشته به بی حسی موضعی واکنش نشان داده اید.

    در گذشته نسبت به ضد عفونی‌کننده‌های مبتنی بر ید مانند Betadine واکنش نشان داده‌اند، زیرا اغلب برای تمیز کردن پوست قبل از بیوپسی استفاده می‌شود.

    داروهایی مانند آسپرین، وارفارین، یا قرص های ضد التهابی مصرف کرده اید که باعث خونریزی یا کبودی شما می شود.

    یک بیماری قلبی دارید که نیاز به مصرف دوز آنتی بیوتیک قبل از اقدامات پزشکی یا دندانپزشکی دارد. 

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی سه بعدی رحم

    ام آر آی چیست؟

    سونوگرافی شبانه روزی

    فیبرواسکن چیست؟

    چه کسی بیوپسی را انجام خواهد داد؟

    بیوپسی سینه توسط پزشک انجام می شود. پزشک ممکن است رادیولوژیست، جراح، پزشک پستان یا آسیب شناس باشد. یک متخصص آسیب شناسی، رادیوگرافی، و یا یک پرستار نیز ممکن است برای کمک در آنجا باشد.

     

    چه زمانی نتایج را دریافت خواهم کرد؟

    ممکن است یک نتیجه اولیه از بیوپسی با سوزن ظریف یا آسپیراسیون کیست در همان روز دریافت کنید

    نتایج حاصل از بیوپسی هسته (از جمله VACB) تا یک هفته طول می کشد.

    قبل از اینکه کلینیک بیوپسی را ترک کنید، پزشک شما معمولاً یک قرار جداگانه ترتیب می دهد تا نتایج را با شما در میان بگذارد.

    اطلاعات کلی در مورد بیوپسی سینه

    در روز بیوپسی، ماموگرافی های اخیر یا تصاویر سونوگرافی سینه را با خود همراه داشته باشید.

    لباس راحت بپوشید؛ یک لباس دو تکه توصیه می شود زیرا برای بیوپسی باید از کمر به بالا لباس بپوشید.

    از استفاده از دئودورانت، عطر و پودر تالک در روز بیوپسی خودداری کنید زیرا می تواند کیفیت اشعه ایکس را مختل کند.

    در حالی که پس از بیوپسی پستان خواب‌آلود نخواهید بود، ممکن است بخواهید کسی را برای حمایت همراه خود بیاورید و شما را به خانه ببرد.

    اگر بعد از بیوپسی پستان مشکلی داشتید، با مرکز پستان یا پزشک عمومی خود تماس بگیرید. همچنین می‌توانید در صورت نگرانی در هر مرحله یا اگر پس از ساعت‌ها به درمان نیاز دارید، به بخش اورژانس نزدیک‌ترین بیمارستان خود مراجعه کنید.

    بیوپسی پستان - سونوگرافی

    برداشتن یا برداشتن بافت پستان به منظور بررسی علائم سرطان سینه یا سایر اختلالات است.

    انواع مختلفی از بیوپسی پستان وجود دارد، از جمله بیوپسی پستان استریوتاکتیک، هدایت سونوگرافی، هدایتMRI و بیوپسی اکسیزیونال پستان. این مقاله بر روی بیوپسی پستان با هدایت سونوگرافی و سوزن تمرکز دارد.

     

    نحوه برگزاری آزمون

    از شما خواسته می شود که از کمر به بالا لباس مخصوص بپوشید. شما لباسی خواهید پوشید که در جلو باز می شود. در طول بیوپسی، شما بیدار خواهید بود. شما به پشت دراز خواهید کشید.

    بیوپسی به شرح زیر انجام می شود:

    ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ناحیه روی سینه شما را تمیز می کند.

    داروی بیهوشی تزریق می شود.

    پزشک یک برش بسیار کوچک در پستان روی ناحیه ای که باید بیوپسی انجام شود ایجاد می کند.

    پزشک از تجهیزات سونوگرافی برای هدایت سوزن به ناحیه غیر طبیعی که باید بیوپسی انجام شود استفاده می کند.

    ممکن است چندین نمونه بافت کوچک گرفته شود.

    در صورت لزوم ممکن است یک سوزن یا منگنه فلزی کوچک در ناحیه بیوپسی در سینه قرار داده شود تا علامت گذاری شود.

    بیوپسی با استفاده از یکی از روش های زیر انجام می شود:

    آسپیراسیون با سوزن ظریف

    یک سوزن توخالی (به نام سوزن ضخیم)

    دستگاهی با برق خلاء

    یک سوزن توخالی و یک دستگاه با خلاء

    پس از برداشتن نمونه بافت، سوزن خارج می شود. یخ و فشار به محل برای جلوگیری از هرگونه خونریزی اعمال می شود. یک باند برای جذب هر مایعی قرار داده می شود. بعد از برداشتن سوزن نیازی به بخیه ندارید. در صورت لزوم می توان نوارهای جراحی را روی هر زخمی قرار داد.

     g/بیوپسی سینه

    بیوپسی با سوزن مرکزی

    در صورت مشکوک بودن به سرطان پستان، اغلب این نوع بیوپسی ترجیحی است، زیرا بافت پستان بیشتری نسبت به نمونه برداری با سوزن ظریف (FNA) برداشته می شود و نیازی به جراحی ندارد.

    در طول این روش، پزشک از یک سوزن توخالی برای برداشتن تکه‌های بافت سینه از ناحیه مورد نظر استفاده می‌کند.

     

    بیوپسی با سوزن مرکزی چیست؟

    در بیوپسی با سوزن مرکزی (CNB)، یک سوزن توخالی برای برداشتن تکه‌هایی از بافت پستان در ناحیه مشکوکی که پزشک آن را لمس کرده و یا در تصویربرداری شناسایی کرده است، استفاده می‌شود. سوزن را می توان به یک ابزار اتوماتیک فنری متصل کرد که به سرعت سوزن را به داخل و خارج از بافت حرکت می دهد، یا می توان آن را به یک دستگاه مکنده که به برداشتن بافت سینه با سوزن کمک می کند، متصل کرد.

    یک استوانه کوچک (گوه) از بافت از طریق سوزن برداشته می شود. اغلب چندین سیلندر برداشته می شود.

    دکتری که بیوپسی را انجام می دهد می تواند با احساس توده (توده) سوزن را در محل مورد نظر قرار دهد. برخی از آزمایشات تصویربرداری که ممکن است پزشک استفاده کند عبارتند از:

    سونوگرافی (سونوگرافی)

    تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

    ماموگرافی (یا توموسنتز پستان)

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی واژینال در تهران

    سونوگرافی غربالگری دوم

    سونوگرافی غربالگری اول

    سونوگرافی بارداری

    اگر بیوپسی با سوزن مرکزی انجام دهید چه انتظاری باید داشته باشید؟

    در طول بیوپسی سوزنی هسته

    برای بیوپسی، شما می‌نشینید، به پهلو دراز می‌کشید یا روی یک میز مخصوص با دهانه‌هایی متناسب با سینه‌ها دراز می‌کشید. تا زمانی که بیوپسی انجام می شود، باید بی حرکت بمانید.

    برای هر دو نوع بیوپسی سوزنی مرکزی، دارو از طریق یک سوزن ظریف برای بی حس کردن پوست داده می شود. سپس یک برش کوچک (حدود 1/4 اینچ) در سینه ایجاد می شود. سوزن بیوپسی از طریق این برش در بافت پستان قرار می گیرد تا نمونه بافت خارج شود. ممکن است هنگام ورود سوزن فشاری را احساس کنید. باز هم می توان از مطالعات تصویربرداری برای هدایت سوزن به محل دقیق استفاده کرد.

    معمولاً یک نشانگر بافت کوچک (که گیره نیز نامیده می شود) در ناحیه بیوپسی قرار می گیرد. این نشانگر روی ماموگرافی یا سایر آزمایشات تصویربرداری ظاهر می شود تا بتوان ناحیه دقیق را برای درمان بیشتر (در صورت لزوم) یا پیگیری تعیین کرد. شما نمی توانید نشانگر را احساس یا ببینید. شما می توانید در طولMRI در جای خود بمانید و فلزیاب را راه اندازی نکنید.

    پس از برداشتن بافت، سوزن خارج می شود. نیازی به بخیه نیست. این ناحیه با یک باند استریل پوشانده شده است. برای کمک به محدود کردن خونریزی ممکن است برای مدت کوتاهی فشار وارد شود.

     

    پس از بیوپسی با سوزن مرکزی

    ممکن است از شما خواسته شود که فعالیت شدید را برای یک روز یا بیشتر محدود کنید، پس از آن زمان ممکن است به فعالیت های معمول خود بازگردید. پزشک یا پرستار شما دستورالعمل هایی را برای این کار به شما می دهد.

    بیوپسی با سوزن مرکزی ممکن است باعث خونریزی، کبودی یا تورم شود. این می تواند باعث بزرگتر شدن توده سینه پس از بیوپسی شود. این اغلب دلیلی برای نگرانی نیست و هر گونه خونریزی، کبودی یا تورم به مرور زمان از بین می رود. پزشک یا پرستار شما به شما می گوید که چگونه از محل بیوپسی مراقبت کنید و در صورت بروز مشکل چه زمانی ممکن است لازم باشد با آنها تماس بگیرید. بیوپسی با سوزن مرکزی معمولاً جای زخم باقی نمی‌گذارد.

     

    انواع خاص بیوپسی با سوزن مرکزی

    بیوپسی سوزنی هسته استریوتاکتیک

    برای این روش، پزشک از تصاویر ماموگرافی گرفته شده از زوایای مختلف برای شناسایی محل بیوپسی استفاده می کند. یک کامپیوتر عکس‌های اشعه ایکس سینه را تجزیه و تحلیل می‌کند و دقیقاً نشان می‌دهد که نوک سوزن در ناحیه غیر طبیعی کجا باید برود. این نوع بیوپسی سوزنی مرکزی اغلب برای میکروکلسیفیکاسیون های مشکوک (رسوبات ریز کلسیم)، یا برای توده های کوچک یا سایر نواحی غیر طبیعی که به وضوح در سونوگرافی قابل مشاهده نیستند استفاده می شود.

     

    بیوپسی سوزنی به کمک خلاء

    برای بیوپسی سوزنی به کمک خلاء، یک پروب از طریق یک برش کوچک در ناحیه بافت غیر طبیعی سینه وارد می شود. پزشک با استفاده از یک مطالعه تصویربرداری لوله را به محل دقیق هدایت می کند. یک استوانه (گوه) از بافت به داخل پروب مکش می شود و یک اسکالپل چرخان در داخل پروب نمونه بافت را از بقیه پستان برش می دهد. از یک برش می توان چندین نمونه گرفت. این روش معمولاً بافت بیشتری را نسبت به نمونه‌برداری با سوزن مرکزی معمولی برمی‌دارد.

     

    بیوپسی با سوزن مرکزی چه چیزی را نشان می دهد؟

    یک پزشک (آسیب شناس) بافت و/یا مایع بیوپسی را بررسی می کند تا ببیند آیا سلول های سرطانی در آن وجود دارد یا خیر. بیوپسی سوزنی مرکزی احتمالاً وجود سرطان را به وضوح نشان می دهد، اما ممکن است برخی از سرطان ها را از دست بدهد.

    از پزشک خود بپرسید که چه زمانی نتایج بیوپسی خود را دریافت خواهید کرد. اگر نتایج بیوپسی با سوزن مرکزی تشخیص واضحی را ارائه نکرد، یا اگر پزشک هنوز مشکوک باشد، ممکن است به بیوپسی دوم یا نوع دیگری از بیوپسی نیاز داشته باشید.

    f/بیوپسی سینه

    آماده شدن برای بیوپسی پستان استریوتاکتیک

    بیوپسی استریوتاکتیک پستان چیست؟

    بیوپسی استریوتاکتیک پستان یک روش غیر جراحی برای ارزیابی ناهنجاری پستان است و توسط رادیولوژیست آموزش دیده مخصوص به صورت سرپایی انجام می شود.

    بیوپسی استریوتاکتیک سینه گزینه ای است زمانی که ماموگرافی یک ناهنجاری سینه را نشان می دهد مانند:

    یک توده جامد مشکوک

    میکروکلسیفیکاسیون ها - خوشه های کوچکی از رسوبات کوچک کلسیم

    اعوجاج در ساختار بافت پستان

    ناحیه ای از تغییر بافت غیر طبیعی

    توده یا ناحیه جدیدی از رسوبات کلسیم در محل جراحی قبلی وجود دارد

    در بیوپسی استریوتاکتیک پستان، یک دستگاه ماموگرافی مخصوص از اشعه ایکس برای کمک به هدایت ابزار رادیولوژیست به محل رشد غیر طبیعی استفاده می کند. ماموگرافی استریوتاکتیک با استفاده از کامپیوتر و اشعه ایکس دیجیتالی که از دو زاویه مختلف گرفته شده است، محل دقیق توده پستان را مشخص می کند. با استفاده از این مختصات کامپیوتری، رادیولوژیست سوزن را از طریق پوست وارد می کند، آن را به داخل ضایعه پیش می برد و نمونه های بافت را برمی دارد.

     

    مقالات پیشنهادی :

    بیوپسی سینه در تهران

    بیوپسی کلیه و تشخیص بیماری های کلیوی

    فیبرواسکن چیست؟

    آماده شدن برای بیوپسی پستان استریوتاکتیک

    در روز معاینه نباید از دئودورانت، پودر، لوسیون یا عطر زیر بغل یا روی سینه خود استفاده کنید.

    قبل از بیوپسی سوزنی، باید تمام داروهایی را که مصرف می‌کنید (از جمله مکمل‌های گیاهی) و اگر آلرژی، بیماری‌های اخیر یا سایر شرایط پزشکی دارید، به پزشک خود گزارش دهید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مصرف آسپرین یا داروهای رقیق کننده خون را قبل از عمل متوقف کنید.

    ممکن است بخواهید یکی از اقوام یا دوستان شما را همراهی کند و بعد از آن شما را به خانه برساند.

    خانم ها در صورت وجود احتمال باردار بودن باید همیشه به پزشک خود اطلاع دهند زیرا اشعه می تواند برای جنین مضر باشد.

     

    بیوپسی استریوتاکتیک پستان چگونه انجام می شود؟

    ممکن است از شما خواسته شود که برخی یا تمام لباس های خود را درآورید و در طول امتحان یک لباس راحتی بپوشید. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که زیورآلات، عینک و هر گونه اشیاء فلزی یا لباسی را که ممکن است با تصاویر اشعه ایکس یا راحتی فیزیکی تداخل داشته باشد را بردارید.

    روی یک میز معاینه متحرک دراز می کشید و سینه آسیب دیده در دهانه میز قرار می گیرد. سینه کمی فشرده می شود و در طول عمل در موقعیت خود قرار می گیرد.

    سپس جدول بلند می شود و این روش در زیر آن انجام می شود. چندین جفت استریوتاکتیک از تصاویر اشعه ایکس گرفته می شود.

    یک بی حس کننده موضعی به منظور بی حسی به سینه تزریق می شود.

    در محلی که قرار است سوزن بیوپسی وارد شود، یک سوراخ بسیار کوچک در پوست ایجاد می شود. سپس رادیولوژیست سوزن را وارد کرده و با استفاده از اشعه ایکس و مختصات کامپیوتری آن را به محل ناهنجاری می رساند. تصاویر اشعه ایکس مجدداً برای تأیید اینکه نوک سوزن واقعاً در داخل ضایعه است گرفته می شود.

    سپس نمونه‌های بافت با استفاده از دستگاه با کمک خلاء (VAD) برداشته می‌شوند. فشار خلاء جهت کشیدن بافت سینه  از پستان از مسیر سوزن به داخل محفظه مخصوص نمونه‌ برداری کاربرد دارد. بدون بیرون کشیدن و قرار دادن مجدد سوزن، VAD می چرخد، موقعیت می گیرد و نمونه های اضافی را جمع آوری می کند. به طور معمول، هشت تا ده نمونه بافت از اطراف ضایعه جمع آوری می شود. پس از این نمونه برداری، سوزن برداشته شده و مجموعه نهایی تصاویر گرفته می شود.  ماموگرافی برای تایید قرار گرفتن مارکر در موقعیت مناسب انجام خواهد شد. این روش معمولا در عرض یک ساعت کامل می شود.

     

    بیوپسی استریوتاکتیک سینه شامل چه مواردی است؟

    بیوپسی استریوتاکتیک نوعی بیوپسی است که می تواند به تشخیص سلول های سرطانی در بافت پستان کمک کند. با استفاده از دستگاه ماموگرافی، رادیولوژیست از دو تصویر از بافت پستان برای گرفتن نمونه ای از بافت برای آزمایش استفاده می کند.

    بهترین راه برای درمان سرطان، ابتلا به آن در اولین مرحله ممکن است. در این مرحله درمان بیشترین تاثیر را دارد.

    روش های غربالگری مختلف می توانند توده ها یا تغییراتی را نشان دهند که ممکن است بافت سرطانی باشند. اگر این آزمایشات مثبت باشد، مرحله بعدی اغلب بیوپسی است.

    در بیوپسی، رادیولوژیست نمونه بافتی را برای بررسی زیر میکروسکوپ برمی دارد تا ببیند آیا سرطان ایجاد شده است یا خیر.

    امروزه متخصصان مراقبت های بهداشتی بیشتر از فناوری تصویربرداری برای هدایت روش بیوپسی استفاده می کنند. اغلب از سونوگرافی استفاده می کنند، اما گزینه دیگر بیوپسی استریوتاکتیک پستان است.

    این روش از فناوری ماموگرافی برای هدایت سوزن استفاده می کند زیرا سلول ها را برای معاینه می گیرد.

    بیوپسی استریوتاکتیک پستان از تصویربرداری ماموگرافی برای هدایت این روش استفاده می کند.

    بیوپسی استریوتاکتیک پستان نوع خاصی از بیوپسی است.

    رادیولوژیست ها از دستگاه های تخصصی ماموگرافی استفاده می کنند تا به آنها کمک کنند تا نقاط مشکوک را مشخص کنند. این دستگاه ها اشعه ایکس را از دو زاویه مختلف ارائه می کنند.

    این دو مجموعه تصویر، رادیولوژیست را در حین برداشتن نمونه های بافتی به ناحیه مورد نظر هدایت می کند. سپس یک پاتولوژیست نمونه ها را تجزیه و تحلیل می کند تا ببیند آیا سرطان وجود دارد یا خیر.

    اگر در ماموگرافی یا سایر معاینات مشخص شود، پزشک ممکن است این نوع بیوپسی را توصیه کند:

    ذخایر کوچک کلسیم که می تواند نشانه سرطان باشد

    تغییرات غیر طبیعی در بافت سینه

    یک توده مشکوک

    تغییرات در ناحیه ای که جراحی انجام شده است

    بی نظمی در ساختار سینه

    اگر آزمایش‌ها توده‌ای غیرعادی را نشان می‌دهند، یا یک ماموگرافی معمول تغییرات در بافت پستان را تشخیص می‌دهد، مهم است که بفهمیم آیا آنها نشانه‌های سرطان هستند یا خیر.

    بیوپسی استریوتاکتیک پستان می‌تواند به پزشکان کمک کند تا نمونه‌های بافتی را برای درک بهتر سلامت سینه تجزیه و تحلیل کنند.

     

    قبل از انجام بیوپسی استریوتاکتیک پستان، فرد باید به پزشک اطلاع دهد:

    اگر ممکن است باردار باشند

    در مورد هر مکمل و دارویی که استفاده می کنند

    این شامل داروهای تجویزی، داروهای گیاهی، ویتامین ها، مواد معدنی و داروهای بدون نسخه مانند آسپرین است.

    بسیاری از افراد به توصیه پزشک داروهای رقیق کننده خون یا دوزهای کوچک آسپرین مصرف می کنند. در بیشتر موارد، آنها باید چندین روز قبل از عمل استفاده از این داروها را متوقف کنند.

     

    در اینجا چند نکته در این روز آورده شده است:

    لباس راحت بپوشید، اگرچه بیمارستان ممکن است لباسی برای این عمل تهیه کند.

    از دئودورانت، پودر تالک، عطر یا لوسیون بدن در اطراف زیر بغل یا سینه استفاده نکنید.

    هر جواهری را در خانه بگذارید.

    قبل از انجام آزمایش، لوازم دندانپزشکی، عینک و هر چیز دیگری که از فلز ساخته شده است و می تواند با اشعه ایکس تداخل داشته باشد را بردارید.

     

    تجهیزات

    در بیوپسی، رادیولوژیست از یک سوزن مخصوص برای برداشتن بافت برای آزمایش استفاده می کند.

    دستگاه ماموگرافی از اشعه ایکس برای بررسی پستان استفاده می کند. طراحی تضمین می کند که اشعه ایکس فقط به قسمتی که در حال بررسی است برسد.

    دستگاه می تواند سینه را نگه داشته، فشرده کند و به موقعیت های مختلف حرکت دهد. این به رادیولوژیست ها اجازه می دهد تا از زوایای مختلف از پستان عکس بگیرند.

    بیوپسی پستان استریوتاکتیک از نوع خاصی از دستگاه ماموگرافی استفاده می کند، اما شبیه دستگاهی است که در ماموگرافی های معمول استفاده می شود.

    این دستگاه به رادیولوژیست ها یا پزشکان کمک می کند تا مطمئن شوند که سوزن را قبل از نمونه برداری در محل مناسب قرار می دهند.

    رادیولوژیست از یکی از دو نوع سوزن مختلف برای جمع آوری نمونه های بافت پستان استفاده می کند:

    یک دستگاه به کمک خلاء (VAD) می تواند چندین نمونه سلول را تنها با یک بار قرار دادن بمکد.

    یک سوزن مرکزی (CN) که بزرگ و توخالی است، یک نمونه از بافت پستان را در هر جایگذاری جمع‌آوری می‌کند

     

    در طول بیوپسی

    اکثر بیوپسی های استریوتاکتیک پستان به صورت سرپایی انجام می شود. افراد در طول این عمل بیدار می مانند که می تواند 30 تا 60 دقیقه طول بکشد. افراد معمولاً در حین بیوپسی درد کم یا بدون درد و بدون زخم سینه پس از آن گزارش می دهند.

     

    مراحل رویه

    در طول این روش، روی صندلی جلوی دستگاه ماموگرافی صاف بنشینید

    روی یک میز معاینه متحرک، که به عنوان میز مستعد شناخته می شود، دراز بکشید، که دارای دهانه ای برای قرار دادن سینه در آن است. رادیولوژیست میز را بالا می‌آورد و عمل را از پایین انجام می‌دهد.

    برخی از دراز کشیدن و چرخاندن سر به یک طرف احساس ناراحتی می کنند. کوسن ها می توانند به کاهش این ناراحتی کمک کنند.

    رادیولوژیست سینه را با بی حسی موضعی بی حس می کند. ممکن است یک سوزش خفیف وجود داشته باشد.

    سپس یک برش کوچک در سطح پوست که سوزن بیوپسی در آن قرار می گیرد ایجاد می کنند.

    سپس رادیولوژیست یک سوزن را از طریق برش هدایت می کند و آن را به ناحیه مورد نظر هدایت می کند، در حالی که دو تصویر از ناحیه آسیب دیده و مختصات تولید شده توسط کامپیوتر این روند را هدایت می کنند.

    هنگامی که سوزن در جای خود قرار می گیرد، رادیولوژیست تصاویر ماموگرافی بیشتری را به دست می آورد تا مطمئن شود که سوزن در موقعیت مناسبی برای گرفتن نمونه مناسب است.

    هنگامی که رادیولوژیست نمونه های بافت پستان را جمع آوری می کند، ممکن است صداهای کلیک یا وزوز شنیده شود.

    اگر سوزن VAD باشد، رادیولوژیست 8 تا 12 نمونه را در یک محفظه جمع آوری استخراج می کند.

    اگر از یک سوزن هسته ای استفاده کنند، بخشی از سوزن به سمت جلو حرکت می کند و بافت سینه را در حین حرکت بریده و در سوزن ذخیره می کند. این سه تا شش بار اتفاق خواهد افتاد.

    پس از جمع آوری تمام نمونه ها، رادیولوژیست سوزن را خارج می کند. آنها ممکن است یک نشانگر را در جایی که بیوپسی انجام شده است برای مراجعات بعدی قرار دهند. این روی شکل یا ظاهر سینه تاثیری نخواهد داشت. سپس چند تصویر نهایی ماموگرافی می گیرند.

     

    بعد از عمل

    این نوع بیوپسی نیازی به بخیه ندارد. رادیولوژیست ناحیه برش را با استفاده از نوارهای استری پانسمان می کند و ممکن است تا 5 دقیقه برای توقف یا جلوگیری از خونریزی فشار وارد کند.

    پس از عمل، فرد ممکن است تجربه کند:

    کبودی

    تورم

    درد

    یخ و مسکن های بدون نسخه می توانند کمک کنند.

     

    فرد باید در صورت مشاهده موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرد:

    سرخی

    حرارت

    تخلیه مایعات

    تورم و خونریزی شدید

    اینها ممکن است نشانه عفونتی باشد که نیاز به درمان دارد. افراد باید حداقل به مدت 24 ساعت از فعالیت های شدید اجتناب کنند، اما پس از آن می توانند فعالیت های عادی خود را از سر بگیرند.

    چه چیزی را در طول و بعد از عمل تجربه خواهم کرد؟

    در طول بیوپسی بیدار خواهید بود و ناراحتی کمی داشته باشید یا اصلاً احساس ناراحتی نکنید. اکثر زنان درد کم یا بدون درد و هیچ جای زخم روی سینه را گزارش می کنند.

    در زمانی  که جهت بی حس کردن پوست سینه ، بی حسی موضعی را دریافت می نمایید، سوزش خفیفی را از سوزن بیوپسی احساس می کنید. زمانی که سوزن بیوپسی وارد سینه ها می شود کمی فشار احساس می کنید. این قسمت از سینه در مدت زمان کوتاهی بی حس می باشد.

    تا زمانی که بیوپسی انجام می شود، باید بی حرکت بمانید.

    همانطور که نمونه های بافتی برداشته می شود، ممکن است صدای کلیک از ابزار نمونه گیری بشنوید.

    اگر پس از بیوپسی دچار تورم و کبودی شدید، ممکن است به شما دستور داده شود که مسکن بدون نسخه مصرف کنید و از بسته سرد استفاده کنید. کبودی موقت طبیعی است.

    در صورت مشاهده تورم، خونریزی، قرمزی یا گرما در سینه، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

    اگر یک نشانگر در داخل پستان باقی بماند تا محل ضایعه برداشته شده در طول بیوپسی را مشخص کند، هیچ درد، تغییر شکل یا آسیبی ایجاد نخواهد کرد.

    شما باید تا 24 ساعت پس از بازگشت به خانه از فعالیت های شدید خودداری کنید، اما معمولاً می توانید فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید.

     

    چه کسی نتایج را تفسیر می کند و چگونه می توانم آنها را به دست بیاورم؟

    آسیب شناس نمونه برداشته شده را بررسی می کند و تشخیص نهایی را می دهد. پزشک معالج شما نتایج را با شما به اشتراک خواهد گذاشت.

     

    مقالات پیشنهادی :

    شرایط سونوگرافی حاملگی

    حاملگی خارج رحم

    بهترین مرکز ماموگرافی دیجیتال در تهران

    مزایا در مقابل خطرات چیست؟

    این روش نسبت به بیوپسی جراحی کمتر تهاجمی است، جای زخم کمی به جا می گذارد یا هیچ جای زخمی به جا نمی گذارد و می تواند در کمتر از یک ساعت انجام شود.

    بیوپسی استریوتاکتیک سینه یک روش عالی برای ارزیابی رسوبات کلسیم یا توده های ریز است که در سونوگرافی قابل مشاهده نیستند.

    در مقایسه با بیوپسی جراحی باز، این روش حدود یک سوم هزینه دارد.

    به طور کلی، این روش دردناک نیست و نتایج به اندازه زمانی که یک نمونه بافت با جراحی برداشته می شود دقیق است.

    هیچ نقصی در پستان باقی نمی ماند و بر خلاف جراحی، بیوپسی سوزنی استریوتاکتیک بافت پستان را منحرف نمی کند یا خواندن ماموگرافی های آینده را دشوار نمی کند.

    استفاده از دستگاه با کمک خلاء ممکن است حذف کل ضایعه را ممکن سازد.

    پس از معاینه اشعه ایکس، هیچ اشعه ای در بدن بیمار باقی نمی ماند.

    اشعه ایکس معمولاً عوارض جانبی ندارد.

    خطرات

    از آنجایی که دستگاه با کمک خلاء تکه های بزرگ بافت را جدا می کند، خطر خونریزی و تشکیل هماتوم یا جمع آوری خون در محل بیوپسی وجود دارد. با این حال، به نظر می رسد خطر کمتر از یک درصد از بیماران باشد.

    یک بیمار گاه به گاه ناراحتی قابل توجهی دارد که می تواند به راحتی با داروهای مسکن بدون نسخه کنترل شود.

    انجام بیوپسی از بافتی که در عمق سینه قرار دارد، خطر جزئی را به همراه دارد که سوزن از دیواره قفسه سینه عبور کرده و اجازه می دهد هوا در اطراف ریه ایجاد شود که می تواند یک ریه را جمع کند. این یک اتفاق نادر است.

    همیشه احتمال کمی سرطان در اثر تشعشع وجود دارد. با این حال، مزایای تشخیص دقیق بسیار بیشتر از خطر است.

     

    محدودیت های بیوپسی استریوتاکتیک پستان چیست؟

    ضایعات همراه با رسوبات کلسیم پراکنده در سرتاسر پستان به سختی توسط بیوپسی استریوتاکتیک پستان مورد هدف قرار می گیرند. ارزیابی ضایعات نزدیک دیواره قفسه سینه نیز با این روش دشوار است. اگر ماموگرافی فقط یک تغییر مبهم در تراکم بافت نشان دهد اما توده یا گره مشخصی نداشته باشد، این روش ممکن است موفقیت آمیز نباشد.

    روش‌های بیوپسی پستان گاهی اوقات یک ضایعه را از دست می‌دهند یا میزان بیماری موجود را دست‌کم می‌گیرند. اگر تشخیص پس از یک روش موفق فنی نامشخص باقی بماند، بیوپسی جراحی ضروری خواهد بود.

     

    نکروز چربی سینه

    1. نکروز چربی چیست؟

    نکروز چربی یک شرایط  خوش خیم (نه سرطانی) می باشد که بیشتر بعد از آسیب خوردن  یا ضربه  زدن به بافت پستان به و جود می آید.

    اگر قسمتی از بافت چربی در  پستان هه دچار آسیب شود، مثلا در طول انجام  بیوپسی یا جراحی، احتمال دارد در بافت سینه  توده ایجاد شود.

    مبتلا شدن به نکروز چربی  موجب  افزایش ابتلا به سرطان سینه نمی شود .

     

    1. علائم نکروز چربی

    نکروز چربی مثل یک توده سفت و گرد می باشد.

    معمولاً بدون درد است، اما در برخی افراد ممکن است حساس یا حتی دردناک باشد.

    پوست اطراف توده ممکن است ضخیم، قرمز، کبود شده یا گاهی گودی به نظر برسد.

    گاهی اوقات نکروز چربی می تواند باعث کشیده شدن نوک سینه شود.

    مهم است که توده های سینه توسط پزشکتان بررسی شود. حتی اگر بیشتر توده های سینه سرطانی نیستند، تغییر در احساس یا ظاهر سینه شما می تواند نشانه سرطان سینه باشد.

     

    1. علت نکروز چربی چیست؟

    نکروز چربی می تواند در اثر هر نوع ضربه به سینه ایجاد شود از جمله:

    بیوپسی سینه

    جراحی سینه شامل لامپکتومی، کوچک کردن سینه، بازسازی یا بزرگ شدن سینه

    رادیوتراپی سینه

    لیپومدلینگ: زمانی که چربی گرفته شده از قسمت دیگری از بدن به سینه تزریق می شود، به عنوان مثال برای بهبود ظاهر فرورفتگی ها پس از جراحی.

    آسیب یا آسیب ناشی از تصادف مانند آسیب دیدگی کمربند ایمنی یا سقوط

    نکروز چربی را می توان در هر زمانی پس از جراحی سینه یا آسیب دیدگی یافت.

    گاهی اوقات بدون هیچ ضربه ای ایجاد می شود و بسیاری از زنان مبتلا به نکروز چربی آسیب خاصی را به خاطر نمی آورند.

     

    1. تشخیص نکروز چربی

    اگر به دلیل توده سینه به پزشک عمومی مراجعه کنید، سینه‌های شما را معاینه می‌کنند و احتمالاً شما را به کلینیک پستان معرفی می‌کنند که در آنجا توسط پزشکان یا پرستاران متخصص ویزیت خواهید شد.

    در کلینیک پستان اکثر افراد معاینه پستان و سپس یک یا چند مورد از آزمایش های زیر را انجام می دهند:

    ماموگرافی (اشعه ایکس پستان)

    اسکن اولتراسوند (با کمک امواج صوتی جهت تولید تصاویر از بافت پستان ها )

    بیوپسی هسته (با استفاده از یک سوزن توخالی برای برداشتن نمونه کوچکی از بافت که زیر میکروسکوپ بررسی می شود - ممکن است چندین نمونه بافت به طور همزمان گرفته شود)

    آسپیراسیون با سوزن ظریف (با استفاده از یک سوزن و سرنگ ظریف برای نمونه برداری از سلول ها برای بررسی زیر میکروسکوپ)

    در طول معاینه پستان، نکروز چربی را می توان با سرطان سینه اشتباه گرفت. همچنین ممکن است در عکس برداری با اشعه ایکس و اسکن شبیه سرطان سینه باشد که می تواند باعث اضطراب زیادی شود.

    اگر ماموگرافی یا اسکن اولتراسوند به وضوح نکروز چربی را نشان دهد، ممکن است نیازی به آزمایشات بیشتری نداشته باشید.

    اگر در مورد آنچه ماموگرافی یا سونوگرافی نشان می دهد شک دارید، بیوپسی انجام خواهید داد.

    گاهی اوقات نکروز چربی به طور اتفاقی پس از انجام ماموگرافی در غربالگری پستان مشاهده می شود.

     

    مقالات پیشنهادی :

    بیوپسی از پستان

    سونوگرافی پاپاورین

    بیوپسی از تیروئید

    سونوگرافی پستان و اگزیلاری

    1. درمان نکروز چربی

    اکثر مردم نیازی به درمان ندارند

    نکروز چربی بی ضرر است، بنابراین معمولاً نیازی به درمان یا پیگیری نخواهید داشت.

    اگر توده بزرگ‌تر شد یا متوجه تغییرات دیگری در سینه‌های خود شدید، مهم است که به پزشک عمومی خود مراجعه کنید.

     

    عمل جراحی

    معمولاً در صورت امکان از جراحی اجتناب می شود زیرا گاهی اوقات می تواند باعث نکروز چربی بیشتر شود.

    با این حال، ممکن است عملیات حذف آن توصیه شود اگر:

    بیوپسی اطلاعات کافی برای تایید تشخیص نکروز چربی ارائه نکرده است

    نکروز چربی ناراحت کننده یا حساس است

    ناحیه توده یا توده به خودی خود از بین نمی رود یا بزرگتر می شود

     

    بیوپسی اکسیزیون

    اگر به جراحی نیاز دارید، معمولاً بیوپسی اکسیزیون انجام خواهید داد.

    این یک عمل جراحی برای برداشتن بافت مرده یا آسیب دیده است و ممکن است با استفاده از بیهوشی موضعی یا عمومی انجام شود.

    این عمل یک اسکار کوچک به جای می گذارد اما معمولاً با گذشت زمان از بین می رود.

     

    بیوپسی اکسیزیون با کمک خلاء

    به برخی افراد بیوپسی اکسیزیون با کمک خلاء پیشنهاد می شود.

    پس از تزریق بی حسی موضعی، یک برش کوچک در پوست ایجاد می شود. یک پروب توخالی متصل به دستگاه خلاء از طریق برش قرار می گیرد.

    با استفاده از اولتراسوند یا ماموگرافی به عنوان راهنما، بافت پستان از طریق پروب توسط خلاء به داخل محفظه جمع آوری مکیده می شود تا زمانی که نکروز چربی برداشته شود.

    این ممکن است به این معنی باشد که می توان از عمل تحت بیهوشی عمومی اجتناب کرد.

     

    مسکن درد

    اگر نکروز چربی باعث ناراحتی شود اما برای برداشتن آن جراحی انجام نمی‌دهید، ممکن است پزشکتان درمان آن را با تسکین درد مانند پاراستامول یا یک داروی ضد التهابی مانند ایبوپروفن پیشنهاد کند.

     

    کیست سینه

    گاهی اوقات، در ناحیه ای از نکروز چربی، بافت آسیب دیده می تواند یک کیست حاوی مایع روغنی (کیست روغنی) تشکیل دهد.

    کیست‌های سینه معمولاً نیازی به درمان یا پیگیری ندارند.

     

    1. آیا نکروز چربی موجب خطر ابتلا شدن به سرطان سینه می شود؟

    برخی از افراد نگران هستند که نکروز چربی ممکن است به سرطان سینه تبدیل شود، اما هیچ مدرکی مبنی بر این وجود ندارد.

    با این حال، همچنان مهم است که از پستان آگاه باشید و در صورت مشاهده هرگونه تغییر در سینه ها، صرف نظر از اینکه چه مدت پس از تشخیص نکروز چربی شما رخ می دهد، به پزشک عمومی مراجعه کنید.

  • l/علائم اندومتریوز

    علائم اندومتریوز؛اندومتریوز وضعیتی است که از هر 10 زن یک نفر را مبتلا می کند. گاهی اوقات می تواند باعث درد شدید شود و ممکن است باروری شما را کاهش دهد. گزینه های درمانی زیادی وجود دارد، بنابراین برای تشخیص و اطلاعات بیشتر با پزشک عمومی (پزشک) خود تماس بگیرید.

    f/علائم اندومتریوز

    اگر سوالی در مورد رادیولوژی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان رادیولوژی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و رادیولوژی الوند تماس بگیرید.

    اندومتریوز چیست؟

    آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌هایی مشابه سلول‌هایی که روی رحم قرار دارند، در نواحی دیگر بدن، به‌ویژه در اطراف تخمدان‌ها و پشت رحم رشد می‌کنند.

    علائم اندومتریوز

    آندومتریوز روی هر فردی متفاوت است. بسیاری از زنان مبتلا به اندومتریوز درد را تجربه می کنند اما برخی از آنها هیچ علامتی ندارند. برخی از زنان در هنگام قاعدگی درد خفیفی دارند و برخی دیگر در تمام دوره قاعدگی درد شدید دارند.

    اندومتریوز می تواند انواع مختلفی از درد ایجاد کند.

    مثلا:

    دوره های دردناک

    درد در هنگام و یا بعد از رابطه جنسی

    درد شکم، کمر و لگن

    درد در طول تخمک گذاری، از جمله درد در ران یا پاها

    درد هنگام رفتن به توالت برای گریه کردن یا استفراغ

    اندومتریوز همچنین ممکن است باعث:

    دوره های سنگین

    دوره های نامنظم

    طولانی تر از دوره های معمولی

    مشکلات مثانه و روده

    نفخ

    خستگی

    تغییرات خلق و خوی

    ناراحتی واژن

    کاهش باروری

    g/علائم اندومتریوز

    چه چیزی باعث آندومتریوز می شود؟

    ما دقیقاً نمی دانیم که چه چیزی باعث آندومتریوز می شود، اما برخی از علل احتمالی و عوامل خطر وجود دارد که باید در نظر گرفت.

    قاعدگی معکوس

    قاعدگی شما گاهی می تواند در امتداد لوله های فالوپ به داخل حفره لگن شما برگردد. خون که حاوی سلول‌های آندومتر است، معمولاً توسط بدن جذب می‌شود، اما گاهی اوقات سلول‌ها می‌توانند به نواحی خارج از رحم بچسبند و منجر به آندومتریوز شوند.

    سیستم ایمنی بدن شما

    اگر سیستم ایمنی شما رشد بافت آندومتر را در خارج از رحم متوقف نکند، می توانید به اندومتریوز مبتلا شوید.

    سابقه خانوادگی شما

    تحقیقات نشان می دهد که ژنتیک ممکن است در ایجاد آندومتریوز نقش داشته باشد. زنانی که یکی از بستگان نزدیک به آندومتریوز دارند تا 10 برابر بیشتر در معرض ابتلا به آندومتریوز هستند.

    کاهش خطر ابتلا به اندومتریوز

    آندومتریوز قابل پیشگیری نیست، اما برخی عوامل ممکن است خطر شما را کاهش دهند.

    مثلا:

    بچه دار شدن در سنین پایین تر

    شیر دادن به مدت طولانی تری

    درمان هورمونی برای جلوگیری از تخمک گذاری، مانند قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی (COC)

    زندگی سالم.

    گرفتن تشخیص

    تشخیص آندومتریوز آسان نیست. اکثر زنان پس از انجام لاپاراسکوپی تشخیص داده می شوند. لاپاراسکوپی یک عمل جراحی سوراخ کلید است که تحت بیهوشی عمومی انجام می شود تا در تصویر اندومتریوز آیا بافت آندومتر در لگن شما وجود دارد یا خیر.

    اگر آندومتریوز ندارید اما پریودهای بسیار دردناکی دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

    مقالات پیشنهادی :

    تشخیص اندومتریوز با آزمایش خون

    سونوگرافی غربالگری

    مرکز سونوگرافی سینه

    مدیریت اندومتریوز

    پس از تشخیص آندومتریوز، متخصص زنان گزینه های مختلف درمانی را بر اساس علائم و مرحله زندگی شما توضیح می دهد.

    داروها

    اگر یک مورد خفیف اندومتریوز دارید، ممکن است بتوانید علائم را مدیریت کنید و با داروهایی مانند ایبوپروفن (مانند نوروفن) درد را کاهش دهید.

    هورمون درمانی

    می‌توانید از هورمون درمانی استفاده کنید که رشد سلول‌های باقی‌مانده آندومتر را سرکوب می‌کند و امیدواریم درد را کاهش دهد.

    گزینه های هورمون درمانی عبارتند از:

    قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی - برای متوقف کردن چرخه قاعدگی و کاهش درد

    پروژسترون - برای کوچک کردن بافت آندومتر و کاهش درد

    هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) - برای سرکوب تخمک گذاری و رشد بافت آندومتر.

    از پزشک خود در مورد نحوه عملکرد و عوارض جانبی احتمالی هر گزینه سوال کنید.

    عمل جراحي

    جراحی موثرترین راه برای از بین بردن اندومتریوز، ترمیم هرگونه آسیب و کاهش احتمال بازگشت آن است. جراحی همچنین ممکن است شانس باردار شدن شما را افزایش دهد.

    نوع جراحی که ممکن است به آن نیاز داشته باشید به وضعیت شما بستگی دارد.

    مثلا:

    لاپاراسکوپی - یک جراحی رایج سوراخ کلید از طریق شکم انجام می شود

    لاپاراتومی - جراحی باز برای اندومتریوز شدیدتر

    جراحی روده - اگر اندومتریوز در روده رشد کرده باشد

    هیسترکتومی (برداشتن رحم) - در موارد شدید.

    قبل از تصمیم گیری مطمئن شوید که مزایا و خطرات احتمالی هر گزینه را درک کرده اید.

    درمان ترکیبی

    جراحی با لاپاراسکوپی بهترین درمان برای اندومتریوز است. اما ترکیبی از جراحی و هورمون درمانی می تواند نتایج را بهبود بخشد.

     

    برخی از مطالعات نشان داده اند که اگر جراحی با درمان با برخی از انواع هورمون درمانی یا دستگاه داخل رحمی (IUD) دنبال شود، در عود آندومتریوز تاخیر وجود دارد.

    مقالات پیشنهادی : 

    h/علائم اندومتریوز

    آندومتریوز چیست؟

    اندومتریوز (تلفظ: endoh – mee – tree – oh – sis) نامی است که به وضعیتی گفته می‌شود که در آن سلول‌هایی شبیه به سلول‌های پوشش داخلی رحم (رحم) در جای دیگری از بدن یافت می‌شوند.

    هر ماه این سلول‌ها به همان روشی به سلول‌های داخل رحم واکنش نشان می‌دهند، تشکیل می‌شوند و سپس تجزیه می‌شوند و خونریزی می‌کنند. برخلاف سلول‌های درون رحم که به صورت پریود از بدن خارج می‌شوند، این خون راهی برای فرار ندارد.

    در بریتانیا، حدود 1.5 میلیون زن و زنانی که در بدو تولد به آنها اختصاص داده شده است، در حال حاضر بدون توجه به نژاد یا قومیت، با این بیماری زندگی می کنند. آندومتریوز می تواند شما را از دوران بلوغ تا یائسگی تحت تاثیر قرار دهد، اگرچه ممکن است تاثیر آن تا آخر عمر احساس شود.

    در طول چرخه قاعدگی، بدن هر ماه دچار تغییرات هورمونی می شود. هورمون ها به طور طبیعی آزاد می شوند که باعث می شوند پوشش داخلی رحم برای آماده شدن برای تخمک بارور شده افزایش یابد. اگر حاملگی اتفاق نیفتد، این پوشش از بین می‌رود و خونریزی می‌کند - سپس به عنوان پریود از بدن خارج می‌شود.

    در آندومتریوز، سلول‌هایی شبیه به سلول‌های دیواره رحم در جای دیگری از بدن رشد می‌کنند. این سلول ها هر ماه به چرخه قاعدگی واکنش نشان می دهند و همچنین خونریزی می کنند. با این حال، هیچ راهی برای خروج این خون از بدن وجود ندارد. این می تواند باعث التهاب، درد و تشکیل بافت اسکار شود.

    آندومتریوز می تواند به طرق مختلفی بر زندگی افراد تأثیر بگذارد، از جمله:

    درد مزمن

    خستگی/کمبود انرژی

    افسردگی / انزوا

    مشکلات در زندگی جنسی/روابط زن و شوهر

    ناتوانی در باردار شدن

    مشکل در انجام تعهدات کاری و اجتماعی

    با این حال، با درمان مناسب آندومتریوز، بسیاری از این مسائل را می توان برطرف کرد و علائم آندومتریوز را قابل کنترل تر کرد.

    مهم است که به یاد داشته باشید که:

    اندومتریوز عفونت نیست

    آندومتریوز مسری نیست

    اندومتریوز سرطان نیست

     

    اندومتریوز یک بیماری شایع و گاهی ناتوان کننده است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری باعث درد مزمن لگن می شود و گاهی اوقات با ناباروری مرتبط است.

    اندومتریوز با ایجاد بافتی مشابه بافتی که داخل حفره رحم را پوشانده است، در سایر نقاط بدن زن مشخص می شود. معمولاً در جای دیگری از شکم است که این بافت ها یافت می شوند. اگرچه این بافت‌ها در جای طبیعی خود نیستند، اما به چرخه قاعدگی واکنش نشان می‌دهند مانند بافت‌های لایه داخلی حفره رحم: هر ماه، بافت ضخیم می‌شود، می‌شکند و از بین می‌رود. خون قاعدگی از رحم از طریق واژن از بدن خارج می شود. برعکس، خون و بافت ناشی از آندومتریوز راهی برای خروج از بدن ندارند و باعث التهاب و گاهی زخم (چسبندگی) می‌شوند که هر دو علائم دردناکی را ایجاد می‌کنند.

    اگرچه تحقیقات زیادی در مورد آندومتریوز انجام شده است، اما هنوز تشخیص و درمان این بیماری پیچیده دشوار است. بسیاری از علائم آندومتریوز (دردهای شدید و دردناک قاعدگی، درد در حین مقاربت، مشکلات گوارشی، مانند اسهال، یبوست و حالت تهوع) مشابه علائم بسیاری از بیماری‌های دیگر است. به همین ترتیب، از آنجایی که هر زن مبتلا به آندومتریوز علائم خود را بسته به محل و وسعت بیماری به طور متفاوتی تجربه می‌کند، ترکیبی از گزینه‌های درمانی که برای یک زن مؤثر است، ممکن است لزوماً برای زن دیگر مؤثر نباشد. بنابراین، گاهی اوقات ممکن است سال ها طول بکشد تا یک زن و ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی او میزان اندومتریوز را تعیین کنند و یک درمان موثر پیدا کنند.

     

    خبر خوب این است که اندومتریوز وضعیتی است که می توان آن را با موفقیت درمان و کنترل کرد. اگر درد لگن را تجربه می کنید، گزینه هایی برای کاهش یا حتی از بین بردن آن برای کمک به بهبود کیفیت زندگی خود دارید. اولین قدم این است که به سرعت به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنید.

     

     مقالات پیشنهادی : 

    تعداد اندومتریوز

    اندومتریوز یک آسیب شناسی مزمن شایع است.

    تاخیر تشخیصی مرتبط با این بیماری 7 سال خواهد بود.Inserm مشخص می کند که 40٪ از زنانی که با درد مزمن لگنی مراجعه می کنند، در واقع از اندومتریوز رنج می برند.

    داده هایی که اهمیت آسیب شناسی در جمعیت و مشکلات بهداشت عمومی را که می توانند ایجاد کنند را نشان می دهد.

     s/علائم اندومتریوز

    تعریفی ازاندومتریوز

    آندومتریوز در نتیجه مهاجرت بافت از پوشش داخلی رحم (سلول های پوشش داخلی رحم، آندومتر) به خارج از رحم ایجاد می شود. بنابراین، این سلول‌ها می‌توانند به سایر اندام‌های تناسلی مانند تخمدان‌ها یا واژن، بلکه در سطح اندام‌های گوارشی و ادراری، یا حتی در موارد نادر، دورتر (پلورا، ریه‌ها) پیوند بزنند.

    وجود این سلول ها در خارج از بافت منشا آنها یک مشکل واقعی ایجاد می کند. این سلول‌ها مانند بافت منشأ خود، به تغییرات هورمونی مرتبط با چرخه‌های قاعدگی، عمدتاً به سطح استروژن، واکنش نشان می‌دهند. در حال حاضر، علت این مهاجرت غیرطبیعی سلول ناشناخته باقی مانده است.

    به گزارش سایت بیمه سلامت، این بیماری می تواند از دوران نوجوانی خود را نشان دهد و در اکثر موارد در دوران یائسگی پسرفت می کند.

     

    علائم اندومتریوز چیست؟

    علامت اصلی اندومتریوز درد در لگن است. اغلب با چرخه قاعدگی مرتبط است (در طول قاعدگی قوی تر است) اما گاهی اوقات خود را به طور مداوم نشان می دهد. برخی از زنان نیز ممکن است در هنگام مقاربت، اجابت مزاج یا ادرار، بیشتر در دوران قاعدگی درد داشته باشند. این بیماری می تواند تکامل یابد: درد اغلب با گذشت زمان مهم تر می شود. سایر علائم محرمانه تر نیز می تواند با اندومتریوز مرتبط باشد، مانند وجود خون در ادرار یا مدفوع.

    آندومتریوز نیز ناقل ناباروری است، به خصوص زمانی که بافت آندومتر باعث اختلال در عملکرد یا حتی انسداد تخمدان ها شود.

    در نهایت، لازم به ذکر است که برخی از اشکال آندومتریوز علامتی نیستند و تنها در طی ارزیابی ناباروری کشف می شوند.

     

    چگونه تشخیص داده می شود؟

    معاینات انجام شده برای بررسی اندومتریوز قبل از هر چیز بالینی است و اغلب توسط متخصص زنان یا متخصص زنان و زایمان انجام می شود. سپس، در صورت مشکوک بودن به آسیب شناسی، تشخیص را می توان با تصویربرداری، در درجه اول سونوگرافی لگن، تکمیل کرد.

    به عنوان خط دوم، هنگامی که پزشکان فکر می کنند ضایعات عمیق تر هستند یا زمانی که تشخیص نامشخص است، می توانند از سونوگرافی اندواژینال یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی استفاده کنند.

     

    عوامل خطر برای ابتلا به اندومتریوز چیست؟

    چندین عامل خطر ثابت شده در آندومتریوز شناسایی شده است: وزن کم هنگام تولد، شاخص توده بدنی پایین (BMI) از کودکی تا بزرگسالی، و همچنین قاعدگی زودرس و سیکل های کوتاه (کمتر از 24 روز).

    عوامل ژنتیکی نیز وجود دارد: سهم آنها در بروز آندومتریوز 50٪ تخمین زده شده است، بدون اینکه "ژن اندومتریوز" شناسایی شده باشد. بلکه ترکیبی از چندین عامل ژنتیکی است. شناسایی این عوامل ژنتیکی می تواند تشخیص زودهنگام بیماری و در نتیجه تسریع در مدیریت آن را ممکن سازد.

     

    راه های درمان اندومتریوز چیست؟

    در حال حاضر، مدیریت اندومتریوز بر اساس سه تکنیک است که با توجه به علائم و همچنین تمایلات بارداری هر بیمار استفاده می شود.

    اول از همه، درمان های هورمونی، که عمدتاً با هدف کاهش تأثیر چرخه های قاعدگی بر علائم بیماری انجام می شود. بنابراین می توان انواع مختلفی از داروهای ضد بارداری را تجویز کرد: استروژن-پروژسترون، میکروپرژسترون خوراکی و غیره. داروهای دیگری مانند مسکن ها برای محدود کردن درد (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و غیره) علاوه بر این می توانند استفاده شوند.

    در صورت درد زیاد و بی اثر بودن درمان های هورمونی می توان به جراحی فکر کرد. ژست بسته به منطقه ای که ضایعات در آن قرار دارند متفاوت است. این شامل از بین بردن مناطقی است که سلول های آندومتر در آن قرار گرفته اند.

    در نهایت در صورت تمایل به بارداری و در صورت ناباروری می توان کمک های پزشکی برای باروری ارائه داد. این مدیریت شامل تحریک خاص تخمدان (در اندومتریوز خفیف تا متوسط) یا لقاح آزمایشگاهی (در اندومتریوز شدیدتر) است.

     

     u/علائم اندومتریوز

    تحقیقات در مورد این بیماری کجاست؟

    تحقیقات در مورد آندومتریوز بسیار فعال است. مطالعات به طور خاص بر علل بیماری، تکامل آن و عوامل موثر بر آن تمرکز دارد.

    تحقیقات به بررسی عوامل خطر ژنتیکی برای ایجاد اندومتریوز می پردازد. کشف و شناسایی ترکیبی از چندین عامل ژنتیکی و اپی ژنتیکی می تواند تشخیص زودهنگام بیماری و در نتیجه تسریع در درمان آن را ممکن سازد. شناسایی ژن های دخیل در این بیماری نیز می تواند به شناسایی اهداف درمانی بالقوه منجر شود.

    همچنین از نقطه نظر انجام تشخیص بیماری، به ویژه از نقطه نظر تصویربرداری به منظور جلوگیری از بیوپسی های بیش از حد تهاجمی، پیشرفت انتظار می رود.

    در مورد علل، محققان بر این باورند که اختلال عملکرد سیستم ایمنی در این بیماری نقش دارد: این امر می تواند عدم حذف سلول های آندومتر در خارج از رحم و التهاب مزمن را توضیح دهد. بررسی این علل می‌تواند راه‌های امیدوارکننده‌ای برای توسعه درمان‌های نوآورانه فراهم کند.

    بهبود تکنیک های جراحی نیز موضوعی است که توسط محققان مورد بررسی قرار گرفته است.

    در نهایت، آندومتریوز همچنین می‌تواند تأثیراتی بر بارداری داشته باشد (افزایش خطر سقط جنین، تأخیر رشد جنین، و غیره): بنابراین تحقیقات در حال بررسی این پیامدهای مضر احتمالی با توجه به بهبود مراقبت از بیماران است.

     

    اندومتریوز چگونه درمان می شود؟

    برای موارد خفیف، اهداف درمانی شامل مدیریت علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری است. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن می توانند به مدیریت درد کمک کنند. هورمون درمانی نیز می تواند به جلوگیری از پیشرفت کمک کند.

    اگر فردی به دارو پاسخ ندهد، ممکن است به جراحی لاپاراسکوپی نیاز داشته باشد. این یکی از بهترین روش ها برای اصلاح اندومتریوز از طریق جراحی است. اغلب با کمک رباتیک انجام می شود و فقط به چند برش کوچک روی شکم نیاز دارد. در صورت وجود کیست، آن را خارج می کنیم. ایمپلنت ها را جدا می کنیم - یا برش می دهیم. اکسیزیون اغلب بهترین راه برای درمان اندومتریوز است. گاهی اوقات از روشی استفاده می کنیم که ما آن را درمان فرسایشی می نامیم، جایی که اساساً ایمپلنت ها را کوتر می کنیم. این ترکیب - برش، ابلیشن و سیستکتومی - بسیار موثر است.

    جراحی معمولاً شامل سه تا پنج برش باند روی معده است و بیماران می توانند در همان روز به خانه بروند. زمان بهبودی معمولاً دو هفته است. بسیاری از زنان زودتر به سر کار و زندگی خود باز می گردند.

     

     مقالات پیشنهادی : 

    عکس opg

    عکس دندان

    عکس کلی دندان

    هیستروسالپنگوگرافی

    در مورد موارد جدی تر چطور؟

    اگر اندومتریوز به اندام هایی مانند روده یا مثانه سرایت کرده باشد، ممکن است برای برداشتن ضایعه یا ضایعات، این سیستم های اندام مورد عمل جراحی قرار گیرند. گاهی اوقات افراد نیاز به برداشتن روده دارند، که جراحی برای برداشتن بخشی از روده کوچک یا بزرگ، یا آپاندکتومی، برداشتن آپاندیس است. آخرین سناریو - که امیدوارید یک بیمار مجبور نباشد این راه را طی کند - هیسترکتومی یا برداشتن تخمدان هایش است زیرا همه چیز شکست خورده است. با این حال، در این موارد پیچیده، جراحی کاملاً دگرگون کننده است و کیفیت زندگی زن را به طور چشمگیری بهبود می بخشد.

     

     مقالات پیشنهادی : 

    مرکز سونوگرافی سینه

    سونوگرافی آنومالی

    سونوگرافی تیروئید

    آیا می توان بعد از جراحی باردار شد؟

    یکی از نگرانی های اصلی زنان از دست دادن قدرت باروری و از دست دادن عملکرد تخمدان است. به عبارت دیگر، آیا درمان آندومتریوز تخمدان بر تعداد تخمک آنها تأثیر می گذارد؟ هنگامی که ما جراحی اندومتریوز را انجام می دهیم، هدف نهایی ما برای بیماری که می خواهد در آینده باردار شود، حفظ باروری و بهینه سازی باروری است. در اکثر موارد، بیماران می توانند با موفقیت باردار شوند و بچه دار شوند.

     

    اندومتریوز چه تاثیری بر باروری و بارداری دارد؟

    برای زنان مبتلا به اندومتریوز، مانع اصلی باردار شدن است. هنگامی که شما در تلاش برای باردار شدن در یک محیط لگنی که به دلیل آندومتریوز ملتهب است، این کار را بسیار دشوار می کند. آندومتریوز می تواند بر نحوه عملکرد تخمدان ها و لوله های فالوپ که برای اتصال اسپرم و تخمک لازم است تأثیر بگذارد. می تواند آناتومی را به گونه ای مخدوش کند که باردار شدن را دشوار کند. گاهی اوقات زنان به جراحی اصلاحی برای اصلاح آناتومی که در اثر این بیماری مخدوش شده است نیاز دارند تا باردار شدن را تسهیل کنند.

    هنگامی که یک فرد باردار می شود، آندومتریوز واقعاً مشکلی نیست. باور کنید یا نه، بارداری یک درمان عالی است زیرا چیزی در مورد وضعیت بارداری وجود دارد که به آندومتریوز می پردازد و در واقع باعث از بین رفتن و غیرفعال شدن آن می شود. آندومتریوز بر رشد جنین یا زایمان تاثیری ندارد.

    به طور معمول، زمانی که بیمار به یائسگی تبدیل می‌شود، این اغلب از منظر آندومتریوز یک چیز مثبت است، زیرا در آن مرحله، عملکرد تخمدان بیمار دیگر قادر به تحریک ایمپلنت‌های اندومتریوز نیست. بنابراین ما همیشه امیدوار به پسرفت بیماری هستیم زیرا بیمار در حالت یائسگی است. مانند سال های باروری یک زن پیشرفت نمی کند.

     f/علائم اندومتریوز

    علائم شایع اندومتریوز عبارتند از:

     

    1. درد لگنی مداوم و بدون دلیل

    اگر در ناحیه لگن خود درد دارید اما دلیل آن را نمی دانید، ممکن است به اندومتریوز مبتلا شده باشید. این یک علامت رایج است که ناشی از قرار گرفتن آندومتر در جایی است که نباید باشد. این درد می تواند بدتر از دردهای قاعدگی باشد و ممکن است با گذشت زمان بدتر شود.

     

    1. گرفتگی شدید قاعدگی

    اکثر زنان هر از گاهی دچار دردهای قاعدگی می شوند. زنان مبتلا به آندومتریوز معمولاً دردهای قاعدگی بسیار بدی دارند که زندگی آنها را مختل می کند.

     

    1. رابطه جنسی دردناک است

    زمانی که اندومتر در خارج از رحم یا اطراف سایر اندام های تناسلی رشد می کند، مقاربت جنسی می تواند باعث درد شود. ممکن است به سادگی ناراحت کننده باشد یا می تواند کاملاً دردناک باشد.

     

    1. خونریزی شدید

    اگر قاعدگی شما شامل تعویض محصولات بهداشتی بیش از یک بار در ساعت است یا خونریزی بین دوره های قاعدگی دارید، می تواند نشانه اندومتریوز باشد.

     

    1. ادرار دردناک یا حرکات روده

    اگر آندومتر شما بر عملکرد مثانه یا روده شما که هر دو نزدیک رحم شما هستند تأثیر می گذارد، می تواند هنگام ادرار کردن یا اجابت مزاج باعث درد شود. درد ممکن است در زمان پریودی شما شدید ترشود.

     

    1. ناباروری

    یکی از مهم ترین علائم آندومتریوز برای برخی از زنان ناباروری است. اگر سعی کرده اید باردار شوید و نتوانسته اید، ممکن است به این دلیل باشد که رشد بیش از حد آندومتر باعث می شود که تخمک شما نتواند با اسپرم ملاقات کند. یا، بافت اضافی ممکن است به تخمک یا اسپرم آسیب برساند.

    اگر هر یک از این علائم را دارید، باید با دکتر  صحبت کنید. معمولاً معاینه لگن یا سونوگرافی می‌تواند تشخیص آندومتریوز را تأیید کند و به شما امکان می‌دهد درمان را شروع کنید و امیدوارم کمی تسکین پیدا کنید.

     

    درمان آندومتریوز

    برخی از زنان می توانند علائم خود را با داروهای بدون نسخه کنترل کنند، اما برخی دیگر به درمان عمیق تری نیاز دارند، مانند:

     

    هورمون درمانی

    در برخی موارد می توان از هورمون ها برای کاهش رشد بافت آندومتر استفاده کرد. قرص های ضد بارداری ممکن است یک راه حل باشند، یا حلقه های واژینال می توانند استروژن یا پروژسترون مورد نیاز برای تسکین را به شما برسانند.

     

    عمل جراحی

    برای برخی از زنان، جراحی گزینه بهتری است. برداشتن بافت اضافی آندومتر می تواند بهترین راه حل برای کاهش علائم شما باشد.

    گرفتگی‌های قاعدگی یکی از اولین نشانه‌هایی است که نشان می‌دهد پوشش داخلی رحم در چرخه ماهیانه شما در شرف ریزش است. یکی از علائم اصلی پریود و سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، گرفتگی عضلات است که توسط هورمون ها تحریک می شوند: زمانی که پروستاگلاندین ها انقباضات ماهیچه ای در رحم شما را تحریک می کنند، اتفاق می افتد.

    بیشتر گرفتگی‌های قاعدگی زمانی تسکین پیدا می‌کنند که مسکن‌های بدون نسخه مصرف کنید، از یک حمام آب گرم لذت ببرید یا ورزش‌های ملایم انجام دهید. اما برای بسیاری از زنان، گرفتگی های قاعدگی ناتوان کننده یا غیرقابل تحمل است. این طبیعی نیست: اگر درد پریود شما بیش از حد توان شماست، ممکن است زمان مراجعه به متخصص زنان فرا رسیده باشد.

     

    علائم هشدار دهنده ای که باید بدانید

    برخی از ناراحتی های خفیف تا متوسط در قسمت پایین شکم چیزی است که می توانید از دوره قاعدگی خود پیش بینی کنید. گرفتگی قاعدگی 80 درصد از زنان را در طول زندگی خود تحت تأثیر قرار می دهد. اگر گرفتگی‌های شدید پریود یا پریودهای سنگین با یا بدون برخی بیماری‌های زمینه‌ای دیگر دارید، کنترل بارداری هورمونی ممکن است بتواند هورمون‌های شما را تنظیم کند و ناراحتی را کاهش دهد.

    متأسفانه، نمی‌توانید تمام دردهای پریود را تا دردهای معمول قاعدگی تحمل کنید. اگر نمی‌دانید که آیا درد پریود شما نیاز به ارزیابی بیشتر دارد یا خیر، به این سؤالات فکر کنید:

    قاعدگی شما از چه زمانی شروع به احساس درد کرد؟

    آیا درد شما آنقدر شدید است که از سر کار یا مدرسه غیبت کرده اید؟

    آیا بین پریودها درد لگن دارید؟

    آیا در هنگام رابطه جنسی درد شدیدی را تجربه می کنید؟

    آیا خونریزی شدید یا منوراژی مرتبط با پریودهای خود دارید؟

    ممکن است علائم دیگری از یک بیماری زمینه‌ای وجود داشته باشد که باعث درد پریود شما می‌شود، اما شما فقط در شرایط خاصی متوجه آنها می‌شوید. ناباروری یک علامت رایج است که نشان می دهد درد پریود شما ثانویه به بیماری دیگری است، همانطور که کیست روی تخمدان شما مشاهده می شود.

     

    برخی توضیحات احتمالی

    آزمایش‌های بیشتر می‌تواند بین گرفتگی‌های معمولی پریود و درد شدید یا گسترده که ناشی از یک بیماری زمینه ‌ای سلامت باروری است، تمایز قائل شود. معاینه لگن، سونوگرافی لگن، اسکن توموگرافی کامپیوتری، و آزمایش‌ های اضافی می‌توانند پاسخ‌ ها را ارائه دهند و شما را به سمت درمان‌هایی هدایت کنند که به کاهش درد کمک می‌کنند.

     

     مقالات پیشنهادی : 

    بیوپسی از پستان

    سونوگرافی پاپاورین

    بیوپسی از تیروئید

    سونوگرافی آلت با تزریق پاپاورین

    در اینجا چند احتمال رایج وجود دارد:

    اندومتریوز

    اندومتریوز وضعیتی است که تشخیص آن می تواند چالش برانگیز باشد، اما پس از تشخیص تایید شده، می توانید شروع به بررسی درمان های مفید کنید. این وضعیتی است که باعث می شود آندومتر یا پوشش داخلی رحم در سایر اندام ها و بافت های شکم و لگن رشد کند. درست مانند اندومتر واقعی، این رشد بیش از حد بافت چرخه ملتهب شدن و ریزش را طی می کند.

    بافت آندومتر می تواند باعث ایجاد زخم در سایر اندام ها و همچنین انسداد در سیستم تولید مثل شما شود که باعث ناباروری می شود.

     D/علائم اندومتریوز

    فیبروئید رحم

    فیبروم های رحمی توده هایی هستند که شبیه تومورها هستند، اما سرطانی نیستند. گاهی اوقات علائمی ایجاد نمی کنند، اما در موارد دیگر به رحم فشار وارد می کنند که منجر به درد پریود می شود.

     

    بیماری التهابی لگن (PID)

    PID یک عفونت باکتریایی است که بر رحم شما تأثیر می گذارد. این باکتری به عنوان یک بیماری مقاربتی (STD) گسترش می یابد و باعث التهاب در رحم و سایر اندام های لگن می شود.

    اندومتریوز یک بیماری مزمن است که در آن بافت آندومتر در نقاطی غیر از حفره رحم قرار دارد. می تواند در تخمدان ها، کیسه داگلاس، رباط های رحمی خاجی، صفاق لگن، مثانه، ناف و ریه ها رخ دهد.

     

    اتیولوژی و پاتوفیزیولوژی

    پاتوفیزیولوژی دقیق آندومتریوز نامشخص است. یک نظریه پیشنهادی قاعدگی رتروگراد است. این جایی است که سلول‌های آندومتر از حفره رحم به سمت عقب حرکت می‌کنند، از طریق لوله‌های فالوپ، و روی اندام‌های لگنی رسوب می‌کنند - جایی که می‌توانند رشد کنند. همچنین پیشنهاد شده است که این سلول ها همچنین می توانند از طریق سیستم لنفاوی و عروق به نقاط دوردست سفر کنند.

    از آنجایی که بافت آندومتر به استروژن حساس است، علائم آن به چرخه قاعدگی فرد بستگی دارد. مانند بافت آندومتر رحم، زنان در طول قاعدگی خونریزی از بافت نابجا خواهند داشت که منجر به درد و نفخ / اتساع در محل‌های خارج رحمی می‌شود. التهاب مکرر و جای زخم نیز می تواند منجر به چسبندگی شود. در دوران بارداری و یائسگی، علائم کاهش می یابد.

    عوامل خطر اصلی مرتبط با اندومتریوز عبارتند از:

    قاعدگی زودرس

    سابقه خانوادگی اندومتریوز

    سیکل های قاعدگی کوتاه

    طولانی مدت خونریزی قاعدگی

    خونریزی شدید قاعدگی

    نقص در رحم یا لوله های فالوپ

    ویژگی های بالینی

    شایع ترین علامت آندومتریوز، درد دوره ای لگنی است که در زمان قاعدگی رخ می دهد. در مواردی که چسبندگی ایجاد شده است، درد ممکن است ثابت باشد.

    علائم دیگر عبارتند از دیسمنوره، دیسپارونی، سوزش ادرار، دیشزیا (اجابت مزاج دشوار و دردناک) و ناباروری.

    افراد مبتلا به اندومتریوز در نقاط دور ممکن است علائم کانونی خونریزی را تجربه کنند. به عنوان مثال، بافت آندومتر نابجا در ریه ها ممکن است ویژگی های هموتوراکس را در زمان قاعدگی ایجاد کند.

    در معاینه دو دستی، پزشک ممکن است توجه داشته باشد:

    یک رحم ثابت و معکوس

    گره های رباط رحمی ساکرال

    حساسیت عمومی

    توجه: رحم بزرگ، حساس و باتلاقی نشان دهنده آدنومیوز است

     

    تشخیص های افتراقی

    مهم است که تفاوت های زیر را که دارای ویژگی های مشابه هستند رد کنید:

    بیماری التهابی لگن: این بیماری می تواند با دیسپارونی، درد لگن و خونریزی غیر طبیعی و/یا شدید ظاهر شود.

    حاملگی خارج از رحم: این می تواند با دیسپارونی، درد لگن و خونریزی غیرطبیعی و/یا شدید و گاهی فروپاشی ظاهر شود.

    فیبروم: این می تواند با درد لگن، خونریزی طولانی مدت قاعدگی، خونریزی شدید قاعدگی، احساس توده یا نفخ ظاهر شود.

    سندرم روده تحریک پذیر: درد شکم، دیسپارونی و نفخ.

    تحقیقات

    استاندارد طلایی در تشخیص اندومتریوز لاپاراسکوپی است. به ویژه در تمایز بین اندومتریوز و عفونت مزمن موثر است. یافته های معمولی عبارتند از:

    کیست های شکلاتی

    چسبندگی ها

    رسوبات صفاقی

    سونوگرافی لگن همچنین می تواند به تعیین شدت اندومتریوز کمک کند و باید قبل از هر عمل جراحی انجام شود. یک اپراتور ماهر می تواند "تخمدان های بوسیدن" را نشان دهد - جایی که اندومتریوم دو طرفه به هم چسبیده اند. تحرک لگن را می توان نشان داد، از جمله هرگونه درگیری روده.

     

    مقالات پیشنهادی :

    عکس رنگی رحم با بی حسی در تهران

    سونوگرافی واژینال در تهران

    سونوگرافی شبانه روزی

    عکس رنگی رحم

    تخمک گذاری

    سرکوب تخمک گذاری به مدت 6-12 ماه می تواند باعث آتروفی ضایعات اندومتریوز و در نتیجه کاهش علائم شود. می توان از یک قرص ضد بارداری خوراکی ترکیبی با دوز کم یا نورتی استرون استفاده کرد. همچنین می توان از هورمون های تزریقی یا دستگاه های داخل رحمی مانند کویل Mirena استفاده کرد.Mirena دارای دوز پایین هورمون است.

     

    عمل جراحی

    در صورتی که علائم آندومتریوز به طور جدی بر زندگی بیمار تأثیر بگذارد، از گزینه جراحی استفاده می شود. جراحی مانند برداشتن، فولگاریشن و فرسایش لیزری با هدف حذف کامل بافت آندومتر نابجا در صفاق، عضله رحم و کیسه داگلاس برای کاهش درد انجام می شود. عودها تقریباً به طور قطع رخ خواهند داد و ممکن است جراحی مجدداً تکرار شود. درمان نهایی ممکن است هیسترکتومی و برداشتن تخمدان ها با جایگزینی بعدی هورمون ها تا سن یائسگی باشد.

     a/علائم اندومتریوز

    خلاصه

    آندومتریوز یک بیماری مزمن است که در آن بافت آندومتر در سایر نقاط غیر از حفره رحم مانند تخمدان ها، کیسه داگلاس، رباط های رحمی خاجی، صفاق لگن، ناف مثانه و ریه ها وجود دارد.

    تصور می شود که پاتوفیزیولوژی اندومتریوز به دلیل قاعدگی رتروگراد باشد.

    عوامل خطر مرتبط با آندومتریوز عبارتند از: قاعدگی زودرس، سابقه خانوادگی آندومتریوز، سیکل های قاعدگی کوتاه، مدت طولانی خونریزی قاعدگی، خونریزی شدید قاعدگی و نقص در رحم یا لوله های فالوپ.

    بیماران ممکن است بدون علامت باشند. علائم و نشانه ها نیز شامل درد لگن، دیسمنوره، دیسپارونی و ناباروری است.

    تشخیص افتراقی برای رد بیماری التهابی لگن، حاملگی خارج رحمی، فیبروم و سندرم روده تحریک پذیر است.

    تشخیص با معاینه دو دستی و لاپاراسکوپی انجام می شود.

    درمان بر اساس نیازهای فرد انجام می شود و شامل بی دردی، هورمون درمانی و جراحی است.

    فیبروم رحم (لیومیوم) تومورهای خوش خیم ماهیچه صاف رحم هستند. این تومورها شایع ترین تومورهای خوش خیم در زنان هستند که شیوع آن بین 20 تا 40 درصد تخمین زده می شود. خطر بدخیم شدن فیبروم 0.1 درصد است. در این مقاله به بررسی عوامل خطر، ویژگی های بالینی و مدیریت فیبروم رحم می پردازیم.

     

     مقالات پیشنهادی : 

    سونوگرافی خانم

    ماموگرافی دیجیتال

    الاستوگرافی کبد در تهران

    فیبرواسکن کبد در تهران

    پاتوفیزیولوژی و اتیولوژی

    فیبروم ها (لیومیوماتا) تومورهای خوش خیم ماهیچه صاف هستند که از میومتر رحم به وجود می آیند. آنها را می توان با توجه به موقعیت آنها در دیواره رحم طبقه بندی کرد:

    داخل دیواره (شایع ترین) - محدود به میومتر رحم.

    زیر مخاطی - بلافاصله در زیر آندومتر رحم ایجاد می شود و به داخل حفره رحم بیرون می زند.

    ساب سروزال - بیرون زده و سطح سروزی (خارجی) رحم را منحرف می کند. آنها ممکن است دمپایی (روی یک ساقه) باشند.

    پاتوژنز فیبروم ها به خوبی شناخته نشده است. تصور می شود که رشد آنها توسط استروژن تحریک می شود. فیبروم ها معمولاً خوش خیم هستند و به ندرت بدخیم می شوند.

    عوامل خطر

    عوامل خطر برای ایجاد فیبروم عبارتند از:

    چاقی

    قاعدگی زودرس

    افزایش سن

    سابقه خانوادگی

    خطر ابتلا به این بیماری در زنانی که بستگان درجه 1 دارند، 2.5 برابر افزایش یافته است.

    قومیت

    آفریقایی-آمریکایی ها 3 برابر بیشتر از قفقازی ها در معرض ابتلا به فیبروم هستند.

    ویژگی های بالینی

    اکثر زنان مبتلا به فیبروم بدون علامت هستند - اغلب به طور اتفاقی در معاینه لگن یا شکم کشف می شوند.

    علائم فشار / اتساع شکم

    این شامل تکرر ادرار یا احتباس مزمن است.

    خونریزی شدید قاعدگی

    ناباروری - به دلیل اثر انسدادی فیبروم.

    درد حاد لگن (نادر):

    ممکن است در بارداری به دلیل دژنراسیون قرمز رخ دهد. این جایی است که فیبروم به سرعت در حال رشد دچار نکروز و خونریزی می شود.

    به ندرت، فیبروم های ساقه دار ممکن است دچار پیچ خوردگی شوند.

    معاینه

    یک توده جامد یا رحم بزرگ شده ممکن است در معاینه شکمی یا دو دستی قابل لمس باشد. رحم معمولاً حساس نیست.

    تشخیص های افتراقی

    عمده ترین تشخیص های افتراقی فیبروم رحمی عبارتند از:

    پولیپ آندومتر

    تومورهای تخمدان

    لیومیوسارکوم - بدخیمی میومتر.

    آدنومیوز - وجود بافت عملکردی آندومتر در داخل میومتر.

    تحقیقات

    تصویربرداری بررسی اصلی برای فیبروم های مشکوک است:

    سونوگرافی لگن

    MRI (به ندرت مورد نیاز است، مگر اینکه به سارکوم مشکوک شود)

    آزمایش‌های خون معمولاً برای بیمارانی که تشخیص نامشخص است یا به عنوان یک کار قبل از عمل در صورت اندیکاسیون جراحی اختصاص داده می‌شود. هم گزینه های پزشکی و هم جراحی برای مدیریت فیبروم رحم وجود دارد. بیماران بدون علامت با فیبروم های کوچک اغلب نیازی به درمان ندارند.

    s/علائم اندومتریوز

    آیا بارداری می تواند آندومتریوز و مشکلات قاعدگی را درمان کند؟

    آندومتریوز یک وضعیت غیر طبیعی در سیستم زنان و تولید مثل است که در آن پوشش داخلی رحم به نام آندومتر خود را به اندام‌های خارج از رحم می‌چسبد که به نام متریوم نیز شناخته می‌شود. این پوشش می تواند خود را به تخمدان ها، لوله های فالوپ و سایر اندام های دستگاه تناسلی بچسباند. آندومتر اصلی موجود در داخل رحم پاره می شود و با قاعدگی خارج می شود. با این حال، بافت غیرطبیعی آندومتر در خارج از رحم امکان خروج از بدن را ندارد، اگرچه می‌تواند پاره شود. این بافت از نظر شکل به رشد ادامه می‌دهد و ممکن است ضایعات بزرگی ایجاد کند. اینها می توانند باعث درد در زمان تخمک گذاری و قاعدگی شوند. اینها همچنین می توانند باعث خونریزی به دلیل پارگی شوند و حتی بافت اسکار را تشکیل دهند که به نوبه خود ممکن است دردناک باشد.

     

    بارداری و آندومتریوز

    اگر از اندومتریوز رنج می برید، ممکن است درد لگنی متناوب یا مزمن، درد همراه با قاعدگی، درد در هنگام برخورد جنسی، درد در حین حرکت روده، ضعف، خونریزی نامنظم یا شدید، درد در زمان تخمک گذاری، یبوست، نفخ، اسهال، درد در هنگام ادرار داشته باشید. ، کمردرد، مشکل در باردار شدن و غیره. با این حال، بسیاری از این علائم بسیار شبیه به سایر مشکلات زنانه مانند مشکلات قاعدگی و غیره است.

    آندومتریوز علت اصلی ناباروری است. این بیماری حدود 5 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد که بسیاری از آنها در دهه 30 و 40 زندگی خود هستند. از هر 5 نفری که نمی توانند باردار شوند، تقریباً 2 نفر به آن مبتلا هستند.

    اگر اندومتریوز با اندام های تناسلی شما تداخل داشته باشد، توانایی شما برای باردار شدن می تواند مشکل ساز شود:

    هنگامی که بافت آندومتر در اطراف تخمدان های شما پیچیده می شود، می تواند مانع از آزاد شدن تخمک های شما شود.

    این بافت می تواند مانع از ورود اسپرم به لوله های فالوپ شود.

    این می تواند مانع از لغزش تخمک بارور شده از لوله های شما به سمت رحم شود.

    جراح می تواند این مشکلات را برطرف کند، اما اندومتریوز می تواند باردار شدن را به روش های دیگر برای شما دشوار کند:

    می تواند شیمی هورمونی بدن شما را تغییر دهد.

    این می تواند باعث شود سیستم ایمنی بدن شما به جنین حمله کند.

    این می‌تواند بر لایه‌ای از بافت پوششی رحم شما که در آن تخمک در آن کاشته می‌شود، تأثیر بگذارد.

    پزشک شما می تواند بافت آندومتر را با جراحی بردارد. این کار راه را برای بارور کردن تخمک برای اسپرم باز می کند.

    اگر جراحی یک گزینه نیست، ممکن است تلقیح داخل رحمی (IUI) را در نظر بگیرید، که شامل قرار دادن اسپرم همسرتان به طور مستقیم در رحم شما است.

    پزشک شما ممکن است IUI را با «تحریک بیش از حد تخمدانی کنترل‌شده» پیشنهاد کند، که به معنای استفاده از دارو برای کمک به تخمدان‌ها برای خارج کردن تخمک‌های بیشتر است. احتمال باردار شدن افرادی که از این روش استفاده می کنند نسبت به افرادی که کمکی دریافت نمی کنند بیشتر است.

    لقاح آزمایشگاهی (IVF) گزینه دیگری است. این می تواند شانس شما را برای باردار شدن افزایش دهد، اما آمار در مورد بارداریIVF متفاوت است.

     

    مشکلات قاعدگی

    مشکلات قاعدگی غیر معمول نیست. اگرچه اکثر زنان دوره های قاعدگی خود را تقریباً بدون اتفاق می گذرانند، تعداد قابل توجهی از آنها مشکلات قاعدگی را تجربه می کنند، از جمله آنهایی که از آندومتریوز رنج می برند. آنها به طور منظم دوره‌ای از آشفتگی عاطفی و ناراحتی‌ها و مشکلات جسمی را هم قبل و هم در طول قاعدگی تجربه می‌کنند. زنان ممکن است از پریود نشدن، خونریزی شدید، قاعدگی دردناک ویا نوسانات خلقی رنج ببرند. این مشکلات این پتانسیل را دارد که زندگی زنان را به شکلی مختل کند.

    در حالی که برخی از این مشکلات ممکن است ناشی از عدم تعادل هورمونی، فیبروم رحم یا پولیپ رحم باشد، برخی نیز ممکن است به دلیل برخی مشکلات پزشکی تشخیص داده نشده باشد. بسیاری از این مشکلات دارای گزینه های درمانی هستند که می توانند تا حد زیادی مشکل زمینه ای را کاهش دهند. اما برخی از مشکلات مانند اندومتریوز وجود دارد که ممکن است به طور کامل درمان نشود. این مشکلات را می توان فقط به صورت علامتی مدیریت کرد. درمان ها فقط می توانند علائم را در محدوده تحمل این زنان نگه دارند.

    تشخیص اندومتریوز می تواند مشکل باشد. اغلب اوقات ام آر آی و سی تی اسکن به اندازه کافی قطعی نیستند. حتی علائم اغلب بی نتیجه هستند. به همین دلیل است که پزشکان اغلب مجبورند برای نتیجه‌گیری در مورد ایجاد آندومتریوز به لاپاراسکوپی وابسته باشند.

    هیچ علت قطعی وجود ندارد که بتوان آن را علت آندومتریوز دانست. به طور کلی اعتقاد بر این است که به نوعی بافت آندومتر در طول قاعدگی از سیستم خارج می شود و در خارج از رحم کاشته می شود. با این حال، می توان آن را به برخی از علل دیگر مانند وراثت یا ناهنجاری ژنتیکی نیز نسبت داد. با این حال، وقتی صحبت از مشکلات قاعدگی می شود، در بیشتر موارد دلایل مشخصی وجود دارد.

     

    علل مشکلات قاعدگی

    شرایط پزشکی مانند مشکلات تیروئید، تعداد کم پلاکت ها، مشکلات کبدی یا کلیوی، سرطان خون، داروها، عوارض ناشی از استفاده از داروهای ضد بارداری مانند دستگاه های داخل رحمی، سقط جنین، عفونت ها، مشکلات لخته شدن خون و غیره می توانند به مشکلات قاعدگی کمک کنند. حاملگی خارج از رحم نیز گاهی ممکن است مسئول مشکلات قاعدگی باشد. گفته می شود حاملگی خارج از رحم زمانی رخ می دهد که تخمک بارور شده در خارج از رحم، بیشتر در لوله های فالوپ رشد کند.

    باید بدانید که هیچ درمانی برای آندومتریوز وجود ندارد. درمان مبتنی بر ارائه تسکین به بیمار و عدم درمان مشکل است. بنابراین درمان آندومتریوز معمولاً شامل داروهای درد، درمان با داروهای هورمونی و جراحی است. با این حال، برخی از درمان های جایگزین نیز وجود دارد مانند هومیوپاتی، تغییر در رژیم غذایی، طب سوزنی، رهاسازی میوفاشیال و غیره.

     

    درمان مشکلات قاعدگی

    اگرچه طیف وسیعی از درمان‌ها برای مشکلات قاعدگی وجود دارد، اما این درمان‌ها را می‌توان در سه دسته اصلی دسته‌بندی کرد: درمان هورمونی، دارو و جراحی.

     

    آیا بارداری می تواند آندومتریوز و مشکلات قاعدگی را درمان کند؟

    یک مفهوم کلی وجود دارد که بارداری می تواند آندومتریوز و همچنین مشکلات قاعدگی را درمان کند. با این حال، این دور از واقعیت است. واقعیت این است که بارداری باعث تغییر در تعادل هورمونی در بدن می شود. زنان باردار افزایش ناگهانی سطح استروژن و پروژسترون را در بدن تجربه می کنند. این کار مانند درمان های دارویی هورمونی است که ممکن است علائم اندومتریوز و مشکلات قاعدگی را سرکوب کند. با این حال، این یک مرحله موقت است و خود مشکل ریشه کن نمی شود.

    علائم ممکن است پس از تولد کودک عود کند. اگرچه شیردهی می تواند به شما کمک کند تا عود علائم را چند ماه به تاخیر بیندازید، اما باید به اندازه کافی مکرر و شدید باشد تا از سرگیری چرخه قاعدگی سرکوب شود. هنگامی که چرخه قاعدگی شروع می شود، مشکل معمولاً برمی گردد.

     

    مقالات پیشنهادی :

    بهترین مرکز سونوگرافی تهران

    سونوگرافی خانم

    انجام سونوگرافی NT در مرکز الوند

    خدمات رادیو لوژی و سونوگرافی الوند

    بافت اسکار دهانه رحم: علائم، تشخیص و عوارض

    آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های مشابه سلول‌های پوشش رحم در جای دیگری از بدن رشد می‌کنند و این رشد اغلب روی تخمدان‌ها یا لوله‌های فالوپ ایجاد می‌شود. اندومتریوز به ندرت در دهانه رحم دیده می شود. تخمین زده می شود که 6 تا 10 درصد از زنان را مبتلا می کند و به ویژه در سنین باروری شایع است.

     s/علائم اندومتریوز

    علائم بافت اسکار دهانه رحم

    به طور کلی هیچ علائمی دیده نمی شود اما ممکن است موارد زیر را مشاهده کنید:

    ترشحات غیرمعمول واژن

    درد لگن

    درد هنگام مقاربت

    خونریزی بعد از مقاربت

    خونریزی بین دوره های قاعدگی

    پریودهای سنگین، طولانی یا دردناک

    تشخیص بافت اسکار دهانه رحم

    اگر پزشک متوجه رشد دهانه رحم شود، آزمایش پاپ اسمیر را انجام می دهد. اگر نتیجه غیر طبیعی باشد، ممکن است کولپوسکوپی انجام شود. این روش شامل استفاده از میکروسکوپ دوچشمی است که وجود ضایعات در دهانه رحم، واژن و فرج را بررسی می کند.

    در صورت وجود ضایعات، پزشک ممکن است بیوپسی را انجام دهد که به آنها اجازه می دهد نمونه ای از بافت را زیر میکروسکوپ بررسی کنند و از تشخیص دقیق اطمینان حاصل کنند. اگر روش‌های قبلی به دهانه رحم آسیب رسانده باشد، برداشتن زائده‌ها برای پزشک دشوار است.

     

    درمان بافت اسکار دهانه رحم

    دو روش رایج برای از بین بردن رشد عبارتند از:

    الکتروکوتریزاسیون سطحی - پزشک از برق و گرما برای برداشتن توده های آندومتر استفاده می کند.

    برداشتن حلقه بزرگ - این شامل ابزاری با یک حلقه سیمی است که جریان الکتریکی را حمل می کند. پزشک قبل از مهر و موم کردن هر زخمی، ضایعات را با دور زدن حلقه در امتداد سطح دهانه رحم درمان و از بین می برد.

     

    عوارض بافت اسکار دهانه رحم

    از آنجایی که اندومتریوز دهانه رحم نادر است ممکن است به اشتباه تشخیص داده شود. رشد دهانه رحم نیز ممکن است نشان دهنده سرطان دهانه رحم باشد، اما پزشک می تواند با بیوپسی و معاینه دقیق به تشخیص صحیح برسد. دیگر  تشخیص های اشتباه احتمالی شامل :

    رشد عضلات صاف روی دهانه رحم

    کیست های التهابی

    پولیپ دهانه رحم

    فیبروم ها

    ملانوما یا سرطان پوست

     

    برخی از شرایطی که مرتبط هستند عبارتند از

    سفت شدن بافت دهانه رحم

    عفونت با ویروس پاپیلومای انسانی که معمولاً به عنوان HPV شناخته می شود

    عفونت باکتریایی

     

    آیا بافت اسکار روی دهانه رحم از بارداری جلوگیری می کند؟

    می توان گفت که آندومتریوز دهانه رحم تاثیر مستقیمی بر شانس باردار شدن ندارد. با این حال، هر گونه بافت اسکار روی دهانه رحم می تواند مانع از ورود مایع منی به رحم شود، اگرچه احتمال این اتفاق بسیار کم است. اگر ضایعات در جای دیگری از لگن مانند تخمدان ها یا قسمت های دیگر نیز وجود داشته باشد، اندومتریوز احتمال بیشتری بر باروری دارد. در مورد برداشتن توده ها با پزشک صحبت کنید.

     

    چگونه می توان بافت اسکار را از رحم از بین برد؟

    بافت اسکار در رحم را می توان با استفاده از یک روش جراحی به نام هیستروسکوپی جراحی درمان کرد. از بین بردن بافت اسکار همیشه  با بیهوشی عمومی انجام می شود.. سپس یک هیستروسکوپی مجدد در تاریخ بعدی انجام می شود تا بررسی شود که عمل موفقیت آمیز بوده و رحم عاری از چسبندگی است. ممکن است بعد از درمان دوباره چسبندگی ایجاد شود. بنابراین، ممکن است پزشک توصیه کند قبل از اقدام به بارداری یک سال صبر کنید تا مطمئن شوید که این اتفاق نیفتاده است.

     

    آیا سندرم آشرمن خطرناک است؟

    سندرم آشرمن به چسبندگی داخل رحمی نیز معروف است. در این وضعیت، در زنان به دلیل نوعی تروما، بافت اسکار یا چسبندگی در رحم ایجاد می شود. کاهش یا عدم وجود قاعدگی به هر دلیلی غیر از کمبود هورمون (یائسگی) است. این کاهش جریان قاعدگی به دلیل تشکیل بافت اسکار در داخل دهانه رحم است. برخی از زنان مبتلا به این بیماری قادر به باردار شدن نیستند یا سقط های مکرر دارند. ممکن است با سندرم آشرمن باردار شوید، اما چسبندگی رحم می تواند برای جنین در حال رشد خطر ایجاد کند. همچنین خطر ابتلا به این بیماری را در دوران بارداری افزایش می دهد:

    جفت سرراهی

    جفت اینکرتا

    خون ریزی بیش از حد

    هیستروسکوپی بهترین روش جهت  استفاده در تشخیص سندرم آشرمن است.

     r/علائم اندومتریوز

    آیا بافت اسکار در سونوگرافی قابل مشاهده است؟

    تشخیص بافت اسکار و چسبندگی با سونوگرافی، CT، MR یا هر آزمایش تشخیصی، مطالعه یا اسکن بسیار دشوار است. پزشک معمولاً باید این بافت ها را مستقیماً تجسم کند. بافت اسکار دهانه رحم یک بیماری نادر است و ویژگی های مشترک با شرایط رایج تری دارد، بنابراین ممکن است تشخیص آن چالش برانگیز باشد. با این حال، تشخیص دقیق ضروری است. برای تشخیص صحیح و انجام درمان برای جلوگیری از عوارض با پزشک مشورت کنید.

     

    اینکه آیا باید جراحی کنید یا نه ممکن است به سن و وضعیت پزشکی شما بستگی داشته باشد. اندومتریوز در موارد زیر نیاز به جراحی دارد:

    قبل از تصمیم گیری در مورد گزینه درمانی مناسب، باید احتمال بارداری آینده را در نظر بگیرید. برخی از جراحی های اندومتریوز می توانند به طور دائمی بر توانایی شما برای باردار شدن در آینده تأثیر بگذارند، بنابراین باید با پزشک خود در مورد آنچه برای شما بهترین است صحبت کنید.

    درد شدید لگنی دارید که به درمان‌های پزشکی پاسخ نمی‌دهد یا منع مصرف درمان دارویی درد در حین رابطه جنسی ادرار دردناک، وجود خون در ادرار شما مشکل باردار شدن دارید مشکلاتی در ناحیه لگن دارید که باید برداشته شوند آندومتریوز عمیق روده‌ها، مثانه، حالب را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پیچ خوردگی یا پارگی کیست ها آندومتریوز در تخمدان آندومتریوز یک بیماری شایع زنان و زایمان است، این یک بیماری خوش خیم است، اما باعث ناراحتی و درد زیادی برای بیمار می شود، حتی باعث ایجاد خطر ناباروری در زنان می شود. علت آن هنوز ناشناخته است، بنابراین هدف از درمان اندومتریوز کنترل علائم بیماری است. بر اساس علائم و تمایل بیمار به باردار شدن، پزشک درمان مناسب را توصیه می کند.

     

    جراحی اندومتریوز حذف اندومتریوز و هرگونه بافت اسکار از بدن شما است. روش ها عبارتند از:

    لاپاراسکوپی. پزشکان می توانند با استفاده از ابزاری که دوربین متصل به آن دارد، آندومتریوز را با این روش تشخیص و درمان کنند. این ابزار دارای نوری است که به بدن شما وارد می شود، همراه با یک عدسی که به پزشک اجازه می دهد تا داخل ناحیه لگن شما را از نظر اندومتریوز ببیند. بر اساس تصاویر به دست آمده، پزشک می تواند وضعیت بیمار، وسعت آسیب و محل ضایعه را تعیین کند تا برنامه درمانی مناسبی را انجام دهد. تشخیص با آندوسکوپی در طول جراحی، پزشک شما هوا را به شکم شما پمپ می کند و یک برش کوچک ایجاد می کند تا در لاپاراسکوپ قرار گیرد. از طریق لاپاراسکوپ، پزشک می تواند کل شکم را مشاهده کند. این مطمئن ترین راه برای تشخیص این بیماری است. پزشک ممکن است در طول عمل نمونه بافت کوچکی بگیرد تا وضعیت دقیق بیماری را مشخص کند، آیا سلول های سرطانی وجود دارد یا خیر.این جراحی،  با بیهوشی عمومی انجام خواهد شد. جراحی آندوسکوپی. اگر اندومتریوز پیدا شود، پزشک جراحی را برای برداشتن رشد بافت در طول لاپاراسکوپی انجام می دهد. پزشک شما تومور را برمی دارد یا با لیزر یا تکنیک دیگری می سوزاند. اکثر افراد پس از این روش برای درمان اندومتریوز درد کمی احساس می کنند. اما بسیاری از افراد در مدت کوتاهی دوباره شروع به احساس ناراحتی از علائم خود می کنند، زیرا نتایج پس از این روش درمانی ممکن است طولانی مدت نباشد.

    اگر نواحی آسیب دیده عمیق در بدن شما باشد، پزشک ممکن است برداشتن تومور را توصیه کند. برخی از مطالعات نشان می دهد که این روش ها اغلب بر آندومتریوز پیشرفته ترجیح داده می شوند.

    بعد از جراحی لاپاراسکوپی، می توانید همان روز به خانه بروید، اما اگر جراحی شما پیچیده باشد، مدت زمان بیشتری طول می کشد. احتمالاً تا چند روز پس از عمل احساس خستگی خواهید کرد و ممکن است پزشک به شما توصیه کند تا ۲ هفته رانندگی نکنید. همچنین ممکن است لازم باشد تا حدود 2 هفته پس از جراحی از رابطه جنسی و فعالیت هایی مانند شنا یا حمام کردن خودداری کنید.

    زمانی که اندومتریوز شدید دارید که با جراحی لاپاراسکوپی قابل درمان نیست، پزشک جراحی را برای برداشتن اندومتریوز انجام می دهد. این یک جراحی بزرگ با یک برش بزرگ در شکم است.

    در طول جراحی برای اندومتریوز، اگر تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و رحم (هیسترکتومی) آسیب دیده باشند و قصد بارداری در آینده نداشته باشید، پزشک ممکن است آن‌ها را خارج کند.

    حتی پس از برداشتن تومور با جراحی، اندومتریوز ممکن است عود کند و باعث درد شود. حدود 15 درصد از زنان مبتلا به اندومتریوز هستند که پس از هیسترکتومی کامل و هر دو تخمدان و لوله های فالوپ عود می کند.

    جراحی لاپاراسکوپی برای اندومتریوز بر باروری شما تأثیر نمی گذارد و درد را تسکین می دهد. حدود 20 تا 30 درصد از زنان در عرض 5 سال دوباره به اندومتریوز مبتلا می شوند.

    مزیت آندوسکوپی بهبودی سریعتر با درد کمتر است. احتمالاً پس از جراحی لاپاراسکوپی باید چند روز در بیمارستان بمانید و بهبودی چند هفته طول بکشد. در حین دوران نقاهت در خانه، ممکن است در برخی از فعالیت های روزانه محدودیت داشته باشید.

    پس از جراحی برای اندومتریوز، بیمار همچنان به دارو نیاز دارد. شما باید دستورالعمل های پزشک خود به طور دقیق رعایت کنید . علاوه بر این، بیماران باید یک رژیم غذایی منطقی و علمی بسازند تا به زودی سلامت خود را بازیابی کنند. مطلقاً از محرک هایی مانند الکل، آبجو، محدود کردن چربی دوری کنید... برای جلوگیری از تأثیر بر برش، به شدت ورزش نکنید، برای مدت طولانی حمام نکنید و رابطه جنسی زودهنگام نداشته باشید.

    شما نمی توانید به طور کامل از آندومتریوز پیشگیری کنید زیرا می تواند یک بیماری مادرزادی باشد، با این حال، می توانید خطر خود را با موارد زیر کاهش دهید:

    ورزش منظم اجتناب از الکل معاینه فیزیکی منظم برای شناسایی ناهنجاری ها. با مشاهده علائم بیماری، بیمار باید سریعا برای تشخیص و درمان به موقع و موثر به مراکز معتبر مراجعه کند.

     

    آیا اندومتریوز در سونوگرافی قابل مشاهده است؟

    بخشی از دلیل اینکه علائم بیمار می تواند بسیار متفاوت باشد این است که اندومتریوز می تواند به اشکال مختلف رخ دهد. آندومتریوز سطحی زمانی رخ می دهد که ضایعات آندومتریوز در سطح اندام های صفاقی ایجاد می شود.

     

    اندومتریوز در سونوگرافی دیده می شود

    هنگامی که آندومتریوز در تخمدان ها ایجاد می شود، منجر به کیست های خوش خیم پر از خون و مایع می شود که به عنوان کیست های شکلاتی (به دلیل رنگ قهوه ای آنها) یا اندومتریوم تخمدان شناخته می شوند. این دو نوع معمولاً ساده‌ترین مکان‌یابی و درمان هستند.

     

    اندومتریومای دوبعدی تخمدان

    ظاهر معمولی آندومتریوم با شیشه زمین همانطور که در سونوگرافی دیده می شود

     

    توده آندومتریومای TUI

    شکل سوم که به آندومتریوز عمیق نفوذی  (DIE)معروف است، تهاجمی تر از آندومتریوز سطحی یا تخمدانی است. زمانی اتفاق می افتد که بافت آندومتر در عمق سایر اندام های بدن رشد می کند. DIE را می توان در طیف گسترده ای از مکان ها یافت، مانند:

    صفاق

    رکتوم

    کولون رکتوزیگموئید

    سپتوم رکتوواژینال

    واژن

    رباط های رحمی خاجی

    مثانه

    تعیین محل انتشار آندومتریوز بسیار مهم است، زیرا استراتژی های درمانی بهینه اغلب مختص به محل است.

    علائم اندومتریوز 

    تعیین محل آندومتریوز نفوذی عمیق

    برای تعیین محل و وسعت بیماری می توان از جراحی لاپاراسکوپی استفاده کرد. با این حال، بسیاری از بیماران تکنیک های تصویربرداری غیر تهاجمی را ترجیح می دهند. وجود بیش از یک گزینه در دسترس، به بیماران کنترل بیشتری بر سلامت و درمان خود می دهد.

    سونوگرافی ترانس واژینال و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(MRI)دقیق ترین راه برای شناسایی و ارزیابی شکم و لگن از نظر اندومتریوز است. سونوگرافی با دسترسی گسترده، هزینه کم و توانایی ارائه تصاویر با کیفیت و دقیق، به عنوان یک آزمایش تصویربرداری خط اول بسیار پذیرفته شده است. بر اساس تحقیقات منتشر شده در مجله بین المللی سلامت زنان، تحقیقات نشان داده است که معاینات اولتراسوند ترانس واژینال حساسیت و ویژگی بالایی برای شناسایی اندومتریوز عمیق روده دارند که توسط سونوگرافیست های مجرب انجام می شود.

    همچنین شایان ذکر است که بسیاری از بیماران، به ویژه آنهایی که علائم شدیدتری دارند، سونوگرافی ترانس واژینال را به MRI ترجیح می دهند. برای بسیاری، سونوگرافی یک آزمایش آشناتر است که باعث اضطراب کمتری می شود.

     

    معاینات سونوگرافی اندومتریوز عمیق

    بر اساس مطالعه مجله بین المللی سلامت زنان، رکتوم و کولون رکتوزیگموئید دو مورد از شایع ترین محل های درگیر آندومتریوز روده هستند که 70 تا 88 درصد از موارد را تشکیل می دهند. جستجوی DIE در روده کوچک می تواند برای ارائه دهندگان مشکل باشد. درد روده به راحتی با اختلالات گوارشی اشتباه گرفته می شود که می تواند منجر به تشخیص اشتباه، درمان نادرست و درد مداوم برای بیماران شود.

    سونوگرافی یک ارزیابی عالی از لگن را به پزشکان ارائه می دهد. سونوگرافی ترانس واژینال یک ارزیابی دقیق تر و نزدیکتر از نواحی لگن را ارائه می دهد. شایع ترین نواحی نگران کننده برای DIE، رکتوم و کولون رکتوزیگموئید، وقتی با سونوگرافی ترانس واژینال مشاهده می شوند، بسیار واضح هستند.

     

    ظاهر طبیعی روده در مقابل اندومتریوز روده در سونوگرافی

    پزشکان متخصص زنان و زایمان باید بتوانند تشخیص دهند که یک روده طبیعی در سونوگرافی چگونه به نظر می رسد. توانایی تشخیص واضح دیواره طبیعی روده اولین قدم مهم در ارزیابی اندومتریوز است.

    دیواره روده از چهار لایه و یک لومن مرکزی تشکیل شده است. بیرونی ترین دیواره، سروزا، به صورت خطی نازک و اکوژنیک ظاهر می شود. بعدی عضلانی است که به طور قابل توجهی هیپواکویک است. سومین لایه زیر مخاطی است که شبیه به سروزا به نظر می رسد به عنوان یک خط نازک و اکوژنیک. این سه لایه بیشتر تحت تأثیر اندومتریوز نفوذی عمیق قرار می گیرند.

    چهارمین و بسیار درونی ترین لایه مخاط است که به صورت یک نوار هیپواکوی ضخیم تر ظاهر می شود. مجرای روده معمولاً از نظر ظاهری اکوژنیک است و حاوی مواد مدفوع یا هوا است. در مجموع، دیواره روده به صورت یک سری نوارهای متناوب تیره (هیپواکوییک) و روشن (اکوژنیک) با ظاهری خطی ظاهر می شود.

    گره‌های بافت آندومتریوز با نفوذ عمیق معمولاً از لایه سروزی خارجی دیواره روده، به سمت داخل از طریق لایه عضلانی و گاهی حتی عمیق‌تر به لایه زیر مخاطی توسعه می‌یابند. با این حال ، آنها فقط به ندرت لایه داخلی مخاط را درگیر می کنند.

    در سونوگرافی ، آندومتریوز نفوذ عمیق به عنوان ضخیم شدن نامنظم از دیواره روده به صورت گره ای یا خطی ظاهر می شود.

    هنگامی که یک ضایعه یا ناحیه مورد توجه قرار می گیرد، باید در هر دو محور بلند و کوتاه و همچنین در سه بعد اندازه گیری شود: طول، عرض و بعد قدامی خلفی. در صورت امکان ، فاصله ضایعه را از آستانه مقعد تعیین کنید.

    اگر یک ضایعه ظاهر شد، سونوگرافیست ها باید به اسکن ادامه دهند تا از وجود ضایعات متعدد اطمینان حاصل کنند، زیرا این امر می تواند خطر عوارض قبل از عمل را برای بیمار تعیین کند. مطالعه فوق الذکر منتشر شده در مجله بین المللی سلامت زنان اشاره می کند که وقتی ضایعات اضافی در فاصله 2 سانتی متری ضایعه اصلی شناسایی شوند یا مشخص شود که همان بخش روده را تحت تأثیر قرار می دهند، به عنوان ضایعات چند کانونی طبقه بندی می شوند. ضایعاتی که بیشتر از 2 سانتی متر از ضایعه اصلی مشخص می شوند ، به عنوان ضایعات چند مرکزی طبقه بندی می شوند.

    علائم اندومتریوز

    بیوپسی آندومتر

    بیوپسی شامل برداشتن یک قطعه کوچک از بافت آندومتر که پوشش داخلی رحم را تشکیل می دهد. این نمونه بافت می تواند تغییرات سلولی را به دلیل بافت های غیر طبیعی یا تغییرات در سطح هورمون نشان دهد.

    در طول بیوپسی آندومتر، نمونه کوچکی از بافت آندومتر گرفته می شود، به آزمایشگاه فرستاده می شود و مورد بررسی قرار می گیرد. این به پزشک شما کمک می کند تا شرایط پزشکی خاصی را تشخیص دهد. بیوپسی همچنین می تواند عفونت های رحمی مانند اندومتریت را بررسی کند. به طور معمول، این روش حدود 10 دقیقه طول می کشد.

     

    چرا بیوپسی آندومتر انجام می شود؟

    بیوپسی آندومتر ممکن است برای کمک به تشخیص ناهنجاری های رحم انجام شود.

    پزشک ممکن است بخواهد بیوپسی آندومتر را برای موارد زیر انجام دهد:

    علت خونریزی پس از یائسگی یا خونریزی غیرطبیعی رحم را پیدا کنید

    غربالگری سرطان آندومتر

    ارزیابی باروری

    پاسخ خود را به هورمون درمانی آزمایش کنید

    شما نمی توانید در دوران بارداری بیوپسی آندومتر انجام دهید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر نباید آن را انجام دهید:

    یک اختلال لخته شدن خون

    بیماری التهابی حاد لگن

    عفونت حاد دهانه رحم یا واژن

    سرطان دهانه رحم

    تنگی دهانه رحم یا تنگی شدید دهانه رحم

     

    چگونه برای بیوپسی آندومتر آماده شوم؟

    اگر باردار هستید یا اگر احتمال بارداری وجود دارد به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است پزشک از شما بخواهد قبل از بیوپسی آزمایش بارداری انجام دهید تا مطمئن شود که باردار نیستید.

    همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که سیکل های قاعدگی خود را قبل از بیوپسی ثبت کنید. این معمولاً در صورتی درخواست می شود که آزمایش در زمان خاصی از چرخه شما انجام شود.

    در مورد داروهای تجویزی یا بدون نسخه ای که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است لازم باشد قبل از بیوپسی آندومتر مصرف داروهای رقیق کننده خون را متوقف کنید. این داروها می توانند با توانایی لخته شدن خون تداخل داشته باشند.

    همچنین ممکن است پزشک قبل از بیوپسی یک آرامبخش سبک به شما بدهد. آرام بخش ممکن است شما را خواب آلود کند، بنابراین تا زمانی که اثرات کاملاً از بین نرود، نباید رانندگی کنید. ممکن است بخواهید از یکی از دوستان یا اعضای خانواده بخواهید که شما را به خانه برساند.

     

    در طول بیوپسی آندومتر چه اتفاقی می افتد؟

    قبل از بیوپسی، یک روپوش برای پوشیدن به شما داده می شود. در اتاق معاینه، پزشک از شما می خواهد که روی میز دراز بکشید و پاهایتان رکابی باشد. سپس یک معاینه سریع لگن انجام می دهند. آنها همچنین واژن و دهانه رحم شما را تمیز می کنند.

    پزشک شما ممکن است یک گیره بر روی دهانه رحم شما قرار دهد تا آن را در طول عمل ثابت نگه دارد.

    سپس پزشک یک لوله نازک و منعطف را از طریق دهانه رحم وارد می کند و تا چندین اینچ به داخل رحم امتداد می یابد. سپس لوله را به جلو و عقب حرکت می دهند تا نمونه بافتی از پوشش داخلی رحم تهیه شود. معمولاً 10 دقیقه طول خواهد کشید.

    ممکن است بعد از عمل مقداری لکه بینی یا خونریزی ملایم داشته باشید، بنابراین به شما یک پد قاعدگی داده می شود تا بپوشید. گرفتگی خفیف نیز طبیعی است. ممکن است بتوانید برای کمک به گرفتگی، مسکن مصرف کنید، اما حتما از پزشک خود بپرسید.

    تا چند روز پس از بیوپسی آندومتر از تامپون استفاده نکنید یا رابطه جنسی نداشته باشید. بسته به سابقه پزشکی گذشته شما، پزشک ممکن است دستورالعمل های بیشتری را پس از عمل به شما ارائه دهد.

     علائم اندومتریوز

    خطرات مرتبط با بیوپسی آندومتر چیست؟

    مانند سایر روش های تهاجمی، خطر عفونت کمی وجود دارد. خطر سوراخ شدن دیواره رحم نیز وجود دارد، اما این بسیار نادر است.

    مقداری خونریزی و ناراحتی طبیعی است. در صورت داشتن هر کدام از علائم با پزشک تماس بگیرید:

    خونریزی بیش از دو روز پس از بیوپسی

    خونریزی شدید

    تب یا لرز

    درد شدید در زیر شکم

    ترشحاتی از واژن به صورت غیر طبیعی یا با بوی غیر معمولی

     

    اندومتریت چیست؟

    اندومتریت یک بیماری التهابی پوشش داخلی رحم است و معمولاً به دلیل عفونت است. معمولاً تهدید کننده زندگی نیست، اما مهم است که در اسرع وقت درمان شود. به طور کلی با درمان آنتی بیوتیک توسط پزشک از بین می رود.

     

    علل اندومتریت

    اندومتریت عموماً در اثر عفونت ایجاد می شود. عفونت هایی که موجب اندومتریت می شوند:

    عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک

    بیماری سل

    عفونت های ناشی از مخلوطی از باکتری های طبیعی واژن

    همه خانم ها ترکیباتی طبیعی از باکتری در واژن خود دارند. آندومتریت زمانی ایجاد می شود که این ترکیب طبیعی از باکتری ها پس از یک رویداد زندگی تغییر کند.

     

    عوامل خطر برای اندومتریت

    شما در معرض خطر ابتلا به عفونتی هستید که می تواند باعث آندومتریت بعد از سقط جنین یا بعد از زایمان شود، به خصوص پس از زایمان طولانی یا زایمان سزارین. این می تواند مسیری برای ورود باکتری ها فراهم کند. روش های پزشکی که می توانند خطر ابتلا به اندومتریت را افزایش دهند عبارتند از:

    هیستروسکوپی

    قرار دادن دستگاه داخل رحمی IUD))

    اتساع و کورتاژ (خراش دادن رحم)

    آندومتریت همزمان با دیگر بیماری ها در قسمت لگن مثل التهاب دهانه رحم به نام سرویسیت می تواند رخ دهد. این شرایط ممکن است علائم ایجاد کنند یا نه.

     

    علائم اندومتریت چیست؟

    اندومتریت معمولاً علائم زیر را ایجاد می کند:

    تورم شکم

    خونریزی غیر طبیعی واژینال

    ترشحات غیر طبیعی واژن

    یبوست

    ناراحتی هنگام اجابت مزاج

    تب

    احساس کلی بیماری

    درد در لگن، ناحیه تحتانی شکم یا ناحیه رکتوم

     

    آندومتریت چگونه تشخیص داده می شود؟

    پزشک به شکم، رحم و دهانه رحم شما برای علائم حساسیت و ترشح نگاه می کنند. آزمایشات زیر نیز ممکن است به تشخیص این بیماری کمک کند:

    نمونه برداری یا کشت از دهانه رحم برای آزمایش باکتری هایی که می توانند باعث عفونت شوند، مانند کلامیدیا و گونوکوک (باکتری که باعث سوزاک می شود)

    یک روش لاپاراسکوپی که به پزشک اجازه می دهد تا با دقت بیشتری به داخل شکم یا لگن شما نگاه کند.

    مشاهده ترشحات زیر میکروسکوپ

    عوارض احتمالی اندومتریت

    اگر عفونت با آنتی بیوتیک درمان نشود، می توانید عوارض و حتی بیماری شدید را تجربه کنید. عوارض احتمالی که می تواند ایجاد شود عبارتند از:

    ناباروری

    پریتونیت لگنی

    تجمع چرک در لگن یا در رحم

    سپتی سمی که باکتری موجود در خون است

     

    تصویربرداری رزونانس مغناطیسی در مقابل اولتراسوند

    در حالی که تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و سونوگرافی ترانس واژینال می توانند به پزشکان کمک کنند تا علائم اندومتریوز نفوذی عمیق را جستجو کنند، ام آر آی اغلب برای بسیاری از بیماران به دلیل هزینه و در دسترس بودن دستگاه های MRI در کلینیک های محلی کمتر در دسترس است. معایناتMRI در نهایت تمایل به لیست انتظار طولانی‌تری دارند که می‌تواند درد و رنج بیماران را در حالی که منتظر ارزیابی، تشخیص و درمان هستند افزایش دهد.

    یکی از گزینه های کارآمد دیگر انجام یک ارزیابی سونوگرافی ترانس دمونال و ترانس واژینال ابتدا است و در صورت لزوم با MRI پیگیری می شود. این یک مسیر سریعتر برای تشخیص و درمان بیماران مبتلا به علائم آندومتریوز فراهم می کند.

    آندومتریوز با برانگیختن گره ها به صورت جراحی اداره می شود. معرفی جراحی لاپاروسکوپی برای بیماران فایده ای داشته است. با این حال ، تعداد فزاینده ای از موارد آندومتریوز با گزینه های دیگری مانند دارو مدیریت می شود.

    سونوگرافی نقش مهمی در تصویربرداری دقیق ، تشخیص و درمان بیماران با انواع آندومتریوز دارد. سونوگرافی ترانس واژینال که توسط یک تکنسین مجرب انجام می شود، همراه با معاینه لگن توسط یک پزشک مجرب، می تواند دقت غربالگری، تشخیص، نظارت و درمان آندومتریوز را تا حد زیادی بهبود بخشد.

     

    مقالات پیشنهادی :

    آمادگی سونوگرافی رحم جهت آندومتریوز

    آمادگی سونو گرافی هیسترو سالپنکوگرافی

    آمادگی سونو گرافی شکم

    آمادگی سونوگرافی بارداری اولیه

    معاینه و غربالگری اولیه زنان، محدودیت سنی ندارد و ممکن است دارای علائم زیر باشد:

    خونریزی های غیرطبیعی در قسمت واژن و وجود مشکل های دروان قاعدگی: سیکل های قاعدگی به صورت نامنظم، سیکل قاعدگی های نامنظم ترشح های نامنظم در قسمت واژن (به عنوان مثال بو، رنگ متفاوت) درد و خارش در قسمت واژن دارای چند دلیل خطر مثل بهداشت شخصی نامناسب، رابطه جنسی ناایمن، سقط جنین،... علائم دیگر مانند: ترشحات غیر طبیعی واژن، داشتن خارش، همچنین درد در قسمت های خصوصی، خونریزی به صورت غیر طبیعی در واژن.

    آزمایش‌هایی که برای بررسی اندومتریوز انجام می‌شود عبارتند از:

    معاینه لگن. متخصص مراقبت های بهداشتی شما مناطقی را در لگن شما با یک یا دو انگشت لمس می کند تا تغییرات غیرعادی را بررسی کند. این تغییرات شامل کیست هایی در اندام های تناسلی، نقاط دردناک، رشد به صورت نامنظم به نام ندول و اسکار در پشت رحم می توانند باشد. اغلب مناطق کوچک اندومتریوز را نمی توان احساس کرد مگر اینکه کیست تشکیل شده باشد.

    سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی برای تهیه تصاویری از داخل بدن استفاده می کند. برای ثبت تصاویر، ممکن است دستگاهی به نام مبدل بر روی ناحیه شکم فشار داده شود. یا ممکن است در نسخه ای از معاینه به نام سونوگرافی ترانس واژینال در واژن قرار داده شود. هر دو نوع آزمایش ممکن است برای دریافت بهترین دید از اندام های تولید مثل انجام شود. یک سونوگرافی استاندارد تایید نمی کند که آیا شما آندومتریوز دارید یا خیر. اما می تواند کیست های مرتبط با وضعیتی به نام اندومتریوما را پیدا کند.

    تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)این آزمایش از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از اندام ها و بافت های بدن استفاده می کند. برای برخی، MRI به برنامه ریزی جراحی کمک می کند. این اطلاعات دقیق در مورد محل و اندازه رشد اندومتریوز به جراح شما می دهد.

    لاپاراسکوپی در برخی موارد ممکن است برای این روش به جراح ارجاع داده شوید. لاپاراسکوپی به جراح اجازه می دهد تا داخل شکم شما را از نظر وجود علائم بافت اندومتریوز بررسی کند. قبل از جراحی، دارویی دریافت می کنید که حالتی شبیه خواب به شما می دهد و از درد جلوگیری می کند. سپس جراح شما یک برش کوچک در نزدیکی ناف شما ایجاد می کند و یک ابزار باریک بینایی به نام لاپاراسکوپ را وارد می کند.

    لاپاراسکوپی می تواند اطلاعاتی در مورد محل، وسعت و اندازه رشد اندومتریوز ارائه دهد. جراح شما ممکن است یک نمونه بافت به نام بیوپسی برای آزمایش بیشتر بگیرد. با برنامه ریزی مناسب، جراح اغلب می تواند آندومتریوز را در طول لاپاراسکوپی درمان کند به طوری که شما تنها به یک عمل جراحی نیاز دارید.

     

    اندومتریوز چه تاثیری بر باروری دارد؟ آیا در صورت ابتلا به اندومتریوز می توانم باردار شوم؟

    بسیاری از زنان مبتلا به اندومتریوز می توانند باردار شوند. با این حال در 50 درصد موارد، مشکلاتی در باروری وجود خواهد داشت.

    هیچ پاسخ قطعی واحدی در مورد اینکه چگونه اندومتریوز باعث ناباروری می شود وجود ندارد، اما دلایل احتمالی عبارتند از:

    اندومتریوز می تواند باعث ایجاد اسکار شود و عبور صحیح تخمک از لوله فالوپ را دشوار می کند.

    هم خود آندومتریوز و هم اسکار مرتبط با آن می‌توانند اندام‌های تناسلی و لگن را تغییر دهند و تماس تخمک و اسپرم را سخت‌تر کنند.

    اندومتریوز گاهی اوقات با یک پاسخ ایمنی غیر طبیعی به جنین همراه است.

    اندومتریوز می تواند منجر به آزاد شدن مواد شیمیایی (سیتوکین ها و سایرین) شود که مایع لگنی را برای گامت ها و جنین ها متخاصم می کند.

    اندومتریوز می‌تواند با گیرنده‌های پروژسترون معیوب که ممکن است بر لانه‌گزینی و اوایل بارداری تأثیر بگذارد، مرتبط باشد.

    در زنان مبتلا به اندومتریوز، گاهی اوقات دیواره رحم به اندازه کافی برای حمل نوزاد در دوران بارداری رشد نمی کند.

    بسیاری از زنان متوجه نمی شوند که به اندومتریوز مبتلا هستند تا زمانی که مشکلات باردار شدن آنها را به مراجعه به متخصص سوق دهد. از سوی دیگر، اگر از قبل می دانید که به اندومتریوز مبتلا هستید، ممکن است زودتر به دنبال حمایت باروری باشید. به عنوان مثال، راهنمایی رایج برای زنان جوان این است که یک سال قبل از مراجعه به پزشک باروری بدون کمک اقدام به باردار شدن کنند.

     

    آیا ممکن است جراحی اندومتریوز بر باروری شما تأثیر بگذارد؟

    اگر پزشک شما به دلیل علائم آندومتریوز جراحی را پیشنهاد کرده است مراجعه به متخصص باروری بسیار مهم است. این به این دلیل است که جراحی می تواند ذخیره تخمدان شما را تخلیه کند. گزینه های باروری شما باید قبل از هر عمل جراحی با پزشکتان در میان گذاشته شود تا بهترین نتایج ممکن را به دست آورید.

     

    چگونه می توانم باروری خود را با اندومتریوز افزایش دهم؟

    در حالی که هیچ تضمینی برای باردار شدن با آندومتریوز وجود ندارد، کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا سعی کنید خود را به بهترین شکل ممکن برای یک نوزاد آماده کنید، از جمله:

    مصرف غذاهای التهاب زا از جمله کافئین، شکر، گوشت و الکل را کاهش دهید. در عوض مقدار زیادی غذاها و سبزیجات غنی از آنتی اکسیدان مصرف کنید. اعتقاد بر این است که غذاهای پرچرب و گوشت قرمز حاوی استروژن هستند که آندومتریوز را تشدید می کند. یک مطالعه نشان داد زنانی که بیشتر گوشت قرمز مصرف می‌کنند تا 100 درصد بیشتر در معرض ابتلا به اندومتریوز هستند.

     

    اگر آندومتریوز دارید، ورزش متوسط می تواند به سلامت همه جانبه شما کمک کند

    از قبل برنامه ریزی کنید ممکن است در حال حاضر بچه نخواهید، اما زمان باروری است  بنابراین فکر کردن از قبل می تواند واقعا کمک کند. جستجوی یک بررسی سلامت باروری واقعا می تواند به شما کمک کند تا در مورد زمان شروع تلاش برای نوزاد و مدت زمانی که ممکن است قبل از جستجوی کمک باروری تلاش کنید، مطمئن تر شوید.

    چرا غذا یک عامل تشدید کننده اندومتریوز است؟

    اندومتریوز یک بیماری وابسته به هورمون است، به این معنی که تغذیه می تواند به درمان یا مدیریت آن کمک کند. غذا به طور قابل توجهی بر تولید و نگهداری هورمون، پاسخ های ایمنی و التهابی و انقباض عضلات صاف تأثیر می گذارد.

    علاوه بر این، می دانیم که رژیم غذایی در چند دهه اخیر با افزایش مصرف غذاهای فرآوری شده و شکر تصفیه شده و کاهش مصرف غذاهای کامل، میوه ها و سبزیجات به شدت تغییر کرده است. بنابراین، دریافت غذا و مواد مغذی می تواند به طور قابل توجهی بر شرایط مرتبط با هورمون مانند اندومتریوز تأثیر بگذارد.

     

    در صورت ابتلا به اندومتریوز از چه غذاهایی پرهیز کنم؟

    اگرچه تأثیر دقیق رژیم غذایی بر آندومتریوز به تحقیقات بیشتری نیاز دارد، شواهد نشان می دهد که اجتناب از برخی غذاها می تواند وضعیت شما را قابل کنترل تر کند.

     u/علائم اندومتریوز

    چربی های ترانس

    چربی های ترانس یا اسیدهای چرب غیراشباع ترانس عمدتاً در غذاهای سرخ شده و فرآوری شده از جمله بیشتر فست فودها یافت می شوند. یک مطالعه در سال 2010 که داده‌های را در نظر گرفت، نشان داد که شرکت‌کنندگانی که بیشترین مصرف چربی‌های غیراشباع ترانس را داشتند، 48 درصد بیشتر احتمال دارد که در آینده تشخیص اندومتریوز دریافت کنند.

     

    چربی های چند غیر اشباع

    اسید چرب امگا 6 و اسید آراشیدونیک دو چربی غیراشباع چندگانه اصلی هستند و تأثیر آنها بر آندومتریوز به خوبی مطالعه شده است. این دو اسید در نهایت به پروستاگلاندین‌ها تبدیل می‌شوند که باعث درد و التهاب می‌شوند. سطوح بالا منجر به التهاب و اسپاسم عضلانی (گرفتگی) می شود.

    از سوی دیگر، در یک مطالعه ای ، زنان با بالاترین سطح اسید چرب امگا 3، 22 درصد کاهش در اندومتریوز داشتند.

    تحقیقات همچنین نشان می دهد که اسیدهای چرب امگا 3 ضد التهاب هستند و در مدیریت بیماری های التهابی و خود ایمنی مفید هستند. افزودن بیشتر غذاهای غنی از اسید امگا 3 به رژیم غذایی شما یک نکته ارزشمند است. برخی از منابع شامل ماهی های آب سرد (ماهی آزاد، ماهی تن، ماهی خال مخالی، شاه ماهی، قزل آلا، آنچوی و غیره)، آجیل، دانه ها، روغن های گیاهی و مکمل های غذایی است.

     

    گوشت قرمز

    یک مطالعه گسترده در سال 2018 ارتباط بین افزایش مصرف گوشت قرمز و اندومتریوز 4 را نشان داد. زنانی که دو وعده یا بیشتر در روز گوشت قرمز می‌خوردند، 56 درصد بیشتر از زنانی که کمتر از یک وعده در هفته مصرف می‌کردند، تشخیص آندومتریوز (با لاپاراسکوپی) داشتند.

    یک فرضیه برای این یافته این است که گوشت قرمز حاوی آهن هِم است که با مکانیسم های التهاب و استرس اکسیداتیو مرتبط است. بنابراین، کاهش مصرف گوشت قرمز ممکن است علائم آندومتریوز را با کاهش التهاب کاهش دهد.

    همچنین شایان ذکر است که زنان مبتلا به آندومتریوز اغلب دچار کمبود آهن هستند، بنابراین ارزش آن را دارد که در مورد نقش گوشت قرمز در رژیم غذایی و نیازهای غذایی دقیق خود با پزشک خود صحبت کنید.

     

    گلوتن

    در یک مطالعه، از زنان مبتلا به اندومتریوز خواسته شد که گلوتن را به مدت 12 ماه قطع کنند و نتایج دلگرم کننده بود. 75 درصد از شرکت‌کنندگان کاهش درد را هنگام مصرف بدون گلوتن5 گزارش کردند و هیچ‌کدام هیچ اثر منفی بر آندومتریوز گزارش نکردند.

    زنان مبتلا به آندومتریوز بیشتر احتمال دارد به سندرم روده تحریک پذیر مبتلا شوند، حتی زمانی که آندومتریوز در روده وجود ندارد. این دو بیماری می توانند علائم همپوشانی داشته باشند.

     

    سویا و محصولات مبتنی بر سویا

    سویا و محصولات سویا دارای استروژن بالایی هستند و اندومتریوز وابسته به استروژن است. با این حال، محققان هنوز در حال بررسی تاثیر کامل خوردن سویا بر آندومتریوز هستند. در یک مطالعه، زنانی که شیر خشک سویا را در دوران نوزادی دریافت کردند، بیش از دو برابر خطر ابتلا به اندومتریوز 7 را در مقایسه با زنانی که هرگز شیر خشک سویا مصرف نکرده بودند، داشتند.

     

    کافئین و الکل

    متخصصان بهداشت توصیه می کنند برای کاهش التهاب و بهبود اندومتریوز، مصرف الکل و قهوه را محدود کنید. قهوه همچنین می‌تواند سطح هورمون‌ها را تغییر دهد که ممکن است استروژن را افزایش داده و اندومتریوز را بدتر کند. تحقیقات بالینی بیشتری مورد نیاز است.

     

    هنگام ابتلا به اندومتریوز چه غذاهایی باید بخورید؟

    اسیدهای چرب

    همانطور که در بالا ذکر شد، به نظر می رسد اسیدهای چرب امگا 3 به دلیل خواص ضد التهابی، درد آندومتریوز را بهبود می بخشد. این اسیدهای چرب در ماهی هایی مانند ساردین، ماهی خال مخالی، شاه ماهی و گردو وجود دارند.

    اگر منابع حیوانی اسیدهای چرب گزینه مناسبی نیستند، می توانید مصرف منابع گیاهی مانند دانه چیا، دانه کتان و گردو را افزایش دهید.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی واژینال در تهران

    سونوگرافی غربالگری دوم

    سونوگرافی غربالگری اول

    سونوگرافی بارداری

    میوه

    برخی منابع پیشنهاد می کنند که افراد مبتلا به اندومتریوز باید مصرف میوه خود را به حداقل برسانند، زیرا ممکن است به دلیل سطوح بالای FODMAP در برخی میوه ها، علائم را بدتر کند. با این حال، اگر به اندومتریوز مبتلا هستید، میوه به طور کلی بخشی از یک رژیم غذایی خوب است زیرا سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر است.

     

    سبزیجات

    اگر به اندومتریوز مبتلا هستید، سبزیجات باید بخشی از رژیم غذایی شما باشند، به خصوص سبزیجات برگدار، سبزیجات زرد و سبزیجات سبز. با این حال، یک مطالعه نشان داد که کلم بروکسل، کلم قرمز و گل کلم علیرغم اینکه بسیار مغذی هستند، علائم را تشدید می کنند. با این حال، سبزیجات چلیپایی مانند کلم، کلم بروکلی، گل کلم، کلم بروکسل نیز سرشار از ایندول-3-کاربینول هستند که می تواند تولید استروژن را کاهش دهد.

     g/علائم اندومتریوز

    چه مکمل هایی می توانید برای بهبود اندومتریوز خود مصرف کنید؟

    منیزیم

    منیزیم نقش مهمی در عملکرد عضلات دارد. فیبرهای عضلانی صاف را شل می کند و به مواردی مانند یبوست مزمن، آسم و فشار خون که همگی شامل انقباضات ماهیچه صاف هستند، می پردازد. به همین دلیل، منیزیم در درمان دردهای قاعدگی موثر است.

    مکمل‌های منیزیم می‌توانند با سایر داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها تداخل داشته باشند، بنابراین بهتر است قبل از افزودن آن‌ها به روتین خود با پزشک خود مشورت کنید. سبزیجات برگدار نیز سرشار از منیزیم هستند.

     

    آنتی اکسیدان ها

    یک مطالعه نشان داد که رژیم غذایی سرشار از آنتی اکسیدان حاوی ویتامین های A، C وE با فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی بالاتر و استرس اکسیداتیو کمتر، که معمولاً در اندومتریوز 1 دیده می شود، مرتبط است.

    اندومتریوز یک بیماری پیچیده برای مدیریت است و هنوز تحقیقات زیادی در مورد این بیماری باید انجام شود. با این حال، اصلاح رژیم غذایی خود با پرهیز از برخی غذاها و افزودن غذاهای دیگر می تواند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کند. در صورت امکان، لازم است با یک متخصص مراقبت های بهداشتی، مانند یک متخصص تغذیه ثبت شده، در مورد آندومتریوز و تغذیه گفتگوی عمیق داشته باشید.

    انواع اندومتریوز

    آندومتریوز نیز بر اساس ناحیه ای از لگن یا شکم که تحت تأثیر قرار می گیرد، گروه بندی می شود. چهار نوع اصلی وجود دارد:

    اندومتریوز صفاقی سطحی. صفاق غشای نازکی است که شکم و لگن شما را می پوشاند. همچنین بیشتر اندام های این حفره ها را می پوشاند. در این نوع، بافت آندومتر به صفاق می‌چسبد. این کم شدت ترین شکل است.

    آندومتریوم. این کیست های تیره و پر از مایع هستند. به آنها کیست شکلاتی نیز می گویند. اندازه آنها متفاوت است و می توانند در قسمت های مختلف لگن یا شکم ظاهر شوند، اما بیشتر در تخمدان ها دیده می شوند.

    اندومتریوز عمیق نفوذی .در این نوع، بافت آندومتر به اندام های داخل یا خارج از حفره لگن شما وارد شده است. این می تواند شامل تخمدان ها، راست روده، مثانه و روده های شما باشد. این مورد نادر است، اما گاهی اوقات بسیاری از بافت‌های اسکار می‌توانند اندام‌ها را بچسبانند تا در جای خود گیر کنند. به این حالت لگن یخ زده می گویند. اما این فقط برای 1 تا 5 درصد از افراد مبتلا به اندومتریوز اتفاق می افتد.

    اندومتریوز دیواره شکم. در برخی موارد، بافت آندومتر می تواند روی دیواره شکم رشد کند. سلول ها ممکن است به یک برش جراحی مانند برش سزارین متصل شوند.

     

    راه های غیرمنتظره برای کاهش درد آندومتریوز

    ژن های شما نیز می توانند نقش داشته باشند. اگر مادر یا خواهر شما آندومتریوز داشته باشد، احتمال ابتلا به آن بیشتر است. تحقیقات نشان می دهد که از نسلی به نسل دیگر بدتر می شود.

    برخی از افراد مبتلا به اندومتریوز نیز دارای اختلالات سیستم ایمنی هستند.

    دلیل های  دیگری که شامل موارد زیر است:

    1) تبدیل سلول های صفاقی. کارشناسان فکر می‌کنند که هورمون‌ها یا عوامل ایمنی تبدیل سلول‌های صفاقی - سلول‌هایی که قسمت داخلی شکم شما را پوشانده‌اند - به سلول‌های آندومتر مانند کمک می‌کنند.

    2) تبدیل سلول های جنینی. هورمون‌هایی مانند استروژن ممکن است سلول‌های جنینی - سلول‌هایی که در مراحل اولیه رشد هستند - به ایمپلنت‌های سلولی آندومتر مانند در دوران بلوغ تبدیل کنند.

    3) کاشت اسکار جراحی. پس از جراحی، مانند هیسترکتومی یا سزارین، سلول های آندومتر ممکن است به یک برش جراحی متصل شوند.

    4) انتقال سلول های آندومتر. رگ های خونی یا سیستم مایع بافتی (لنفاوی) ممکن است سلول های آندومتر را به سایر قسمت های بدن منتقل کند.

     

    چه چیزی آندومتریوز را بسیار دردناک می کند؟

    تقریباً هر زنی در طول زندگی خود درد لگن را تجربه کرده است. این بسیار شایع است، اما همه دلایل احتمالی به این معنی است که یافتن یک تشخیص و درمان موثر همیشه آسان نیست. هنگامی که زنان با درد لگن وارد می شوند، یکی از شایع ترین بیماری های زنانه که مشاهده می کنیم، آندومتریوز است.

    بیش از 11 درصد از زنان مبتلا به اندومتریوز هستند، وضعیتی که باعث درد لگن، التهاب و مشکلات چرخه قاعدگی می شود. اگر از زندگی با درد لگن خسته شده اید، چند لحظه وقت بگذارید تا بفهمید که آیا این درد می تواند به دلیل آندومتریوز باشد یا خیر.

     

    درد لگن و چرخه قاعدگی شما

    چرخه قاعدگی شما توسط هورمون ها کنترل می شود و این روش بدن شما برای آماده شدن برای بارداری است. چرخه از اولین روز قاعدگی شما شروع می شود و متوسط ​​چرخه قاعدگی 21 تا 35 روز طول می کشد.

    متوسط ​​دوره 2-7 روز است. در طول دوره قاعدگی، رحم شما منقبض می شود و پوشش خود را که آندومتر نامیده می شود می ریزد. آندومتر یا بافت آندومتر خون قاعدگی را که در طول قاعدگی می بینید تشکیل می دهد.

    انقباضات رحمی و التهاب در دوران قاعدگی می تواند دردناک باشد و حدود 80 درصد از زنان دردهای قاعدگی را تجربه می کنند. اما با آندومتریوز، درد ممکن است محدود به پریود شما نباشد.

     

    درد لگن و اندومتریوز

    درد ناشی از آندومتریوز به این دلیل ایجاد می شود که بافت آندومتر در خارج از رحم شما رشد می کند. بافت ضخیم می شود و درست مانند آندومتر داخل رحم شما ریزش می کند، اما در طول قاعدگی نمی تواند از بدن شما خارج شود.

    بافت آندومتر می تواند در هر نقطه از ناحیه لگن شما رشد کند، از جمله دهانه رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها. این بافت می تواند عملکرد اندام را مسدود کند و باعث التهاب شود که شما آن را به عنوان درد لگن احساس می کنید.

    ممکن است درد آندومتریوز را در هر زمانی از ماه احساس کنید، نه فقط در طول دوره قاعدگی. علاوه بر این، برخی از زنان به دلیل التهاب اندام لگن، مقاربت دردناکی را تجربه می کنند.

     

    شناسایی علائم اندومتریوز

    اندومتریوز یکی از علل شایع درد لگن است، اما توجه به این نکته مهم است که هر زن مبتلا به آندومتریوز درد را تجربه نمی کند. در واقع، درد نشان دهنده شدت بیماری شما نیست. ممکن است یک مورد خفیف اندومتریوز همراه با درد شدید لگن یا یک مورد شدید آندومتریوز بدون درد داشته باشید.

    تنها راه برای شناسایی علت درد یک معاینه جامع سلامتی است. ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم علائم و نشانه‌های دیگری را که باید مراقب آنها باشید را تشخیص دهید.

    همراه با درد لگن، اندومتریوز می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

    خونریزی بین دوره های قاعدگی

    یبوست یا اسهال

    خستگی

    خونریزی شدید قاعدگی

    دردهای شدید قاعدگی

    ناباروری

    تیم ما نگاهی جامع به سلامت شما می‌اندازد تا تشخیص دهد که آیا از اندومتریوز رنج می‌برید یا خیر. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما گزینه‌های درمانی ممکن است شامل داروهای هورمونی برای تنظیم چرخه قاعدگی یا جراحی در موارد شدید باشد.

    مقابله با درد مزمن اندومتریوز

    در حالی که برخی از زنان مبتلا به آندومتریوز هرگز علائم منفی را تجربه نمی کنند، بسیاری از آنها با درد مزمن مرتبط با این بیماری غیر قابل درمان زندگی می کنند. از دردهای هنگام دستشویی گرفته تا تجربیات ناخوشایند در اتاق خواب، اندومتریوز می تواند زندگی و سبک زندگی شما را خراب کند.

     

    استرس کمتر

    به طور طبیعی، زمانی که احساس درد می کنید، دچار استرس می شوید. استرس، به نوبه خود، توانایی بدن شما برای مبارزه با درد را کاهش می دهد، بنابراین درد را شدیدتر احساس می کنید. در نتیجه، در میان درد و استرس قرار می گیرید که تحمل کردن آن سخت است. و اگر به اندومتریوز مبتلا هستید، این رابطه بسیار مهم است، زیرا ثابت شده است که استرس مستقیماً بر سطح درد در زنان مبتلا به آندومتریوز تأثیر می گذارد.

    به بیماران مبتلا به آندومتریوز توصیه می شود که استراتژی های مختلفی را برای کاهش استرس در زندگی خود اتخاذ کنند، مانند تمرینات تنفسی، تجسم، یوگا، مدیتیشن، دعا و غیره. ممکن است متوجه شوید که ذهن آرامتر به معنای درد کمتر است.

     

    بیشتر ورزش کنید

    هر چه بیشتر ورزش کنید، اندورفین بیشتری در بدنتان ترشح می شود. اندورفین ها هورمون هایی هستند که با درد مقابله می کنند و به شما احساس خوبی می دهند. ممکن است به نظر غیرمعمول به نظر برسد که هنگام درد به بدن فشار بیاورید، اما کسانی که ورزش می کنند کاهش قابل توجهی در سطح درد خود گزارش می دهند. علاوه بر آن هورمون های شاد، ورزش گردش خون شما را افزایش می دهد، اندام های شما را با مواد مغذی ضروری و اکسیژن تامین می کند و تولید استروژن را کاهش می دهد.

    در واقع، فعالیت بدنی حتی ممکن است در وهله اول شانس ابتلا به اندومتریوز را کاهش دهد. مطالعات نشان می دهد که زنانی که ورزش شدید را به عنوان بخشی از سبک زندگی خود انجام می دهند، 76 درصد کمتر به آندومتریوز مبتلا می شوند.

     

    مراقب رژیم غذایی خود باشید

    اندومتریوز نسبت به غذایی که می خورید بسیار حساس است، بنابراین توجه به آنچه می خورید برای شما مفید است. تحقیقات نشان داده است زنانی که سبزیجات کم مصرف می‌کنند یا اصلاً سبزی نمی‌خورند، شانس بیشتری برای ابتلا به اندومتریوز دارند.

    یکی دیگر از پیوندهای غذایی در چربی های امگا 3 یافت می شود. علم نشان می دهد که اگر غذاهای حاوی این چربی ها را بیشتر بخورید، شانس بیشتری برای غلبه بر درد آندومتر دارید.

    اگر می‌خواهید میزان چربی امگا 3 خود را افزایش دهید، در اینجا چند مورد از غذاهایی را آورده‌ایم که باید آنها را انتخاب کنید:

    ماهی هایی مانند ماهی خال مخالی، ساردین، شاه ماهی، سالمون و ساردین

    دانه های کتان و چیا

    گردو

    سویا

    خاویار

    از مسکن های بدون نسخه استفاده کنید

    بسیاری از زنان تسکین موقت درد آندومتر خود را در داروخانه ها پیدا می کنند. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی   مانند ایبوپروفن می توانند درد شما را به طور قابل توجهی کاهش دهند، به خصوص در طول چرخه قاعدگی.

    بیشتر دردهای قاعدگی ناشی از انقباضات رحمی است که پوشش داخلی خود را می ریزد. در این مدت، بدن شما پروستاگلاندین تولید می کند که رحم شما را قادر می سازد منقبض شود و کار خود را انجام دهد. اگر به اندومتریوز مبتلا هستید، بدن شما احتمالاً بیش از حد معمول پروستاگلاندین تولید می کند و بنابراین، درد شما بیشتر است.

    ایبوپروفن می تواند به جلوگیری از تولید پروستاگلاندین ها کمک کند، به خصوص اگر قبل از شروع درد مصرف شود. یک دوز را یک روز قبل از شروع پریود مصرف کنید تا از بدترین درد آندومتر جلوگیری کنید.

    علائم خونریزی رحمی طبیعی در مقابل غیرطبیعی چیست؟

    پریودها و خونریزی طولانی یا شدید می تواند برای با تغییر بدن آنها نگران کننده باشد. خونریزی غیرطبیعی رحم (AUB) اغلب بخشی طبیعی از شروع قاعدگی است، اما می تواند نشان دهنده شرایط جدی تری نیز باشد. معاینه سونوگرافی می تواند دلایل شدیدتری برای AUB را کشف کند. این مقاله ابزارهای تصویربرداری را توضیح می‌دهد که می‌توانند به آشکار کردن مشکلات زمینه‌ای زنان کمک کنند.

     

    چگونه اندومتریوز را با استفاده از سونوگرافی تشخیص دهیم؟

    معاینه اولتراسوند می تواند به غربالگری، تشخیص و درمان آندومتریوز، یکی از چالش برانگیزترین آسیب شناسی هایی که توسط روش های OB/GYN پرداخته می شود، کمک کند. اندومتریوز می تواند یک بیماری ظریف و پیچیده باشد که به اشکال مختلف ظاهر می شود. این راهنمای چگونگی شکل‌های مختلف را توصیف می‌کند و شامل مجموعه‌ای از تصاویر مفید است که نحوه ارزیابی سونوگرافی از یک بیمار مشکوک به اندومتریوز را توضیح می‌دهد.

     

    بهترین راه برای بحث در مورد اضافه وزن و باروری با بیماران چیست؟

    ارتباط منفی بین اضافه وزن و باروری وجود دارد. اگر  مبتلا به  اضافه وزن هستید، یافتن راه‌هایی برای مدیریت این مشکلات قبل، حین و بعد از بارداری بسیار مهم است. بیاموزید که چگونه اضافه وزن می تواند باروری را پیچیده کند.

     

    اگر بیماران با ناباروری دست و پنجه نرم می کنند، چه عادات سبک زندگی را باید اتخاذ کنند؟ بیماران می توانند عادات سبک زندگی مانند وزن مناسب، قرار گرفتن در  محیط خوب، تغذیه خوب و عدم مصرف سیگار را بهبود بخشند. این تغییرات می تواند به شانس باردار شدن آنها کمک کند. در این مقاله، یاد بگیرید که چگونه به بیماران کمک کنید تا ارتباط بالقوه بین سبک زندگی و ناباروری خود را درک کنند. سپس مرور کنید که چه اقداماتی را می توانند در تلاش برای باردار شدن انجام دهند.

     

    قبل از انجام ارزیابی داپلر شریان نافی چه چیزهایی باید بدانید؟

    ارزیابی داپلر شریان نافی روشی غیر تهاجمی برای جمع آوری اطلاعات در مورد سلامت جنین در سه ماهه دوم و سوم است. نکات کلیدی را که باید قبل از انجام این ارزیابی بدانید، بیاموزید، مانند: چرا و چه زمانی جریان خون شریان ناف متفاوت است، کدام قسمت از بند ناف باید خوانده شود، دلایل استفاده از مکان‌های اندازه‌گیری ثابت، و شکل موج داپلر طبیعی به نظر می‌رسد.

     

    نقش اولتراسوند در موفقیت طولانی مدت درمان آدنومیوز چیست؟

    نقش اولتراسوند در درمان آدنومیوز در ظرفیت دوگانه آن نهفته است: تشخیص دقیق وضعیت و هدایت مداخلات برای نتایج موفقیت آمیز درمان. از طریق تصویربرداری  دقیق، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند از اولتراسوند برای شناسایی آدنومیوز، نظارت بر پیشرفت درمان و هدایت روش های کم تهاجمی استفاده کنند. این روش تصویربرداری بلادرنگ و بدون تشعشع، شناسایی دقیق، درمان هدفمند، نتایج درمانی بهینه و ارزیابی مستمر را تضمین می‌کند و به میزان قابل توجهی در اثربخشی طولانی‌مدت مدیریت آدنومیوز کمک می‌کند.

     

    عوامل مهم در به دست آوردن حجم سونوگرافی سه بعدی دقیق چیست؟

    دستیابی به حجم سونوگرافی سه بعدی دقیق به عوامل مختلفی بستگی دارد: موقعیت ثابت مبدل، ثبات آناتومی بیمار و مهارت اپراتور. قرار دادن دقیق پروب جواب درست را تضمین می کند و اشتباهات را به حداقل می رساند. عوامل بیمار مانند حرکت بدن می توانند وضوح تصویر را مختل کنند، بنابراین حفظ سکون بسیار مهم است. تخصص اپراتور در تنظیم تنظیمات، مانند تصویربرداری کاهش لکه (SRI)، کیفیت تصویر را با کاهش نویز بهینه می کند. یکی دیگر از عوامل کلیدی در دستیابی به حجم سونوگرافی سه بعدی دقیق، استفاده اپراتور از نمایشگر حجم سه بعدی مناسب داده های اسکن (بازسازی چندسطحی در مقابل تصویربرداری توموگرافی) برای شناسایی تصویربرداری مربوطه مورد نیاز برای اندام مورد نظر و آسیب شناسی مشکوک است. این عوامل با هم، ضبط دقیق حجم سونوگرافی سه بعدی را تضمین می کنند.

     

    چگونه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند ضایعات اندومتریوز عمیق را با سونوگرافی شناسایی کنند؟

    شناسایی اندومتریوز عمیق نفوذی (DIE) از طریق سونوگرافی نیاز به ارزیابی دقیق دارد. ضایعات اغلب به صورت توده های هیپواکوی متصل به ساختارهای لگنی، معمولاً رکتوم و کولون رکتوزیگموئید، ظاهر می شوند. این توده ها می توانند ساختار خود را تغییر دهند. "علامت لغزشی" که با فشار مبدل ارزیابی می شود، تحرک بین بافت های آسیب دیده را ارزیابی می کند و به شناسایی کمک می کند. تصویربرداری داپلر می تواند عروق داخل ضایعات را تشخیص دهد. دستکاری ماهرانه مبدل و بررسی زوایای مختلف می تواند ضایعات پنهان را آشکار کند. تشخیص ویژگی های مشخصه مانند "علامت حساسیت" (درد در هنگام تماس) بیشتر به شناسایی مناطق مشکوک کمک می کند. دانش جامع، همراه با تکنیک های معاینه کامل، شناسایی دقیق ضایعات اندومتریوز عمیق نفوذی را از طریق سونوگرافی امکان پذیر می کند.

  • D/بیوپسی

    بیوپسی؛بیوپسی سینه جراحی شامل برداشتن قسمتی یا تمام یک ناهنجاری در پستان است که از قبل با معاینات تصویربرداری مشخص شده است (ماموگرافی اغلب با سونوگرافی همراه است).

    بیوپسی سینه یک عمل جزئی است که برای برداشتن بافت از ناحیه خاصی از بدن انجام می شود.

    تست‌های تصویربرداری مانند ماموگرافی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، اغلب همراه با سایر معاینات فیزیکی پستان، می‌توانند به پزشک اطلاع دهند که ممکن است فرد مبتلا به سرطان سینه باشد. با این حال، تنها راه برای اطمینان از این موضوع، گرفتن نمونه بافت از ناحیه احتمالی آسیب دیده و بررسی آن در زیر میکروسکوپ است.

    بیوپسی یک عمل جزئی است که برای برداشتن بافت از ناحیه خاصی از بدن انجام می شود. اگر پزشک شما چیزی مشکوک در مورد پستان شما احساس کند یا در یک مطالعه تصویربرداری چیزی مشکوک پیدا کند، بیوپسی پستان را تجویز می کند. یک پاتولوژیست (پزشکی که در تشخیص بیماری تخصص دارد) به نمونه بافت نگاه می کند تا ببیند آیا سلول های سرطانی وجود دارد یا خیر. اگر آسیب شناس وجود سرطان را تشخیص دهد، به تجزیه و تحلیل ویژگی های آن می پردازد. بر اساس بیوپسی، پاتولوژیست گزارشی با تمام یافته های خود تهیه می کند.

    بیوپسی پستان معمولا یک روش ساده است. در ایالات متحده، تنها حدود 20 درصد از زنانی که بیوپسی انجام می دهند به سرطان مبتلا می شوند. برعکس، در سوئد، جایی که محاسبه هزینه بسیار سخت‌تر است و نمونه‌برداری فقط بر روی مشکوک‌ترین ضایعات انجام می‌شود که۸۰ درصد آن‌ها سرطانی (بدخیم) هستند.

     V/بیوپسی

    اگر سوالی در مورد بیوپسی و یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان بیوپسی  تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و  الوند در تماس باشید.

    به ندرت انجام می شود و فقط در مواردی ضروری است که بیوپسی سینه در تهران از راه پوست امکان تشخیص سرطان را فراهم نکند (یا به این دلیل که تشخیص آن غیرممکن بود، یا به دلیل وجود اختلاف بین تصویر مشکوک و بیوپسی که تایید نمی کند. مشکوک به سرطان).

    این نوع نمونه توسط جراح تحت بیهوشی عمومی گرفته می شود.

     

    قبل از بیوپسی جراحی

    یک مشاوره قبل از بیهوشی 8 تا 10 روز قبل از بیوپسی جراحی برنامه ریزی می شود. متخصص بیهوشی از شما در مورد سابقه پزشکی و جراحی شما می پرسد. این مشاوره همچنین شامل آزمایش خون، الکتروکاردیوگرام و احتمالا عکسبرداری با اشعه ایکس از ریه است.

    گاهی اوقات آنومالی که در ماموگرافی یا سونوگرافی قابل مشاهده است، در طول معاینه بالینی قابل لمس نیست. در این صورت، بیوپسی جراحی قبل از شناسایی پستان انجام می شود.

     

    روش بیوپسی جراحی

    بیوپسی از پستان معمولاً به مدت 3 یا 4 روز در بیمارستان نیاز دارد. گاهی اوقات یک عمل جراحی به اصطلاح سرپایی به شما پیشنهاد می شود، یعنی همان روز به خانه می روید. همه چیز به سازمان ساختار مراقبتی که در آن می روید بستگی دارد.

    هنگامی که نمونه برداری سینه را انجام داد، در صورت امکان، ناهنجاری را بلافاصله زیر میکروسکوپ توسط پاتولوژیست بررسی می کند. در طی این معاینه میکروسکوپی که تنها چند دقیقه طول می کشد، شما همچنان تحت بیهوشی عمومی هستید. این را معاینه غیرمجاز می نامند. نتایج این معاینه که در حین عمل دریافت شده است، این امکان را فراهم می کند که بگوییم سرطان است یا خیر. بسته به نتایج، جراح نوع جراحی را تنظیم می کند.

    قبل از هر بیوپسی جراحی، جراح به طور سیستماتیک شما را از امکان تطبیق جراحی با توجه به نتایج معاینه غیرمجاز مطلع می کند. جراح تنها پس از کسب موافقت شما عمل را انجام می دهد.

    معاینه غیرمجاز جایگزین معاینه آناتوموپاتولوژیک نمونه جراحی نهایی که به طور سیستماتیک پس از عمل انجام می شود، نمی شود. گاهی اوقات، نتایج نهایی معاینه آناتوموپاتولوژیک انجام عمل جدیدی را ضروری می کند.

     

    d/بیوپسی

    پس از بیوپسی جراحی

    اگر در طول نمونه قبلی درد داشتید یا اگر با وجود بیهوشی احساس درد کردید، باید در مورد آن صحبت کنید. تیم پزشکی با افزایش دوز فرآورده های بیهوشی یا با وسایل ساده دیگر درد را تسکین می دهد.

    عوارض بیوپسی جراحی مانند لامپکتومی است: هماتوم، آبسه و غیره.

     

    سوراخ کردن یا بیوپسی چیست؟

    سوراخ کردن یک مجموعه سوزنی ظریف از مایع است (به منظور تخلیه آن اغلب).

    سیتوپانکچر برداشتن چند سلول موجود در یک گره با سوزن ظریف برای تجزیه و تحلیل میکروسکوپی و سپس تشخیص سیتولوژیک است.

    بیوپسی برداشتن یک قطعه کوچک است که امکان آنالیز میکروسکوپی ناهنجاری و سپس تشخیص بافت‌شناسی را فراهم می‌کند.

    هر اندام یا ضایعه ای که با روش تصویربرداری قابل مشاهده است، به طور بالقوه برای نمونه بیوپسی تحت هدایت همین روش قابل دسترسی است. این معاینات سپس تحت کنترل رادیولوژیک، اولتراسوند یا سی تی انجام می شود تا سوزن را دقیقاً به سمت ناهنجاری هدایت کند.

    آنها توسط رادیولوژیست انجام می شود.

     

    بیوپسی یا پنکسیون چگونه انجام می شود؟

    سطحی یا عمیق، هر بیوپسی نیاز به مطالعه امکان سنجی دارد تا از قبل دسترسی به هدف، خطراتی که باید اجتناب شود، رویکرد (مسیر انتخاب شده برای مسیر سوزن) بررسی شود.

    هدف هرچه که باشد، بیوپسی هدایت شونده تحت بی حسی موضعی و بدون درد انجام می شود.

    برای ضایعات سطحی، این یک روش سرپایی است، یعنی بدون بستری: بیمار می تواند چند دقیقه پس از مداخله مرخص شود.

    برای محدود کردن هماتوم، می توان از یک پانسمان فشاری استفاده کرد. توصیه می شود برای استراحت به خانه بروید، بسته به اندام های مورد نظر، برای چند ساعت (12 تا 48 ساعت) ورزش نکنید یا بارهای سنگین حمل نکنید.

    برای ضایعات عمیق یا دسترسی دشوار، بستری شدن در بیمارستان به منظور بستری و تحت نظارت پزشکی ضروری است. اغلب، نمونه در اتاق عمل و تحت آرامبخشی سبک، توسط رادیولوژیست تیم ما گرفته می شود. این یک بستری به اصطلاح "سرپایی" چند ساعته است: به ندرت از 24 ساعت بیشتر می شود.

     

    مقالات پیشنهادی :

    ماموگرافی چیست و چطور انجام می شود؟

    سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

    جهت ها

    بیوپسی زمانی نشان داده می شود که یک مطالعه آناتوموپاتولوژیک (ساختار کلی قطعه دیده شده در زیر میکروسکوپ) و گاهی اوقات بیوشیمیایی (جستجوی مواد مختلف)، ایمونولوژیک (نمایش آنتی ژن)، ژنتیکی یا باکتریولوژیکی انجام شود. بنابراین امکان تشخیص یک ناهنجاری موضعی، به عنوان مثال یک تومور، یا علائم عمومی، مانند یک بیماری سیستمیک را فراهم می کند. گاهی اوقات سعی می کنیم مطمئن شویم که یک ضایعه شناخته شده (زخم معده یا موارد دیگر) حاوی سلول های سرطانی نیست. چندین بیوپسی متوالی را می توان انجام داد تا بررسی شود که تکامل بیماری تحت درمان مطلوب است. بیوپسی بخشی از یک رویکرد تشخیصی دقیق است. اغلب پس از معایناتی که انجام آنها آسان تر است (آزمایش خون، اشعه ایکس) رخ می دهد. علاقه آن چندگانه است: در جایی موفق می شود که سایر تکنیک ها بی اثر باشند. به جای احتمال، اطمینان تشخیصی را فراهم می کند. این نشان می دهد که در میان چندین گونه شناخته شده از یک بیماری، کدام یک مورد سوال است. گسترش ضایعات، درجه نفوذ آنها به بافت ها را مشخص می کند. این نقاط مختلف پیامدهای پیش آگهی و درمانی مهمی دارند: به عنوان مثال، اگر بدانیم سرطان به گونه ای خاص تعلق دارد یا از محدودیت های بافتی خاصی عبور کرده است، به صورت ریشه ای تر درمان می شود.

     

    موارد استفاده از بیوپسی عبارتند از:

    سرطان: پزشکان از بیوپسی برای تشخیص سرطانی بودن رشد استفاده می کنند. اگر بیوپسی نشان دهد که رشد سرطانی است، پزشکان ممکن است عمل جراحی را برای حذف آن انجام دهند.

    بیوپسی معده: بیوپسی معده می تواند به پزشک در تعیین علت درد معده کمک کند. هر گونه التهاب یا موجودات باکتریایی مانند هلیکوباکتر پیلوری را آشکار می کند.

    بیوپسی ریه: اگر فردی توده ریه غیرطبیعی داشته باشد، رادیولوژیست و پاتولوژیست ممکن است بیوپسی ریه را برای تعیین اینکه آیا این یک ضایعه غیرسرطانی عفونی یا سرطان است انجام دهد.

    بیوپسی پستان: انواع مختلف بیوپسی می تواند تعیین کند که آیا ناهنجاری های بافت پستان ضایعات خوش خیم هستند یا اینکه آیا توده سرطانی است و نیاز به درمان بیشتری دارد.

    یک پاتولوژیست معمولاً نمونه های بافت را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا حضور و پیشرفت بیماری را ارزیابی کند.

    در موارد مشکوک به سرطان، پاتولوژیست باید تشخیص دهد که آیا نمونه بدخیم، به معنای سرطانی یا خوش خیم است. اگر سرطان بدخیم باشد، میزان تهاجمی یا پیشرفته بودن سرطان را ارزیابی خواهند کرد، زیرا این اطلاعات تصمیمات درمانی را نیز راهنمایی می کند.

    در نهایت، پاتولوژیست گزارشی را تهیه می کند که شامل هرگونه یافته غیرطبیعی یا مهم باشد. آنها این گزارش را برای دکتری که دستور بیوپسی را داده است ارسال می کنند.

    A/بیوپسی

    فنی

    بیوپسی از راه پوست یا پانکچر-بیوپسی با یک سوزن مناسب یا یک تروکار (وسیله پانچ شکل که روی دسته نصب می شود و در یک کانولا قرار دارد) انجام می شود و در صورت لزوم پزشک توسط سونوگرافی یا اسکنر هدایت می شود. در برخی از انواع، مانند پوشش داخلی رحم، آسپیراسیون با سرنگ انجام می شود. در موارد دیگر (دریل کردن)، یک "هویج" از اندام خارج می شود، به عنوان مثال برای بیوپسی سینه بنابراین با بیوپسی از راه پوست، می توان قطعاتی از سینه، کبد، کلیه، پلور و ریه، غشای سینوویال (در زانو)، استخوان (در تاج ایلیاک، حد بالایی لگن)، عصب و عضله، و همچنین ملتحمه یا پلک و غیره علاوه بر این، اندام های خاصی از طریق یک اندام توخالی قابل دسترسی هستند: به این ترتیب بیوپسی پروستات از طریق دیواره رکتوم، مخاط رحم با عبور یک کانول از طریق رحم دهانه رحم انجام می شود.

    بیوپسی توسط آندوسکوپی از یک آندوسکوپ، یک دستگاه مشاهده مجهز به یک سیستم نوری بزرگ‌نمایی استفاده می‌کند. برای درمان ضایعه می‌توانید فورسپس بیوپسی یا ابزارهای جراحی کوچک را داخل آن قرار دهید. با عبور از مجاری طبیعی، تقریباً به کل دستگاه گوارش (فیبروسکوپی گاسترودئودنال، کولونوسکوپی)، به رحم (هیستروسکوپی)، به برونش ها و ریه ها (فیبروسکوپی برونش)، به مثانه (سیستوسکوپی) دسترسی پیدا می کند. علاوه بر این، با وارد کردن آندوسکوپ از طریق یک برش پوستی کوچک، می توان نمونه برداری از اندام های شکمی (صفاق، تخمدان ها، غدد لنفاوی) را در حین لاپاراسکوپی و یا از پلورا در طی پلوروسکوپی انجام داد.

    بیوپسی جراحی نیاز به یک عمل جراحی واقعی دارد. زمانی که ضایعه خیلی عمیق باشد (روش های دیگر بی اثر هستند) یا همزمان با یک روش درمانی انجام می شود. در صورتی که معاینه زیر میکروسکوپ فوراً انجام شود، بیوپسی غیرمجاز است و جراح منتظر نتیجه است تا اهمیت عمل را مشخص کند. بیوپسی اکسیزیونی کل ضایعه (تومور، پولیپ) را برای اهداف درمانی و برای انجام معاینه میکروسکوپی کامل‌تر برمی‌دارد. در جراحی مغز و اعصاب، بیوپسی مغز گاهی از طریق فلپ جمجمه یا سوراخ سوراخ برای روشن شدن ماهیت ضایعه کانونی و گاهی اوقات سندرم زوال عقل غیرقابل توضیح انجام می شود. در مامایی بیوپسی پرزهای کوریونی جفت برای تشخیص ناهنجاری های جنینی از طریق دهانه رحم یا دیواره شکم مادر انجام می شود.

     مقالات پیشنهادی :

    مرکز تخصصی ماموگرافی

    بخش تخصصی بیوپسی

    سونوگرافی سینه یا پستان

    روش و عوارض جانبی

    دوره معاینه بسته به محل بیوپسی و تکنیک مورد استفاده بسیار متغیر است. بیهوشی می تواند موضعی (نمونه برداری از پوست پستان، پوست) یا عمومی (بیوپسی جراحی از اندام عمیق) باشد.

    تأخیر در به دست آوردن نتایج می تواند از چند دقیقه (معاینه غیرمجاز) تا حدود ده روز متغیر باشد. مانند هر معاینه پزشکی، اندیکاسیون بیوپسی باید به دقت سنجیده شود، به طوری که مزایای آن بیشتر از معایب باشد، که استثنایی هستند: بیوپسی، به خصوص از طریق پوست، می تواند به یک عضو آسیب برساند، باعث خونریزی در اثر ضربه به رگ خونی شود، میکروب وارد کند. به بدن با این حال، خطرات به طور قابل توجهی با تجربه اپراتور، راهنمایی رادیوگرافی ابزارها، رعایت آسپسیس دقیق کاهش می یابد. قبل از انجام بیوپسی، بیمار باید از هدف عمل و همچنین خطرات آن مطلع شود. اثری از این اطلاعات باید در پرونده پزشکی ظاهر شود.

    نمونه بافت را می توان تقریباً از هر نقطه ای از بدن یا در بدن شما، از جمله پوست، اندام ها و سایر ساختارها، گرفت.

    اصطلاح "بیوپسی" اغلب برای اشاره به عمل نمونه برداری و خود نمونه بافت استفاده می شود.

    زمانی که ممکن است نیاز به بیوپسی باشد

    بیوپسی می تواند برای بررسی ناهنجاری ها استفاده شود که می تواند به شرح زیر باشد:

    عملکردی – مانند مشکلات کلیوی یا کبدی و انجام دادن بیوپسی کلیه و تشخیص بیماری های کلیوی

    ساختاری – مثل تورم در یک اندام خاص از بدن

    هنگامی که نمونه بافت زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود، سلول‌های غیرطبیعی ممکن است شناسایی شوند که می‌تواند به تشخیص یک بیماری خاص کمک کند.

    اگر بیماری قبلاً تشخیص داده شده باشد، می‌توان از بیوپسی برای ارزیابی شدت (مانند درجه التهاب) و درجه آن (مانند تهاجمی بودن سرطان) استفاده کرد.

    این اطلاعات می تواند هنگام تصمیم گیری در مورد مناسب ترین درمان، و ارزیابی میزان پاسخ یک فرد به نوع خاصی از درمان بسیار مفید باشد. همچنین می تواند در کمک به تعیین پیش آگهی (چشم انداز) کلی فرد مفید باشد.

    X/بیوپسی

    نمونه هایی از شرایطی که بیوپسی ممکن است مفید باشد عبارتند از:

    سرطان

    التهاب، مانند در کبد (هپاتیت) یا کلیه (نفریت)

    عفونت، مانند غدد لنفاوی - به عنوان مثال، سل

    شرایط پوستی مختلف

    معمولاً نمی توان تنها با معاینه بالینی سرطانی (بدخیم) یا غیرسرطانی (خوش خیم) توده روی پوست یا داخل بدن را تشخیص داد، به همین دلیل است که اغلب نیاز به بیوپسی است.

     مقالات پیشنهادی :

    فیبرواسکن چیست؟

    الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

    سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

    انواع بیوپسی

    انواع مختلفی از بیوپسی وجود دارد که می تواند به شناسایی طیف وسیعی از شرایط سلامت کمک کند. انواع بیوپسی عبارتند از:

    بیوپسی پانچ - یک ابزار ویژه سوراخ کوچکی را در پوست ایجاد می کند تا نمونه ای از پوست را به دست آورد تا وضعیت پوست را بررسی کند.

    بیوپسی سوزنی - یک سوزن توخالی ویژه که توسط اشعه ایکس، سونوگرافی، سی تی اسکن یا اسکن MRI هدایت می شود، برای به دست آوردن بافت از یک عضو یا بافت زیر پوست استفاده می شود.

    بیوپسی آندوسکوپی - آندوسکوپ برای برداشتن بافت، مانند معده در حین گاستروسکوپی استفاده می شود.

    بیوپسی برش - جراحی برای برداشتن بخش بزرگتری از بافت استفاده می شود

    بیوپسی بعد از عمل - در صورت رضایت، می توان بیوپسی حین عمل جراحی را انجام داد. در شرایط خاص، نمونه ممکن است بلافاصله آزمایش شود تا به هدایت جراحی یا درمان بیشتر کمک کند

    نحوه انجام بیوپسی به این بستگی دارد که نمونه بافت از کجا گرفته می شود. قبل از عمل، اسکن CT یاMRI اغلب به عنوان راهنما برای کمک به این تصمیم استفاده می شود.

    پس از برداشتن نمونه بافت، برای کمک به شناسایی ماهیت مشکل، زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود. این گاهی به این معنی می باشد که می توان تشخیص قطعی داد.

    نوع لکه‌ها و آزمایش‌هایی که هنگام بررسی بافت زیر میکروسکوپ استفاده می‌شوند به وضعیت پزشکی مورد بررسی بستگی دارد.

     

    بهبود

    اکثر بیوپسی ها فقط به بی حسی موضعی نیاز دارند، به این معنی که نیازی نیست یک شبه در بیمارستان بمانید. با این حال، گاهی اوقات زمانی که بیوپسی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، یک شب اقامت لازم است.

    بیشتر انواع بیوپسی پس از شروع اثر بیهوشی بدون درد هستند، اگرچه این بستگی به محل نمونه برداری دارد. ممکن است یک درد مبهم را تجربه کنید که با توصیه پزشک یا جراح می توان آن را با مسکن درمان کرد.

    برخی از انواع بیوپسی ممکن است شامل ماندن در بیمارستان برای چند ساعت باشد. ممکن است لازم باشد قبل از ترک بخیه یا پانسمان زده شود.

     w/بیوپسی

    گرفتن نتایج شما

    اینکه چقدر سریع نتایج بیوپسی را دریافت می کنید به فوریت پرونده شما و سیاست بیمارستان محلی شما بستگی دارد.

    نتیجه ها  اغلب در طی چند روز در دسترس خواهند بود. با این حال، پیش بینی این امر دشوار است، زیرا ممکن است پس از اولین معاینه نمونه، آزمایش های بیشتری مورد نیاز باشد. گاهی اوقات لازم است اسلایدهای میکروسکوپ را برای دریافت نظر متخصص دیگر ارسال کنید.

    اگر بیوپسی در حین جراحی انجام شود، در برخی موارد ممکن است از روش پردازش متفاوتی استفاده شود که به عنوان "بخش منجمد" شناخته می شود. این جراح را قادر می‌سازد تا یک نتیجه اولیه را دریافت کند، که می‌تواند برای کمک به راهنمایی درمان در حین انجام آن استفاده شود.

    پزشک عمومی، مشاور بیمارستان یا پرستار مطب نتایج شما را به شما می‌دهند و معنی آنها را توضیح می‌دهند. بیوپسی گاهی اوقات بی نتیجه است، به این معنی که نتیجه قطعی ایجاد نکرده است. در این مورد، ممکن است نیاز به تکرار بیوپسی باشد، یا ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به آزمایش‌های دیگری باشد.

     

    محدودیت های بیوپسی چیست؟

    به ندرت، روش‌های بیوپسی سینه کمتر تهاجمی ممکن است قادر به تشخیص برخی ضایعات یا تعیین میزان بیماری موجود نباشد. اگر تشخیص پس از یک روش موفق فنی نامشخص باقی بماند، معمولاً بیوپسی جراحی ضروری است.

    . برخی از ضایعات، مانند کلسیفیکاسیون های خوشه ای در ماموگرافی، به وضوح در ماموگرافی با سونوگرافی نشان داده نمی شوند. بنابراین، بیوپسی استریوتاکتیک معمولاً در تصویربرداری پستان برای کلسیفیکاسیون بیوپسی استفاده می شود.رادیولوژیست شما از راهنمای تصویری که برای بیوپسی ناحیه مورد نظر مناسب است استفاده می کند.

     

    روش چگونه انجام می شود؟

    روش‌های کم تهاجمی با هدایت تصویربرداری، مانند بیوپسی سوزنی، اغلب توسط رادیولوژیست آموزش دیده، رادیولوژیست مداخله‌ای یا نورو رادیولوژیست انجام می‌شود.

    پزشکان بیوپسی سوزنی را معمولا به شکل سرپایی انجام می دهند.

    یک پرستار یا تکنسین ممکن است یک خط داخل وریدی (IV) را در رگ دست یا بازوی شما وارد کند. این به آنها اجازه می دهد تا داروهای آرام بخش یا آرام بخش را به صورت داخل وریدی در طول عمل ارائه دهند. همچنین ممکن است قبل از بیوپسی یک آرامبخش خفیف دریافت کنید.

    پزشک از یک بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن مسیر سوزن استفاده می کند.

    برخی از نمونه‌برداری‌ها، مانند بیوپسی پستان یا بیوپسی از تیروئید ، ممکن است بدون آرام‌بخشی انجام شوند. پرستار یا تکنسین در زمان انجام عمل در مورد آرام بخش به شما توصیه می کند.

    هنگامی که بیوپسی روی کودک انجام می شود، به احتمال زیاد نیاز به بیهوشی عمومی برای راحت نگه داشتن او در طول عمل است.

    اگر پزشک از راهنمای فلوروسکوپی استفاده می کند، شما برای انجام این عمل دراز می کشید یا می ایستید.

    اگر پزشک از راهنمایی های سی تی یا ام آر آی استفاده می کند، در طول عمل دراز می کشید. آنها از یک سی تی اسکن یا ام آر آی محدود برای تایید محل ندول و ایمن ترین رویکرد برای ناحیه مورد نظر استفاده می کنند. هنگامی که محل ندول را تایید کردند، محل ورود را روی پوست علامت گذاری می کنند. پزشک پوست اطراف محل تزریق را تمیز و ضد عفونی می کند و آن را با یک پارچه تمیز و استریل می پوشاند.

    پزشک در محلی که سوزن بیوپسی در آن وارد می شود، یک سوراخ بسیار کوچک در پوست ایجاد می کند.

    با استفاده از راهنمایی تصویربرداری، پزشک سوزن را از طریق پوست وارد می‌کند، آن را به محل ندول پیش می‌برد و نمونه‌هایی از بافت را برمی‌دارد. آنها ممکن است نیاز به جمع آوری چندین نمونه برای تجزیه و تحلیل کامل داشته باشند.

    پس از نمونه برداری، پزشک سوزن را برمی دارد.

    پس از تکمیل بیوپسی، پزشک فشار وارد می کند تا هرگونه خونریزی را متوقف کند و دهانه پوست را با یک پانسمان بپوشاند. نیازی به بخیه نیست.

    ممکن است چندین ساعت شما را به یک منطقه رصدی ببرند. پزشک ممکن است از اشعه ایکس یا سایر آزمایشات تصویربرداری برای نظارت بر عوارض استفاده کند.

    روش های بیوپسی معمولاً برای کودکان به همین روش انجام می شود.

    برای بیوپسی سینه استریوتاکتیک، ممکن است به صورت دراز بکشید یا روی یک میز معاینه متحرک بنشینید و سینه یا سینه های آسیب دیده در دهانه های میز قرار می گیرند.

    در بیوپسی سوزنی هسته، مکانیسم خودکار فعال می‌شود، سوزن را به جلو حرکت می‌دهد و فرورفتگی سوزن یا ظرف کم عمق را با هست ‌های بافت سینه پر می‌کند. غلاف بیرونی سریعا به  جلو حرکت می کند تا بافت را برش بدهد و آن را نگه دارد.

    در برخی از بیوپسی‌های پستان، بافت با دستگاه خلاء (VAD) برداشته می‌شود. فشار خلاء برای کشیدن بافت از پستان از طریق سوزن به داخل محفظه نمونه‌برداری استفاده می‌شود. بدون بیرون کشیدن و قرار دادن مجدد سوزن، موقعیت های خود را می چرخاند و نمونه های اضافی را جمع آوری می کند. به طور معمول، چندین نمونه از بافت از اطراف ضایعه جمع آوری می شود. پس از این نمونه برداری، سوزن برداشته می شود.

    اگر بیوپسی جراحی انجام شود، ممکن است یک سیم به عنوان راهنمای جراح در ناحیه مشکوک قرار داده شود.

    ممکن است یک نشانگر کوچک در محل قرار داده شود تا در صورت لزوم بتوان آن را در آینده قرار داد.

    پس از تکمیل بیوپسی، فشاری برای جلوگیری از خونریزی اعمال می شود و پوست با یک پانسمان یا بانداژ پوشانده می شود.

    بسته به نوع بیوپسی انجام شده، ممکن است بتوانید بلافاصله پس از عمل به خانه بازگردید.

    این روش معمولا در عرض یک ساعت تکمیل می شود. بسته به نوع بیوپسی انجام شده، ممکن است لازم باشد چند ساعت پس از بیوپسی در یک منطقه برای مشاهده بمانید.

     

    مقالات پیشنهادی :

    در هنگام و بعد از عمل چه چیزی را تجربه میکند؟

    در بیوپسی سوزنی، یک نیشگون تیز کوچک در محل بیوپسی احساس خواهید کرد. در بیوپسی باز یا بسته که نیاز به جراحی دارد، برای کمک به درد به شما بیهوشی داده می شود.

    هنگامی که برای بی حس کردن پوست، بی حسی موضعی دریافت می کنید، سوزن خفیفی را از سوزن احساس خواهید کرد. در زمانی که سوزن بیوپسی وارد بدن  می شود شاید کمی فشار را احساس نمایید. این ناحیه در مدت کوتاهی بی حس می شود.

    شاید قبل ازانجام بیوپسی یک آرامبخش خفیف را نیز دریافت نمایید. در صورت نیاز، ممکن است داروهای آرام بخش یا آرام بخش را به صورت داخل وریدی در طول عمل دریافت کنید.

    ممکن است برای چند روز در ناحیه بیوپسی احساس درد کنید. اگر درد قابل توجهی از بیوپسی دارید، پزشک می تواند داروهای مسکن تجویز کند.

     y/بیوپسی

    از چه کسی  نتایج را دریافت کنم؟

    پس از جمع آوری بافت، برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. آسیب شناس بافت بیوپسی برداشته شده را در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می دهد. گزارش کامل پاتولوژیست تا چند روز دیگر برای پزشک شما ارسال خواهد شد.

    شما باید از پزشک انجام دهنده این روش بپرسید که چگونه نتایج خود را دریافت خواهید کرد.

    اگر تحت بیوپسی سینه قرار گرفتید، احتمالا رادیولوژیست نتایج شما را با شما در میان خواهد گذاشت.

    این ویزیت ممکن است شامل معاینه فیزیکی، معاینه(های) تصویربرداری و آزمایش خون باشد.

     

    مزایا در مقابل خطرات چیست؟

    بیوپسی سوزنی روش قابل اعتمادی است جهت به دست آوردن نمونه های بافتی که می تواند به تشخیص خوش خیم یا بدخیم کمک نماید.

    به طور کلی، این روش دردناک نیست. نتیجه ها  به اندازه هنگامی که یک نمونه بافت توسط جراحی برداشته می شود به همان اندازه دقیق است.

     

    عوارض نتیجه بیوپسی مانند:

    خون ریزی

    عفونت

    آسیب تصادفی به ساختارهای مجاور مانند روده در طول بیوپسی شکم یا پارانشیم ریه در طول بیوپسی کلیه

    به ندرت، روش‌های بیوپسی پستان کمتر تهاجمی ممکن است قادر به تشخیص برخی ضایعات یا تعیین میزان بیماری موجود نباشد. اگر تشخیص پس از یک روش موفق فنی نامشخص باقی بماند، معمولاً بیوپسی جراحی ضروری است.

    تکنیک های بیوپسی

    تکنیک های مختلفی برای انجام بیوپسی وجود دارد، و جراح شما ممکن است سعی کند از کم تهاجمی ترین روش استفاده کند: روشی که شامل کوچکترین برش و کمترین میزان اسکار است. با این حال، انتخاب روش در نهایت به هر موقعیت بستگی دارد. بیوپسی را می توان با عبور دادن یک سوزن از طریق پوست به داخل پستان برای برداشتن نمونه بافت انجام داد. یا ممکن است یک روش جراحی جزئی باشد که شامل بریدن پوست برای برداشتن تمام یا بخشی از بافت مشکوک است.

     

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف

    آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) کم تهاجمی ترین روش بیوپسی است و معمولاً اسکار باقی نمی گذارد. برای این روش باید دراز بکشید. ابتدا یک تزریق بی حسی موضعی برای بی حس کردن سینه انجام می شود. جراح یا رادیولوژیست از یک سوزن ظریف و توخالی برای برداشتن نمونه ای از سلول ها از ناحیه احتمالی آسیب دیده استفاده می کند. در بیشتر موارد، پزشک می تواند توده را احساس کند و در نتیجه سوزن را به محل مناسب هدایت کند.

    در مواردی که توده قابل لمس نیست، جراح یا رادیولوژیست ممکن است نیاز به استفاده از تکنیک های تصویربرداری برای هدایت سوزن به موقعیت مشخص شده داشته باشد. در صورت استفاده از سونوگرافی، بیوپسی با هدایت اولتراسوند یا در صورت استفاده از ماموگرافی، بیوپسی سوزنی استریوتاکتیک نامیده می شود. در مورد اول، پزشک سوزن را روی مانیتور اولتراسوند تماشا می کند تا آن را به ناحیه مربوطه برساند. در حالت دوم، ماموگرافی از زوایای مختلف برای تعیین محل توده پستان انجام می شود. سپس پزشک سوزن توخالی را وارد می کند تا نمونه سلول ها را خارج کند.

     

    بیوپسی با سوزن مرکزی

    بیوپسی با سوزن مرکزی از یک سوزن توخالی بزرگتر از آسپیراسیون با سوزن ظریف استفاده می کند. برای این نوع بیوپسی باید دراز بکشید. هنگامی که پستان با بی‌حسی موضعی بی‌حس شد، جراح یا رادیولوژیست از سوزن توخالی برای برداشتن چند نمونه استوانه‌ای از بافت از ناحیه احتمالی آسیب‌دیده استفاده می‌کند. در بیشتر موارد، پزشک باید 3-6 بار سوزن را وارد کند تا نمونه های کافی دریافت کند. بیوپسی با سوزن مرکزی معمولاً اسکار باقی نمی‌گذارد.

    اگر جراح یا رادیولوژیست نتواند ضایعه را از طریق پوست احساس کند، ممکن است از یک تکنیک تصویربرداری مانند بیوپسی با هدایت اولتراسوند یا بیوپسی سوزنی استریوتاکتیک استفاده شود. او همچنین ممکن است یک گیره فلزی کوچک را به سینه وارد کند تا محل بیوپسی را مشخص کند، در صورتی که بافت سرطانی باشد و نیاز به جراحی بیشتری باشد. این ماده در داخل سینه باقی می ماند زیرا برای بدن مضر نیست. اگر بیوپسی نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد، منگنه در آن زمان برداشته خواهد شد.

    علاوه بر اینکه نتایج سریع و بدون ایجاد اسکار یا ناراحتی قابل توجهی به شما می دهد، هر دو آسپیراسیون با سوزن ظریف و بیوپسی با سوزن مرکزی به شما این امکان را می دهند که گزینه های درمانی را قبل از هر جراحی با پزشک خود در میان بگذارید. در برخی موارد، بیوپسی سوزنی را می توان در مطب انجام داد، مگر اینکه پزشک برای هدایت آن به کمک تجهیزات تصویربرداری نیاز داشته باشد. با این حال، بیوپسی سوزنی خطر بیشتری برای به دست آوردن یک نتیجه "منفی کاذب" دارد، که نشان می دهد زمانی که سرطان واقعا وجود دارد، سرطان وجود ندارد. این معمولاً به این دلیل اتفاق می‌افتد که بیوپسی سوزنی بافت کمتری را نسبت به نمونه‌برداری جراحی برداشته و ممکن است سلول‌های سرطانی را نگیرد. پزشک شما ممکن است بیوپسی جراحی را به عنوان ادامه بیوپسی سوزنی یا به جای آن توصیه کند. شما باید با هم تصمیم بگیرید که چه چیزی برای موقعیت خاص شما بهترین است.

     

    بیوپسی پستان با کمک خلاء

    بیوپسی پستان با کمک خلاء که با نام تجاریMammotome یا بیوپسی پستان با حداقل تهاجم (MIBB) نیز شناخته می شود، یک روش جدید بیوپسی پستان است. بر خلاف بیوپسی با سوزن مرکزی که شامل وارد کردن سوزن چندین بار از طریق پوست می شود، بیوپسی با کمک خلاء از یک پروب مخصوص استفاده می کند که فقط یک بار باید وارد شود. به نوبه خود، این روش اجازه می دهد تا بافت بیشتری نسبت به بیوپسی سوزنی مرکزی برداشته شود.

    برای این نوع بیوپسی، باید به صورت روی میزی دراز بکشید که دهانه های دایره ای مشخصی برای قرار دادن سینه ها دارد. ابتدا یک تزریق بی حسی موضعی برای بی حس کردن سینه انجام می شود. جراح یا رادیولوژیست از ماموگرافی (بیوپسی استریوتاکتیک) یا اولتراسوند به عنوان مرجع برای قرار دادن پروب در ناحیه بالقوه آسیب دیده پستان استفاده می کند. سپس خلاء بافت را به داخل پروب می مکد. یک برش چرخان یک نمونه بافت را برمی دارد و آن را از طریق پروب به ناحیه جمع آوری می برد. در این مرحله، جراح یا رادیولوژیست می تواند پروب را بچرخاند تا نمونه دیگری از ضایعه مشکوک بگیرد. این روش را می توان 8-10 بار تکرار کرد تا نمونه های کافی از ناحیه آسیب دیده به دست آید.

    گاهی اوقات یک گیره فلزی کوچک برای مشخص کردن محل بیوپسی در صورت نیاز به بیوپسی جدید در آینده قرار داده می شود. این منگنه در سینه باقی می ماند زیرا باعث درد یا آسیب نمی شود. اگر بیوپسی نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد، منگنه در آن زمان برداشته خواهد شد.

    بیوپسی به کمک خلاء رایج تر می شود، اما هنوز یک روش نسبتا جدید است. اگر قصد انجام این نوع بیوپسی را دارید، مطمئن شوید که جراح یا رادیولوژیست برای استفاده از تجهیزات آموزش دیده است.

     

     مقالات پیشنهادی :

    بیوپسی از پستان

    سونوگرافی پاپاورین

    بیوپسی از تیروئید

    سونوگرافی پستان و اگزیلاری

    بیوپسی برشی

    بیوپسی برشی بیشتر شبیه جراحی معمولی است. پس از بی‌حس کردن سینه با بی‌حسی موضعی و انجام تزریق آرامش‌بخش، جراح از یک چاقوی جراحی برای برش پوست و برداشتن تکه‌ای از بافت برای تجزیه و تحلیل استفاده می‌کند.

    مانند بیوپسی سوزنی، اگر جراح نتواند توده یا ناحیه مشکوک را احساس کند، می‌تواند از ماموگرافی یا سونوگرافی برای یافتن محل مناسب استفاده کند. همچنین می توانید از روشی به نام "محلی سازی سوزن هارپون" استفاده کنید. جراح یک سوزن بسیار کوچک و توخالی را از طریق پوست پستان به ناحیه غیر طبیعی وارد می کند که توسط ماموگرافی یا سونوگرافی هدایت می شود. یک سیم بسیار نازک (هارپون) از سوزن رد می شود تا به ناحیه مورد نظر برسد. سپس سوزن برداشته می شود. پزشک می تواند خود را با سیم راهنمایی کند تا نقطه دقیقی را که در آن بیوپسی انجام می شود، بیابد.

    اگر بیوپسی سوزنی قطعی نباشد (نتایج نامشخص یا نامشخص است) یا اگر ناحیه مشکوک برای نمونه برداری با سوزن خیلی بزرگ باشد، ممکن است پزشک شما بیوپسی برشی را توصیه کند. مانند بیوپسی سوزنی، این احتمال وجود دارد که بیوپسی برشی نتیجه منفی کاذب بدهد. با این حال، نتایج را خیلی سریع به دست می آورید. از آنجایی که این یک روش جراحی است، بیوپسی برشی تهاجمی تر از بیوپسی سوزنی است، جای زخم بر جای می گذارد و بهبودی ممکن است کمی بیشتر طول بکشد.

     

    بیوپسی اکسیزیونال

    بیوپسی اکسیزیونال، پیچیده ترین نوع بیوپسی، جراحی است که برای برداشتن کل ناحیه بافت مشکوک از پستان استفاده می شود. علاوه بر برداشتن سرطان، جراح معمولاً یک برآمدگی کوچک از بافت طبیعی اطراف زخم را که «حاشیه» نامیده می‌شود، نیز برمی‌دارد.

    مانند بیوپسی برشی، اگر جراح نتواند توده یا ناحیه مشکوک را احساس کند، می‌تواند از ماموگرافی یا سونوگرافی برای تعیین محل مناسب استفاده کند. همچنین می توانید از روش محلی سازی سوزن هارپون برای علامت گذاری ناحیه صحیح بیوپسی استفاده کنید.

    بیوپسی اکسیزیونی امن ترین راه برای رسیدن به تشخیص قطعی بدون به دست آوردن نتیجه منفی کاذب است. همچنین، این واقعیت که توده به طور کامل برداشته شده است، ممکن است به شما آرامش خاطر بدهد. با این حال، بیوپسی اکسیزیونال بیشتر شبیه به جراحی معمولی است، جای زخم باقی می‌گذارد و بهبودی طولانی‌تر طول می‌کشد. همانند بیوپسی برشی، بیوپسی اکسیزیونال نیز با بی حسی موضعی انجام می شود.

    اگر کیستی در سینه دارید که شما را آزار می دهد، ممکن است پزشک شما را برای آسپیراسیون کیست با هدایت اولتراسوند معرفی کند. این یک روش ساده و مختصر برای تخلیه مایع از کیست است. این توسط رادیولوژیست انجام می شود و با استفاده از تصاویر اولتراسوند یک سوزن کوچک را به داخل کیست هدایت می کند و مایع را خارج می کند. به طور کلی، هنگامی که مایع از بین رفت، ناراحتی نیز وجود دارد. اگر پزشک شما مشکوک به عفونت باشد، ممکن است مایع برای بررسی وجود باکتری به آزمایشگاه فرستاده شود.

    در حالی که این یک روش کم تهاجمی است، خطر خونریزی در هر زمان که پوست سوراخ شود وجود دارد. بنابراین، اگر آسپرین مصرف می‌کنید، توصیه می‌کنیم هفت روز قبل از عمل آن را قطع کنید. اگر از داروهای رقیق کننده خون دیگری استفاده می کنید یا مشکل خونریزی دارید، لطفاً زودتر به ما اطلاع دهید.در روز عمل، یک سوتین و تاپ راحت بپوشید که بتوانید به راحتی آن را بردارید. پودر، دئودورانت، لوسیون یا عطر را زیر بغل یا روی سینه خود نزنید.

    شما به پشت دراز کشیده اید یا کمی به یک طرف می چرخید. رادیولوژیست ژل را روی سینه شما قرار می دهد و یک کاوشگر اولتراسوند را روی آن حرکت می دهد تا کیست را پیدا کند. هنگامی که کیست مشخص شد، رادیولوژیست پستان را تمیز می کند و با تزریق یک بی حس کننده موضعی، که ممکن است برای مدت کوتاهی دچار گزش شود، ناحیه را بی حس می کند. رادیولوژیست با هدایت تصاویر اولتراسوند، یک سوزن کوچک را مستقیماً در کیست وارد می کند تا مایع را تخلیه کند.

    اگر پزشک مراقبت های اولیه شما مشکوک به عفونت باشد، مایع برای بررسی وجود باکتری به آزمایشگاه فرستاده می شود. در غیر این صورت، مایع دفع می شود.

    پس از اتمام این روش، گاز استریل به مدت چند دقیقه روی ناحیه مورد نظر فشار داده می شود تا از خونریزی جلوگیری شود و سپس یک باند چسب کوچک قرار می گیرد. رادیولوژیست یا پرستار شما توضیح خواهد داد که پس از انجام عمل چه انتظاری دارید و چگونه باید از ناحیه مراقبت کنید وقتی به خانه رسیدید.

     F/بیوپسی

    خطرات و بهبودی

    ممکن است با از بین رفتن داروهای بی حس کننده احساس درد کنید و ممکن است کبودی خفیفی داشته باشید. ناراحتی را معمولاً می توان با داروهای مسکن توصیه شده بدون نسخه، مانند تایلنول (استامینوفن) تسکین داد. بیماران می توانند در عرض چند ساعت فعالیت های روزانه خود را مجددا انجام دهند.

    احتمال کمی عفونت در محل تزریق وجود دارد. لطفاً در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً با مرکز تصویربرداری پستان یا مرکز مراقبت از پستان تماس بگیرید:

    تورمی که بدتر می شود یا از بین نمی رود

    ادامه خونریزی

    تب بالای 38.3 درجه سانتیگراد

    دردی که به تایلنول یا سایر مسکن های غیر آسپرین تایید شده پاسخ نمی دهد

    به خاطر داشته باشید که این کیست ها ممکن است با گذشت زمان دوباره پر از مایع شوند و نیاز به تنفس مجدد داشته باشند.

    بیوپسی هسته استریوتاکتیک به عنوان جایگزینی برای بیوپسی جراحی ایجاد شد. این یک روش کمتر تهاجمی برای به دست آوردن نمونه های بافت مورد نیاز برای تشخیص است. این روش به زمان بهبودی کمتری نسبت به بیوپسی جراحی نیاز دارد و هیچ جای زخم قابل توجهی در پستان وجود ندارد.

    پزشک، رادیولوژیست و شما ممکن است این نوع بیوپسی را در صورت مشاهده ناهنجاری در ماموگرافی که قابل احساس نیست، در نظر بگیرید. رادیولوژیست می تواند در مورد اینکه آیا این روش از نظر فنی امکان پذیر است یا خیر قضاوت کند و پزشک شما ممکن است آن را در شرایط خاص شما توصیه کند.

     

    چه کسی بیوپسی هسته استریوتاکتیک را انجام می دهد؟

    بیوپسی هسته استریوتاکتیک توسط رادیولوژیست و با کمک یک تکنسین رادیولوژیک (اشعه ایکس) انجام می شود. قبل از رسیدن شما، پزشک ماموگرافی شما را بررسی می کند تا با محل ناهنجاری آشنا شود.

    بیوپسی پستان - استریوتاکتیک

    بیوپسی پستان برداشتن بافت پستان برای بررسی علائم سرطان سینه یا سایر اختلالات است.

    انواع مختلفی از بیوپسی پستان وجود دارد، از جمله بیوپسی پستان استریوتاکتیک، هدایت شده با اولتراسوند، بیوپسی با هدایت MRI و بیوپسی اکسیزیونال. این مقاله بر روی بیوپسی استریوتاکتیک پستان تمرکز دارد که از ماموگرافی برای کمک به مشخص کردن نقطه‌ای در پستان که باید برداشته شود، استفاده می‌کند. این روش معمولا توسط رادیولوژیست یا جراح انجام می شود.

    در میان انواع مختلف سرطان، سرطان سینه یکی از مواردی است که بیشتر در مورد آن صحبت شده و دلیل خوبی هم دارد. از هر هشت زن یک نفر در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شود. به همین دلیل است که هر زنی باید به این فکر کند که چگونه از خود در برابر این بیماری محافظت کند. معمولاً از مجراهایی که شیر را از سینه به نوک سینه منتقل می کنند شروع می شود. اگر سرطان به سایر قسمت‌های پستان یا بدن گسترش یابد، به آن سرطان سینه مهاجم می‌گویند.

     برخی از سرطان‌های سینه تهاجمی‌تر هستند و سریع‌تر از بقیه رشد می‌کنند. اگرچه زنان 100 برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند، اما مردان نیز به دلیل داشتن بافت سینه ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. اگر بیش از 50 سال سن داشته باشید، قاعدگی های خود را قبل از 12 سالگی شروع کرده باشید یا یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به این بیماری باشد، احتمال ابتلا به سرطان سینه بیشتر است. نوشیدن بیش از دو لیوان الکل در روز و استفاده از درمان جایگزینی هورمونی برای چندین سال نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد. علامت بارز سرطان سینه وجود یک توده در سینه یا زیر بغل شماست.

    همچنین ممکن است متوجه تغییر شکل، اندازه یا بافت سینه خود شوید یا زمانی که شیر نمی دهید مایعی از نوک سینه شما خارج شود. اگر متوجه هر گونه تغییر در سینه خود شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. احتمالاً باید یک اسکن تصویربرداری مانند ماموگرافی، ام آر آی یا سونوگرافی انجام دهید. ممکن است یک تکه بافت از سینه شما برداشته شود که به آن بیوپسی می گویند. با این آزمایش‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا سرطان سینه دارید یا خیر، و اگر چنین است، تشخیص دهد که آیا این سرطان گسترش یافته است یا خیر. بنابراین، چگونه سرطان سینه را درمان کنیم؟ این واقعاً به نوع سرطان و سرعت گسترش آن بستگی دارد.

    ممکن است پزشک به شما توصیه کند که سرطان را با جراحی حذف کنید. گاهی اوقات فقط برداشتن توده کافی است. به آن لامپکتومی می گویند. در موارد دیگر، پزشک برای خلاص شدن از شر تمام سرطان یا جلوگیری از عود آن، باید کل سینه را بردارد. به آن ماستکتومی می گویند. سایر درمان‌های سرطان سینه شامل شیمی‌درمانی، داروهایی که سلول‌های سرطانی را می‌کشند، و پرتودرمانی است که از انرژی برای از بین بردن سرطان استفاده می‌کند.

    زنانی که سرطان آنها توسط هورمون استروژن تحریک می شود، ممکن است هورمون درمانی برای جلوگیری از اثرات استروژن بر سرطان خود دریافت کنند. درمان های سرطان سینه امروزی بهتر از همیشه هستند. بسیاری از زنان مبتلا به سرطان سینه به زندگی طولانی و سالم ادامه می دهند. چشم انداز واقعاً به سرعت رشد تومور و میزان گسترش آن بستگی دارد. به همین دلیل بسیار مهم است که هر گونه تغییر در سینه خود را به محض مشاهده به پزشک خود گزارش دهید. زنانی که به دلیل سابقه خانوادگی در معرض خطر بالایی برای ابتلا به سرطان سینه هستند، می توانند با پزشک خود در مورد مصرف دارو یا حتی انجام عمل جراحی برای کاهش خطر صحبت کنند.

     

    نحوه انجام بیوپسی پستان - استریوتاکتیک

    از شما خواسته می شود که از کمر به بالا لباس بپوشید. در طول بیوپسی، شما بیدار هستید.

    به احتمال زیاد از شما خواسته می شود که رو به پایین روی میز بیوپسی دراز بکشید. سینه‌ای که در حال بیوپسی است از سوراخی در میز آویزان است. میز بالا می رود و دکتر از زیر بیوپسی را انجام می دهد. در برخی موارد، بیوپسی استریوتاکتیک سینه در حالی که شما در وضعیت عمودی نشسته اید انجام می شود.

     

    خطرات بیوپسی پستان – استریوتاکتیک

    احتمال کمی عفونت در محل تزریق یا برش جراحی وجود دارد.

    کبودی شایع است، اما خونریزی بیش از حد نادر است.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی غربالگری دوم

    سونوگرافی غربالگری اول

    سونوگرافی بارداری

    سونوگرافی شبانه روزی

     

    در طول انجام بیوپسی چه اتفاقی می افتد؟

    پس از بررسی، از شما خواسته می شود که لباس بیمارستان را بپوشید و به اتاق بیوپسی اسکورت کنید. تکنسین از شما می خواهد که روی میز معاینه مخصوص دراز بکشید و مطمئن شوید که تا حد امکان راحت هستید. سینه شما از طریق یک دهانه گرد مخصوص در میز قرار می گیرد. سپس جدول بالا می رود تا پزشک و تکنسین بتوانند از پایین کار کنند.

     

    مرحله اول: یافتن بافت غیر طبیعی

    بخش اول عمل بسیار شبیه به ماموگرافی شما خواهد بود، با این تفاوت که شما به جای ایستادن دراز کشیده اید. سینه شما با یک دست و پا فشاری فشرده می شود، درست مانند زمان ماموگرافی. برای اطمینان از اینکه ناحیه سینه حاوی ضایعه به درستی در پنجره پارو قرار گرفته است، یک عکس اشعه ایکس تأیید کننده گرفته می شود.

    پس از تایید موقعیت، دو عکس استریو اشعه ایکس گرفته می شود. آنها را تصاویر استریو می نامند زیرا تصاویری از یک منطقه از زوایای مختلف هستند. با کمک یک کامپیوتر، موقعیت دقیق سوزن بیوپسی از روی این تصاویر استریو مشخص می شود.

     

    مرحله دوم: بیوپسی از بافت غیر طبیعی

    با استفاده از این اطلاعات، پزشک سپس دستگاهی را که سوزن بیوپسی را نگه می دارد برای زاویه صحیح ورود قرار می دهد. سپس، پزشک با تزریق یک بی‌حس کننده موضعی به سینه، ناحیه بیوپسی را بی‌حس می‌کند. این کار با یک سوزن بسیار ریز انجام می شود و ممکن است در محل تزریق احساس سوزش خفیفی در سینه خود داشته باشید.

    پس از اثر بی حسی موضعی، پزشک سوزن بیوپسی را در سینه شما وارد می کند. سپس مجموعه دیگری از اشعه ایکس استریو برای اطمینان از قرار دادن صحیح سوزن گرفته می شود. پس از تایید قرار دادن، پزشک به شما می‌گوید تا زمانی که نمونه‌های بافتی گرفته می‌شوند، کاملاً ثابت بمانید.

    هنگامی که پزشک تمام نمونه ها را بازیابی کرد، پدال فشرده سازی از سینه شما آزاد می شود. سپس پرستار یا تکنسین به مدت پنج تا ده دقیقه به محل بیوپسی فشار وارد می کند تا از خونریزی جلوگیری کند. پس از آن، یک پانسمان اعمال می شود که در خانه می پوشید.

    سونوگرافی (تصویربرداری پستان)

    سونوگرافی پستان اغلب همراه با ماموگرافی انجام می شود. سونوگرافی می تواند برای به دست آوردن اطلاعات در مورد ناحیه ای از پستان که مورد نگرانی بالینی است یا برای افزودن اطلاعات بیشتر به چیزی که در ماموگرافی شناسایی شده است استفاده شود. سونوگرافی یک فناوری پرکاربرد است که تصاویر دقیقی از بدن تولید می کند.

    اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا (بسیار بالاتر از شنیدن گوش انسان) استفاده می کند. این امواج صوتی توسط کاوشگر اولتراسوند (مبدل) تولید می شوند و امواج صوتی بازتاب شده (پژواک) توسط کاوشگر شناسایی می شوند و برای ایجاد تصویری استفاده می شوند که این تصاویر بر روی مانیتور دستگاه اولتراسوند نشان داده می شود. انرژی صوتی مورد استفاده به عنوان گرما توسط بدن جذب می شود، اما اثر گرمایی قابل توجهی وجود ندارد.

     

    مقالات پیشنهادی :

    سونوگرافی غربالگری دوم

    سونوگرافی غربالگری اول

    سونوگرافی بارداری

    روش سونوگرافی تصویربرداری سینه

    ممکن است از شما خواسته شود که لباس بپوشید، اما در طول معاینه به جز ناحیه مورد نیاز برای معاینه، تحت پوشش قرار خواهید گرفت. ممکن است از شما خواسته شود که برای معاینه سونوگرافی روی یک میز دراز بکشید، معمولاً سمت آسیب دیده را روی یک اسفنج موقعیت یابی بلند کنید و بازوی شما روی بالش کنار سرتان قرار گیرد. لایه ای از ژل روی ناحیه مورد بررسی پخش می شود تا تماس خوب را تسهیل کند زیرا این به تولید بهترین تصاویر ممکن کمک می کند. سپس مبدل اولتراسوند بر روی ناحیه مورد بررسی قرار می گیرد. معاینات سونوگرافی دردناک نیستند و عموماً تهاجمی نیستند. با این حال، اگر شما به خصوص حساس هستید، ممکن است کمی ناراحت کننده باشد.

    d/بیوپسی
    بیوپسی بافت سطحی

    بیوپسی بافت شامل برداشتن نمونه کوچکی از بافت از طریق سوزن است. سوزن با استفاده از سونوگرافی به جای خود هدایت می شود.

    نمونه به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می شود که نمونه بعدا مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. نتایج معمولاً در عرض 2 تا 3 روز در دسترس هستند. گزارش برای پزشک ارجاع کننده شما ارسال می شود و سپس این نتایج را به شما منتقل می کند.

     

    روش

    شما به بهترین شکل روی میز سونوگرافی دراز می کشید یا می نشینید تا به ناحیه ای که باید بیوپسی شود دسترسی پیدا کنید. پوست شما و همچنین پروب اولتراسوند با مواد ضد عفونی کننده تمیز می شود. رادیولوژیست از سونوگرافی برای هدایت یک سوزن ظریف به ناحیه صحیح استفاده می کند. معمولاً 2 یا 3 پاس سوزن برای گرفتن نمونه خوب مورد نیاز است. گاهی اوقات لازم است از یک سوزن بزرگتر استفاده شود. رادیولوژیست در این مورد با شما صحبت خواهد کرد.

     

    خطرات یا عوارض جانبی

    خطرات بالقوه عبارتند از:

    عفونت در محل سوزن. برای به حداقل رساندن خطر عفونت از تکنیک آسپتیک (روش های کنترل دقیق عفونت) استفاده می شود.

    خونریزی: خونریزی خفیف در ناحیه ممکن است باعث تورم آن شود که باید به طور طبیعی در طی چند روز فروکش کند. به ندرت، خونریزی بیش از حد ممکن است رخ دهد و ممکن است نیاز به تخلیه داشته باشد.

    کبودی: ممکن است مقداری کبودی خفیف در محل وجود داشته باشد.

    بیوپسی ممکن است نمونه کافی از بافت را دریافت نکند، که ممکن است نیاز به انجام بیوپسی مجدد داشته باشد.

     

    قبل از اسکن شما

    ضروری است که فیلم های اشعه ایکس و سونوگرافی قبلی شما در بیوپسی موجود باشد. لطفاً اینها را برای معاینه خود به همراه داشته باشید.

    لطفاً در زمان رزرو به ما بگویید که آیا برای رقیق کردن خون خود از دارو استفاده می کنید (مانند وارفارین، آسپرین یا کلوپیدوگرل). ممکن است لازم باشد اینها برای رویه های خاصی متوقف شوند.

    هیچ آمادگی دیگری لازم نیست، و می توانید قبل و بعد از عمل به طور معمول غذا بخورید و بنوشید. به استثنای داروهای رقیق کننده خون که در بالا ذکر شد، هر داروی دیگری را می توان به طور معمول مصرف کرد. اگر دیابت دارید و انسولین مصرف می کنید، داروها و رژیم غذایی معمول خود را مصرف کنید.

     

    اطلاعات دیگر

    شما می توانید  پس از عمل غذا میل کنید و مایعات بنوشید.

    می توانید آن شب یا روز بعد پانسمان یا باند خود را بردارید.

    تا 24 ساعت پس از بیوپسی از انجام فعالیت های شدید خودداری کنید.

    ممکن است پس از عمل کمی احساس ناراحتی داشته باشید. در صورت نیاز، یک مسکن ساده مانند پاراستامول (پانادول) باید تسکین دهد. آسپرین مصرف نکنید یک کیسه یخ در منطقه نیز ممکن است کمی تسکین دهد.

    عفونت و خونریزی از عوارض بالقوه هستند. اگر متوجه افزایش قرمزی، تورم، تب یا درد شدید، به پزشک مراجعه کننده خود اطلاع دهید یا فوراً با کلینیکی که در آن تزریق انجام شده است تماس بگیرید.

     

    مقالات پیشنهادی :

    فیبرواسکن چیست؟

    الاستوگرافی با سونوگرافی چیست؟

    سونوگرافی سینه چیست و چرا انجام می شود؟

    آمادگی سونو گرافی بیوپسی برست

    بیوپسی تخلیه

    این بیوپسی شامل تخلیه مایع از طریق یک سوزن یا لوله پلاستیکی است

    سوزن یا لوله با استفاده از سونوگرافی، سی تی یا اشعه ایکس به داخل محل هدایت می شود.

    برای دسترسی به ناحیه ای که باید تخلیه شود، به بهترین شکل روی تخت سونوگرافی دراز می کشید یا می نشینید.

    پوست شما با ضد عفونی کننده تمیز می شود و بی حس کننده موضعی داده می شود. رادیولوژیست یک برش کوچک (برش) در پوست ایجاد می کند. معمولاً ابتدا یک سوزن با استفاده از دستگاه اولتراسوند، سی تی یا اشعه ایکس برای هدایت آن به ناحیه صحیح وارد می شود. یک لوله پلاستیکی وارد می شود که می تواند مایع / مجموعه را تخلیه کند. ممکن است لازم باشد بیش از یک پاس سوزن انجام شود تا جای مناسب قرار گیرد.

    لوله با یک پانسمان روی پوست در موقعیت خود قرار می گیرد.

    معمولاً یک بستری کوتاه مدت در بیمارستان ترتیب داده می شود تا مایعات طی چند ساعت تخلیه شود.

    گاهی اوقات، اگر شما بستری هستید، لوله ممکن است یک شب در داخل بماند. به ندرت، زهکش برای مدت طولانی تری در آن باقی می ماند.

    تخلیه را می توان به راحتی از روی بخش جدا کرد و یک پانسمان کوچک (بانداژ) اعمال کرد.

     

    خطرات یا عوارض جانبی

    عفونت در محل تخلیه. برای به حداقل رساندن خطر عفونت از تکنیک آسپتیک (روش های کنترل دقیق عفونت) استفاده می شود.

    سوزن ممکن است اندام یا رگ خونی را سوراخ کند. اگر سوزن روده را سوراخ کند، ممکن است مقداری نشت در حفره شکم ایجاد شود که می تواند باعث عفونت شود و نیاز به جراحی داشته باشد.

    به ندرت، خونریزی بیش از حد ممکن است رخ دهد و ممکن است نیاز به تخلیه، تزریق خون یا جراحی داشته باشد.

    ضروری است که فیلم های اشعه ایکس، سی تی یا اولتراسوند قبلی شما در زمان تخلیه در دسترس باشد. لطفاً اینها را برای معاینه خود به همراه داشته باشید.

    لطفاً به ما بگویید که آیا برای رقیق کردن خون خود از دارو استفاده می کنید (مانند وارفارین، آسپرین یا کلوپیدوگرل). ممکن است لازم باشد قبل از عمل مصرف این دارو را قطع کنید. با این حال، ابتدا باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

    مهم است که کسی را داشته باشید که بعد از عمل شما را به خانه برساند.

    زهکش تا زمانی که پزشک معالج شما تصمیم بگیرد که باید برداشته شود در جای خود باقی خواهد ماند. این ممکن است چندین ساعت یا چند روز باشد.

    پس از برداشتن زهکش، یک پانسمان اعمال می شود. ممکن است یک تراوش کوچک از سایت وجود داشته باشد که باید پس از چند ساعت متوقف شود.

    تا 24 ساعت پس از بیوپسی از انجام فعالیت های شدید خودداری کنید.

    ممکن است کمی ناراحتی را تجربه کنید. در صورت لزوم، یک مسکن ساده مانند پاراستامول (پانادول) باید کمی تسکین دهد. آسپرین مصرف نکنید

    عفونت یک عارضه بالقوه است. اگر متوجه افزایش قرمزی، تورم، تب یا درد شدید به پزشک مراجعه کننده خود اطلاع دهید یا فوراً با کلینیکی که درناژ انجام شده است تماس بگیرید.

    d/بیوپسی

    بیوپسی آندومتر چیست؟

    بیوپسی آندومتر یکی از روش های رایج در تشخیص مشکلات رحمی در زنان است. این به پزشکان کمک می کند تا بیماری های آندومتر را تشخیص دهند و همچنین به پزشکان اجازه می دهد بررسی کنند که آیا سطح هورمون های بدن که بر آندومتر تأثیر می گذارد متعادل هستند یا خیر.

     

    1. بیوپسی آندومتر چیست؟

    بیوپسی آندومتر آزمایشی است که در آن پزشک از یک سوزن برای برداشتن نمونه کوچکی از پوشش داخلی رحم استفاده می کند. سپس نمونه ها در زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل می شوند تا سلول های غیرطبیعی را جستجو کنند.

    این روش علاوه بر اینکه در تشخیص بیماری‌های آندومتر مؤثر است، به پزشکان کمک می‌کند تا بررسی کنند که آیا سطح هورمون‌های بدن مؤثر بر آندومتر متعادل است یا خیر

     

    1. نحوه انجام بیوپسی آندومتر

    در حال حاضر راه های زیادی برای انجام بیوپسی آندومتر وجود دارد، از جمله:

    استفاده از یک دستگاه نرم و نی شکل برای مکیدن نمونه کوچکی از سلول ها از رحم زن. اگرچه این روش زمان کمتری می برد و به راحتی و سریع انجام می شود، اما می تواند برای برخی از بیماران منجر به گرفتگی عضلات شود. استفاده از دستگاه ساکشن الکترونیکی: این کار باعث می شود بیمار در حین انجام کار احساس ناراحتی کند. اسپری مایع همچنین به عنوان روش آبیاری جت شناخته می شود: به شستشوی بافت های واقع در رحم به خارج کمک می کند. قبل از انجام شستشوی بافت، پزشک با یک برس تخصصی لایه اولیه را برمی دارد.

     

    1. چرا باید بیوپسی آندومتر انجام شود؟

    بیوپسی آندومتر یک روش بسیار دقیق و موثر است که تشخیص علت شرایطی مانند خونریزی غیرطبیعی واژن یا هیپرپلازی بیش از حد مخاط را برای پزشکان آسان‌تر می‌کند. رحم. به ویژه، این روش اغلب برای بررسی اینکه آیا بیمار سرطان آندومتر دارد یا خیر، استفاده می شود.

    برای زنانی که برای باردار شدن مشکل دارند، انجام بیوپسی آندومتر به تشخیص مناسب بودن پوشش رحم برای بارداری کمک می کند. در حال حاضر می توان بیوپسی آندومتر را همراه با هیستروسکوپی انجام داد. این روش به پزشک اجازه می دهد تا از طریق یک لوله کوچک در پوشش داخلی رحم، داخل رحم را بررسی کند.

     

    1. بیوپسی آندومتر چه زمانی باید انجام شود؟

    اگر آزمایش پاپ قبلی نشان دهد که سلول های پیش سرطانی در رحم شما وجود دارد، ممکن است بیوپسی آندومتر به شما پیشنهاد شود. در صورت داشتن هر یک از علائم زیر، پزشک ممکن است این آزمایش را نیز توصیه کند:

    قاعدگی نامنظم، خونریزی شدید و طولانی مدت یا عدم قاعدگی خونریزی پس از واژینال در دوران یائسگی خونریزی در طول هورمون درمانی خونریزی پس از مصرف داروی سرطان سینه به نام تاموکسیفن هنگامی که سونوگرافی ضخیم شدن پوشش رحم را تشخیص می دهد بیوپسی آندومتر نمی تواند هیچ یک از علائم ذکر شده را برطرف یا از آن جلوگیری کند. با این حال، می تواند به پزشک کمک کند تا علت این علائم را مشخص کند و سپس درمان مناسب را برای بیمار تجویز کند.

     

    1. نکات قبل از انجام بیوپسی آندومتر

    زنان باردار مطلقاً نباید بیوپسی آندومتر انجام دهند. علاوه بر این، برخی شرایط دیگر برای این آزمایش توصیه نمی شود، از جمله:

    مبتلا به بیماری انعقاد خون بیماری التهابی حاد لگن سرطان دهانه رحم عفونت حاد واژن یا گردن رحم تنگی شدید یا تنگی دهانه رحم بیوپسی آندومتر در طول یا بعد از یائسگی نیز اندیکاسیون ندارد، مگر اینکه بیمار با خونریزی غیر طبیعی واژن مشکل داشته باشد.

     

    1. روش بیوپسی آندومتر

    آماده سازی قبل از بیوپسی آندومتر قبل از انجام بیوپسی آندومتر، باید در مورد داروهایی که اخیرا مصرف کرده اید یا مصرف می کنید، از جمله داروهای ضد انعقاد، اطلاعاتی را به پزشک خود بدهید. .

    همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که آزمایشی برای بررسی اینکه آیا باردار هستید یا خیر. توجه داشته باشید که به مدت دو روز قبل از بیوپسی، نباید از هیچ کرم یا داروی دیگری در واژن استفاده کنید.

    در حین عمل، نمونه های بافتی از رحم خارج شده و برای بررسی توسط پاتولوژیست به آزمایشگاه فرستاده می شود.

    بیمار باید لایه زیر ناحیه کمر را برداشته و پارچه ای را به دور کمر بپیچد، سپس به پشت روی میز معاینه دراز بکشد، پاها را بلند کرده و روی رکاب قرار دهد تا پاها حفظ شود. پزشک از اسپکولوم روغن کاری شده برای وارد کردن داخل واژن بیمار استفاده می کند، سپس به آرامی و به آرامی دیواره واژن را باز می کند تا داخل واژن و دهانه رحم دیده شود. دهانه رحم با تزریق یا اسپری تمیز می شود و به صورت موضعی بی حس می شود.

    در مرحله بعد، پزشک یک ابزار بیوپسی بسیار نازک و قابل انعطاف را در دهانه رحم قرار می دهد و برای جمع آوری نمونه به داخل رحم می رود. اکثر زنان در طول بیوپسی آندومتر کمی ناراحتی را تجربه می کنند. بیوپسی آندومتر معمولا در عرض 5-15 دقیقه انجام می شود

    بعد از عمل پس از بیوپسی آندومتر، ممکن است حدود 1-2 روز در واژن خود احساس درد کنید. علائم معمولاً پس از بیوپسی مانند خونریزی واژینال، ترشح در عرض 1 هفته مشاهده می شود. هنگامی که خونریزی رخ می دهد، باید از تامپون استفاده کنید و تا 1 روز پس از بیوپسی از انجام تمرینات فیزیکی شدید یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. همچنین تا زمانی که خونریزی متوقف نشده است، رابطه جنسی یا دوش گرفتن نداشته باشید.

    نتایج بیوپسی آندومتر شما باید حدود 1 هفته پس از انجام آزمایش نتایج خود را دریافت کنید.

    نتایج طبیعی: هیچ سلول غیرطبیعی یا سرطانی یافت نشد. کسانی که در دوران قاعدگی هستند، در زمان نمونه برداری، پوشش رحم باید برای مرحله قاعدگی مناسب باشد.

    نتایج غیر طبیعی: شرایط غیر طبیعی زیر را تشخیص می دهد:

    پولیپ ها یا فیبروم ها (توده های کوچک یا بزرگ در رحم) عفونت رحم، آندومتریت هیپرپلازی آندومتر. سرطان یا علائم اولیه سرطان آندومتر. داشتن مشکلات تیروئید بیوپسی آندومتر یک اقدام ایمنی مطلق نیست، همچنان هنگام انجام آن خطرات خاصی مانند خونریزی واژینال یا عفونت واژن را برای بیمار به همراه دارد. بنابراین باید یک مرکز پزشکی معتبر با تخصص بالا را برای انجام بیوپسی انتخاب کنید.

    مقالات پیشنهادی :

    آمادگی سونوگرافی دالپر واژینال

    آمادگی رادیو گرافی عکس رنگی از مری

    آمادگی سونوگرافی کلیه و مجاری ادراری

    آمادگی سونو گرافی شکم و لگن

    بیوپسی آندومتر چه چیزی را می تواند نشان دهد؟

    هدف بیوپسی آندومتر بررسی پوشش داخلی رحم است. معمولاً این کار برای بررسی خونریزی غیر طبیعی واژن انجام می شود. به عنوان مثال در زنانی که بعد از یائسگی خونریزی دارند یا بین دوره های قاعدگی خود خونریزی دارند.

    این آزمایش برای بررسی سرطان رحم (سرطان آندومتر) انجام می شود. همچنین باید به دنبال ضخیم شدن لایه داخلی رحم باشد که هیپرپلازی آندومتر نامیده می شود. نمونه بیوپسی زیر میکروسکوپ برای سلول های غیر طبیعی یا سلول های سرطانی بررسی می شود. اغلب اوقات، وقتی این آزمایش انجام می شود، نشان می دهد که سرطان وجود ندارد، اما مهم است که مطمئن شوید.

    بیوپسی آندومتر نیز گاهی در زنانی که درمان ناباروری دارند انجام می شود. در این مورد، بیوپسی برای این است که ببیند آیا پوشش داخلی رحم به اندازه کافی رشد کرده است تا برای کاشت تخمک بارور شده آماده شود.

     

    چگونه بیوپسی آندومتر را انجام می دهند؟

    دو روش برای بیوپسی آندومتر وجود دارد:

    بیوپسی آسپیراسیون

    هیستروسکوپی - با استفاده از دوربین به داخل رحم نگاه کنید و ناحیه ای را برای بیوپسی پیدا کنید.

    درادامه این مقاله روش نمونه برداری آسپیراسیون را شرح می دهیم.

    بیوپسی آندومتر یک آزمایش بسیار سریع است و حدود 10 تا 15 دقیقه طول می کشد. این به عنوان یک روش سرپایی، در یک بیمارستان یا کلینیک ، یا گاهی اوقات یک جراحی عمومی انجام می شود.

    برای انجام بیوپسی آندومتر، از شما خواسته می ‌شود لباس ‌های خود را از کمر به پایین درآورید و روی مبل معاینه دراز بکشید و زانوهای خود را خم کرده و پاها را از هم باز کنید. شبیه انجام آزمایش اسمیر است. مانند آزمایش اسمیر یا معاینه لگن، یک ابزار پلاستیکی به نام اسپکولوم در واژن قرار داده می شود تا آن را باز کند.

    سپس متخصص بهداشتی که بیوپسی را انجام می دهد، می تواند گردن رحم (سرویکس) را در انتهای اسپکولوم ببیند. گاهی اوقات یک بی حس کننده موضعی روی دهانه رحم اعمال می شود. گاهی اوقات از ابزاری از نوع فورسپس به نام تناکولوم برای گرفتن دهانه رحم و ثابت نگه داشتن آن استفاده می شود.

    سپس یک لوله نازک از طریق اسپکولوم به واژن شما ، از طریق دهانه رحم و داخل رحم منتقل می شود. معمولاً نوع لوله ای که در حال حاضر استفاده می شود کانول  است، اگرچه انواع دیگری نیز وجود دارد. این لوله در لایه داخلی رحم به سمت بالا و پایین حرکت می کند و در حین انجام این کار مقداری بافت را می مکد.

    این کار چندین بار انجام می شود تا به چندین قسمت از پوشش داخلی رحم برسد. این نمونه بافت از پوشش داخلی رحم سپس در مایعی (به نام فرمالین) قرار می گیرد تا آن را تا زمانی که به آزمایشگاه برسد، جایی که زیر میکروسکوپ بررسی می شود، حفظ شود. پس از برداشتن نمونه، اسپکولوم برداشته می شود و می توانید لباس بپوشید و به خانه بروید.

     

    آیا بیوپسی آندومتر دردناک است؟

    بیوپسی آندومتر ناراحت کننده است و برخی از زنان آن را دردناک می دانند. اگر بتوانید با وارد کردن اسپکولوم عضلات واژن خود را شل کنید، ناراحتی کمتری خواهید داشت.

    آن ماهیچه ها تحت کنترل شما هستند و اگر آن ها  را محکم فشرده نکنید، اسپکولوم راحت تر عبور می کند. ممکن است زمانی که لوله از دهانه رحم عبور می کند دردناک باشد، و ممکن است در هنگام برداشتن نمونه از پوشش داخلی رحم، کمی گرفتگی احساس کنید.

    درد می تواند از همان نوع دردی باشد که در یک دوره قاعدگی تجربه می کنید، زیرا درد ناشی از انقباض همان عضلات رحم است. با این حال ، می تواند دردناک تر یا شدید تر باشد. گفته می شود ، برای اکثر زنان این قابل تحمل است.

    برخی از پزشکان توصیه می کنند برای کاهش درد ، 30 دقیقه تا 1 ساعت قبل از عمل ، مسکن هایی مانند ایبوپروفن مصرف کنید. از تیم مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که آیا این چیزی است که آن ها به شما توصیه می کنند.

    ممکن است تا یک روز یا بیشتر بعد از آن دردهای گرفتگی مانند پریود داشته باشید و اگر به مسکن نیاز دارید می توانید از هر چیزی که به طور معمول برای دردهای پریود استفاده می کنید استفاده کنید. به عنوان مثال، ایبوپروفن، یا پاراستامول.

     

    پس از بیوپسی آندومتر چه انتظاری داریم؟

    همان طور که در بالا ذکر شد، ممکن است برای یک یا دو روز پس از عمل ، دردهای پریود کرامپی در قسمت پایین شکم خود داشته باشید. هم چنین ممکن است مقداری خونریزی خفیف مانند پریود داشته باشید. این معمولاً بیش از چند روز طول نمی کشد. در صورت نیاز از نوار بهداشتی استفاده کنید. شما باید بتوانید بلافاصله بعد از عمل رانندگی کنید و روز عادی خود را ادامه دهید.

     

    آیا عوارضی دارد؟

    ایجاد عوارض پس از بیوپسی آندومتر بسیار غیرعادی است. به ندرت ، لوله مورد استفاده می تواند درست از دیواره رحم عبور کند . گاهی اوقات ممکن است خونریزی زیادی بعد از آن وجود داشته باشد. گاهی اوقات عفونت ممکن است پس از آن ایجاد شود. اگر در هفته بعد از عمل درد شدید ، خونریزی زیاد ، یا ترشحات بدبو یا تب داشتید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

     

    نتایج بیوپسی آندومتر چقدر طول می کشد؟

    این به آزمایشگاه محلی شما بستگی دارد ، اما معمولا بین یک تا چهار هفته طول می کشد. متخصص بهداشتی که آزمایش را انجام داده است معمولاً نتیجه را به شما اطلاع می دهد. آن ها  معمولاً در زمان بیوپسی به شما می گویند که چگونه این اتفاق می افتد - ممکن است از طریق تلفن، نامه، یا حضوری در قرار بعدی شما باشد.

     

    چه کسانی نمی توانند بیوپسی آندومتر انجام دهند؟

    در شرایط خاص، بیوپسی آندومتر توصیه نمی شود. این شامل:

    اگر باردار هستید.

    اگر شرایطی دارید که باعث خونریزی راحت‌تر می‌شود، مانند مشکلات سیستم انعقاد خون.

    اگر در رحم، دهانه رحم، واژن یا لگن خود عفونت دارید.

    چرا بیوپسی آندومتر انجام می شود؟

    بیوپسی آندومتر روشی برای گرفتن نمونه بافت کوچکی از پوشش داخلی رحم است. سپس یک متخصص مراقبت های بهداشتی آن نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا سلول های غیر طبیعی را بررسی کند. اگر فردی علائم خونریزی غیرطبیعی را تجربه کند، این روش ضروری است. در صورتی که فرد موارد زیر را داشته باشد ممکن است نیاز به بیوپسی آندومتر داشته باشد:

    خونریزی رحم به مدت 3 ماه یا بیشتر قبل از یائسگی

    خونریزی بیش از حد یا طولانی مدت در طول سیکل قاعدگی

    خونریزی رحم بعد از یائسگی

    یک متخصص زنان همچنین بیوپسی آندومتر را برای بررسی بافت آندومتر پس از اینکه فرد تحت درمان هورمون درمانی برای سرطان آندومتر قرار گرفت، انجام می دهد.

     

    آزمایش بیوپسی آندومتر برای چه شرایطی انجام می شود؟

    پولیپ: پولیپ آندومتر یک رشد کوچک و خوش خیم در پوشش داخلی رحم است.

    آدنومیوز: این وضعیتی است که در آن پوشش داخلی رحم به دیواره عضلانی رحم یعنی میومتر رشد می کند.

    لیومیوم یا فیبروم رحم: فیبروم های رحمی تومورهای خوش خیم یا رشد دیواره عضلانی رحم هستند.

    بدخیمی و هیپرپلازی: رایج ترین دلیلی که یک متخصص مراقبت های بهداشتی بیوپسی آندومتر را انجام می دهد، آزمایش سرطان آندومتر است. آنها همچنین به دنبال هیپرپلازی خواهند بود. این به ضخیم شدن و تغییرات پیش سرطانی پوشش رحم اشاره دارد که در برخی موارد می تواند منجر به سرطان شود.

    کواگولوپاتی: این یک وضعیت پزشکی است که در آن توانایی بدن برای تشکیل لخته غیرطبیعی است.

    اختلال تخمک گذاری: این یک اصطلاح پزشکی است که گروهی از شرایط را توصیف می کند که در آن اختلال در روند تخمک گذاری وجود دارد.

    آندومتر: این به شرایطی اشاره دارد که می تواند بر روی آندومتر، که پوشش داخلی رحم است، تأثیر بگذارد. یک مثال آندومتریوز است.

     

    مراقبت های پس از بیوپسی آندومتر و بهبودی

    پس از عمل، فرد باید چند دقیقه قبل از رفتن به خانه استراحت کند.

    ممکن است فردی بخواهد نوار بهداشتی بپوشد، زیرا ممکن است خونریزی رخ دهد. این طبیعی است و باید پس از چند روز فروکش کند.

    فرد می تواند مسکن نیز مصرف کند. با این حال، آسپرین ممکن است احتمال خونریزی را افزایش دهد.

    پس از بیوپسی آندومتر، فرد باید از موارد زیر اجتناب کند:

    دوش کردن

    داشتن رابطه جنسی به مدت 2 تا 3 روز

    با استفاده از تامپون

    بلند کردن اجسام سنگین

     

    عوارض جانبی بیوپسی آندومتر

    شایع ترین عارضه جانبی منبع مطمئن گرفتگی عضلات است. داروهای بدون نسخه معمولا می توانند به تسکین این مشکل کمک کنند. فرد می تواند انتظار لکه بینی و خونریزی خفیف را داشته باشد.

    برخی از عوارض جانبی نادرتر وجود دارد که نشان دهنده نیاز به مراقبت فوری پزشکی پس از بیوپسی آندومتر است. این شامل:

    گرفتگی هایی که بیشتر از 2 روز طول بکشد

    تب

    ترشحات بدبو

    خونریزی شدید

    دردی که به جای بهتر شدن بدتر می شود

    این علائم می تواند نشان دهنده یک عارضه جانبی شدید یا غیرمنتظره پس از بیوپسی آندومتر باشد، مانند سوراخ شدن رحم یا عفونت لگن.

     

    نتایج بیوپسی آندومتر و مراحل بعدی

    پزشک نمونه های بافت آندومتر را برای آزمایش بیشتر به آزمایشگاه می فرستد.

    همچنین ممکن است برای آزمایش اختلالات خونریزی نمونه خون بگیرند. زده می شود که 20٪ از افراد مبتلا به خونریزی غیرطبیعی رحمی دارای یک بیماری زمینه ای هستند که باعث خونریزی می شود.

    اگر بیوپسی آندومتر سلول های پیش سرطانی یا سرطانی را نشان دهد، پزشک مراحل بعدی را با فرد در میان می گذارد. این مراحل بر اساس نوع سرطان و میزان پیشرفت آن بسیار متفاوت است.

     

    پشتیبانی پس از تشخیص

    منبع معتبر انجمن سرطان آمریکا راهنمای کمک به افرادی که تشخیص سرطان آندومتر را دریافت کرده اند ارائه می دهد. یک پزشک همچنین ممکن است گروه‌های حمایتی یا یک پرستار سرطان، پرستاری که مخصوصاً در ارتباط بیماران با منابع مورد نیاز و پشتیبانی برای مراقبت از سرطان آموزش دیده است، توصیه کند.

     

    چه کسانی نباید بیوپسی آندومتر انجام دهند؟

    همانطور که افرادی وجود دارند که می توانند از بیوپسی آندومتر استفاده کنند، جمعیت بیمارانی نیز وجود دارند که نباید بیوپسی آندومتر انجام دهند.

    اینها شامل منابع قابل اعتماد کسانی هستند که:

    بیماری التهابی حاد لگنی دارند

    عفونت حاد مانند عفونت دهانه رحم یا واژن داشته باشید

    سرطان دهانه رحم داشته باشید زیرا این روش می تواند باعث خونریزی قابل توجهی شود

    حامله هستند

    اگر فردی دارای یک اختلال خونریزی مانند هموفیلی یا بیماری فون ویلبراند باشد، باید با پزشک در مورد بی‌خطر بودن بیوپسی آندومتر مشورت کند.

    بیوپسی آندومتر یک روش تشخیصی مهم است که به پزشک کمک می کند تا علل بالقوه خونریزی غیرطبیعی رحم را تشخیص دهد.

    این روش سرپایی به حداقل آمادگی نیاز دارد و شایع ترین عارضه جانبی آن گرفتگی عضلات است. پس از عمل، ممکن است فرد بخواهد از نوار بهداشتی استفاده کند زیرا ممکن است خونریزی رخ دهد.

    چرا بیوپسی آندومتر انجام می شود؟

    بیوپسی آندومتر برای کمک به تشخیص دادن ناهنجاری های که در رحم وجود دارد انجام می شود. همین طور می تواند دیگر بیماری ها را هم  تشخیص دهد.

    بیوپسی آندومتر یک روش ایمن و کارآمد برای ارزیابی آندومتر از نظر نشانه‌های مختلف، شایع‌ترین خونریزی غیرطبیعی رحم و خونریزی پس از یائسگی است. بیوپسی آندومتر برای تشخیص هیپرپلازی آتیپیک و سرطان آندومتر در زنان یائسه بسیار اختصاصی است. بارداری تنها منع مطلق این روش است. بیوپسی با یک کاتتر بیوپسی آندومتر انجام می شود که از طریق دهانه رحم به داخل حفره رحم وارد می شود. سپس پیستون کاتتر برای ایجاد مکش به بیرون کشیده می شود. نمونه برداری از بافت با چرخاندن کاتتر در حین حرکت آن به داخل و خارج از حفره رحم انجام می شود.

    داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی را می توان قبل از عمل به صورت خوراکی تجویز کرد و لیدوکائین موضعی را می توان قبل از شروع عمل برای کاهش درد ناشی از عمل روی دهانه رحم اعمال کرد. تناکولوم را فقط در صورت نیاز به تحرک دهانه رحم یا زاویه دهی رحم باید اعمال کرد زیرا باعث افزایش درد و طولانی شدن زمان انجام عمل می شود. گرفتگی عارضه جانبی شایع است، اما عوارض جدی نادر است. در صورت عدم موفقیت این روش یا دریافت نمونه کافی، بیماران باید برای ارزیابی بیشتر ارجاع داده شوند. زنان یائسه و زنانی که علائم مداوم یا عود کننده دارند، حتی زمانی که نتایج بیوپسی طبیعی است، باید ارزیابی بیشتری دریافت کنند، زیرا نمونه برداری ممکن است ضایعات را از دست بدهد.

     

    پزشک ممکن است بخواهد بیوپسی آندومتر را برای موارد زیر انجام دهد:

    دلیل خونریزی بعد از یائسگی یا خونریزی های  غیرطبیعی رحم را پیدا می کند

    غربالگری سرطان آندومتر

    ارزیابی باروری

    پاسخ خود را به هورمون درمانی آزمایش کنید

    شما مجاز به انجام بیوپسی آندومتر در دوران بارداری نیستید و در صورت داشتن هر یک از شرایطی که در ادامه گفته می شود نباید بیوپسی آندومتر را انجام دهید:

    یک اختلال لخته شدن خون

    بیماری التهابی حاد لگن

    عفونت حاد دهانه رحم یا واژن

    سرطان دهانه رحم

    تنگی دهانه رحم یا تنگی شدید دهانه رحم

    بیوپسی آندومتر برای موارد زیر انجام می شود:

    اگر بخواهید سرطان رحم را بررسی کنید. برای مثال، بیوپسی آندومتر ممکن است برای کمک به تعیین علت برخی از نتایج غیرطبیعی تست پاپ انجام شود.

    علت خونریزی شدید، طولانی یا نامنظم رحم را پیدا کنید. اغلب برای یافتن علت خونریزی رحم در زنانی که یائسه شده اند انجام می شود.

    ببینید آیا پوشش داخلی رحم (آندومتر) در حال عبور از تغییرات طبیعی چرخه قاعدگی است یا خیر.

    باردار هستند یا ممکن است باردار باشند. بیوپسی آندومتر در دوران بارداری انجام نمی شود.

    هر دارویی مصرف می کنند

    به هر دارویی حساسیت دارند.

    مشکلات خونریزی داشته اید یا از داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین یا وارفارین (کومادین) استفاده کرده اید.

    برای عفونت واژن، دهانه رحم یا لگن تحت درمان قرار گرفته اند.

    24 ساعت قبل از بیوپسی از دوش گرفتن، استفاده از تامپون و استفاده از داروهای واژینال خودداری کنید. شما قبل از انجام دادن بیوپسی باید  مثانه خود را خالی کنید.

    ممکن است بخواهید 30 تا 60 دقیقه قبل از انجام بیوپسی از مسکن هایی مانند ایبوپروفن (ادویل یا موترین) استفاده کنید. این می تواند به کاهش هر گونه درد گرفتگی ناشی از بیوپسی کمک کند.

    شما باید یک فرم رضایت نامه امضا کنید که بگوید خطرات بیوپسی آندومتر را درک کرده و با انجام آزمایش موافقت می کنید. در مورد هر گونه نگرانی در مورد نیاز به آزمایش، خطرات آن، نحوه انجام آن، یا معنای نتایج با پزشک خود صحبت کنید.

    بیوپسی آندومتر معمولاً توسط یک متخصص زنان یا یک پرستار که برای انجام این آزمایش آموزش دیده است انجام می شود. نمونه توسط پاتولوژیست بررسی می شود.

    به شما یک پوشش داده می شود تا دور کمرتان ببندید. سپس روی میز معاینه به پشت دراز می کشید و پاهای خود را بالا آورده و با تکیه گاه های پا (رکاب) حمایت می شوید.

    پزشک شما ابزاری با تیغه های صاف و خمیده (اسپکولوم) را در واژن شما قرار می دهد. اسپکولوم به آرامی دیواره های واژن را از هم جدا می کند تا پزشک شما بتواند داخل واژن و دهانه رحم را ببیند. دهانه رحم با یک محلول مخصوص تمیز می شود تا خطر عفونت کاهش یابد و ممکن است با گیره ای به نام تناکولوم در جای خود گرفته شود.

    ابزاری که نمونه با آن جمع آوری می شود از طریق دهانه رحم به داخل رحم انتقال داده می شود. ابزار ممکن است برای جمع آوری نمونه به بالا و پایین حرکت کند. اکثر زنان در طول بیوپسی دچار گرفتگی می شوند. بیوپسی آندومتر 5 تا 15 دقیقه طول می کشد.

  • V/بیوپسی سینه در تهران

    بیوپسی سینه در تهران؛در صورت مشکوک بودن به سرطان سینه، معاینه بالینی و ارزیابی تصویربرداری شامل ماموگرافی، سونوگرافی و گاهی MRI پستان انجام می شود. سپس میکروبیوپسی پستان تأیید خوش خیم یا بدخیم بودن ضایعه مشکوک را ممکن می سازد. در مورد سرطان، امکان تعیین نوع بافت شناسی و همچنین درمان ها وجود دارد.

     

    D/بیوپسی سینه در تهران

    اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

     

    بیوپسی چیست؟

     بیوپسی از پستان زمانی انجام می شود که یک ناهنجاری در طی ماموگرافی یا در سونوگرافی برست (سینه)  تشخیص داده شود. نمونه ای از ناحیه مشکوک با استفاده از سوزن و تحت بی حسی موضعی گرفته می شود. در بیشتر موارد، رادیولوژیست مسئول گرفتن این نمونه است.

    تشخیص ضایعه مشکوک فقط با بیوپسی قابل تایید است. اگر بیوپسی سرطان را تایید کند، بررسی آناتوموپاتولوژیک زیر میکروسکوپ امکان تعیین نوع تومور و ویژگی های آن را فراهم می کند.

     

    انواع مختلف بیوپسی

    برای تشخیص سرطان از چندین نوع بیوپسی استفاده می شود.

    میکروبیوپسی امکان برداشت قطعاتی از ضایعه را فراهم می کند. با  کمک گرفتن  از یک سوزن ظریف و تحت نظر بی حسی موضعی انجام خواهد شد.

    ماکروبیوپسی اجازه می دهد تا نمونه های بزرگتر و متعددتری گرفته شود. سوزن حجیم تر از سوزن میکروبیوپسی است. این تکنیک به ویژه در کانون های میکروکلسیفیکاسیون استفاده می شود.

    هنگامی که بیوپسی توسط سونوگرافی هدایت می شود، به آن "بیوپسی هدایت شده با اولتراسوند" می گویند. هنگامی که توسط دکتر ماموگرافی هدایت می شود، "بیوپسی استریوتاکسیک" نامیده می شود. بیوپسی به ندرت توسط MRI هدایت می شود. در برخی موارد، یک گیره در ناحیه بیوپسی قرار داده می شود. این به عنوان یک معیار برای درمان بیشتر عمل می کند.

    همچنین می توان با استفاده از یک سوزن ساده سلول ها را از گانگلیون خارج کرد: به این عمل سیتوپانکچر می گویند.

     

    اصل میکروبیوپسی سینه چیست؟

    میکروبیوپسی پستان یک مرحله ضروری در تشخیص سرطان سینه است. باید در نظر داشت که تشخیص سرطان سینه یک تشخیص بافتی است.

    بیوپسی ضروری است زیرا تشخیص سرطان یک تشخیص بافت شناسی است.

    میکروبیوپسی پستان نمونه ای از قطعات بافتی از ضایعه مشکوک به سرطان است. توسط رادیولوژیست تحت کنترل سونوگرافی انجام می شود، یعنی رادیولوژیست توسط سونوگرافی برای گرفتن نمونه هدایت می شود. سپس نمونه‌ها به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می‌شوند و در آنجا توسط آسیب‌شناس که نتیجه را ارائه می‌دهد، زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند.

     f/بیوپسی سینه در تهران

    چه زمانی بیوپسی سینه انجام دهیم؟

    کشف یک ناهنجاری پستان در سونوگرافی، ماموگرافی یا MRI پستان باید انگیزه تجویز میکروبیوپسی پستان باشد. طبقه بندی های مختلف مورد استفاده برای هر معاینه تصویربرداری، مرحله ای را که باید از آن ناهنجاری بررسی شود، تعیین می کند.

    در برخی موارد، ماکروبیوپسی ضروری است و تحت هدایت رادیولوژیک انجام می شود.

    در عمل، هر ضایعه مشکوک به بدخیمی نیاز به تایید بافت شناسی از طریق تجزیه و تحلیل نمونه بیوپسی دارد. مطالعه عناصر پیش بینی کننده و پیش آگهی تومور، تعیین نوع و روش های درمان را ممکن می سازد.

     

    مزایای بیوپسی هسته سینه

    انجام میکروبیوپسی پستان ساده، غیر تهاجمی و تقریبا بدون درد است. این عمل تحت بی حسی موضعی انجام می شود و پس از برش بسیار کوچک پوست و ضد عفونی کردن پوست، یک سوزن ظریف با استفاده از تفنگ وارد می شود.

    پس از تعیین محل ندول مورد بیوپسی با استفاده از سونوگرافی، پزشک چند نمونه می گیرد. مورد دوم قبل از وقوع کلیک ثانویه در هر نمونه به شما هشدار می دهد.

    شرایط آسپتیک سخت خطر عفونت را کاملا استثنایی می کند.

    علاوه بر این، ممکن است پزشک گیره های فلزی را در سینه قرار دهد، این نقطه عطفی است که هدف آن یافتن محل دقیق ضایعه است.

     

    چگونه قبل از معاینه میکروبیوپسی پستان آماده شویم؟

    هیچ آمادگی خاصی برای میکروبیوپسی پستان وجود ندارد. این معاینه به صورت سرپایی انجام می شود و بین 20 تا 30 دقیقه طول می کشد، ممکن است پستان برای چند روز حساس باشد، اما بلافاصله بعد از آن می توانید فعالیت های معمولی روزانه خود را از انجام دهید.

     

    قبل از میکروبیوپسی سینه چه اقداماتی باید رعایت شود؟

    در طول مشاوره اولیه با پزشک خود و هنگام تعیین قرار ملاقات برای میکروبیوپسی پستان، ضروری است که درمان های فعلی و سابقه پزشکی و جراحی خود را نشان دهید. در واقع، برخی از داروها باید قبل از عمل قطع یا تطبیق داده شوند.

    برای مثال، قطع مصرف آسپرین در 10 روز قبل از میکروبیوپسی ضروری است. اگر از درمان ضد انعقاد (AVK، DOAC و غیره) استفاده می کنید، در صورت امکان باید با توافق با متخصص قلب یا پزشک معالج، آن را متوقف کنید.

    در هر صورت، پرونده پزشکی دقیق شما باید برای پزشک، پزشک و تیم سنولوژی شما شناخته شود.

     

    اقدامات احتیاطی در روز میکروبیوپسی پستان چیست؟

    به یاد داشته باشید که تمام سوابق پزشکی خود (گزارش ها و عکس برداری با اشعه ایکس) را در روز معاینه به همراه داشته باشید.

    علاوه بر این، با معده خالی آمدن بی فایده است. پس از بیوپسی نیز می توانید بدون نگرانی غذا بخورید و بنوشید.

    سپس می توانید فعالیت های معمول خود را بدون اقدامات احتیاطی عمده از سر بگیرید. با این حال توصیه می شود از انجام فعالیت بدنی شدید به مدت 24 ساعت خودداری شود و بانداژ فشاری در حین نمونه برداری و این مدت 48 ساعت نگه داشته شود.

    نتایج بیوپسی در چند روز (بین 7 تا 10 روز) به دست می آید. بنابراین باید حدود ده روز پس از بیوپسی با جراح خود ملاقاتی داشته باشید تا او بتواند نتایج را به شما اطلاع دهد و شما را از اقدامی که باید انجام شود مطلع کند.

    بیوپسی سینه یک روش رایج است که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از آن برای تعیین اینکه آیا یک ناحیه مشکوک در پستان شما می تواند سرطان باشد یا خیر، استفاده می کنند، اگرچه تقریباً 80٪ از نتایج بیوپسی پستان سرطان نیستند. انواع مختلفی از بیوپسی سینه وجود دارد. آنها معمولاً شامل سوزن بیوپسی یا جراحی هستند.

     

    بیوپسی سینه برای چه مواردی استفاده می شود؟

    ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که تحت بیوپسی سینه قرار بگیرید تا سرطان سینه یا بیماری دیگری را تأیید یا رد کند. ارائه‌دهندگان معمولاً پس از آزمایش‌های دیگر، مانند ماموگرافی یا معاینه فیزیکی پستان، بیوپسی پستان را توصیه می‌کنند، زمانی که احتمال سرطان سینه وجود دارد.

    در یکی از انواع بیوپسی پستان، رادیولوژیست از دستگاه سونوگرافی برای هدایت سوزن به ناحیه ای در پستان که برای بیوپسی باید برداشته شود، استفاده می کند.

     

    انواع مختلف بیوپسی سینه چیست؟

    انواع مختلفی از روش های بیوپسی سینه وجود دارد. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما بر اساس عوامل خاصی، از جمله:

    اندازه ناحیه مشکوک در سینه شما.

    محل ناحیه مشکوک در سینه شما.

    منطقه مشکوک چقدر نگران کننده به نظر می رسد.

    آیا با معاینه فیزیکی می توانند بافت مشکوک را احساس کنند یا خیر.

    سلامت کلی و ترجیحات شخصی شما.

     

    e/بیوپسی سینه در تهران

    انواع مختلف بیوپسی پستان، بر اساس نحوه برداشتن بافت پستان:

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA): برای این بیوپسی، ارائه دهنده شما از یک سوزن و سرنگ نازک برای بیرون کشیدن نمونه ای از سلول های سینه یا مایع شما استفاده می کند. این بیوپسی معمولاً برای توده‌های سینه است که می‌توانید با معاینه فیزیکی آن‌ها را احساس کنید، و ممکن است ارائه‌دهنده شما برای یافتن توده‌ای که بیوپسی می‌شود نیازی به سیستم تصویربرداری نداشته باشد.

    بیوپسی با سوزن مرکزی: برای این بیوپسی، ارائه دهنده شما از یک سوزن توخالی بزرگتر برای برداشتن یک نمونه از بافت سینه در هر تزریق استفاده می کند. این نوع بیوپسی معمولاً شامل راهنمایی تصویربرداری از سونوگرافی، ماموگرافی یا MRI است.

    بیوپسی هسته با کمک خلاء: در طول این بیوپسی، ارائه دهنده شما یک برش کوچک در پوست شما ایجاد می کند و یک سوزن بیوپسی مخصوص وارد می کند. سپس آنها از یک ابزار با انرژی خلاء برای مکش چندین نمونه کوچک از بافت سینه به مرکز سوزن بیوپسی استفاده می کنند. این روش بافت بیشتری را نسبت به بیوپسی هسته ای که با سوزن معمولی انجام می شود برداشته و معمولاً با راهنمایی تصویربرداری انجام می شود.

    بیوپسی برش سینه (لومپکتومی): در طول این بیوپسی سینه، جراح شما جراحی را برای برداشتن توده ای در سینه انجام می دهد که ممکن است سرطان سینه باشد. بیوپسی سینه شامل برداشتن کل توده و معمولاً بافت اطراف آن است.

    بیوپسی برشی پستان: در طول این بیوپسی سینه، جراح شما جراحی را برای برداشتن تنها بخشی از یک توده در سینه یا یک ناحیه غیر طبیعی انجام می دهد.

    انواع مختلف بیوپسی سینه، بر اساس اینکه چگونه ارائه دهنده شما می تواند ناحیه مورد نظر را ببیند، عبارتند از:

    بیوپسی پستان استریوتاکتیک: در طول این بیوپسی پستان، رادیولوژیست شما از ماموگرافی (ماموگرام) برای کمک به یافتن ناحیه ای از پستان که باید برای بیوپسی بردارید استفاده کند.

    بیوپسی پستان با هدایت اولتراسوند: در طول این بیوپسی پستان، رادیولوژیست شما از دستگاه سونوگرافی استفاده می کند تا سوزن را به ناحیه ای در سینه هدایت کند که باید برای بیوپسی بردارید.

    بیوپسی پستان با هدایت MRI: در طول این بیوپسی پستان، رادیولوژیست شما از دستگاه MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) استفاده می کند تا سوزن را به ناحیه ای در سینه شما هدایت کند که برای بیوپسی باید برداشته شود.

     

    مقالات پیشنهادی : 

    هزینه سونوگرافی سه بعدی رحم

    زخم ماستیت

    بهترین ماموگرافی تهران

    چه زمانی به بیوپسی سینه نیاز دارم؟

    در صورتی که یک یا چند مورد از شرایط زیر در مورد شما صدق کند، ممکن است پزشک شما را تحت بیوپسی سینه قرار دهد:

    شما یا پزشکتان یک توده یا ضخیم شدن در سینه خود را احساس می کنید، و پزشک شما نگران است که ممکن است سرطان سینه باشد.

    ماموگرافی شما یک ناحیه مشکوک را در سینه شما نشان می دهد.

    شما یک سونوگرافی سینه یا پستان دارید که یافته نگران کننده ای را نشان می دهد.

    ام آر آی سینه شما یک یافته مشکوک را نشان می دهد.

    تغییرات غیرعادی در نوک پستان یا هاله ی نوک سینه خود دارید، مانند پوسته پوسته شدن، فرورفتگی پوست یا ترشحات غیرعادی.

     

    چه کسی بیوپسی سینه را انجام می دهد؟

    بسته به نوع بیوپسی سینه شما، رادیولوژیست یا جراح به احتمال زیاد بیوپسی سینه شما را انجام می دهد.

     

    چگونه برای بیوپسی سینه آماده شوم؟

    اگر تحت بیوپسی پستان هستید، مهم است که به پزشک، جراح و/یا رادیولوژیست خود اطلاع دهید:

    اگر باردار هستید یا احتمال بارداری وجود دارد.

    و یا اگر شما داروهای رقیق کننده خون میل می کنید. ارائه دهنده شما ممکن است داروهای شما را قبل از بیوپسی تنظیم کند تا از خونریزی یا کبودی زیاد جلوگیری کند.

    اگر آسپرین یا مکمل های گیاهی مصرف می کنید.

    اگر شرایط سلامتی دارید یا اخیراً جراحی کرده اید.

    اگر آلرژی دارید، به خصوص به بیهوشی.

    سوالات بیوپسی برای پرسیدن از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی:

    چه نوع بیوپسی سینه دارم؟

    آیا بی حسی موضعی خواهم داشت یا بیهوشی عمومی؟

    این روش چقدر طول خواهد کشید؟

    چه مقدار بافت سینه را بردارید؟

    بهبودی پس از بیوپسی چگونه خواهد بود؟

    آیا از این روش زخمی خواهم داشت؟

     

    چه هنگامی می توانم انتظار نتیجه ها را داشته باشم؟

    اگر برای بیوپسی سینه خود بیهوشی عمومی دریافت می کنید، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی از شما بخواهد چندین ساعت قبل از بیوپسی غذا نخورید و آب ننوشید. اگر بیهوشی عمومی یا مسکن می‌گیرید، می‌خواهید بعد از بیوپسی، کسی شما را به خانه ببرد، زیرا ممکن است بعد از عمل دچار کسالت شوید.

    در هر شرایطی، ارائه‌دهنده دستورالعمل‌های خاصی را قبل از قرار ملاقات بیوپسی پستان به شما می‌دهد. حتما آنها را دنبال کنید.

     f/بیوپسی سینه در تهران

    روش بیوپسی سینه چگونه کار می کند؟

    بیشتر - اما نه همه - روش‌های بیوپسی سینه شامل هفت مرحله کلی است، از جمله:

    استفاده از تصویربرداری یا راهنمایی مواد.

    ایجاد برش.

    برداشتن بافت پستان.

    قرار دادن نشانگرهای بیوپسی

    بستن برش.

    بررسی نمونه بافت

    در اینجا توضیحی در مورد نحوه عملکرد انواع روش های بیوپسی سینه ارائه شده است.

     

    بیهوشی

    اگر تحت بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف یا بیوپسی با سوزن مرکزی قرار می گیرید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به احتمال زیاد استفاده از بی حس کننده موضعی را توصیه می کند. این بدان معنی است که ارائه دهنده شما یک داروی بی حسی را در اطراف ناحیه بیوپسی شما تزریق می کند تا ناحیه را بی حس کند تا در طول عمل احساس درد نکنید. شما همچنین در طول عمل بیدار خواهید بود.

    اگر تحت بیوپسی جراحی (بیوپسی برداشتن پستان) هستید، پزشک شما ممکن است بیهوشی عمومی (در طول جراحی در خواب یا بیهوش باشید) و/یا بیهوشی موضعی (تزریق ماده بی حسی در نزدیکی محل جراحی) توصیه کند. بنابراین دردی احساس نخواهید کرد. آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند که نوعی دارو به نام آرام بخش مصرف کنید تا به شما در آرامش کمک کند.

     

    تصویربرداری یا راهنمایی مواد

    اکثر بیوپسی‌های سینه شامل استفاده از یک دستگاه تصویربرداری یا روش هدایت مواد برای کمک به راهنمایی ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما به ناحیه‌ای در سینه شما است که نیاز به بیوپسی دارد. اگر توده‌ای در سینه دارید که پزشک می‌تواند با معاینه فیزیکی آن را احساس کند، ممکن است بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف یا بیوپسی با سوزن مرکزی بدون استفاده از دستگاه تصویربرداری انجام دهد.

    در طول هر یک از این روش‌های تصویربرداری یا راهنمایی، مهم است که تا آنجا که ممکن است بی‌حرکت باشید تا پزشک بتواند ناحیه صحیح سینه‌تان را دقیقاً مشخص کند.

    در اینجا توضیحی درباره انواع مختلف تصویربرداری یا راهنمایی مواد برای بیوپسی پستان آورده شده است.

    بیوپسی تحت هدایت ماموگرام (بیوپسی استریوتاکتیک): در طول این بیوپسی پستان، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از تصاویر ماموگرافی، که تصاویر اشعه ایکس ویژه هستند، استفاده می کند تا به یافتن ناحیه ای از پستان که نیاز به بیوپسی دارد، کمک کند. در طول بیوپسی تحت هدایت ماموگرافی چه اتفاقی می افتد:

    به احتمال زیاد روی میز معاینه با شکم دراز می‌کشید و سینه‌تان که قرار است از طریق سوراخ روی میز بیوپسی شود.

    تجهیزات ماموگرافی که در زیر میز قرار دارد سینه شما را بین دو صفحه محکم فشرده می کند. در حالی که این اتفاق می افتد، دستگاه تصاویری از پستان شما می گیرد تا به ارائه دهنده شما کمک کند تا محل انجام بیوپسی را مشخص کند.

    بیوپسی با هدایت اولتراسوند: در طول این بیوپسی پستان، ارائه‌دهنده شما از اولتراسوند (سیستم  تصویربرداری زنان و پستان که از امواج صوتی برای تهیه تصاویر از بافت‌ها و ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌کند) استفاده می‌کند تا آن‌ها را به ناحیه‌ای از پستان که برای بیوپسی نیاز دارند هدایت کند. در طول بیوپسی با هدایت اولتراسوند چه اتفاقی می افتد:

    روی میز مخصوص اولتراسوند به سمت پشت یا پهلو دراز می کشید.

    رادیولوژیست شما ژل محلول در آب را روی پوست شما روی ناحیه ای از پستان که از آن عکس می گیرد، استفاده می کند.

    رادیولوژیست شما سپس یک دستگاه دستی را روی ژل روی سینه شما حرکت می دهد تا از داخل سینه شما عکس بگیرد. این تصاویر به راهنمایی ارائه دهنده شما در هنگام گرفتن نمونه بیوپسی کمک می کند.

    نمونه‌برداری با هدایت MRI: در طول این بیوپسی پستان، ارائه‌دهنده شما از MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) استفاده می‌کند که دستگاهی است که چندین عکس با جزئیات را بدون استفاده از اشعه ایکس می‌گیرد تا آنها را به ناحیه‌ای از پستان که برای بیوپسی نیاز دارد هدایت کند. در اینجا آنچه در طول بیوپسی با هدایت MRI اتفاق می افتد آمده است:

    برخی از معاینات ام آر آی از تزریق ماده حاجب استفاده می کنند که نواحی خاصی از سینه شما را در تصاویر MRI "روشن" می کند، بنابراین ممکن است قبل از MRI تزریق شود.

    روی یک میز MRI به شکم دراز خواهید کشید. یک ارائه دهنده سینه های شما را در یک ناحیه توخالی روی میز قرار می دهد. بیشتر واحدهایMRI شبیه لوله‌های استوانه‌ای شکل بزرگ هستند. آنها توسط یک آهنربای دایره ای احاطه شده اند که با کمک کامپیوتر تصاویری از داخل بدن شما ایجاد می کند. میزی که روی آن دراز کشیده اید به مرکز آهنربا می لغزد.

    هنگامی که ارائه دهنده شما با استفاده از تصویر MRI ناحیه مشکوک پستان را پیدا کرد، بیوپسی را انجام می دهد.

    محلی سازی سیم (محلی سازی سوزن): جراحان از موضعی سازی سیم برای جراحی های بیوپسی پستان استفاده می کنند تا به هدایت آنها به ناحیه ای در سینه شما که نیاز به بیوپسی دارند کمک کند. در اینجا چیزی است که در طول یک روش محلی سازی سیم اتفاق می افتد:

    ارائه دهنده شما احتمالاً از یک تزریق بی حس کننده موضعی برای بی حس کردن سینه شما استفاده خواهد کرد.

    با کمک یک دستگاه تصویربرداری، مانند MRI یا سونوگرافی، آنها یک سوزن نازک و توخالی را در ناحیه مشکوک سینه شما وارد می کنند.

    هنگامی که نوک سوزن در محل صحیح قرار گرفت، ارائه دهنده شما یک سیم نازک و استریل را از وسط سوزن وارد می کند. سیم دارای یک قلاب کوچک در انتهای آن است تا در جای خود ثابت بماند. سپس پزشک شما سوزن را بیرون می آورد و سیم در سینه شما باقی می ماند و انتهای دیگر سیم خارج از سینه شما باقی می ماند.

    سپس برای بیوپسی سینه خود به اتاق عمل می روید. سیم موجود در سینه شما به هدایت جراح شما به ناحیه مشکوک در سینه شما کمک می کند تا بیوپسی را انجام دهد. آنها سیم را در طول جراحی پس از برداشتن بافت برمی دارند.

    روش های جدیدتر دستگاه های محلی سازی بیوپسی پستان:

    گلوله های کوچک رادیواکتیو که مقدار بسیار کمی تشعشع می کنند.

    گلوله های مغناطیسی ریز که میدان های مغناطیسی کوچکی ایجاد می کنند.

    بازتابنده‌های فرکانس رادیویی کوچکی که سیگنالی را منتشر می‌کنند که ارائه‌دهنده شما می‌تواند با استفاده از دستگاه خاصی که روی سینه شما نگه می‌دارد، ببیند.

    ارائه دهنده شما می تواند هر یک از این دستگاه ها را یک روز قبل از عمل بیوپسی سینه در ناحیه مشکوک سینه قرار دهد. این دستگاه‌ها بر خلاف موضع‌گیری سیم‌ها به‌طور کامل در سینه شما قرار می‌گیرند و خارج از سینه شما نمی‌چسبند. سپس جراح شما می تواند با استفاده از یک آشکارساز دستی در حین جراحی، ناحیه مشکوک را در سینه شما پیدا کند.

     

    مقالات پیشنهادی : 

    درمان لنف ادم چیست؟

    سونوگرافی واژینال

    ام ار آی سینه چیست؟

    برش

    هنگامی که ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ناحیه‌ای از سینه‌تان را که بیوپسی می‌کند پیدا کرد، ممکن است برای انجام بیوپسی نیاز به ایجاد برش روی پوست شما داشته باشد.

    اگر تحت بیوپسی با سوزن مرکزی یا بیوپسی هسته با کمک خلاء قرار می گیرید، ارائه دهنده شما یک برش کوچک (برش) روی پوست شما ایجاد می کند که طول آن حدود یک چهارم اینچ است. سپس سوزن بیوپسی و/یا دستگاهی که با برق کار می کند را وارد می کنند.

    اگر تحت بیوپسی جراحی قرار می گیرید، جراح شما یک برش کوچک در سینه شما ایجاد می کند که ممکن است 1 تا 2 اینچ باشد و بخشی یا تمام توده مشکوک را بر می دارد، بسته به اینکه برش (جزئی) یا برش (کل) باشد.

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف نیازی به برش ندارد. ارائه دهنده شما به سادگی سوزن را به پوست شما تزریق می کند تا بیوپسی را انجام دهد.

     f/بیوپسی سینه در تهران

    برداشتن بافت پستان

    سپس، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما نمونه‌ای از بافت مشکوک یا کل آن را با استفاده از یکی از روش‌های زیر برمی‌دارد:

    آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA): ارائه دهنده شما از یک سوزن بسیار نازک با یک سرنگ برای بیرون کشیدن سلول ها یا مایعات از بافت مشکوک استفاده می کند.

    سوزن توخالی (سوزن هسته): ارائه دهنده شما از یک سوزن توخالی بزرگتر برای برداشتن یک نمونه از بافت مشکوک استفاده می کند.

    دستگاه مجهز به خلاء: ارائه دهنده شما از یک دستگاه کوچک با انرژی خلاء برای مکش چندین نمونه از بافت مشکوک استفاده می کند.

    جراحی بیوپسی برشی: جراح شما بخشی از بافت مشکوک را با استفاده از جراحی برمی دارد.

    جراحی بیوپسی اکسیزیونی: جراح شما تمام بافت مشکوک - معمولاً یک توده یا تومور - را با استفاده از جراحی برمی‌دارد. آنها همچنین ممکن است بافت اطراف را برای آزمایش بردارید.

     

    قرار دادن نشانگرهای بیوپسی

    در طول روش بیوپسی پستان، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک نشانگر یا گیره فلزی بسیار کوچک را در جایی که نمونه بیوپسی گرفته است قرار دهد. ارائه‌دهنده شما ممکن است این کار را انجام دهد تا اگر بیوپسی شما سلول‌های سرطانی یا سلول‌های پیش سرطانی را نشان داد، بتواند محل بیوپسی را برای برداشتن بافت‌های بیشتری از سینه با جراحی پیدا کند.

    حتی اگر بعد از بیوپسی نیازی به درمان یا جراحی بیشتری نداشته باشید، نشانگر به رادیولوژیست اجازه می دهد تا محل نمونه برداری شما را در ماموگرافی های بعدی ببیند.

     

    بستن برش

    اگر آسپیراسیون با سوزن ظریف یا بیوپسی با سوزن مرکزی انجام داده اید، ارائه دهنده شما احتمالاً از یک باند استریل برای پوشاندن محل بیوپسی شما استفاده می کند.

    اگر بیوپسی جراحی کرده اید، جراح برش شما را با بخیه یا نوارهای چسبنده می بندد. جراح شما دستورالعمل هایی را در مورد نحوه مراقبت از برش و اینکه آیا نیاز به برداشتن بخیه ها دارد به شما می دهد.

     

    بررسی نمونه بافت

    پس از انجام بیوپسی سینه، پزشک نمونه بیوپسی شما را برای بررسی و آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. یک دانشمند ویژه به نام پاتولوژیست نمونه را پردازش می کند و زیر میکروسکوپ به آن نگاه می کند. آنها در صورت وجود، تشخیص را تعیین می‌کنند و گزارش را برای ارائه‌دهنده شما ارسال می‌کنند.

     

    در طول بیوپسی سینه چه انتظاری باید داشته باشم؟

    انواع مختلفی از روش‌های بیوپسی سینه وجود دارد و هر کدام کمی متفاوت است. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما را از طریق مراحل این روش راهنمایی می کند و به هر سؤالی که دارید پاسخ می دهد.

     

    مواردی که می توانید در طول بیوپسی سینه انتظار داشته باشید:

    شما احتمالاً ناراحتی یا درد پستان  بسیار کمی را تجربه خواهید کرد زیرا بیهوشی موضعی یا عمومی خواهید داشت. اگر بافت سینه متراکم یا ناهنجاری هایی در پشت نوک پستان خود دارید، ممکن است در طول عمل ناراحتی بیشتری را تجربه کنید.

    اگر یک بی‌حسی موضعی، بی‌حسی عمومی و/یا آرام‌بخش دریافت می‌کنید، یک ضربه خفیف از تزریق سوزن یا تزریق داخل وریدی را تجربه خواهید کرد.

    هنگامی که ارائه دهنده شما سوزن بیوپسی را وارد می کند و در حین برداشتن بافت، احتمالاً فشاری را احساس خواهید کرد. این طبیعی است.

    این مهم است که در زمانی که ارائه دهنده شما در حال انجام تصویربرداری و بیوپسی است، بسیار بی حرکت باشید.

    کل زمان انجام عمل به نوع بیوپسی و وضعیت منحصر به فرد شما بستگی دارد. در بیشتر موارد، بیوپسی می تواند 20 دقیقه تا یک ساعت طول بکشد.

     

    ریکاوری پس از بیوپسی سینه چقدر طول می کشد؟

    اگر بیوپسی سوزنی با بی‌حسی موضعی انجام داده‌اید، ممکن است در ناحیه بیوپسی احساس ناراحتی کنید، اما می‌توانید روز بعد به فعالیت‌های عادی خود بازگردید.

    اگر بیوپسی جراحی کرده اید، بهبودی شما ممکن است بیشتر طول بکشد. بسته به اینکه برش شما چقدر بزرگ است و چه مقدار بافت سینه را جراح برداشته است، ممکن است چند روز تا یک هفته طول بکشد تا بتوانید به فعالیت های عادی خود بازگردید.

    احتمالاً برای چند روز درد در ناحیه بیوپسی را تجربه خواهید کرد. جراح دستورالعمل های خاصی را برای بهبودی به شما می دهد.

     

     مقالات پیشنهادی : 

     سونوگرافی حاملگی

     سونوگرافی در تهران

    بیوپسی از پستان و تیروئید

    خطرات و عوارض احتمالی بیوپسی پستان چیست؟

    اکثر بیوپسی‌های سینه کم تهاجمی هستند و اکثر افراد به خوبی پس از آن بهبود می‌یابند. برخی از عوارض جانبی رایج در روش بیوپسی سینه وجود دارد، از جمله:

    کبودی.

    خون ریزی.

    تورم.

    درد

    عفونت

    اگر علائم عفونت مانند قرمزی، چرک و/یا تب را تجربه کردید، در اسرع وقت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید.

     

    عوارض بسیار نادر روش های بیوپسی پستان:

    سقوط ریه (پنوموتوراکس).

    هموتوراکس (خون بین دیواره قفسه سینه و ریه ها جمع می شود).

    هموپنوموتوراکس (داشتن یک ریه از بین رفته و خون بین دیواره قفسه سینه و ریه ها جمع می شود).

     

    نتایج بیوپسی سینه چقدر طول می کشد؟

    معمولاً 1 تا 2 هفته طول می کشد تا نتایج بیوپسی شما برگردد، اما این ممکن است متفاوت باشد. عواملی که بر مدت زمان طول می کشد تا نتایج بیوپسی سینه تأثیر بگذارند .

     

    نتایج بیوپسی سینه به چه معناست؟

    ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و آسیب شناسان می توانند از اصطلاحات مختلف در گزارش بیوپسی پستان استفاده کنند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما نتایج را به طور کامل برای شما توضیح خواهد داد. از پرسیدن سوال نترسید

    به طور کلی، نتایج نشان می دهد که آیا بافت نمونه برای سلول های غیر طبیعی، سلول های پیش سرطانی و/یا سلول های سرطانی منفی یا مثبت بوده است.

    اگر بیوپسی جراحی برای برداشتن توده یا تومور انجام داده اید، نتایج اطلاعاتی را در مورد نوع، درجه و وضعیت گیرنده تومور نشان می دهد. همچنین شامل اطلاعاتی در مورد بافت اطراف تومور است که جراح شما برداشته است. این بافت اطراف حاشیه نامیده می شود.

    اگر نتایج شما نشان می دهد که یک تومور سرطانی دارید، اطلاعات مربوط به حاشیه نشان می دهد که آیا سرطان در بافت برداشته شده وجود دارد یا خیر.

     

    عباراتی که در نتایج بیوپسی شما در مورد حاشیه تومور باشد:

    حاشیه مثبت: این بدان معنی است که سلول های سرطانی در حاشیه تومور وجود دارد، به این معنی که سرطان ممکن است به طور کامل برداشته نشده باشد و معمولاً جراحی بیشتری توصیه می شود.

    حاشیه منفی یا واضح: این بدان معناست که هیچ سلول سرطانی در حاشیه تومور وجود ندارد، به این معنی که سرطان توسط بافت طبیعی احاطه شده است.

    حاشیه نزدیک: به این معنی است که سلول های سرطانی نزدیک به لبه حاشیه وجود دارد اما در لبه آن وجود ندارد. در این صورت ممکن است نیاز به جراحی بیشتری داشته باشید.

     

    چه زمانی باید با پزشکم تماس بگیرم؟

    اگر علائم عفونت در محل بیوپسی خود را تجربه می کنید، مانند قرمزی مداوم یا چرک، در اسرع وقت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید. ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشید.

     

    چند درصد از بیوپسی های سینه سرطانی هستند؟

    سالانه بیش از یک میلیون نفر در ایالات متحده بیوپسی سینه می کنند. تقریباً 20 درصد بیوپسی ها تشخیص سرطان سینه را نشان می دهند.

     

     مقالات پیشنهادی : 

    دکتر ماموگرافی

    ماموگرافی هالوژیک

     بیوپسی از تیروئید

    بیوپسی سینه چقدر دردناک است؟

    ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولاً از بیهوشی موضعی یا بیهوشی عمومی برای بیوپسی پستان استفاده می کنند، بنابراین افرادی که تحت بیوپسی قرار می گیرند، ناراحتی کمی را تجربه می کنند.

    هنگامی که پزشک بی حسی موضعی را تزریق می کند، ممکن است احساس نیشگون گرفتن یا نیش زدن داشته باشید و احتمالاً در طول عمل فشاری احساس خواهید کرد که طبیعی است. ممکن است بعد از بیوپسی درد یا ناراحتی داشته باشید، به خصوص اگر بیوپسی جراحی داشته باشید.

     

    چه نوع شرایطی می تواند شبیه سرطان سینه باشد؟

    مهم است که به یاد داشته باشید که بسیاری از چیزهای مختلف ممکن است در ماموگرافی مشکوک به نظر برسند یا در معاینه فیزیکی پستان مشکوک به نظر برسند - نه فقط سرطان. فقط به این دلیل که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می خواهد که شما تحت بیوپسی سینه قرار بگیرید، لزوماً به این معنی نیست که سرطان دارید، اما بیوپسی تنها راهی است که مطمئن شوید.

     

    شرایطی که می تواند شبیه سرطان سینه به نظر برسد:

    تومورهای خوش خیم پستان: فیبروآدنوم پستان شایع ترین نوع تومور غیرسرطانی (خوش خیم) پستان است.

    فیبروز: فیبروز زمانی اتفاق می افتد که بافت سینه شما ضخیم شود و در نواحی مختلف احساس سفت شدن داشته باشد. تغییرات هورمونی اغلب باعث فیبروز می شود.

    کیست ها: کیست های سینه کیسه های پر از مایع هستند که می توانند دردناک شوند. معمولاً می توانید آنها را زیر پوست خود حرکت دهید.

    کلسیفیکاسیون سینه: کلسیفیکاسیون سینه، خوشه های کوچکی از رسوبات کلسیم است که در بافت سینه شما تشکیل می شود.

    انجام بیوپسی سینه می تواند استرس زا باشد. درک این نکته مهم است که نیاز به بیوپسی سینه لزوماً به معنای ابتلا به سرطان نیست. در واقع، حدود 80 درصد از نمونه برداری های پستان نشان می دهد که سرطان وجود ندارد. اما بیوپسی تنها راهی است که مطمئن شوید. اگر در مورد غربالگری سرطان پستان، مانند ماموگرافی یا بیوپسی پستان ، سؤالی دارید، از صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود نترسید. آنها آنجا هستند تا به شما کمک کنند و از شما حمایت کنند.

  • s/بیوپسی از پستان و تیروئید

    بیوپسی از پستان و تیروئید ؛ چکیده ای درباره سرطان سینه و تیروئید

    سرطان سینه و تیروئید دو بیماری بدخیم هستند که بیشترین شیوع را در زنان دارند. بر اساس تجربه بالینی، سرطان سینه و تیروئید اغلب به صورت متاکرون یا همزمان رخ می دهد. بنابراین، سرطان تیروئید و پستان ممکن است برخی از عوامل اتیولوژیک مشترک داشته باشند. رابطه بین این بیماری ها توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده است و از آنجا که این دو غده هر دو توسط محور هیپوتالاموس-هیپوفیز تنظیم می شوند، چنین رابطه ای تعجب آور نیست. مطالعه این رابطه برای به دست آوردن درک بهتر مکانیسمی که توسط این دو بدخیمی همزمان رخ می دهد مفید خواهد بود.

    h/بیوپسی از پستان و تیروئید

    اگر سوالی در مورد ماموگرافی یا سونوگرافی دارید ویا پزشک برایتان ماموگرافی یا سونوگرافی تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی و ماموگرافی الوند در تماس باشید.

    این مطالعه پیشرفت تحقیقات در مورد نقش دریافت ید، متابولیسم فولات، چاقی، هورمون های غدد جنسی و هورمون تیروئید در سرطان تیروئید و پستان را بررسی کرد. این مطالعات که نقش سبب‌شناختی این عوامل را در ارتباط سرطان سینه و تیروئید ارزیابی می‌کنند، ممکن است درک ما را بهبود بخشد و رویکردهای درمانی جدید، مانند درمان با ید رادیویی با واسطه سدیم/یدید و آنتاگونیست‌های گیرنده هورمون محرک تیروئید، برای سرطان پستان را بهبود بخشد. علاوه بر این، برخی درمان‌های خاص برای هر سرطان، مانند رادیوتراپی برای سرطان سینه یا درمان با ید رادیواکتیو برای سرطان تیروئید، ممکن است عوامل خطر برای بدخیمی‌های ثانویه از جمله سرطان پستان و تیروئید باشد.

    مطالعات مربوط به رابطه دقیق بین وقوع همزمان سرطان سینه و تیروئید مطمئناً درک ما را از رفتارهای بیولوژیکی این دو بدخیمی و عملکرد بالینی مستقیم مبتنی بر شواهد بهبود می بخشد.

    تیروئید و غدد پستانی

    تیروئید و غدد پستانی هر دو توسط محور هیپوتالاموس-هیپوفیز تنظیم می شوند. بر اساس تجربه بالینی، بیماران مبتلا به سرطان سینه و تیروئید به طور متاکرون یا همزمان بیشتر از آنچه تصادفی انتظار می رفت تشخیص داده شدند. با این حال، مکانیسم عمل آنها ناشناخته باقی مانده است. آیا این دو بدخیمی شایع در زنان به هم مرتبط هستند؟ چندین مطالعه ارتباط احتمالی بین این بدخیمی ها را شناسایی کرده اند. جی هیون آن، یول هوانگبو، و همکاران. یک مطالعه مورد-شاهدی گذشته نگر انجام داد که نشان داد خطر کلی سرطان اولیه تیروئید دوم (TC) یا سرطان پستان (BC) در بیمارانی که قبلاً به ترتیب BC یاTC داشته اند به طور قابل توجهی افزایش می یابد .مطالعات قبلی نیز این یافته را تایید کرده اند. از آنجایی که پیدایش و توسعهTC وBC مرتبط است، محققان باید علل این نوع تومورهای اولیه متعدد (MPTs) را بررسی کنند.

    مقالات پیشنهادی :

    انتقال ید و سرطان سینه

    بین TC وBC در مورد جذب و استفاده از ید رژیم غذایی همپوشانی وجود دارد. مطالعات متعددی بر نقش ید در قبل از میلاد متمرکز شده است. کم کاری تیروئید و مصرف کم ید ممکن است از عوامل اتیولوژیک قابل پیشگیری مهم در تومورهای وابسته به استروژن سینه، رحم و تخمدان باشند. مکمل ید ممکن است منجر به کاهش بروز این سرطان ها در نسل های آینده شود. سمپورتر سدیم/ید (NIS)، یک گلیکوپروتئین غشای پلاسمایی یکپارچه بزرگ که واسطه جذب یدید است، در بالاترین سطح خود در تیروئید و سینه شیرده بیان می شود. بیش از 40 سال پیش، بافت های قبل از میلاد نشان داده شد که ید رادیواکتیو را جذب می کنند. در مقابل، جذب در بافت‌های طبیعی و غیر شیرده پستان رخ نمی‌دهد.

    تنظیم و بیان ژن NIS در سرطان سینه در سلول‌های سرطان پستان، پروتئینNIS عمدتاً در فضای داخل سلولی بیان می‌شود، در حالی که این پروتئین در غشای قاعده‌ای جانبی در غدد پستانی شیرده قرار دارد. مکان یابی نادرست پروتئینNIS ممکن است منجر به اختلاف بین سطح بیانNIS و جذب رادیویدید مشاهده شده شود.

    انتقال یدید و سرطان تیروئید

    کمبود ید یک عامل خطر ثابت برای ایجاد TC است، و مکمل های ید در اکثر مناطق مبتلا به گواتر آندمیک انجام شده است. کمبود مزمن ید ممکن است برخی از اثرات محافظتی بر روی زنان داشته باشد، اما هیچ مطالعه معادلی اثر آن را بر روی مردان شناسایی نکرده است. همانطور که در مطالعهAnne-Catherine Gerard و همکاران نشان داده شد، کمبود ید باعث بیانmRNA فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) در سلول‌های تیروئید طبیعی و سلول‌های TC می‌شود. این اثر در رده‌های سلولی کارسینوم تیروئید طولانی‌تر باقی می‌ماند، که نشان‌دهنده اختلال در مکانیسم کاهش تنظیم است. علاوه بر این، بیانVEGF ناشی از کمبود ید تا حدی به فاکتور 1 القاکننده هیپوکسی (HIF-1) به جای گونه‌های اکسیژن فعال بستگی دارد. بنابراین، کمبود ید ممکن است یک محیط رگ زایی برای تکثیر غیر طبیعی سلول های TC فراهم کند . در مقابل، ید اضافی نیز با افزایش بروز سرطان تیروئید پاپیلاری (PTC) مرتبط است.

    در نتیجه، کمبود یدید رژیم غذایی و کمبود یدید درون سلولی ناشی از مکان‌یابی نادرست NIS ممکن است در سرطان‌زاییTC وBC نقش داشته باشد. کمبود ید ممکن است باعث آسیبDNA در غده تیروئید شود و باعث سرطان شود .علاوه بر این، مطالعات در مورد نقش یدید در سال قبل از میلاد، رویکردهای درمانی امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌کنند. به عنوان مثال، درمان با ید رادیویی با واسطهNIS برای گیرنده استروژن منفی قبل از میلاد با جزئیات بیشتری مورد مطالعه قرار گرفته است ، وKelkar MG اخیرا گزارش کرده است که مهارکننده های هیستون داستیلاز (HDACis) به عنوان تعدیل کننده بیان NIS می توانند به طور قابل توجهی بیانNIS را افزایش دهند اما تغییری نمی دهند. محلی سازی داخل سلولی آن بنابراین، آینده امیدوار کننده ای برای درمان ید رادیویی با واسطهNIS وجود دارد .Kelkar MG، برای اولین بار نقش p53 را به عنوان یک تنظیم کننده رونویسی منفی بیان ژن عملکردیNIS انسانی در سال قبل از میلاد برجسته کرد و دیدگاه های مهمی را در مورد استفاده بالینی امیدوارکننده از درمان با ید رادیویی با واسطهNIS ارائه کرد، که ممکن است به طور قابل توجهی بر بیمار مبتلا به جهش یافته در مقابل وحشی تأثیر بگذارد.

    هورمون های جنسی، عوامل تولید مثل و سرطان تیروئید

    هورمون ها با ترویج تکثیر سلولی، یک جزء ضروری سرطان زایی، انکوژن را القا می کنند. علاوه بر این، نقش مهم آنها در BC و سرطان پروستات به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است.TC یک اختلاف جنسیتی بزرگ را نشان می دهد. در زنان 2.9 برابر بیشتر از مردان است. تفاوت معنی داری بین مردان و زنان، هورمون های جنسی آنها و تأثیر این هورمون ها بر اندام ها و سیستم های متعدد است. فرض شده است که سطوح نوسان هورمون های جنسی در طول چرخه قاعدگی و بارداری یک زن دلیل اصلی اختلاف جنسیتی درPTC است. از آنجایی کهTC در زنان بارور بسیار شایع است.

    هورمون های تیروئید (THs)، گیرنده TH β1 (TRβ1)، آنتی بادی ها و سرطان سینه

    THs

    هورمون‌های تیروئید اثرات بیولوژیکی حیاتی متنوعی بر رشد، تمایز، متابولیسم و عملکرد فیزیولوژیکی تقریباً تمام بافت‌های انسان، از جمله غده پستانی دارند . با این حال، ارتباط بین عملکرد تیروئید و BC نامشخص است.

    بررسی کنید که آیا ناحیه ای از بدن شما سرطان دارد، پزشک ممکن است بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف را توصیه کند.

     

     مقالات پیشنهادی :

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف چیست؟

    بیوپسی بافتی را از یک تومور احتمالی یا ناحیه مورد نظر جمع آوری می کند تا بتوان آن را زیر میکروسکوپ بررسی کرد. آزمایشات دیگری نیز ممکن است بر روی نمونه بیوپسی انجام شود که لزوماً شامل میکروسکوپ نیست. بیوپسی اصلی ترین روشی است که پزشکان اکثر انواع سرطان را تشخیص می دهند. انواع مختلفی از بیوپسی وجود دارد، از جمله بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف.

    برای انجام بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف، پزشک یک سوزن بسیار نازک و توخالی را از طریق پوست و داخل ناحیه مشکوک وارد می کند. سرنگ متصل به سوزن نمونه کوچکی از سلول‌ها و گاهی مایعات را ساکشن می‌کند. این روش ممکن است بیوپسی با سوزن ظریف یا FNA نیز نامیده شود. این کم تهاجمی ترین روش بیوپسی است که حداقل تهاجمی نامیده می شود.

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف نیز ممکن است در حین آندوسکوپی یا برونکوسکوپی انجام شود. آندوسکوپی روشی است که به پزشک اجازه می دهد تا داخل بدن فرد را مشاهده کند و برونکوسکوپی روشی است که به پزشک اجازه می دهد تا داخل ریه های فرد را مشاهده کند. درباره انواع آندوسکوپی و نحوه آماده شدن برای آن بیشتر بدانید.

     

    چرا ممکن است به بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف نیاز داشته باشم؟

    اکثر سرطان ها تنها با بیوپسی به طور قطعی قابل تشخیص هستند. پزشک شما ممکن است در صورت احساس توده در پوست شما، بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف را توصیه کند. همچنین در صورت مشاهده موارد مشکوک در طی آزمایشات و روش های دیگر، ممکن است این بیوپسی را توصیه کنند. اگر توده در بدن شما عمیق‌تر است، آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی، سی تی اسکن یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، می‌توانند به هدایت سوزن بیوپسی به نقطه مناسب کمک کنند. این بیوپسی با هدایت تصویر نامیده می شود.

     

    بیوپسی ممکن است توسط پزشک، پاتولوژیست یا رادیولوژیست انجام شود. پاتولوژیست پزشکی است که در تفسیر تست های آزمایشگاهی و ارزیابی سلول ها، بافت ها و اندام ها برای تشخیص بیماری تخصص دارد. رادیولوژیست پزشکی است که در تشخیص بیماری با استفاده از آزمایشات تصویربرداری تخصص دارد.

     

    نواحی متداول بدن که در آن بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف برای بررسی سرطان استفاده می شود شامل غده تیروئید، غدد لنفاوی، سینه، کبد، ریه ها و پوست است. با این حال، این روش را می توان در بیشتر نواحی بدن استفاده کرد.

    بافت جمع آوری شده در طول بیوپسی سپس به آزمایشگاه فرستاده می شود تا آسیب شناس بتواند آن را تجزیه و تحلیل کند. نتایج بیوپسی شما نشان می دهد که آیا بافت برداشته شده از تومور بوده است یا خیر. اگر تومور وجود داشته باشد، بیوپسی به تشخیص سرطانی یا خوش خیم بودن آن کمک می کند. تومور سرطانی بدخیم است، به این معنی که می تواند رشد کند و احتمالاً به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. تومور خوش خیم به این معنی است که تومور می تواند رشد کند اما گسترش نمی یابد. این اطلاعات برای کمک به پزشک در تشخیص اینکه آیا آزمایشات تشخیصی بیشتری نیاز است یا خیر بسیار مهم است. اگر آزمایش بیشتری لازم نباشد، می تواند به آنها کمک کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شما پیشنهاد کنند.

    در افرادی که قبلاً سرطان آنها تشخیص داده شده است، نمونه‌برداری آسپیراسیون با سوزن ظریف نیز ممکن است برای ارزیابی اینکه آیا یک ناحیه نگران کننده مربوط به گسترش سرطان در سایر نقاط بدن است که متاستاز نامیده می‌شود، استفاده شود. یا ممکن است برای تعیین اینکه آیا نوع جدیدی از سرطان به نام سرطان دوم شکل گرفته است یا خیر استفاده شود.

     مقالات پیشنهادی :

    در طول بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

    بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف ممکن است در مطب پزشک یا در یک کلینیک سرپایی انجام شود. اگر بیوپسی نیاز به هدایت تصویری داشته باشد، رادیولوژیست ممکن است آن را در یک مرکز تصویربرداری، بیمارستان یا سایر مراکز پزشکی انجام دهد. بسته به اینکه چه ناحیه ای از بدن شما بیوپسی می شود، ممکن است لازم باشد لباس های خود را درآورید و لباس بیمارستان بپوشید. این ناحیه همچنین تعیین می کند که آیا نیاز به نشستن یا دراز کشیدن به پشت، پهلو یا شکم دارید. ثابت نگه داشتن در طول عمل مهم است.

     

    پزشک شما ممکن است در ابتدا محل بیوپسی را با یک داروی موضعی که روی پوست پخش می شود بی حس کند. گاهی اوقات، برای جلوگیری از درد در بافت های زیر پوست، دارو را به محل بیوپسی تزریق می کنند. سپس سوزن بیوپسی را وارد می کنند. پزشک ممکن است بیوپسی را بیش از یک بار در طول عمل برای جمع آوری بافت از قسمت های مختلف ناحیه مشکوک تکرار کند. کل این عمل بسته به قسمت بدن درگیر و اینکه آیا تصویربرداری استفاده می شود می تواند بین 15 دقیقه تا 1 ساعت طول بکشد.

     

    به طور خلاصه، علل سرطان تیروئید و غدد پستانی ویژگی‌های مشترکی دارند، مانند دریافت و انتقال ید و سطوح عملکرد تیروئید، گیرنده‌های TH، چاقی و هورمون‌های جنسی. عواملی که در شروع TC نقش دارند، مانند رژیم غذایی کم ید، کم کاری تیروئید، و سایر اختلالات تیروئید نیز ممکن است در افزایش خطرBC نقش داشته باشند. برخی از عوامل، مانند استروژن و عوامل تولید مثلی که نقش ثابتی در شروع قبل از میلاد دارند، ممکن است باTC مرتبط باشند. این مطالعات ممکن است به توضیح اینکه چرا این دو سرطان به صورت متاکرون یا همزمان بیشتر از آنچه که به طور تصادفی انتظار می رود رخ می دهند کمک کند. علاوه بر این، مطالعات در مورد مشترکات بین این دو سرطان ممکن است استراتژی‌های درمانی پیشگیرانه و روش‌های تشخیصی اولیه، مانند درمان ضد استروژن برای سرطان تیروئید و درمان ضدTSHR برای سرطان پستان را ارائه دهد. اگرچه هنوز مطالعات نظری و بالینی بیشتری قبل از اعمال این درمان ها در کلینیک مورد نیاز است، کاربردهای بالینی آینده امیدوارکننده است. رابطه دقیق بین بروز همزمان سرطان سینه و تیروئید بحث‌برانگیز و غیرقابل‌قطع است، با این حال مطالعات روی وقوع همزمان آنها قطعاً درک ما را از رفتارهای بیولوژیکی این دو بدخیمی و عملکرد بالینی مستقیم مبتنی بر شواهد بهبود می‌بخشد.

  • آمادگیرادیو گرافی عکس رنگی از مری

    مری عضوی لوله ‌ای شکل به طول 20-25 سانتی ‌متر، قطر 2.5-3 سانتی ‌متر است که بین حلق و معده در دستگاه گوارش قرار دارد و وظیفه اصلی آن انتقال غذای جویده شده در دهان است. احساس ناراحتی در هر قسمت از مری باعث ایجاد مشکل در نزول غذای وارد شده به مری و معده می شود.

    در حالی که بلعیدن غذاهای جامد در انقباضات خفیف دشوار است، با افزایش شدت تنگی، بلع غذاهای مایع نیز دشوار می شود. در ایجاد تنگی شدید، بیمار دیگر نمی تواند چیزی بخورد یا بنوشد و غذاهای بلعیده شده و بزاق شروع به بازگشت به دهان می کند .

    ممکن است درد ویا احساس پری پشت استخوان سینه همراه با مشکل در بلع وجود داشته باشد. بیماران اغلب وزن کم می کنند. در تنگی مری ناشی از بیماری ‌های مانند سرطان و... مشکل بلع پیشرونده است و در کوتاه‌ مدت کاهش وزن رخ می ‌دهد، در حالی که در تنگی‌های عملکردی به طور متناوب و در طول سالها اتفاق می افتد.در بلع و کاهش وزن مشکل پیشرونده آهسته وجود دارد.

    رادیوگرافی مری می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد ارزیابی عملکرد حلق، ناهنجاری های مخاطی مری و اختلالات حرکتی ارائه دهد.

     s/آمادگی رادیو گرافی عکس رنگی از مری

    اگر سوالی در مورد رادیولوژی و سونوگرافی  دارید و یا پزشک برایتان رادیولوژی یا سونوگرافی  تجویز کرده است

    می توانید با ما در مرکز سونوگرافی  الوند در تماس باشید.

    اشعه ایکس مری

    اشعه ایکس مری؛ در روش اشعه ایکس مری، که یک آزمایش تصویربرداری پزشکی است که برای تصویربرداری از مری به نام رادیوگرافی مری معروف میباشد. ماده حاجب که به طور کلی شامل روش‌ های معاینه ‌ای می باشد برای بررسی مری تحت کنترل فلوروسکوپی انجام می‌شود.

    به طور کلی، این آزمایش برای تشخیص بیماری ها و شرایط غیر طبیعی رخ داده در سطح داخلی مری استفاده می شود.

    روش های اشعه ایکس مری به عنوان یک آزمایش رادیولوژی در خط مقدم قرار می گیرند و بیمار در طول این آزمایش ماده حاجب را به صورت خوراکی می نوشد.

    ماده حاجب همچنین به پزشک کمک می کند تا سطح داخلی مری را واضح تر ببیند.

    پس از تمام این اقدامات، بیمار در دستگاه اشعه ایکس قرار می گیرد و عکسبرداری از مری بیمار انجام می شود.

    در این مرحله آزمایش، بیمار می تواند در حالت ایستاده یا دراز کشیده باشد. این وضعیت توسط رادیولوژیست تعیین می شود.

    بسیاری از بیماری ها مانند شرایط پاتولوژیک و ناهنجاری های مری، اشکال در بلع، مری، رفلاکس، اجسام خارجی، تنگی و تومورها را می توان در رادیوگرافی تشخیص داد.

    در این راستا ضمن اینکه این روش اشعه ایکس در بیمارانی با علائم مختلفی مانند مشکل در بلع یا درد استفاده می شود، برای تشخیص بیماری های جدی مانند مشکلات بلع، رفلاکس و سرطان مری نیز استفاده می شود.

    به‌ عنوان یک ابزار ارزیابی جراحی، به لطف آزمایش در این روش رادیوگرافی، می‌ توان رویه ‌های جراحی را با جزئیات بیشتری برنامه ‌ریزی کرد و عوارض مختلفی که ممکن است در طول مداخله جراحی رخ دهد، از قبل تعیین می‌شوند.

    این روش که می‌تواند با سایر روش‌ها و آزمایش‌های تصویربرداری پزشکی نیز استفاده شود، روشی مهم به‌ ویژه برای افراد مبتلا به بیماری‌ ها و مشکلات مختلف در مری بود و اغلب پزشکان متخصص این آزمایش را ترجیح می‌دهند.

     

    قرار ملاقات

    لازم است برای انجام رادیوگرافی از مری از مرکز تصویربرداری الوند وقت قبلی بگیرید.

     

    محدودیت رژیم غذایی

    محدودیت غذایی در این روش ضروری نیست.

     

    مقالات پیشنهادی :

    بهترین مرکز سونوگرافی تهران

    آمادگی های مورد نیاز جهت انجام سونوگرافی و رادیولوژی

    سونوگرافی شبانه روزی

    عکس رنگی رحم

    آماده سازی بیمار

    در رادیوگرافی مری ویژگی خاصی برای آماده سازی بیمار وجود ندارد.

    شرایط مسدود کننده معاینه: سولفات باریم نباید در بیماران مشکوک به وضعیت برونش-مری، که به معنی کانال جریان پاتولوژیک از مری به مجاری هوایی است، در رادیوگرافی مری، که یک آزمایش تصویربرداری پزشکی پرکاربرد برای تشخیص مشکلات مری است، استفاده شود.

    در این مورد، به ویژه از مواد حاجب یددار استفاده می شود و در برخی موارد، ممکن است برخی شرایط مانع از معاینه در طول این آزمایش شود.

    این شرایط شامل مشکل در بلع به طور کلی، تنگی مری، اجسام خارجی، اسپاسم مری، بارداری و شرایط آلرژیک به ماده حاجب است.

    به خصوص اگر بیمار در بلع مشکل داشته باشد، قرار دادن ماده حاجب در مری و سپس بررسی مری ممکن است مشکل باشد و در این حالت ممکن است نتایج رادیوگرافی مری به درستی تفسیر نشود. علاوه بر این، تنگی مری نیز به عنوان یک مانع در این مورد دیده می شود.

    در بیمارانی که مشکلاتی مانند باریک شدن مری دارند، ممکن است عبور ماده حاجب به مری دشوار باشد و این ممکن است در آزمایش اشعه ایکس مری اختلال ایجاد کند.

    قرار دادن اجسام خارجی در مری در طول این آزمایش نیز ممکن است کیفیت تصویربرداری در این آزمایش را کاهش دهد یا از تکمیل کامل آزمایش جلوگیری کند.

    یکی دیگر از موانع برجسته در میان این موانع، اسپاسم مری است. این اسپاسم با انقباض کنترل نشده ماهیچه های مری ایجاد می شود و در این حالت عبور ماده حاجب به مری مشکل می شود.

    بنابراین، نتایج آزمایش رادیوگرافی مری ممکن است گمراه کننده باشد یا این روش اصلاً اعمال نشود.

    بارداری نیز به عنوان مانعی در برابر این آزمایش دیده می شود. برای زنان باردار، این آزمایش به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه توصیه نمی شود و ممکن است در موارد بارداری نیاز به آزمایش تصویربرداری پزشکی جایگزین باشد.

    این آزمایش همچنین در بیمارانی که واکنش آلرژیک به ماده حاجب دارند اعمال نمی شود. این روش می تواند بسیار خطرناک باشد، که آن را مانعی برای این آزمایش می کند.

    همه این موقعیت ها می توانند فرآیندهای طی این آزمایش رادیوگرافی را مختل کنند.

    در این راستا، تاریخچه بیمار و وضعیت جسمانی بیمار باید توسط پزشکان متخصص به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد و در این راستا بیمار می تواند متوجه شود که آیا برای این آزمایش مناسب است یا خیر و در صورت وجود شرایطی که مناسب نیست، آن ها را بررسی کنند. می تواند به آزمایش تصویربرداری جایگزین دیگری روی آورد.

    موارد منع مصرف: وضعیت حاملگی یا مشکوک بودن به بارداری یک منع مصرف مطلق به خصوص در بیماران است.

    کنتراست: در برخی موارد خاص، مواد حاجب یددار محلول در آب ترجیح داده می شود، به ویژه در مواردی که فیستول مری در نظر گرفته می شود. جدا از این، ماده حاجب معمولاً به صورت سولفات باریم (تجویز خوراکی) دیده می شود.

    میانگین زمان پردازش: میانگین زمان پردازش در این فرآیند به طور کلی 10 دقیقه در نظر گرفته می شود.

    حمل و نقل: هیچ ویژگی حمل و نقل در این عملیات وجود ندارد.

     

    اطلاعات پس از فرآیند

    پس از انجام این روش، بیماران می توانند بدون هیچ مشکلی به فعالیت های روزمره و زندگی خود ادامه دهند. نتایج معاینه بیمار توسط رادیولوژیست معاینه و گزارش می شود و این گزارش حاوی فیلم و گزارش معاینه یکجا می باشد.

     

    گزارش معاینه و فیلم پس از عمل به بیمار تحویل داده می شود.

    پس از این فرآیند آزمایش، به خصوص افراد ممکن است ناراحتی خفیفی را تجربه کنند و این به عنوان عوارض جانبی طبیعی دیده می شود.

    همه این اثرات کوتاه مدت دیده می شوند. همچنین توصیه می شود که افراد و بیمارانی که سولفات باریم را به دستگاه گوارش مصرف کرده اند، پس از انجام عکسبرداری با اشعه ایکس مری، مایعات زیادی مصرف کنند.

     

    آیا بررسی ناراحت کننده است؟ آیا خطری وجود دارد؟

    خود معاینه کاملا بدون درد است. در حین معاینه از بیمار خواسته می شود که بدون حرکت باشد.

    برای ایمنی بیمار به بهترین شکل طراحی شده و به گونه ای ساخته شده است که میزان تابش اشعه در هنگام معاینه در حداقل سطح لازم باشد. از آنجایی که اشعه ایکس ممکن است به جنین در حال رشد در رحم آسیب برساند، بیمار باید قبل از شروع آمادگی برای معاینه، در صورت وجود هرگونه شک به بارداری، پزشک یا تکنسین را در مورد بارداری مطلع کند.

     

     بررسی ها چگونه ارزیابی می شوند؟

    معاینات توسط افراد متخصص در این زمینه که در قسمتی از بدن تخصص دارند ارزیابی می شود و سپس به یک گزارش کتبی تبدیل شده و به بیمار تحویل داده می شود.

© 2024 ;کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت نزد سونوگرافی و رادیولوژی الوند محفوظ می باشد. طراحی ، توسعه و راه اندازی توسط : OFOGHIT